Page 1241
ਕੁੰਗੂ ਚੰਨਣੁ ਫੁਲ ਚੜਾਏ ॥
kungoo channan ful charhaa-ay.
ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਾਏ ॥
pairee pai pai bahut manaa-ay.
ਮਾਣੂਆ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਪੈਨ੍ਹ੍ਹੈ ਖਾਇ ॥
maanoo-aa mang mang painHai khaa-ay.
ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥
anDhee kammee anDh sajaa-ay.
ਭੁਖਿਆ ਦੇਇ ਨ ਮਰਦਿਆ ਰਖੈ ॥
bhukhi-aa day-ay na mardi-aa rakhai.
ਅੰਧਾ ਝਗੜਾ ਅੰਧੀ ਸਥੈ ॥੧॥
anDhaa jhagrhaa anDhee sathai. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਸਭੇ ਸੁਰਤੀ ਜੋਗ ਸਭਿ ਸਭੇ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ॥
sabhay surtee jog sabh sabhay bayd puraan.
ਸਭੇ ਕਰਣੇ ਤਪ ਸਭਿ ਸਭੇ ਗੀਤ ਗਿਆਨ ॥
sabhay karnay tap sabh sabhay geet gi-aan.
ਸਭੇ ਬੁਧੀ ਸੁਧਿ ਸਭਿ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਸਭਿ ਥਾਨ ॥
sabhay buDhee suDh sabh sabh tirath sabh thaan.
ਸਭਿ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਅਮਰ ਸਭਿ ਸਭਿ ਖੁਸੀਆ ਸਭਿ ਖਾਨ ॥
sabh paatisaahee-aa amar sabh sabh khusee-aa sabh khaan.
ਸਭੇ ਮਾਣਸ ਦੇਵ ਸਭਿ ਸਭੇ ਜੋਗ ਧਿਆਨ ॥
sabhay maanas dayv sabh sabhay jog Dhi-aan.
ਸਭੇ ਪੁਰੀਆ ਖੰਡ ਸਭਿ ਸਭੇ ਜੀਅ ਜਹਾਨ ॥
sabhay puree-aa khand sabh sabhay jee-a jahaan.
ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ਆਪਣੈ ਕਰਮੀ ਵਹੈ ਕਲਾਮ ॥
hukam chalaa-ay aapnai karmee vahai kalaam.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਸਚੁ ਸਭਾ ਦੀਬਾਨੁ ॥੨॥
naanak sachaa sach naa-ay sach sabhaa deebaan. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਨਾਮੇ ਗਤਿ ਹੋਈ ॥
naa-ay mani-ai sukh oopjai naamay gat ho-ee.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥
naa-ay mani-ai pat paa-ee-ai hirdai har so-ee.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਭਵਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਫਿਰਿ ਬਿਘਨੁ ਨ ਹੋਈ ॥
naa-ay mani-ai bhavjal langhee-ai fir bighan na ho-ee.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਪੰਥੁ ਪਰਗਟਾ ਨਾਮੇ ਸਭ ਲੋਈ ॥
naa-ay mani-ai panth pargataa naamay sabh lo-ee.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਉ ਮੰਨੀਐ ਜਿਨ ਦੇਵੈ ਸੋਈ ॥੯॥
naanak satgur mili-ai naa-o mannee-ai jin dayvai so-ee. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
ਪੁਰੀਆ ਖੰਡਾ ਸਿਰਿ ਕਰੇ ਇਕ ਪੈਰਿ ਧਿਆਏ ॥
puree-aa khanda sir karay ik pair Dhi-aa-ay.
ਪਉਣੁ ਮਾਰਿ ਮਨਿ ਜਪੁ ਕਰੇ ਸਿਰੁ ਮੁੰਡੀ ਤਲੈ ਦੇਇ ॥
pa-un maar man jap karay sir mundee talai day-ay.
ਕਿਸੁ ਉਪਰਿ ਓਹੁ ਟਿਕ ਟਿਕੈ ਕਿਸ ਨੋ ਜੋਰੁ ਕਰੇਇ ॥
kis upar oh tik tikai kis no jor karay-i.
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਕਿਸ ਨੋ ਕਰਤਾ ਦੇਇ ॥
kis no kahee-ai naankaa kis no kartaa day-ay.
ਹੁਕਮਿ ਰਹਾਏ ਆਪਣੈ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣੇਇ ॥੧॥
hukam rahaa-ay aapnai moorakh aap ganay-ay. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਹੈ ਹੈ ਆਖਾਂ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਕੋਟੀ ਹੂ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ॥
hai hai aakhaaN kot kot kotee hoo kot kot.
ਆਖੂੰ ਆਖਾਂ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕਹਣਿ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਿ ॥
aakhooN aakhaaN sadaa sadaa kahan na aavai tot.
ਨਾ ਹਉ ਥਕਾਂ ਨ ਠਾਕੀਆ ਏਵਡ ਰਖਹਿ ਜੋਤਿ ॥
naa ha-o thakaaN na thaakee-aa ayvad rakheh jot.
ਨਾਨਕ ਚਸਿਅਹੁ ਚੁਖ ਬਿੰਦ ਉਪਰਿ ਆਖਣੁ ਦੋਸੁ ॥੨॥
naanak chasi-ahu chukh bind upar aakhan dos. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਕੁਲੁ ਉਧਰੈ ਸਭੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਬਾਇਆ ॥
naa-ay mani-ai kul uDhrai sabh kutamb sabaa-i-aa.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸੰਗਤਿ ਉਧਰੈ ਜਿਨ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇਆ ॥
naa-ay mani-ai sangat uDhrai jin ridai vasaa-i-aa.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਸੁਣਿ ਉਧਰੇ ਜਿਨ ਰਸਨ ਰਸਾਇਆ ॥
naa-ay mani-ai sun uDhray jin rasan rasaa-i-aa.
ਨਾਇ ਮੰਨਿਐ ਦੁਖ ਭੁਖ ਗਈ ਜਿਨ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
naa-ay mani-ai dukh bhukh ga-ee jin naam chit laa-i-aa.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਤਿਨੀ ਸਾਲਾਹਿਆ ਜਿਨ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧੦॥
naanak naam tinee salaahi-aa jin guroo milaa-i-aa. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
ਸਭੇ ਰਾਤੀ ਸਭਿ ਦਿਹ ਸਭਿ ਥਿਤੀ ਸਭਿ ਵਾਰ ॥
sabhay raatee sabh dih sabh thitee sabh vaar.
ਸਭੇ ਰੁਤੀ ਮਾਹ ਸਭਿ ਸਭਿ ਧਰਤੀ ਸਭਿ ਭਾਰ ॥
sabhay rutee maah sabh sabh DharteeN sabh bhaar.
ਸਭੇ ਪਾਣੀ ਪਉਣ ਸਭਿ ਸਭਿ ਅਗਨੀ ਪਾਤਾਲ ॥
sabhay paanee pa-un sabh sabh agnee paataal.
ਸਭੇ ਪੁਰੀਆ ਖੰਡ ਸਭਿ ਸਭਿ ਲੋਅ ਲੋਅ ਆਕਾਰ ॥
sabhay puree-aa khand sabh sabh lo-a lo-a aakaar.
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਕਹਿ ਨ ਸਕੀਜੈ ਕਾਰ ॥
hukam na jaapee kayt-rhaa kahi na sakeejai kaar.
ਆਖਹਿ ਥਕਹਿ ਆਖਿ ਆਖਿ ਕਰਿ ਸਿਫਤੀ ਵੀਚਾਰ ॥
aakhahi thakeh aakh aakh kar sifteeN veechaar.
ਤ੍ਰਿਣੁ ਨ ਪਾਇਓ ਬਪੁੜੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਗਵਾਰ ॥੧॥
tarin na paa-i-o bapurhee naanak kahai gavaar. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਅਖੀ ਪਰਣੈ ਜੇ ਫਿਰਾਂ ਦੇਖਾਂ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ॥
akheeN parnai jay firaaN daykhaaN sabh aakaar.
ਪੁਛਾ ਗਿਆਨੀ ਪੰਡਿਤਾਂ ਪੁਛਾ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰ ॥
puchhaa gi-aanee pandhitaaN puchhaa bayd beechaar.