Page 356
ਆਪੁ ਬੀਚਾਰਿ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਦੇਖਿਆ ਤੁਮ ਸਾ ਮੀਤੁ ਨ ਅਵਰੁ ਕੋਈ ॥
હે પ્રભુ! ગુરુની કૃપાથી જ્યારે મેં પોતાને સંવારીને પોતાનું મન મારીને જોયું તો મને દેખાઈ પડ્યું કે તારા જેવો મિત્ર બીજો કોઈ નથી.
ਜਿਉ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ਤਿਵ ਹੀ ਰਹਣਾ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਸੋਈ ॥੩॥
અમને જીવોને તું જે સ્થિતિમાં રાખે છે તે સ્થિતિમાં અમે રહી શકીએ છીએ.દુઃખ પણ તું જ આપે છે સુખ પણ તું જ આપે છે. જે કાંઈ તું કરે છે તે જ થાય છે ॥૩॥
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਦੋਊ ਬਿਨਾਸਤ ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਭਈ ॥
ગુરુની શરણ પડવાથી જ માયાવાળી આશા અને લાલચ મટે છે. ત્રિગુણી માયાની આશાઓથી નિર્લિપ રહી શકાય છે.
ਤੁਰੀਆਵਸਥਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਸੰਤ ਸਭਾ ਕੀ ਓਟ ਲਹੀ ॥੪॥
જ્યારે સત્સંગનો આશરો લે જ્યારે ગુરુના બતાવેલા માર્ગ પર ચાલો ત્યારે જ તે આધ્યાત્મિક સ્થિતિ બને છે જ્યાં માયા સ્પર્શી ન શકે ॥૪॥
ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਸਗਲੇ ਸਭਿ ਜਪ ਤਪ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥
જે મનુષ્યના હૃદયમાં અલખ તેમજ અભેદ પરમાત્મા વસી જાય તેને જાણે બધા જપ-તપ-જ્ઞાન-ધ્યાન પ્રાપ્ત થઇ ગયા.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਏ ਸਹਜ ਸੇਵਾ ॥੫॥੨੨॥
હે નાનક! ગુરુની બુદ્ધિ પર ચાલવાથી મન પ્રભુના નામમાં રંગવામાં આવે છે મન સ્થિર સ્થિતિમાં રહીને સ્મરણ કરે છે ॥૫॥૨૨॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਪੰਚਪਦੇ ॥
આશા મહેલ ૧ પાંચ પદ ॥
ਮੋਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹੁ ਸਭ ਕਾਰ ॥
હે ભાઈ! મોહ મનુષ્યના મનમાં કુટુંબની મમતા ઉત્પન્ન કરે છે મોહ જગતની બધું કાર્ય ચલાવી રહ્યો છે
ਮੋਹੁ ਤੁਮ ਤਜਹੁ ਸਗਲ ਵੇਕਾਰ ॥੧॥
પરંતુ મોહ જ વિકાર ઉત્પન્ન કરે છે આ માટે મોહ ત્યાગ ॥૧॥
ਮੋਹੁ ਅਰੁ ਭਰਮੁ ਤਜਹੁ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਬੀਰ ॥
હે ભાઈ! દુનિયાનો મોહ છોડ અને મનની ભટકણ દૂર કર.
ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਰਿਦੇ ਰਵੈ ਸਰੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
મોહ ત્યાગીને જ મનુષ્ય પરમાત્માનું અટલ નામ હૃદયમાં સ્મરણ કરી શકે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਾ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ॥
જયારે મનુષ્ય પરમાત્માનું હંમેશા સ્થિર નામ રૂપી નવ-નિધિ પ્રાપ્ત કરી લે છે તો તેનું મન માયામાં ખચિત રહેતું નથી
ਰੋਵੈ ਪੂਤੁ ਨ ਕਲਪੈ ਮਾਈ ॥੨॥
પછી મન માયા માટે રોતું નથી તડપતું નથી ॥૨॥
ਏਤੁ ਮੋਹਿ ਡੂਬਾ ਸੰਸਾਰੁ ॥
આ મોહમાં આખું જગત ડૂબી પડ્યું છે
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਈ ਉਤਰੈ ਪਾਰਿ ॥੩॥
કોઈ દુર્લભ મનુષ્ય જે ગુરુના બતાવેલા માર્ગ પર ચાલે છે મોહનાં સમુદ્રમાંથી પાર થાય છે ॥૩॥
ਏਤੁ ਮੋਹਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਹਿ ॥
હે ભાઈ! આ મોહમાં ફસાયેલ તું વારંવાર યોનિઓમાં પડીશ
ਮੋਹੇ ਲਾਗਾ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥੪॥
મોહમાં જ જકડાયેલ તું યમરાજના દેશમાં જઈશ ॥૪॥
ਗੁਰ ਦੀਖਿਆ ਲੇ ਜਪੁ ਤਪੁ ਕਮਾਹਿ ॥
જે લોકો રિવાજની રીત પર ગુરુની શિક્ષા લઈને જપ-તપ કમાય છે
ਨਾ ਮੋਹੁ ਤੂਟੈ ਨਾ ਥਾਇ ਪਾਹਿ ॥੫॥
તેનો મોહ તૂટતો નથી આ જપ-તપથી તે પ્રભુની હાજરીમાં સ્વીકાર થતો નથી ॥૫॥
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਏਹੁ ਮੋਹੁ ਜਾਇ ॥
હે નાનક! જે મનુષ્ય પર પ્રભુ નજર કરે છે તેનો આ મોહ દૂર થાય છે
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੬॥੨੩॥
તે હંમેશા પરમાત્માની યાદમાં લીન રહે છે ॥૬॥૨૩॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
આશા મહેલ ૧॥
ਆਪਿ ਕਰੇ ਸਚੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥
જે કાંઈ જગતમાં થઈ રહ્યું છે હંમેશા કાયમ રહેનાર અલખ અનંત પરમાત્મા બધા જીવોમાં વ્યાપક થઈને પોતે કરી રહ્યો છે.
ਹਉ ਪਾਪੀ ਤੂੰ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੧॥
હે પ્રભુ! આ અટલ નિયમ ભૂલાવીને હું ગુનેગાર છું પરંતુ તો પણ તું બક્ષીશ કરનાર છે ॥૧॥
ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਵੈ ॥
જગતમાં જે કાંઈ થાય છે બધું તે જ થાય છે જે હે પ્રભુ! તને સારું લાગે છે
ਮਨਹਠਿ ਕੀਚੈ ਅੰਤਿ ਵਿਗੋਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
પરંતુ આ અટળ સત્ય ભૂલીને મનુષ્ય નિરા પોતાના મનની હઠથી કામ કરવા પર અંતે દુઃખી થાય છે ॥૧॥વિરામ॥
ਮਨਮੁਖ ਕੀ ਮਤਿ ਕੂੜਿ ਵਿਆਪੀ ॥
નીરા પોતાના મનની પાછળ ચાલનાર મનુષ્યની અક્કલ માયાના મોહમાં ફસાયેલી રહે છે
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਸਿਮਰਣ ਪਾਪਿ ਸੰਤਾਪੀ ॥੨॥
આ રીતે પ્રભુના સ્મરણથી વંચિત થઈને માયાના લાલચમાં કરેલ કોઈ ખરાબ કર્મને કારણે દુઃખી થાય છે ॥૨॥
ਦੁਰਮਤਿ ਤਿਆਗਿ ਲਾਹਾ ਕਿਛੁ ਲੇਵਹੁ ॥
હે ભાઈ! માયાના મોહમાં ફસાયેલી દુર્મતિ ત્યાગીને કંઈક આધ્યાત્મિક લાભ કમાવ
ਜੋ ਉਪਜੈ ਸੋ ਅਲਖ ਅਭੇਵਹੁ ॥੩॥
આ વિશ્વાસ લાવ કે જે કાંઈ ઉત્પન્ન થયું છે તે અલખ અને અભેદ પ્રભુથી જ ઉત્પન્ન થયું છે ॥૩॥
ਐਸਾ ਹਮਰਾ ਸਖਾ ਸਹਾਈ ॥
અમે જીવ વારંવાર ભૂલીએ છીએ અને પોતાની અક્કલ પર માન કરીએ છીએ પરંતુ મારો મિત્ર પ્રભુ હંમેશા સહાયતા કરનાર છે
ਗੁਰ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਈ ॥੪॥
તેની કૃપાથી જે મનુષ્ય ગુરુથી મળી જાય છે ગુરુ તેને પરમાત્માની ભક્તિની જ તાકીદ કરે છે ॥૪॥
ਸਗਲੀ ਸਉਦੀ ਤੋਟਾ ਆਵੈ ॥
પ્રભુનું સ્મરણ ભૂલાવીને બધા દુનિયાવી સૌદાઓમાં નુકસાન જ નુકસાન છે ઉમર વ્યર્થ વીતતી જાય છે
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥੫॥੨੪॥
હે નાનક! તે મનુષ્યને કોઈ અભાવ આવતો નથી જેના મનમાં પરમાત્માનું નામ પ્રેમાળ લાગે છે ॥૫॥૨૪॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ॥
આશા મહેલ ૧ચાર પદ ॥
ਵਿਦਿਆ ਵੀਚਾਰੀ ਤਾਂ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ॥
વિદ્યા પ્રાપ્ત કરીને જે મનુષ્ય બીજાની સાથે ભલાઈ કરનાર થઇ ગયો છે તો જ સમજ કે તે વિદ્યા મેળવીને વિચારવાન બન્યો છે.
ਜਾਂ ਪੰਚ ਰਾਸੀ ਤਾਂ ਤੀਰਥ ਵਾਸੀ ॥੧॥
તીર્થો પર નિવાસ રાખનાર ત્યારે જ સફળ છે જો તેને પાંચેય કામાદિક વશમાં કરી દીધા છે ॥૧॥
ਘੁੰਘਰੂ ਵਾਜੈ ਜੇ ਮਨੁ ਲਾਗੈ ॥
જો મારું મન પ્રભુ ચરણોમાં જોડાવવાનું શીખી ગયું છે ત્યારે જ ભક્તિઓ બનીને ઝાંઝર વગાડવાનું સફળ છે.
ਤਉ ਜਮੁ ਕਹਾ ਕਰੇ ਮੋ ਸਿਉ ਆਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
પછી પરલોકમાં યમરાજ મારું કાંઈ પણ બગાડી શકતુ નથી ॥૧॥વિરામ॥
ਆਸ ਨਿਰਾਸੀ ਤਉ ਸੰਨਿਆਸੀ ॥
જો બધા માયાવી-આશાઓથી ઉપરામ છે તો સમજ આ સંન્યાસી છે.
ਜਾਂ ਜਤੁ ਜੋਗੀ ਤਾਂ ਕਾਇਆ ਭੋਗੀ ॥੨॥
જો ગૃહસ્થમાં હોવા છતાં જોગીવાળો જત કાયમ છે તો તેને વાસ્તવિક ગૃહસ્થી જાણ ॥૨॥
ਦਇਆ ਦਿਗੰਬਰੁ ਦੇਹ ਬੀਚਾਰੀ ॥
જો હૃદયમાં દયા છે જો શરીરને વિચારો તરફથી પવિત્ર રાખવાનો વિચારવાળો પણ છે તો તે વાસ્તવિક દિગંબર;
ਆਪਿ ਮਰੈ ਅਵਰਾ ਨਹ ਮਾਰੀ ॥੩॥
જે મનુષ્ય પોતે વિકારો તરફથી મરેલ છે તે જ છે વાસ્તવિક અહિંસાવાદી જે બીજા લોકોને મારતો નથી ॥૩॥
ਏਕੁ ਤੂ ਹੋਰਿ ਵੇਸ ਬਹੁਤੇਰੇ ॥
પરંતુ કોઈને ખરાબ કહી શકાતું નથી હે પ્રભુ! બધા તારા જ અનેક વેશ છે દરેક વેશમાં તું પોતે જ હાજર છે.
ਨਾਨਕੁ ਜਾਣੈ ਚੋਜ ਨ ਤੇਰੇ ॥੪॥੨੫॥
નાનક બિચારો તારો કરિશ્મો-તમાશો સમજી શકતો નથી ॥૪॥૨૫॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
આશા મહેલ ૧॥
ਏਕ ਨ ਭਰੀਆ ਗੁਣ ਕਰਿ ਧੋਵਾ ॥
હું ફક્ત કોઈ અવગુણથી લબડેલી નથી કે પોતાની અંદર ગુણ ઉત્પન્ન કરીને એક અવગુણને ધોઈ શકુ મારી અંદર તો અનંત અવગુણ છે
ਮੇਰਾ ਸਹੁ ਜਾਗੈ ਹਉ ਨਿਸਿ ਭਰਿ ਸੋਵਾ ॥੧॥
કારણ કે હું તો આખી ઉમર-રાત જ મોહની ઊંઘમાં સુતેલી રહી અને મારો પતિ-પ્રભુ જાગતો રહે છે તેની નજીક મોહ ભટકી જ શકતો નથી ॥૧॥
ਇਉ ਕਿਉ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ਹੋਵਾ ॥
આવી સ્થિતિમાં હું પતિ-પ્રભુને કેવી રીતે પ્રેમાળ લાગી શકું છું?
ਸਹੁ ਜਾਗੈ ਹਉ ਨਿਸ ਭਰਿ ਸੋਵਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
પતિ જાગે છે અને હું આખી રાત સુતેલી રહું છું ॥૧॥વિરામ॥