Page 14
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપા થી પ્રાપ્ત થાય છે
ਰਾਗੁ ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ਪਹਿਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ॥
શ્રી રાગ મહેલ ૧।। ઘર ૧ ।।
ਮੋਤੀ ਤ ਮੰਦਰ ਊਸਰਹਿ ਰਤਨੀ ਤ ਹੋਹਿ ਜੜਾਉ ॥
જો મારા માટે મોતીઓ નો મહેલ બની જાય અને તેમાં રત્નો જડેલા હોય
ਕਸਤੂਰਿ ਕੁੰਗੂ ਅਗਰਿ ਚੰਦਨਿ ਲੀਪਿ ਆਵੈ ਚਾਉ ॥
કસ્તુરી કેસર અને ચંદન ની નો લેપ કરેલો હોય, તો પણ આ બધું વ્યર્થ છે
ਮਤੁ ਦੇਖਿ ਭੂਲਾ ਵੀਸਰੈ ਤੇਰਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਨਾਉ ॥੧॥
મને ડર છે કે આ મહેલને મેડીઓ જોઈને હું ક્યાંક પ્રભુ તને ભુલાવી ન બેસું ક્યાંક તું મને ન વિસારી દે ક્યાંક તારું નામ મારા ચિત્તમાં ટકીને ન રહે ।।૧।।
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਜੀਉ ਜਲਿ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
મેં પોતાના ગુરુને પૂછીને જોઈ લીધું અને મને વિશ્વાસ પણ આવી ગયો કે પ્રભુથી વિજોગ થઈને આ જીવન બળીને રાખ થઇ જાય છે
ਮੈ ਆਪਣਾ ਗੁਰੁ ਪੂਛਿ ਦੇਖਿਆ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
તથા પ્રભુની યાદ વગર બીજી કોઈ જગ્યા પણ નથી જ્યાં આ ઈર્ષ્યા પુરી થઈ શકે ।।૧।।વિરામ।।
ਧਰਤੀ ਤ ਹੀਰੇ ਲਾਲ ਜੜਤੀ ਪਲਘਿ ਲਾਲ ਜੜਾਉ ॥
જો મારા રહેવાને માટે ધરતી આખી હીરા અને લાલ થી જડેલી હોય અને જો મારો સુવાનો પલંગ ઉપર હીરા જડિત હોય
ਮੋਹਣੀ ਮੁਖਿ ਮਣੀ ਸੋਹੈ ਕਰੇ ਰੰਗਿ ਪਸਾਉ ॥
જો મારી સામે એક સુંદર સ્ત્રી હાવભાવ કરે જેના માથા ઉપર મણી શોભતો હોય તો પણ આ બધું વ્યર્થ છે
ਮਤੁ ਦੇਖਿ ਭੂਲਾ ਵੀਸਰੈ ਤੇਰਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਨਾਉ ॥੨॥
હે પ્રભુ! મને ડર છે કે આવા સુંદર સ્થાન ઉપર આવી સુંદરીને જોઈ ને ક્યાંક હું તને ન ભુલાવી દઉ, ક્યાંક તું મને ન ભુલાવી દે, ક્યાંક તારું નામ મારા મન માં ટકે જ નહીં ।।૨।।
ਸਿਧੁ ਹੋਵਾ ਸਿਧਿ ਲਾਈ ਰਿਧਿ ਆਖਾ ਆਉ ॥
જો હું નિષ્ણાત જોગી બની જાઉં, જો હું યોગ સમાધિ ની સફળતા પ્રાપ્ત કરી લઉં,જો હું યોગ થી પ્રાપ્ત થવા વળી બધી જ બારકતો ને અવાજ મારુ અને તે મારી પાસે આવી જાય
ਗੁਪਤੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ਬੈਸਾ ਲੋਕੁ ਰਾਖੈ ਭਾਉ ॥
જો યોગની તાકત થી હું ક્યારેક છુપાય શકું પ્રત્યક્ષ થઈ ને બેસી જાવ, જો આખું જગત મારુ સન્માન કરે તો પણ આ બધું જ વ્યર્થ છે
ਮਤੁ ਦੇਖਿ ਭੂਲਾ ਵੀਸਰੈ ਤੇਰਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਨਾਉ ॥੩॥
હે પ્રભુ! મને ડર છે કે આ બધી સિદ્ધિ ને જોઈ ને ક્યાંક હું તને ન ભુલાવી, બેસું ક્યાંક તું મને ન ભુલાવી દે, ક્યાંક તારું નામ મારા મન માં ટકે જ નહીં ।।૩।।
ਸੁਲਤਾਨੁ ਹੋਵਾ ਮੇਲਿ ਲਸਕਰ ਤਖਤਿ ਰਾਖਾ ਪਾਉ ॥
જો હું કેટલી બધી સેના ભેગી કરીને બાદશાહ બની જાઉં,
ਹੁਕਮੁ ਹਾਸਲੁ ਕਰੀ ਬੈਠਾ ਨਾਨਕਾ ਸਭ ਵਾਉ ॥
હે નાનક! જો હું તખત ઉપર બેસીને બાદશાહી હુકમ ચલાવી શકું, તો પણ બધું જ વ્યર્થ છે
ਮਤੁ ਦੇਖਿ ਭੂਲਾ ਵੀਸਰੈ ਤੇਰਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਨਾਉ ॥੪॥੧॥
હે પ્રભુ! મને ડર છે કે આ રાજ્ય ભોગ જોઈને ક્યાંક, હું તને ન ભુલાવી દઉં ક્યાંક તું મને ન ભુલાવી દે, ક્યાંક તારું નામ મારા મન માં ટકે જ નહીં. ।।૪।।
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
શ્રી રાગ મહેલ ૧।।
ਕੋਟਿ ਕੋਟੀ ਮੇਰੀ ਆਰਜਾ ਪਵਣੁ ਪੀਅਣੁ ਅਪਿਆਉ ॥
હે પ્રભુ! જો મારી ઉંમર કરોડો વર્ષ ની થઇ જાય અને હવા મારુ ભોજન બની જાય, જો હું હવાના આશરે જીવન જીવી શકું.
ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਗੁਫੈ ਨ ਦੇਖਾ ਸੁਪਨੈ ਸਉਣ ਨ ਥਾਉ ॥
કોઈ ગુફામાં બેસીને ચાંદ-સૂરજ બંનેને ક્યારેય ન જોવું અને સમાધી લગાવીને બેસી જાઉં, જો સપનામાં પણ સૂવાની જગ્યા ન મળે
ਭੀ ਤੇਰੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਹਉ ਕੇਵਡੁ ਆਖਾ ਨਾਉ ॥੧॥
તો પણ આટલી લાંબી સમાધિ લગાવીને પણ હું તારું મૂલ્ય ક્યારેય પામી નથી શકતો તારા જેવો બીજો કોઈ મને શોધવા થી પણ નથી મળતો હું તારી કેટલી મહાનતાનું વર્ણન કરું ।।૧।।
ਸਾਚਾ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਜ ਥਾਇ ॥
હંમેશાં કાયમ રહેવા વાળો નિરાકાર પરમાત્મા પોતાનામાં જ સ્થિર થયેલો છે તેને બીજા કોઈના આશરાની જરૂર નથી
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਣੁ ਆਖਣਾ ਜੇ ਭਾਵੈ ਕਰੇ ਤਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
આપણે બધા જ એકબીજાને સાંભળી સાંભળીને તેની પ્રતિભા નું વર્ણન કરીએ છીએ પણ આવું કોઈ જ નથી કહી શકતું કે તે કેટલો મોટો છે, જો પ્રભુને ઠીક લાગે તો તે જીવ ની અંદર પોતાની મહિમાનો ઉમંગ પેદા કરી દે છે ।।૧।।વિરામ।।
ਕੁਸਾ ਕਟੀਆ ਵਾਰ ਵਾਰ ਪੀਸਣਿ ਪੀਸਾ ਪਾਇ ॥
જો હું તપથી શરીરને કષ્ટ આપી આપીને ઘાયલ કરી લઉં, વારંવાર નાના-નાના ટુકડા કરીને કપાવી દઉં ચક્કી માં નાખીને પીસાવી દઉં
ਅਗੀ ਸੇਤੀ ਜਾਲੀਆ ਭਸਮ ਸੇਤੀ ਰਲਿ ਜਾਉ ॥
આગમાં સળગાવી દઉં અને પોતાને જ રાખ માં મેળવી દઉં
ਭੀ ਤੇਰੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਹਉ ਕੇਵਡੁ ਆਖਾ ਨਾਉ ॥੨॥
હે પ્રભુ! આટલું તપ કરીને પણ તારા જેવું કોઈ બીજું નથી શોધી શકતો. તારી મહાનતા બતાવવા માટે હું કાબિલ નથી ।।૨।।
ਪੰਖੀ ਹੋਇ ਕੈ ਜੇ ਭਵਾ ਸੈ ਅਸਮਾਨੀ ਜਾਉ ॥
જો હું પક્ષી બનીને ઉડી શકું અને કરોડો આકાશ સુધી પહોંચી શકું
ਨਦਰੀ ਕਿਸੈ ਨ ਆਵਊ ਨਾ ਕਿਛੁ ਪੀਆ ਨ ਖਾਉ ॥
જો ઉડીને એટલો ઊંચો ચાલ્યો જાઉં,જ્યાં હું કોઈને ન દેખાય શકું ખાઉં-પીઉં પણ નહીં એટલી પહોંચ રાખી શકું
ਭੀ ਤੇਰੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਹਉ ਕੇਵਡੁ ਆਖਾ ਨਾਉ ॥੩॥
તો પણ , હે પ્રભુ! હું તારા બરાબરનું કોઈ બીજું નથી શોધી શકતો તારી મહાનતા બતાવવા માટે હું કાબિલ નથી ।।૩।।