Gujarati

ગુરુ અર્જન દેવજી પાંચમા શીખ ગુરુ હતા જેમણે સુખમણી સાહિબની રચના કરી હતી, જેને શીખ ધર્મમાં શાંતિના ગીત તરીકે પણ ઓળખવામાં આવે છે. શીખ ધર્મના પવિત્ર પુસ્તક ગુરુ ગ્રંથ સાહિબમાં તેનો સમાવેશ થાય છે. સુખમણી સાહેબમાં 24 વિભાગો (અષ્ટપદીઓ) છે જેમાં પ્રત્યેકમાં 8 શ્લોક છે જે લોકો તેને વાંચે છે અથવા સાંભળે છે તેમને આધ્યાત્મિક […]

જપજી સાહિબ એ ગુરુ નાનક દ્વારા લખાયેલ સ્તોત્ર છે, અને તે શીખ ગુરુઓમાં પ્રથમ છે. તે એક પ્રાર્થના છે જે શીખોમાં ખૂબ જ આધ્યાત્મિક મહત્વ સાથે લેવામાં આવે છે. જપજી સાહિબનો ગુરુ ગ્રંથ સાહિબમાં સમાવેશ કરવામાં આવ્યો નથી પરંતુ તે સાલોક સાથે જોડાયેલ પ્રસ્તાવના તરીકે દેખાય છે જેમાં બે પંક્તિઓ, આડત્રીસ પૌરી અથવા પંક્તિઓ છે

ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ — સિખની જીવનમાં જીવંત આધ્યાત્મિક ગુરુ — પહેલી દરમિયાન પરમેશ્વરની એકતા અને ધ્યાન મારફતે સંપર્કો પ્રકટ કરે છે: ‘પરમેશ્વર નિરાકાર, શાશ્વત, માનવ ધ્યાનથી પરેશાન અને કેવલ ‘નામ સિમરણ’ — દિવ્ય નામ પર ચિંતન અને ધ્યાન, જે આધ્યાત્મિક આત્મસાક્ષાત્કાર અને પરમાત્મામાં લીનથારી માટે માર્ગ છે.’ ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ તે ધાર્મિક પુસ્તક છે જેના

ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ, સિખો માટે જીવંત આધ્યાત્મિક માર્ગદર્શન છે, જેમણે પ્રભુની એકતા, ધ્યાન અને ચિંતન પર વધુ જોર આપે છે. તે શિક્ષા આપે છે કે પ્રભુ અનિષ્ટ, શાશ્વત અને માનવ અનુભવ બહાર છે. વધુ તે શાસ્ત્ર વિચારે છે કે ‘નામ સિમરણ’ નો પ્રક્રિયા—અર્થાત પ્રભુના નામને યાદ રાખવું અને ધ્યાન કરવું—આધ્યાત્મિક સાક્ષાત્કાર અને પ્રભુ સાથે એકતા

ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ મુખપ્રમુખ રીતે શબ્દો અથવા ભજનોના રૂપમાં છે, જેમ ગુરમુખી લિપિમાં અને પંજાબીમાં છે; બ્રજ ભાષા અને સંસ્કૃતિ જેવી ભાષાઓમાં અન્ય રચનાઓને સમાવિષ્ટ કરે છે. આમ રાગોમાં વિભાજિત કરેલું, જેને પદો નામે ભજનોમાં વિભાજિત કરેલું છે. સિખો ગુરુ ગ્રંથ સાહિબને સિખધર્મનું સર્વોચ્ચ આધ્યાત્મિક અધિકાર તરીકે ઉચારી છે, જેમણે સમતા, એકતા અને દેવ પ્રતિ

ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ એ એક સંગ્રહ છે જેમણા સિખ ગુરુઓ અને વિવિધ પ્રાંતોના સંતોના ગીતો અને ભજનો જોવા મળતા હોય છે, જેને અંતમાં ગુરુ ગોબિંદ સિંહ, દસમા સિખ ગુરુ, દ્વારા 1708 માં હાલની રૂપરેખામાં સંકલન કરવામાં આવ્યું હતું. આવું ઓળખાય છે કે ‘પાંચમું સંસ્કરણ’, જે ગુરુ અર્જન, પાંચમા સિખ ગુરુ, દ્વારા 1604 માં તેમના અગાઉના

ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ સિખધર્મની ધાર્મિક ગ્રંથ તરીકે ખૂબ કેંદ્રીય સ્થાન ધરાવે છે અને દસ માનવ ગુરુઓ પછી સદાકાળ ગુરુ તરીકે સીખોએ આદર કરે છે. આ સમાવિશે હિંદોલ અને સિખ ગુરુઓના ગીતો અને શિક્ષાઓ છે જે ગુરુ નાનક થી ગુરુ તેઘ બહાદુર સુધી સમાવિશે; આ ગુરુઓના બહારવાળા કબીર અને ફરીદ જેવા અનેક અન્ય સંતો અને કવિઓનો

ગુરૂ ગ્રંથ સાહિબ 1604 માં ગુરૂ અર્જન દેવ, પાંચમ સિખ ગુરુનાં દ્વારા સંકલિત થયું છે. તે મુખ્યત્વે પંજાબી ભાષા અને ગુરમુખી લિપિમાં લખાયું છે, જેમણાં સિખ ગુરુઓનાં શબ્દો, અંગદ દેવ, અમર દાસ, રામ દાસ અને તેઘ બહાદુર વગેરે લખાયા છે. તે સમયના અન્ય આધ્યાત્મિક વ્યક્તિઓનાં લેખો પણ શામેલ કરે છે, તેથી તે આ મહાન સંદેશને

તેના અનોખા રૂપ અને વિષયવસ્તુના પરિમિતિવિહીનતાનાં દ્વારા, ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ સિખ ગુરુઓ જેવા કવિઓ, સાધુઓની અને વિવિધ ધાર્મિક અને સાંસ્કૃતિક પૃષ્ઠભૂમિઓની રચનાઓ સમાવેશ કરે છે, જે સિખધર્મના સંદેશની વિસ્તારપૂર્વકતા અને વિશ્વસમર્થકતાને દર્શાવે છે. આ શાસ્ત્ર સિખોના માટે એવું માર્ગદર્શન છે કે તેમના આત્મીય અને સંન્યાસી જીવનને કેવી રીતે અગ્રણીત કરવું, કારણકે તે પરમેશ્વરનું નામ, નિષ્કામ

ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ ગુરમુખી લિપિમાં શબદો (હાઇમ્સ)ની રચના છે, પ્રાથમિક રીતે પંજાબીમાં, અને બ્રજ ભાષા અને સંસ્કૃતિ જેવી કેટલીક અન્ય ભારતીય ભાષાઓમાં પણ થોડા હાઇમ્સ છે. આમ ગુરુ નાનક દેવ, સિખધર્મના સ્થાપક, અને અન્ય ભક્તિ આંદોલન સંતો અને દસ સિખ ગુરુઓ સુધી લખાયેલા લેખનો રચનાત્મક છે, જે સાધારણતઃ રાગોમાં વ્યવસ્થિત છે, જેમણે પદો નામથી વિભાજિત