Page 114
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੈ ਅੰਦਰਿ ਭੈ ਮਾਰਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੫॥
an-din sadaa rahai bhai andar bhai maar bharam chukaavani-aa. ||5||
Tag und Nacht bleibt er in der Ehrfurcht des Herrn.Er vernichtet all seine Furcht und zerstreut den Zweifel.
ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
bharam chukaa-i-aa sadaa sukh paa-i-aa.
Derjenige, der seine Illusion zerstreut hat, der bleibt immer in der ewigen Ruhe.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥
gur parsaad param pad paa-i-aa.
Durch die Gnade des Gums erreicht er den Zustand der Glückseligkeit.
ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਹਜੇ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥
antar nirmal nirmal banee har gun sehjay gaavani-aa. ||6||
Sein Inneres wird rein und tadellos, zugleich seine Sprache.Sein Geist ist ausgeglichen, er singt die Loblieder Herrn.
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣੈ ॥
simrit saasat bayd vakhaanai.
Man rezitiert Smritis, Shastras und Vedas,
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥
bharmay bhoolaa tat na jaanai.
Aber er, von der Illusion verwirrt, erkennt nicht die Essenz.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਏ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
bin satgur sayvay sukh na paa-ay dukho dukh kamaavani-aa. ||7||
Ohne den Dienst des Gurus erhält man nicht den Frieden.Und man leidet ständig unter Angst und Leid, Tag für Tag.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੈ ਕੋਈ ॥
aap karay kis aakhai ko-ee.
Der Herr erledigt alles selbst, daher bei wem soll man sich beklagen?
ਆਖਣਿ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲਾ ਹੋਈ ॥
aakhan jaa-ee-ai jay bhoolaa ho-ee.
Man mag auf Ihn (Herrn) schimpfen, nur wenn er sich vertut!
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੭॥੮॥
naanak aapay karay karaa-ay naamay naam samaavani-aa. ||8||7||8||
Nanak, der Herr macht alles selbst und Er erledigt alles.Beim Vortragen von Seinen Namen verschmelzt man sich mit dem Herrn.
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mehlaa 3.
Majh M. 3
ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
aapay rangay sahj subhaa-ay.
Der Herr selbst leitet den Menschen zum geistlichen Gleichgewicht.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥
gur kai sabad har rang charhaa-ay.
Der Geist färbt sich durch das Wort des Gurus von der Farbe Seiner Liebe.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰਸਨਾ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੀ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਵਣਿਆ ॥੧॥
man tan rataa rasnaa rang chaloolee bhai bhaa-ay rang charhaavani-aa. ||1||
Der Körper und der Geist werden von seiner Liebe durchtränkt, die Zunge wird rosa.Man fühlt sich dann von der Liebe des Herrn erfüllt.
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਨਿਰਭਉ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
ha-o vaaree jee-o vaaree nirbha-o man vasaavani-aa.
Ich opfere mich für diejenigen, die ihren Geist zur Wohnung Herrn vollbringen;
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਨਿਰਭਉ ਧਿਆਇਆ ਬਿਖੁ ਭਉਜਲੁ ਸਬਦਿ ਤਰਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kirpaa tay har nirbha-o Dhi-aa-i-aa bikh bha-ojal sabad taraavani-aa. ||1|| rahaa-o.
Ich bringe mich ihnen dar.Durch die Gnade des Gurus, denkt man über den Furchtlosen.Und durch das Wort überquert man den verräterischen Ozean.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਕਰਹਿ ਚਤੁਰਾਈ ॥
manmukh mugaDh karahi chaturaa-ee.
Der unwissende Egoist versucht schlau zu sein.
ਨਾਤਾ ਧੋਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
naataa Dhotaa thaa-ay na paa-ee.
Dennoch wird er, trotz seinen Waschungen in den Heiligen Orten,Nicht als einen Wahrhaftigen angenommen.
ਜੇਹਾ ਆਇਆ ਤੇਹਾ ਜਾਸੀ ਕਰਿ ਅਵਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਿਆ ॥੨॥
jayhaa aa-i-aa tayhaa jaasee kar avgan pachhotaavani-aa. ||2||
Er kommt und geht weg, und er bereut seine Sünden begangen zu haben.
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ॥
manmukh anDhay kichhoo na soojhai.
Der Egoist ist wie ein Blinder, er kennt nichts.
ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇ ਆਏ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥
maran likhaa-ay aa-ay nahee boojhai.
Der geistige Tod ist sein Schicksal, aber er begreift es nicht.
ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੩॥
manmukh karam karay nahee paa-ay bin naavai janam gavaavni-aa. ||3||
Er erledigt die Riten, aber er bekommt nicht den Namen.Ohne Namen ist sein ganzes Leben vergebens.
ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥
sach karnee sabad hai saar.
Die Wahrheit auszuüben, das ist die Essenz des Wortes.
ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
poorai gur paa-ee-ai mokh du-aar.
Durch den perfekten Guru erreicht man die Tür von Heil.
ਅਨਦਿਨੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਏ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਵਣਿਆ ॥੪॥
an-din banee sabad sunaa-ay sach raatay rang rangaavin-aa. ||4||
Der Guru läßt uns das Wort zu hören, Tag und Nacht, Dann wird man mit der Farbe der Liebe des Herrn gefärbt.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੀ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥
rasnaa har ras raatee rang laa-ay.
Die Zunge wird von der Essenz des Herrn durchtränkt,
ਮਨੁ ਤਨੁ ਮੋਹਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
man tan mohi-aa sahj subhaa-ay.
Der Körper und der Geist werden verzaubert,
ਸਹਜੇ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥
sehjay pareetam pi-aaraa paa-i-aa sehjay sahj milaavani-aa. ||5||
Sie befinden sich im geistlichen Gleichgewicht.In diesem ausgeglichenen Zustand findet man den Geliebten, den Herrn.
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਰੰਗੁ ਸੋਈ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
jis andar rang so-ee gun gaavai.
Derjenige, der Liebe für den Herrn in seinem Herzen empfindet, singt Seine Lobgesänge.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਹਜੇ ਸੁਖਿ ਸਮਾਵੈ ॥
gur kai sabad sehjay sukh samaavai.
Durch das Wort des Gurus erlangt er das Gleichgewicht, und er verschmilzt in Frieden.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਦਾ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
ha-o balihaaree sadaa tin vitahu gur sayvaa chit laavani-aa. ||6||
Ich opfere mich für diejenigen, die ihren Geist widmen, um dem Herrn zu dienen.
ਸਚਾ ਸਚੋ ਸਚਿ ਪਤੀਜੈ ॥
sachaa sacho sach pateejai.
Nichts als die Wahrheit gefällt dem Herrn,
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅੰਦਰੁ ਭੀਜੈ ॥
gur parsaadee andar bheejai.
Und der Geist wird von der Liebe des Herrn durchtränkt, durch die Gnade des Gurus.
ਬੈਸਿ ਸੁਥਾਨਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਆਪੇ ਕਰਿ ਸਤਿ ਮਨਾਵਣਿਆ ॥੭॥
bais suthaan har gun gaavahi aapay kar sat manaavni-aa. ||7||
Im ausgeglichenen Zustand singen die Heiligen die Lobgesänge des Herrn.Und Er selbst lässt sie Seinen Willen annehmen.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
jis no nadar karay so paa-ay.
Derjenige, der Seine Gnade bekommt, erhält den Namen.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਉਮੈ ਜਾਏ ॥
gur parsaadee ha-umai jaa-ay.
Sein eigenes "Ich" geht weg, durch die Gnade des Gurus.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੮॥੯॥
naanak naam vasai man antar dar sachai sobhaa paavni-aa. ||8||8||9||
Nanak, wenn der Name den Geist beseelt,Erhält man die Ehre am Hofe des Wahren.
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mehlaa 3.
Majh M. 3
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
satgur sayvi-ai vadee vadi-aa-ee.
Diene dem wahren Guru, dies ist der höchste Ruhm.
ਹਰਿ ਜੀ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥
har jee achint vasai man aa-ee.
Auf diese Weise kommt der ehrwürdige Gebieter, um den Geist zu beseelen.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਫਲਿਓ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਜਿਨਿ ਪੀਤਾ ਤਿਸੁ ਤਿਖਾ ਲਹਾਵਣਿਆ ॥੧॥
har jee-o safli-o birakh hai amrit jin peetaa tis tikhaa lahaavani-aa. ||1||
Der Herr ist wie ein fruchtbarer Baum,Sein Saft ist die Ambrosia, die den Durst stillt.
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥
ha-o vaaree jee-o vaaree sach sangat mayl milaavani-aa.
Ich opfere mich für den,Der mich mit der Gesellschaft der Heiligen vereinigt,
ਹਰਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har satsangat aapay maylai gur sabdee har gun gaavani-aa. ||1|| rahaa-o.
Und er rezitiert die Loblieder des Herrn.