Page 620
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
sorath mehlaa 5.
ਦੁਰਤੁ ਗਵਾਇਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਉਬਾਰਿਆ ॥
durat gavaa-i-aa har parabh aapay sabh sansaar ubaari-aa.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਅਪਣਾ ਬਿਰਦੁ ਸਮਾਰਿਆ ॥੧॥
paarbarahm parabh kirpaa Dhaaree apnaa birad samaari-aa. ||1||
ਹੋਈ ਰਾਜੇ ਰਾਮ ਕੀ ਰਖਵਾਲੀ ॥
ho-ee raajay raam kee rakhvaalee.
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨਦ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਦੇਹ ਸੁਖਾਲੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
sookh sahj aanad gun gaavhu man tan dayh sukhaalee. rahaa-o.
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਮੋਹਿ ਤਿਸ ਕਾ ਭਰਵਾਸਾ ॥
patit uDhaaran satgur mayraa mohi tis kaa bharvaasaa.
ਬਖਸਿ ਲਏ ਸਭਿ ਸਚੈ ਸਾਹਿਬਿ ਸੁਣਿ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਾ ॥੨॥੧੭॥੪੫॥
bakhas la-ay sabh sachai saahib sun naanak kee ardaasaa. ||2||17||45||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
sorath mehlaa 5.
ਬਖਸਿਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸਰਿ ਸਗਲੇ ਰੋਗ ਬਿਦਾਰੇ ॥
bakhsi-aa paarbarahm parmaysar saglay rog bidaaray.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸਰਣੀ ਉਬਰੇ ਕਾਰਜ ਸਗਲ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥
gur pooray kee sarnee ubray kaaraj sagal savaaray. ||1||
ਹਰਿ ਜਨਿ ਸਿਮਰਿਆ ਨਾਮ ਅਧਾਰਿ ॥
har jan simri-aa naam aDhaar.
ਤਾਪੁ ਉਤਾਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥
taap utaari-aa satgur poorai apnee kirpaa Dhaar. rahaa-o.
ਸਦਾ ਅਨੰਦ ਕਰਹ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਹਰਿ ਗੋਵਿਦੁ ਗੁਰਿ ਰਾਖਿਆ ॥
sadaa anand karah mayray pi-aaray har govid gur raakhi-aa.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀ ਸਾਚੁ ਸਬਦੁ ਸਤਿ ਭਾਖਿਆ ॥੨॥੧੮॥੪੬॥
vadee vadi-aa-ee naanak kartay kee saach sabad sat bhaakhi-aa. ||2||18||46||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
sorath mehlaa 5.
ਭਏ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
bha-ay kirpaal su-aamee mayray tit saachai darbaar.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਤਾਪੁ ਗਵਾਇਆ ਭਾਈ ਠਾਂਢਿ ਪਈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
satgur taap gavaa-i-aa bhaa-ee thaaNdh pa-ee sansaar.
ਅਪਣੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਆਪੇ ਰਾਖੇ ਜਮਹਿ ਕੀਓ ਹਟਤਾਰਿ ॥੧॥
apnay jee-a jant aapay raakhay jameh kee-o hattaar. ||1||
ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਣ ਰਿਦੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
har kay charan ridai ur Dhaar.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਮਰੀਐ ਭਾਈ ਦੁਖ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sadaa sadaa parabh simree-ai bhaa-ee dukh kilbikh kaatanhaar. ||1|| rahaa-o.
ਤਿਸ ਕੀ ਸਰਣੀ ਊਬਰੈ ਭਾਈ ਜਿਨਿ ਰਚਿਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
tis kee sarnee oobrai bhaa-ee jin rachi-aa sabh ko-ay.
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਸੋ ਭਾਈ ਸਚੈ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
karan kaaran samrath so bhaa-ee sachai sachee so-ay.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੂ ਧਿਆਈਐ ਭਾਈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥੨॥੧੯॥੪੭॥
naanak parabhoo Dhi-aa-ee-ai bhaa-ee man tan seetal ho-ay. ||2||19||47||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
sorath mehlaa 5.
ਸੰਤਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
santahu har har naam Dhi-aa-ee.
ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਪ੍ਰਭੁ ਵਿਸਰਉ ਨਾਹੀ ਮਨ ਚਿੰਦਿਅੜਾ ਫਲੁ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sukh saagar parabh visra-o naahee man chindi-arhaa fal paa-ee. ||1|| rahaa-o.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਤਾਪੁ ਗਵਾਇਆ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
satgur poorai taap gavaa-i-aa apnee kirpaa Dhaaree.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਭ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ਦੁਖੁ ਮਿਟਿਆ ਸਭ ਪਰਵਾਰੀ ॥੧॥
paarbarahm parabh bha-ay da-i-aalaa dukh miti-aa sabh parvaaree. ||1||
ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਮੰਗਲ ਰਸ ਰੂਪਾ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੋ ॥
sarab niDhaan mangal ras roopaa har kaa naam aDhaaro.
ਨਾਨਕ ਪਤਿ ਰਾਖੀ ਪਰਮੇਸਰਿ ਉਧਰਿਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥੨॥੨੦॥੪੮॥
naanak pat raakhee parmaysar uDhri-aa sabh sansaaro. ||2||20||48||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ॥
sorath mehlaa 5.
ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਖਵਾਲਾ ਹੋਆ ॥
mayraa satgur rakhvaalaa ho-aa.
ਧਾਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਪ੍ਰਭ ਹਾਥ ਦੇ ਰਾਖਿਆ ਹਰਿ ਗੋਵਿਦੁ ਨਵਾ ਨਿਰੋਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Dhaar kirpaa parabh haath day raakhi-aa hargobind navaa niro-aa. ||1|| rahaa-o.
ਤਾਪੁ ਗਇਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਟਾਇਆ ਜਨ ਕੀ ਲਾਜ ਰਖਾਈ ॥
taap ga-i-aa parabh aap mitaa-i-aa jan kee laaj rakhaa-ee.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਤੇ ਸਭ ਫਲ ਪਾਏ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਂਈ ॥੧॥
saaDhsangat tay sabh fal paa-ay satgur kai bal jaaN-ee. ||1||
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਪ੍ਰਭ ਦੋਵੈ ਸਵਾਰੇ ਹਮਰਾ ਗੁਣੁ ਅਵਗੁਣੁ ਨ ਬੀਚਾਰਿਆ ॥
halat palat parabh dovai savaaray hamraa gun avgun na beechaari-aa.