Page 86
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M.3
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
satgur sayv sukh paa-i-aa sach naam guntaas.
Wenn man dem wahren Guru dient, erwirbt man die Freude.
ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਰਾਮ ਨਾਮ ਪਰਗਾਸੁ ॥
gurmatee aap pachhaani-aa raam naam pargaas.
Wahrlich: der Name des Ewigen ist die Quelle von allen Guten.Durch die Lehre des Gurus erkennt man sich selbst
ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਾ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਪਾਸਿ ॥
sacho sach kamaavanaa vadi-aa-ee vaday paas.
und der Name des Herrn wird in unserem Herzen erweckt.Handele in Wahrheit! Der Herr hält den Ruhm in den Händen.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਸਿਫਤਿ ਕਰੇ ਅਰਦਾਸਿ ॥
jee-o pind sabh tis kaa sifat karay ardaas.
Der Körper und die Seele gehören dem Herrn; bete den Herrn an und denke über ihn nach!
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
sachai sabad salaahnaa sukhay sukh nivaas.
Lobe den Herrn durch das Wort! Folglich wirst du die Seligkeit bekommen.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਾਸੁ ॥
jap tap sanjam manai maahi bin naavai Dharig jeevaas.
Man mag die Buße tun, die Meditation und die Disziplin betreiben. aber ohne den Namen des Herrn ist das Leben verdammt.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖ ਮੋਹਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥
gurmatee naa-o paa-ee-ai manmukh mohi vinaas.
Man erwirbt den Namen durch die Lehre des Gurus,aber der Egoist verschwendet sich an der Liebe zu dem Maya.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਤੂੰ ਨਾਨਕੁ ਤੇਰਾ ਦਾਸੁ ॥੨॥
ji-o bhaavai ti-o raakh tooN naanak tayraa daas. ||2||
Beschütze mich nach deinem Willen, O mein Herr! Nanak ist Dein Sklave,
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਸਭਸੁ ਦਾ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਰਾਸਿ ॥
sabh ko tayraa tooN sabhas daa tooN sabhnaa raas.
Alle sind die Deinen. Du gehörst allen. Du bist der Schatz von allen.
ਸਭਿ ਤੁਧੈ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗਦੇ ਨਿਤ ਕਰਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
sabh tuDhai paashu mangday nit kar ardaas.
Jeder bittet um Deine Gaben, jeden Tag fleht man Dich an.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮਿਲੈ ਇਕਨਾ ਦੂਰਿ ਹੈ ਪਾਸਿ ॥
jis tooN deh tis sabh kichh milai iknaa door hai paas.
Wem auch immer Du was gewährst, der erhält alles; für einige bist Du in der Nähe, aber für andere bist Du weit von ihnen entfernt.
ਤੁਧੁ ਬਾਝਹੁ ਥਾਉ ਕੋ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਪਾਸਹੁ ਮੰਗੀਐ ਮਨਿ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਨਿਰਜਾਸਿ ॥
tuDh baajhahu thaa-o ko naahee jis paashu mangee-ai man vaykhhu ko nirjaas.
Es gibt keinen anderen, wohin man sich wenden kann,Siehe es für dich selbst, Oh mein Geist.
ਸਭਿ ਤੁਧੈ ਨੋ ਸਾਲਾਹਦੇ ਦਰਿ ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਪਰਗਾਸਿ ॥੯॥
sabh tuDhai no salaahday dar gurmukhaa no pargaas. ||9||
Die Welt singt Deine Lobgesänge. die Jünger des Gurus erhalten die Ehre an deinen Hofe, o Herr.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਪੰਡਿਤੁ ਪੜਿ ਪੜਿ ਉਚਾ ਕੂਕਦਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
pandit parh parh uchaa kookdaa maa-i-aa mohi pi-aar.
Der Pundit liest lauthals seine Bücher vor, aber im Inneren lauert die Liebe zu dem Maya.
ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨ ਚੀਨਈ ਮਨਿ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
antar barahm na cheen-ee man moorakh gaavaar.
Bei ihm selbst im Inneren erkennt er nicht den Herrn; sein Geist bleibt unwissend und blöd.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜਗਤੁ ਪਰਬੋਧਦਾ ਨਾ ਬੂਝੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥
doojai bhaa-ay jagat parboDhadaa naa boojhai beechaar.
Der Pundit liebt die Maya, er belehrt die anderen, aber selbst versteht er nicht die Wahrheit.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੧॥
birthaa janam gavaa-i-aa mar jammai vaaro vaar. ||1||
Ohne Zweck vergeht sein Leben, er folgt dem Kreislauf des Kommen-und-Gehens.
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M.3
ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੀ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਬੂਝਹੁ ਕਰਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
jinee satgur sayvi-aa tinee naa-o paa-i-aa boojhhu kar beechaar.
Beachte eins sorgfältig: diejenigen, die dem wahren Guru dienen, erhalten den Namen,
ਸਦਾ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਚੂਕੈ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ॥
sadaa saaNt sukh man vasai chookai kook pukaar.
Ihr Jammern und Klagen geht zu Ende und ihr Geist bleibt immerzu im Frieden.
ਆਪੈ ਨੋ ਆਪੁ ਖਾਇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aapai no aap khaa-ay man nirmal hovai gur sabdee veechaar.
Ihr eigenes 'Ich' frisst selbst ihre Überheblichkeit auf und ihr Geist reinigt sich durch die Beachtung des Wortes des Gurus.
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਮੁਕਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
naanak sabad ratay say mukat hai har jee-o hayt pi-aar. ||2||
Diejenigen, die von dem Wort des Herrn erfüllt sind, erhalten ihre Erlösung. weil sie den Herrn lieben und anbeten.
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauri
ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਥਾਇ ॥
har kee sayvaa safal hai gurmukh paavai thaa-ay.
Gesegnet ist der Dienst des Gurus, der Herr nimmt es durch die Lehre des Gurus an.
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
jis har bhaavai tis gur milai so har naam Dhi-aa-ay.
Derjenige, der die Gnade des Herrn bekommt, begegnet dem Guru; nur er denkt über den Namen nach.
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਪਾਰਿ ਲਘਾਇ ॥
gur sabdee har paa-ee-ai har paar laghaa-ay.
Man trifft den Herrn durch das Wort des Gurus an; der Herr befähigt uns, das Meer zu überqueren.
ਮਨਹਠਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪੁਛਹੁ ਵੇਦਾ ਜਾਇ ॥
manhath kinai na paa-i-o puchhahu vaydaa jaa-ay.
Niemand hat den Herrn durch bloße Beharrlichkeit angetroffen; man kann sich durch die Vedas beraten.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਲਏ ਹਰਿ ਲਾਇ ॥੧੦॥
naanak har kee sayvaa so karay jis la-ay har laa-ay. ||10||
Nanak, der allein dient dem Herrn, mit wem Er sich vereinigt.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shaloka M. 3
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੂਰਾ ਵਰੀਆਮੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਦੁਸਟੁ ਅਹੰਕਰਣੁ ਮਾਰਿਆ ॥
naanak so sooraa varee-aam jin vichahu dusat ahankaran maari-aa.
Nanak, der Mensch, der das heimtückische eigene ‘Ich’ besiegt hat, ist der Tapferste der Tapferen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥
gurmukh naam saalaahi janam savaari-aa.
Durch die Verehrung des Namens wird sein Leben erfolgreich.
ਆਪਿ ਹੋਆ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਸਭੁ ਕੁਲੁ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥
aap ho-aa sadaa mukat sabh kul nistaari-aa.
Er selbst wird erlöst und dadurch wird auch seine Verwandtschaft erlöst.
ਸੋਹਨਿ ਸਚਿ ਦੁਆਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿਆ ॥
sohan sach du-aar naam pi-aari-aa.
Diejenigen, die den Namen verehren, sehen schön am Hofe des Herrn aus.
ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਮਰਣੁ ਵਿਗਾੜਿਆ ॥
manmukh mareh ahaNkaar maran vigaarhi-aa.
In der Tat: die Egoisten sterben in ihrem eigenen 'Ich', ihr Tod selbst ist eine Qual.
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਹੁਕਮੁ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਵਿਚਾਰਿਆ ॥
sabho vartai hukam ki-aa karahi vichaari-aa.
Alles geschieht gemäß Seinem Willen; was kann ein Sterblicher tun?
ਆਪਹੁ ਦੂਜੈ ਲਗਿ ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥
aaphu doojai lag khasam visaari-aa.
Der Mensch hat sich an die Zweigeteiltheit verloren und er vergisst den wahren Herrn.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥੧॥
naanak bin naavai sabh dukh sukh visaari-aa. ||1||
Nanak, außer dem Namen führst alles zu Schmerzen und die Traurigkeit, dabei verliert man das Gleichgewicht.
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
M.3
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਇਆ ਤਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
gur poorai har naam dirhaa-i-aa tin vichahu bharam chukaa-i-aa.
Der wahre Guru hat mir den Namen eingeschärft, meine Zweifel sind verschwunden.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਈ ਕਰਿ ਚਾਨਣੁ ਮਗੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
raam naam har keerat gaa-ee kar chaanan mag dikhaa-i-aa.
Ich habe die Lobgesänge gesungen, mein Geist ist erweckt worden und ich habe den Weg erkannt.(der Herr hat mir den Weg angewiesen).
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਆ ॥
ha-umai maar ayk liv laagee antar naam vasaa-i-aa.
Mein eigenes 'Ich' ist weggegangen, ich befinde mich im Einklang mit dem Herrn, und der Name lebt in meinem Geist.