Page 1261
                    ਹਰਿ ਜਨ ਕਰਣੀ ਊਤਮ ਹੈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਜਗਿ ਬਿਸਥਾਰਿ ॥੩॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਠਾਕੁਰ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਜਪਿਆ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੪॥੯
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                     ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਹੁ ਮਨੁ ਗਿਰਹੀ ਕਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਉਦਾਸੀ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਅਵਰਨੁ ਸਦਾ ਅਵਿਨਾਸੀ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਕਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਮਤਾ ਕਿਥਹੁ ਲਾਗੀ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪੰਡਿਤ ਇਸੁ ਮਨ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਵਰੁ ਕਿ ਬਹੁਤਾ ਪੜਹਿ ਉਠਾਵਹਿ ਭਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਕਰਤੈ ਲਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਏਹੁ ਹੁਕਮੁ ਕਰਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝਹੁ ਭਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਜੋ ਤਿਹਾਂ ਗੁਣਾ ਕੀ ਪੰਡ ਉਤਾਰੈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਨਦਿਨੁ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਓਹੁ ਦੀਖਿਆ ਲੇਇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਤਿਗੁਰ ਆਗੈ ਸੀਸੁ ਧਰੇਇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਦਾ ਅਲਗੁ ਰਹੈ ਨਿਰਬਾਣੁ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਣੁ ॥੩॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਭਨਾਂ ਮਹਿ ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਖਾਣੈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਾਂ ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਤਾਂ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਾ ਕਉ ਬਖਸੇ ਮੇਲੇ ਸੋਇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਐਥੈ ਓਥੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੪॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਕਰੇ ਕਿਆ ਕੋਇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋਈ ਮੁਕਤਿ ਜਾ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਹੋਇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੋਇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਕੀ ਫਿਰਿ ਕੂਕ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥੧॥੧੦॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਜੋਨਿ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਮਕਾਲੁ ਮਾਰੇ ਨਿਤ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਜਮ ਕੀ ਕਾਣਿ ਚੁਕਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਪਾਈ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਦੁਬਿਧਾ ਖੋਇਆ ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅੰਤਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰੁ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭਵਜਲੁ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਦਿਸੈ ਸਚਿਆਰੁ ॥੨॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਬਹੁ ਮਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਬਹੁ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਜਪੀਐ ਸਚੁ ਲਾਹਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਾਜਰੁ ਹਜੂਰਿ ਹਰਿ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                    
             
				