Page 144
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੨॥
हे परमेश्वरा! तुझ्याशिवाय कोणीही कधीही स्थिर नाही. तिन्ही काळांत तू एकटाच सदैव सत्य आहेस. ॥२॥
ਮਃ ੧ ॥
महला १ ॥
ਨ ਦਾਦੇ ਦਿਹੰਦ ਆਦਮੀ ॥
पृथ्वीच्या वरच्या आकाशातील सात जग जगात स्थिर आहेत, जिथे मानवाच्या कर्मांचा न्याय करणारे परमेश्वर राहतात.
ਨ ਸਪਤ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ॥
तसेच ज्या ठिकाणी भुते राहतात त्या जमिनीखाली सात पाताळातील लोक स्थिर नसतात.
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
सर्व क्षणभंगुर आहेत. हे परमेश्वरा! तुझ्याशिवाय कोणीही अमर नाही.
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੩॥
तू एकच आहेस, सुरुवातीलाही तूच आहेस आणि शेवटीही तूच आहेस. ॥३॥
ਮਃ ੧ ॥
महला १॥
ਨ ਸੂਰ ਸਸਿ ਮੰਡਲੋ ॥
सूर्यमाला किंवा चंद्र नाही,
ਨ ਸਪਤ ਦੀਪ ਨਹ ਜਲੋ ॥
सात बेटे किंवा समुद्र नाही,
ਅੰਨ ਪਉਣ ਥਿਰੁ ਨ ਕੁਈ ॥
धान्य किंवा हवा हे काहीही स्थिर नाही.
ਏਕੁ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੪॥
हे परमेश्वरा! तू एकच आहेस, तिन्ही काळांत तूच आहेस. ॥४॥
ਮਃ ੧ ॥
महला १॥
ਨ ਰਿਜਕੁ ਦਸਤ ਆ ਕਸੇ ॥
जगातील सर्व प्राणिमात्रांचे अन्न त्या परमेश्वराशिवाय इतर कोणाच्याही ताब्यात नाही.
ਹਮਾ ਰਾ ਏਕੁ ਆਸ ਵਸੇ ॥
आपल्या सर्वांना फक्त एका परमेश्वराची आशा आहे.
ਅਸਤਿ ਏਕੁ ਦਿਗਰ ਕੁਈ ॥
बाकी सर्व काही क्षणभंगुर आहे. हे परमेश्वरा! तुझ्याशिवाय कोणीही कधीही स्थिर नाही.
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੫॥
तिन्ही काळांत तू एकटाच आहेस. ॥५॥
ਮਃ ੧ ॥
महला १॥
ਪਰੰਦਏ ਨ ਗਿਰਾਹ ਜਰ ॥
पक्ष्यांना ना स्वतःचे घर आहे ना त्यांच्याकडे पैसा आहे.
ਦਰਖਤ ਆਬ ਆਸ ਕਰ ॥
तो जगण्यासाठी पाणी आणि झाडांवर आपली आशा ठेवतो.
ਦਿਹੰਦ ਸੁਈ ॥
परमेश्वरच त्यांना अन्न पुरवतो.
ਏਕ ਤੁਈ ਏਕ ਤੁਈ ॥੬॥
हे परमेश्वरा! तिन्ही काळात तूच एक आहेस. तू एकटाच स्थिर आहेस. ॥६॥
ਮਃ ੧ ॥
महला १॥
ਨਾਨਕ ਲਿਲਾਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋਇ ॥
हे नानक! परमेश्वराने माणसाच्या नशिबात नियतीचे शिलालेख लिहिलेले आहेत,
ਮੇਟਿ ਨ ਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥
त्यांना कोणीही पुसून टाकू शकत नाही.
ਕਲਾ ਧਰੈ ਹਿਰੈ ਸੁਈ ॥
हे परमेश्वरा! प्राणिमात्रांमध्ये प्राणशक्ती धारण करणारा आणि ती परत घेणारा तूच आहेस.
ਏਕੁ ਤੁਈ ਏਕੁ ਤੁਈ ॥੭॥
हे ठाकूर! तिन्ही काळात तू एकच आहेस. तू एकटाच अमर आहेस. ॥७॥
ਪਉੜੀ ॥
पउडी ॥
ਸਚਾ ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ॥
हे परमेश्वरा! तुझी आज्ञा सदैव खरी आहे आणि ती फक्त गुरूच ओळखू शकते.
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
जो मनुष्य गुरूंच्या उपदेशाने अहंकाराचा त्याग करतो त्याला परमेश्वराचा साक्षात्कार होतो.
ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਦਰਬਾਰੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
हे परमेश्वरा! तुझा दरबार सत्य आहे आणि तुझे वचन तुझ्या दरबारात जाण्याचे संकेत आहे.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥
जो व्यक्ती सत्याच्या नावाचा विचार करतो तो सत्यात लीन होतो.
ਮਨਮੁਖ ਸਦਾ ਕੂੜਿਆਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਿਆ ॥
मनमुख हे नेहमी खोटे बोलतात आणि भ्रमात हरवलेले असतात.
ਵਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥
मृत्यूनंतर त्यांचा निवास धुळीतच राहतो कारण त्यांना नामाची चव त्यांच्या आयुष्यात कधीच कळली नाही, म्हणजेच त्यांनी नामस्मरण केले नाही.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥
ते नाव न घेता खूप दुःखी आहेत. ते जन्म-मृत्यूच्या चक्रात अडकून राहतात.
ਨਾਨਕ ਪਾਰਖੁ ਆਪਿ ਜਿਨਿ ਖੋਟਾ ਖਰਾ ਪਛਾਣਿਆ ॥੧੩॥
हे नानक! परमेश्वर स्वतः तज्ञ आहे; तो पापी आणि नीतिमान ओळखतो. ॥१३॥
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
श्लोक महला १ ॥
ਸੀਹਾ ਬਾਜਾ ਚਰਗਾ ਕੁਹੀਆ ਏਨਾ ਖਵਾਲੇ ਘਾਹ ॥
परमेश्वराची इच्छा असेल तर तो मांसाहारी प्राणी आणि सिंह, गरुड, कुत्रा इत्यादी पक्ष्यांना गवत देतो.
ਘਾਹੁ ਖਾਨਿ ਤਿਨਾ ਮਾਸੁ ਖਵਾਲੇ ਏਹਿ ਚਲਾਏ ਰਾਹ ॥
गवत खाणाऱ्या प्राण्यांना तो मांस खायला घालतो. अशा मार्गावर तो जीवांना निर्देशित करतो.
ਨਦੀਆ ਵਿਚਿ ਟਿਬੇ ਦੇਖਾਲੇ ਥਲੀ ਕਰੇ ਅਸਗਾਹ ॥
तो नद्यांमध्ये ढिगारे निर्माण करतो आणि वाळवंटात खोल महासागर निर्माण करतो.
ਕੀੜਾ ਥਾਪਿ ਦੇਇ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ਲਸਕਰ ਕਰੇ ਸੁਆਹ ॥
त्याला हवे असेल तर तो साम्राज्य अगदी क्षुल्लक प्राण्याला सुपूर्द करतो आणि राजांच्या शक्तिशाली सैन्याला मारतो आणि त्यांची राख करतो.
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਜੀਵਹਿ ਲੈ ਸਾਹਾ ਜੀਵਾਲੇ ਤਾ ਕਿ ਅਸਾਹ ॥
जगातील सर्व प्राणी श्वासोच्छवासाने जगतात, म्हणजेच श्वास घेतल्याशिवाय जगू शकत नाहीत, परंतु परमेश्वराची इच्छा असेल तर तो त्यांना श्वास न घेताही जिवंत ठेवू शकतो.
ਨਾਨਕ ਜਿਉ ਜਿਉ ਸਚੇ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਤਿਉ ਦੇਇ ਗਿਰਾਹ ॥੧॥
हे नानक! परमेश्वराला जसे सत्य आवडते, तसेच तो जीवांना अन्न पुरवतो. १॥
ਮਃ ੧ ॥
महला १॥
ਇਕਿ ਮਾਸਹਾਰੀ ਇਕਿ ਤ੍ਰਿਣੁ ਖਾਹਿ ॥
अनेक प्राणी मांसाहारी आहेत.अनेक प्राणी गवत खातात.
ਇਕਨਾ ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਹਿ ॥
अनेक जीव मानवाप्रमाणे छत्तीस प्रकारचे स्वादिष्ट अन्न खातात.
ਇਕਿ ਮਿਟੀਆ ਮਹਿ ਮਿਟੀਆ ਖਾਹਿ ॥
अनेक जीव मातीत राहतात आणि मातीच खातात.
ਇਕਿ ਪਉਣ ਸੁਮਾਰੀ ਪਉਣ ਸੁਮਾਰਿ ॥
अनेक प्राणी वारा खाणारे (हवेत जगणारे) मानले जातात.
ਇਕਿ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਨਾਮ ਆਧਾਰਿ ॥
अनेक जीव निरंकाराचे उपासक असून त्यांना केवळ नामाचा आधार आहे.
ਜੀਵੈ ਦਾਤਾ ਮਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
जीवन देणारा परमेश्वर सदैव जिवंत असतो. कोणताही जीव उपाशी मरत नाही कारण परमेश्वर प्रत्येकाला अन्न पुरवतो.
ਨਾਨਕ ਮੁਠੇ ਜਾਹਿ ਨਾਹੀ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੨॥
हे नानक! जे परमेश्वराला आपल्या अंतःकरणात ठेवत नाहीत ते भ्रमाने फसतात. ॥२॥
ਪਉੜੀ ॥
पउडी ॥
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਰਮਿ ਕਮਾਈਐ ॥
नशिबानेच गुरूंची सेवा करता येते.
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥
गुरूंच्या उपदेशाने आपण आपला अहंकार नाहीसा करून परमेश्वराच्या नामाचे चिंतन करत राहावे.
ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈਐ ॥
संपत्ती मिळवण्याच्या कामात गुंतून आपण आपले अमूल्य जीवन वाया घालवतो.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਵਿਸੁ ਪੈਝੈ ਖਾਈਐ ॥
आपले नाव, आपले कपडे घालणे, अन्न खाणे याशिवाय सर्व काही विष खाण्यासारखे आहे.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥
त्यामुळे सत्यनामाच्या महिमाची स्तुती करूनच सत्यात तल्लीन होऊ शकते.
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਨਾਹੀ ਸੁਖਿ ਨਿਵਾਸੁ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਈਐ ॥
सद्गुरूंची सेवा केल्याशिवाय मनुष्य सुखात राहू शकत नाही आणि तो पुन्हा पुन्हा जन्म घेतो आणि मरतो.
ਦੁਨੀਆ ਖੋਟੀ ਰਾਸਿ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ॥
खोट्या जगात, जीव खोट्या कर्मे करत राहतो.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਾਲਾਹਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਜਾਈਐ ॥੧੪॥
हे नानक! सत्याच्या शुद्ध नामाचे गुणगान गाऊन, माणूस जगातून सत्याच्या दरबारात आदराने जातो. ॥१४॥
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
श्लोक महला १ ॥
ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਵਾਵਹਿ ਗਾਵਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਜਲਿ ਨਾਵਹਿ ॥
हे परमेश्वरा! जेव्हा तुम्हाला चांगले वाटते, तेव्हा माणूस वाद्य वाजवतो आणि गातो. तुमची इच्छा असेल तेव्हा तो पाण्याने स्नान करतो.