Page 287
ਅਪਨੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
അല്ലയോ നാനക് ഏതൊരുവനിൽ ആണോ ഗുരു സ്വയം കൃപാലുമായി തീരുന്നത്
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਲੇਇ ॥੨॥
അവൻ ഗുരുവിൻറെ എല്ലാ ഉപദേശങ്ങളും നേടുന്നു
ਬੀਸ ਬਿਸਵੇ ਗੁਰ ਕਾ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
സേവകൻ തൻറെ ഗുരുവിൻറെ മനസ്സിനെ പൂർണ്ണമായി വിജയിക്കുന്നു
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਪਰਮੇਸੁਰ ਕੀ ਗਤਿ ਜਾਨੈ ॥
അവൻ പരമേശ്വരനെ തിരിച്ചറിയുന്നു
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਸੁ ਰਿਦੈ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
ഏതൊരുവന്റെ ഹൃദയത്തിലാണോ ഹരിനാമം വസിക്കുന്നത് അവനാണ് സദ്ഗുരു
ਅਨਿਕ ਬਾਰ ਗੁਰ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
ഞാൻ അനേകം പ്രാവശ്യം ഗുരുവിൽ സ്വയം അർപ്പിക്കുന്നു
ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਜੀਅ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥
ഗുരു ഓരോ പദാർത്ഥത്തിനും പ്രത്യേകിച്ച് ജീവൻ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നവനാണ്
ਆਠ ਪਹਰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
അദ്ദേഹം എപ്പോഴും പരബ്രഹ്മത്തിൽ മഗ്നനായി ഇരിക്കുന്നു
ਬ੍ਰਹਮ ਮਹਿ ਜਨੁ ਜਨ ਮਹਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ॥
ഭക്തൻ ബ്രഹ്മത്തിൽ വസിക്കുന്നു പരബ്രഹ്മം ഭക്തനിൽ വസിക്കുന്നു
ਏਕਹਿ ਆਪਿ ਨਹੀ ਕਛੁ ਭਰਮੁ ॥
ദൈവം ഒന്നേയുള്ളൂ അതിൽ യാതൊരു സന്ദേഹവും ഇല്ല
ਸਹਸ ਸਿਆਨਪ ਲਇਆ ਨ ਜਾਈਐ ॥
അല്ലയോ നാനക് തൻറെ സാമർത്ഥ്യങ്ങൾ കൊണ്ട് ദൈവത്തെ നേടുവാൻ സാധിക്കുകയില്ല
ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਗੁਰੁ ਬਡਭਾਗੀ ਪਾਈਐ ॥੩॥
സദ്ഗുരു വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ട് മാത്രമേ ലഭിക്കുകയുള്ളൂ
ਸਫਲ ਦਰਸਨੁ ਪੇਖਤ ਪੁਨੀਤ ॥
ഗുരുവിൻറെ ദർശനം ഫലം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നതാണ് മാത്രമല്ല ഗുരുവിൻറെ ദർശനം കൊണ്ട് മാത്രം മനുഷ്യൻ പവിത്രനായി തീരുന്നു
ਪਰਸਤ ਚਰਨ ਗਤਿ ਨਿਰਮਲ ਰੀਤਿ ॥
ഗുരുവിൻറെ ചരണ സ്പർശം കൊണ്ട് തന്നെ മനുഷ്യൻറെ ജീവിതവും ആചരണവും നിർമ്മലമായി തീരുന്നു
ਭੇਟਤ ਸੰਗਿ ਰਾਮ ਗੁਨ ਰਵੇ ॥
ഗുരുവിൻറെ സംഗതി കൊണ്ട് പ്രാണി രാമഗുണസ്തുതിയിലേർപ്പെടുന്നു
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਦਰਗਹ ਗਵੇ ॥
അങ്ങനെ പരബ്രഹ്മത്തിന്റെ സദസ്സിൽ എത്തിച്ചേരുന്നു
ਸੁਨਿ ਕਰਿ ਬਚਨ ਕਰਨ ਆਘਾਨੇ ॥
ഗുരുവിൻറെ വചനം കേൾക്കുന്നതുകൊണ്ട് ചെവികൾ തൃപ്തമായി തീരുന്നു
ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਆਤਮ ਪਤੀਆਨੇ ॥
മനസ്സിൽ സന്തോഷം ജനിക്കുന്നു ആത്മാവും തൃപ്തമായി തീരുന്നു
ਪੂਰਾ ਗੁਰੁ ਅਖ੍ਯ੍ਯਓ ਜਾ ਕਾ ਮੰਤ੍ਰ ॥
ഗുരു പൂർണ്ണ പുരുഷനാണ് അദ്ദേഹത്തിൻറെ മന്ത്ര ജപം സ്ഥിരമാണ്
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪੇਖੈ ਹੋਇ ਸੰਤ ॥
അദ്ദേഹം ആരെയാണ് തൻറെ ദൃഷ്ടിയിൽ കാണുന്നത് അവർ സന്യാസി ആയിത്തീരുന്നു
ਗੁਣ ਬਿਅੰਤ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥
ഗുരുവിൻറെ ഗുണം അനേകം ആണ് അത് വർണ്ണിക്കുവാൻ സാധിക്കുകയില്ല
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੪॥
അല്ലയോ നാനക് ഈശ്വരന് ഇഷ്ടമാകുന്ന പ്രാണിയെ അവൻ ഗുരുവിൽ എത്തിച്ചേർക്കുന്നു
ਜਿਹਬਾ ਏਕ ਉਸਤਤਿ ਅਨੇਕ ॥
നാവ്ഒന്നേയുള്ളൂ എന്നാൽ ഈശ്വരന്റെ ഗുണസ്ഥിതി അനേകമാണ്
ਸਤਿ ਪੁਰਖ ਪੂਰਨ ਬਿਬੇਕ ॥
ആ സത്പുരുഷൻ പൂർണ്ണ വിവേകം ഉള്ളവനാണ്
ਕਾਹੂ ਬੋਲ ਨ ਪਹੁਚਤ ਪ੍ਰਾਨੀ ॥
എന്ത് ചെയ്താലും പ്രാണി ഈശ്വരതുല്യനാകുന്നില്ല
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਪ੍ਰਭ ਨਿਰਬਾਨੀ ॥
ദൈവം അദൃശ്യനും പരിശുദ്ധനുമാണ്.
ਨਿਰਾਹਾਰ ਨਿਰਵੈਰ ਸੁਖਦਾਈ ॥
ദൈവത്തിന് ഭക്ഷണം ആവശ്യമില്ല, അവൻ ശത്രുതയില്ലാത്തവനാണ്, സന്തോഷം നൽകുന്നു.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥
ഒരു ജീവിയ്ക്കും അവനെ വിലയിരുത്താൻ കഴിയില്ല.
ਅਨਿਕ ਭਗਤ ਬੰਦਨ ਨਿਤ ਕਰਹਿ ॥
നിരവധി ഭക്തർ ദിവസവും അദ്ദേഹത്തെ ആരാധിക്കുന്നു.
ਚਰਨ ਕਮਲ ਹਿਰਦੈ ਸਿਮਰਹਿ ॥
അദ്ദേഹത്തിൻറെ താമര പാദങ്ങളെ അവർ ഹൃദയത്തിൽ ഏൽക്കുന്നു.
ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਅਪਨੇ ॥
ഓ നാനക്ക്! ഞാൻ എപ്പോഴും എൻ്റെ സദ്ഗുരുവിൻ്റെ കാൽക്കൽ ഞാൻ എന്നെ സ്വയം അർപ്പിക്കാറുണ്ട്.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਐਸਾ ਪ੍ਰਭੁ ਜਪਨੇ ॥੫॥
ആരുടെ കൃപയാൽ ആണോ അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഭഗവാൻ്റെ നാമം അവൻ സ്മരിക്കുന്നത്.. 5॥
ਇਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
അപൂർവമായ ഒരാൾക്ക് മാത്രമേ ഈ ഹരി രസം ലഭിക്കൂ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਅਮਰੁ ਸੋ ਹੋਇ ॥
ഈ അമൃത് കുടിക്കുന്നവൻ അനശ്വരനാകുന്നു.
ਉਸੁ ਪੁਰਖ ਕਾ ਨਾਹੀ ਕਦੇ ਬਿਨਾਸ ॥
ആ മനുഷ്യൻ ഒരിക്കലും നശിക്കുന്നില്ല,
ਜਾ ਕੈ ਮਨਿ ਪ੍ਰਗਟੇ ਗੁਨਤਾਸ ॥
ആരുടെ ഹൃദയത്തിലാണ് ഗുണങ്ങളുടെ കലവറ ദൃശ്യമാകുന്നത്.
ਆਠ ਪਹਰ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਲੇਇ ॥
എട്ടു യാമവും അവർ ഹരിയുടെ നാമജപം ചെയ്യുന്നു.
ਸਚੁ ਉਪਦੇਸੁ ਸੇਵਕ ਕਉ ਦੇਇ ॥
തൻ്റെ ദാസനു ശരിയായ ഉപദേശം നൽകുന്നു.
ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਕੈ ਸੰਗਿ ਨ ਲੇਪੁ ॥
ഒരിക്കലും മോഹമായകളുമായി അത് കൂടിച്ചേരുന്നില്ല.
ਮਨ ਮਹਿ ਰਾਖੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਏਕੁ ॥
അവൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു ഹരി-ദൈവത്തെ മാത്രം സൂക്ഷിക്കുന്നു.
ਅੰਧਕਾਰ ਦੀਪਕ ਪਰਗਾਸੇ ॥
അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരത്തിൽ അവനു നാമത്തിൻ്റെ വിളക്ക് പ്രകാശിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਭਰਮ ਮੋਹ ਦੁਖ ਤਹ ਤੇ ਨਾਸੇ ॥੬॥
ഓ നാനക്ക്! ധർമ്മസങ്കടം, ബന്ധനം, ദുഃഖം എന്നിവ അവനിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകുന്നു. 6॥
ਤਪਤਿ ਮਾਹਿ ਠਾਢਿ ਵਰਤਾਈ ॥
ഗുരുവിൻ്റെ സമ്പൂർണ ഉപദേശങ്ങൾ ആസക്തിയുടെയും മായയുടെയും അഗ്നിക്ക് കുളിർമ്മ വരുത്തി.
ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਦੁਖ ਨਾਠੇ ਭਾਈ ॥
സന്തോഷം ഉണ്ടായി, സങ്കടം ഇല്ലാതായി
ਜਨਮ ਮਰਨ ਕੇ ਮਿਟੇ ਅੰਦੇਸੇ ॥
ജനനമരണ ഭയം ഇല്ലാതായി.
ਸਾਧੂ ਕੇ ਪੂਰਨ ਉਪਦੇਸੇ ॥
ഗുരുവിൻ്റെ പൂർണ്ണമായ ഉപദേശങ്ങളിൽ നിന്ന്
ਭਉ ਚੂਕਾ ਨਿਰਭਉ ਹੋਇ ਬਸੇ ॥
ഭയം നശിച്ചു, ഒരുവൻ നിർഭയനായി നിലകൊള്ളുന്നു.
ਸਗਲ ਬਿਆਧਿ ਮਨ ਤੇ ਖੈ ਨਸੇ ॥
എല്ലാ രോഗങ്ങളും നശിക്കുകയും മനസ്സിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമാവുകയും ചെയ്തു.
ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਤਿਨਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
ഞാൻ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്ന ഗുരു എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥
സത്സംഗതിയിൽ അദ്ദേഹം മുരാരിയുടെ നാമം ജപിക്കുന്നു.
ਥਿਤਿ ਪਾਈ ਚੂਕੇ ਭ੍ਰਮ ਗਵਨ ॥
ഭയവും ആശയക്കുഴപ്പവും ഇല്ലാതായി.
ਸੁਨਿ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸ੍ਰਵਨ ॥੭॥
ഓ നാനക്ക്! ഹരി ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വം ചെവി കൊണ്ട് കേട്ട് സമാധാനം കണ്ടെത്തി.
ਨਿਰਗੁਨੁ ਆਪਿ ਸਰਗੁਨੁ ਭੀ ਓਹੀ ॥
അവൻ തന്നെ നിർഗുണ സ്വാമിയും അവൻ തന്നെ സർഗുണനുമാണ്,
ਕਲਾ ਧਾਰਿ ਜਿਨਿ ਸਗਲੀ ਮੋਹੀ ॥
തൻ്റെ കല (ശക്തി) വെളിപ്പെടുത്തി ലോകത്തെ മുഴുവൻ വിസ്മയിപ്പിച്ചവൻ.
ਅਪਨੇ ਚਰਿਤ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਬਨਾਏ ॥
ദൈവം തന്നെ തൻ്റെ അത്ഭുതങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਅਪੁਨੀ ਕੀਮਤਿ ਆਪੇ ਪਾਏ ॥
സ്വന്തം വിലയിരുത്തൽ അവനു തന്നെ അറിയാം.
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
ദൈവമല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല.
ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥
ആ അകാല പുരുഷൻ തന്നെ എല്ലാവരുടെയും ഉള്ളിലുണ്ട്.
ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਰਵਿਆ ਰੂਪ ਰੰਗ ॥
ഒരു തുണി പോലെ, അത് എല്ലാ രൂപങ്ങളും നിറങ്ങളും സ്വീകരിക്കുന്നു.
ਭਏ ਪ੍ਰਗਾਸ ਸਾਧ ਕੈ ਸੰਗ ॥
സന്യാസിമാരുമായുള്ള സഹവാസത്തിലൂടെ അത് പ്രകടമാകുന്നു.