Page 1025
                    ਨਾਵਹੁ ਭੁਲੀ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥
                   
                    
                                             naavhu bhulee chotaa khaa-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਏ ॥
                   
                    
                                             bahut si-aanap bharam na jaa-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਚੇਤ ਨ ਚੇਤਹਿ ਅਜਗਰਿ ਭਾਰਿ ਲਦਾਈ ਹੇ ॥੮॥
                   
                    
                                             pach pach mu-ay achayt na cheeteh ajgar bhaar ladaa-ee hay. ||8||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨੁ ਬਾਦ ਬਿਰੋਧਹਿ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥
                   
                    
                                             bin baad biroDheh ko-ee naahee.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੈ ਦੇਖਾਲਿਹੁ ਤਿਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥
                   
                    
                                             mai daykhaalihu tis saalaahee.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਿ ਮਿਲੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥
                   
                    
                                             man tan arap milai jagjeevan har si-o banat banaa-ee hay. ||9||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ॥
                   
                    
                                             parabh kee gat mit ko-ay na paavai.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੇ ਕੋ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਵਡਾਈ ਖਾਵੈ ॥
                   
                    
                                             jay ko vadaa kahaa-ay vadaa-ee khaavai.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਤੋਟਿ ਨ ਦਾਤੀ ਸਗਲੀ ਤਿਨਹਿ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
                   
                    
                                             saachay saahib tot na daatee saglee tineh upaa-ee hay. ||10||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
                   
                    
                                             vadee vadi-aa-ee vayparvaahay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਦਾਨੁ ਸਮਾਹੇ ॥
                   
                    
                                             aap upaa-ay daan samaahay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਦੂਰਿ ਨਹੀ ਦਾਤਾ ਮਿਲਿਆ ਸਹਜਿ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
                   
                    
                                             aap da-i-aal door nahee daataa mili-aa sahj rajaa-ee hay. ||11||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਕਿ ਸੋਗੀ ਇਕਿ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ॥
                   
                    
                                             ik sogee ik rog vi-aapay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ॥
                   
                    
                                             jo kichh karay so aapay aapay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭਗਤਿ ਭਾਉ ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ਅਨਹਦਿ ਸਬਦਿ ਲਖਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
                   
                    
                                             bhagat bhaa-o gur kee mat pooree anhad sabad lakhaa-ee hay. ||12||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਕਿ ਨਾਗੇ ਭੂਖੇ ਭਵਹਿ ਭਵਾਏ ॥
                   
                    
                                             ik naagay bhookhay bhaveh bhavaa-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਕਿ ਹਠੁ ਕਰਿ ਮਰਹਿ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਏ ॥
                   
                    
                                             ik hath kar mareh na keemat paa-ay.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗਤਿ ਅਵਿਗਤ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
                   
                    
                                             gat avigat kee saar na jaanai boojhai sabad kamaa-ee hay. ||13||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਕਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਵਹਿ ॥
                   
                    
                                             ik tirath naaveh ann na khaaveh.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਕਿ ਅਗਨਿ ਜਲਾਵਹਿ ਦੇਹ ਖਪਾਵਹਿ ॥
                   
                    
                                             ik agan jalaaveh dayh khapaaveh.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
                   
                    
                                             raam naam bin mukat na ho-ee kit biDh paar langhaa-ee hay. ||14||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਮਤਿ ਛੋਡਹਿ ਉਝੜਿ ਜਾਈ ॥
                   
                    
                                             gurmat chhodeh ujharh jaa-ee.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨਮੁਖਿ ਰਾਮੁ ਨ ਜਪੈ ਅਵਾਈ ॥
                   
                    
                                             manmukh raam na japai avaa-ee.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਚਿ ਪਚਿ ਬੂਡਹਿ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਕੂੜਿ ਕਾਲੁ ਬੈਰਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
                   
                    
                                             pach pach booDheh koorh kamaaveh koorh kaal bairaa-ee hay. ||15||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਹੁਕਮੇ ਜਾਵੈ ॥
                   
                    
                                             hukmay aavai hukmay jaavai.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬੂਝੈ ਹੁਕਮੁ ਸੋ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
                   
                    
                                             boojhai hukam so saach samaavai.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥
                   
                    
                                             naanak saach milai man bhaavai gurmukh kaar kamaa-ee hay. ||16||5||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
                   
                    
                                             maaroo mehlaa 1.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
                   
                    
                                             aapay kartaa purakh biDhaataa.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਪਛਾਤਾ ॥
                   
                    
                                             jin aapay aap upaa-ay pachhaataa.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥
                   
                    
                                             aapay satgur aapay sayvak aapay sarisat upaa-ee hay. ||1||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਨਾਹੀ ਦੂਰੇ ॥
                   
                    
                                             aapay nayrhai naahee dooray.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬੂਝਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਜਨ ਪੂਰੇ ॥
                   
                    
                                             boojheh gurmukh say jan pooray.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਹਾ ਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਏਹ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥
                   
                    
                                             tin kee sangat ahinis laahaa gur sangat ayh vadaa-ee hay. ||2||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੰਤ ਭਲੇ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ ॥
                   
                    
                                             jug jug sant bhalay parabh tayray.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਰਸਨ ਰਸੇਰੇ ॥
                   
                    
                                             har gun gaavahi rasan rasayray.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਪਰਹਰਿ ਦੁਖੁ ਦਾਲਦੁ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਹੇ ॥੩॥
                   
                    
                                             ustat karahi parhar dukh daalad jin naahee chint paraa-ee hay. ||3||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਓਇ ਜਾਗਤ ਰਹਹਿ ਨ ਸੂਤੇ ਦੀਸਹਿ ॥
                   
                    
                                             o-ay jaagat raheh na sootay deeseh.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੰਗਤਿ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ਸਾਚੁ ਪਰੀਸਹਿ ॥
                   
                    
                                             sangat kul taaray saach pareeseh.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਲਿਮਲ ਮੈਲੁ ਨਾਹੀ ਤੇ ਨਿਰਮਲ ਓਇ ਰਹਹਿ ਭਗਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥
                   
                    
                                             kalimal mail naahee tay nirmal o-ay raheh bhagat liv laa-ee hay. ||4||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬੂਝਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਣੀ ॥
                   
                    
                                             boojhhu har jan satgur banee.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਏਹੁ ਜੋਬਨੁ ਸਾਸੁ ਹੈ ਦੇਹ ਪੁਰਾਣੀ ॥
                   
                    
                                             ayhu joban saas hai dayh puraanee.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਜੁ ਕਾਲਿ ਮਰਿ ਜਾਈਐ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਧਿਆਈ ਹੇ ॥੫॥
                   
                    
                                             aaj kaal mar jaa-ee-ai paraanee har jap jap ridai Dhi-aa-ee hay. ||5||
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਛੋਡਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਕੂੜ ਕਬਾੜਾ ॥
                   
                    
                                             chhodahu paraanee koorh kabaarhaa.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੂੜੁ ਮਾਰੇ ਕਾਲੁ ਉਛਾਹਾੜਾ ॥
                   
                    
                                             koorh maaray kaal uchhaahaarhaa.
                        
                      
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਕਤ ਕੂੜਿ ਪਚਹਿ ਮਨਿ ਹਉਮੈ ਦੁਹੁ ਮਾਰਗਿ ਪਚੈ ਪਚਾਈ ਹੇ ॥੬॥
                   
                    
                                             saakat koorh pacheh man ha-umai duhu maarag pachai pachaa-ee hay. ||6||