Page 1050
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਏਕੋ ਹੈ ਜਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੩॥
gurmukh gi-aan ayko hai jaataa an-din naam raveejai hay. ||13||
ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ॥
bayd parheh har naam na boojheh.
ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਲੂਝਹਿ ॥
maa-i-aa kaaran parh parh loojheh.
ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਦੁਤਰੁ ਤਰੀਜੈ ਹੇ ॥੧੪॥
antar mail agi-aanee anDhaa ki-o kar dutar tareejai hay. ||14||
ਬੇਦ ਬਾਦ ਸਭਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਹਿ ॥
bayd baad sabh aakh vakaaneh.
ਨ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹਿ ॥
na antar bheejai na sabad pachhaaneh.
ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਸਭੁ ਬੇਦਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੧੫॥
punn paap sabh bayd drirh-aa-i-aa gurmukh amrit peejai hay. ||15||
ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
aapay saachaa ayko so-ee.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin doojaa avar na ko-ee.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚੋ ਸਚੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੬॥੬॥
naanak naam ratay man saachaa sacho sach raveejai hay. ||16||6||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mehlaa 3.
ਸਚੈ ਸਚਾ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sachai sachaa takhat rachaa-i-aa.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਤਿਥੈ ਮੋਹੁ ਨ ਮਾਇਆ ॥
nij ghar vasi-aa tithai moh na maa-i-aa.
ਸਦ ਹੀ ਸਾਚੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ਹੇ ॥੧॥
sad hee saach vasi-aa ghat antar gurmukh karnee saaree hay. ||1||
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਸਚੁ ਵਾਪਾਰਾ ॥
sachaa sa-udaa sach vaapaaraa.
ਨ ਤਿਥੈ ਭਰਮੁ ਨ ਦੂਜਾ ਪਸਾਰਾ ॥
na tithai bharam na doojaa pasaaraa.
ਸਚਾ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਕਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੨॥
sachaa Dhan khati-aa kaday tot na aavai boojhai ko veechaaree hay. ||2||
ਸਚੈ ਲਾਏ ਸੇ ਜਨ ਲਾਗੇ ॥
sachai laa-ay say jan laagay.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਮਸਤਕਿ ਵਡਭਾਗੇ ॥
antar sabad mastak vadbhaagay.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੩॥
sachai sabad sadaa gun gaavahi sabad ratay veechaaree hay. ||3||
ਸਚੋ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥
sacho sachaa sach saalaahee.
ਏਕੋ ਵੇਖਾ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ॥
ayko vaykhaa doojaa naahee.
ਗੁਰਮਤਿ ਊਚੋ ਊਚੀ ਪਉੜੀ ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ਹੇ ॥੪॥
gurmat oocho oochee pa-orhee gi-aan ratan ha-umai maaree hay. ||4||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥
maa-i-aa moh sabad jalaa-i-aa.
ਸਚੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥
sach man vasi-aa jaa tuDh bhaa-i-aa.
ਸਚੇ ਕੀ ਸਭ ਸਚੀ ਕਰਣੀ ਹਉਮੈ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਹੇ ॥੫॥
sachay kee sabh sachee karnee ha-umai tikhaa nivaaree hay. ||5||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਆਪੇ ਕੀਨਾ ॥
maa-i-aa moh sabh aapay keenaa.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨ ਹੀ ਚੀਨਾ ॥
gurmukh virlai kin hee cheenaa.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ਹੇ ॥੬॥
gurmukh hovai so sach kamaavai saachee karnee saaree hay. ||6||
ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਈ ॥
kaar kamaa-ee jo mayray parabh bhaa-ee.
ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥
ha-umai tarisnaa sabad bujhaa-ee.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਦ ਹੀ ਅੰਤਰੁ ਸੀਤਲੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਨਿਵਾਰੀ ਹੇ ॥੭॥
gurmat sad hee antar seetal ha-umai maar nivaaree hay. ||7||
ਸਚਿ ਲਗੇ ਤਿਨ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਭਾਵੈ ॥
sach lagay tin sabh kichh bhaavai.
ਸਚੈ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥
sachai sabday sach suhaavai.
ਐਥੈ ਸਾਚੇ ਸੇ ਦਰਿ ਸਾਚੇ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਸਵਾਰੀ ਹੇ ॥੮॥
aithai saachay say dar saachay nadree nadar savaaree hay. ||8||
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜੋ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆ ॥
bin saachay jo doojai laa-i-aa.
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਦੁਖ ਸਬਾਇਆ ॥
maa-i-aa moh dukh sabaa-i-aa.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਜਾਪੈ ਨਾਹੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਹੇ ॥੯॥
bin gur dukh sukh jaapai naahee maa-i-aa moh dukh bhaaree hay. ||9||
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਜਿਨਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
saachaa sabad jinaa man bhaa-i-aa.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੀ ਕਮਾਇਆ ॥
poorab likhi-aa tinee kamaa-i-aa.
ਸਚੋ ਸੇਵਹਿ ਸਚੁ ਧਿਆਵਹਿ ਸਚਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੧੦॥
sacho sayveh sach Dhi-aavahi sach ratay veechaaree hay. ||10||
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥
gur kee sayvaa meethee laagee.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੂਖ ਸਹਜ ਸਮਾਧੀ ॥
an-din sookh sahj samaaDhee.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਤਿਆ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਪਿਆਰੀ ਹੇ ॥੧੧॥
har har karti-aa man nirmal ho-aa gur kee sayv pi-aaree hay. ||11||
ਸੇ ਜਨ ਸੁਖੀਏ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਚੇ ਲਾਏ ॥
say jan sukhee-ay satgur sachay laa-ay.
ਆਪੇ ਭਾਣੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aapay bhaanay aap milaa-ay.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹੋਰ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਖੁਆਰੀ ਹੇ ॥੧੨॥
satgur raakhay say jan ubray hor maa-i-aa moh khu-aaree hay. ||12||