The Guru Granth Sahib is considered to be the Holy Book and main religious scripture for Sikhism, as well as the last one.
It is regarded as the sovereign, eternal, and spiritually alive. It was conceptualized by Guru Arjan, the fifth Sikh Guru, back in 1604. This holy scripture contains hymns not only of the Sikh Gurus but also of different saints who belonged to various religious and cultural backgrounds, all resounding in one voice with a penultimate message of love, equality, and devotion to one God. Having 1,430 pages known as Angs, Guru Granth Sahib unfolds diverse range of life experiences and spiritual insights with special emphasis on leading a truthful moral life and showing unity among humanness.
Guru Granth Sahib is among the most important diplomatic documents to elucidate all the beliefs and teachings of Sikhism, deeply elaborating on the existence of God and how meditation is important to the believers. The scripture comments on the basic questions as to the nature of divinity and what spiritual practices might draw a person closer to the divine by using verses. It gives an overall puffed-up approach towards devotion on the path of Sikhs—the virtues of compassion, humility, and service to others for a most spiritually fulfilling life.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਧਾਰਾ ॥
pooray gur kai sabad aDhaaraa.
The word of the Perfect Guru is my Support.
ਪੂਰਨ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਮੇਰਾ ਆਸਰਾ ਹੈ।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
satgur sayv sadaa sukh paa-i-aa.
One obtains lasting peace by following the teachings of the True Guru.
ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਿਦੈ ਦਿਖਾਇਆ ॥
gur kai sabad ridai dikhaa-i-aa.
The Guru’s word has shown me the presence of God within my heart.
(ਹੇ ਭਾਈ!) ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੇ (ਮੈਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਮੇਰੇ) ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ (ਵੱਸਦਾ) ਵਿਖਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਵਿਣੁ ਪ੍ਰਭ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
vin parabh ki-o sukh paa-ee-ai doojee naahee jaa-ay.
Without God, how can we find peace? There is nowhere else to go.
ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸੁਖ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕਦਾ (ਕਿਉਂਕਿ ਸੁਖ-ਆਨੰਦ ਦੀ) ਹੋਰ ਕੋਈ ਥਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ।
ਮਃ ੨ ॥
mehlaa 2.
Shalok, by the Second Guru:
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚਾ ਨਾਵਣੁ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak saahib man vasai sachaa naavan ho-ay. ||1||
O’ Nanak, when in this way our Master comes to reside in our heart, then it becomes true (spiritual) ablution.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਤਾਂ ਸੁਆਮੀ ਚਿੱਤ ਅੰਦਰ ਟਿੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸੱਚਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਇਸ਼ਨਾਨ।
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਦੇਖਿ ਅੰਦਰੁ ਭਾਲਿਆ ॥
chaaray kundaa daykh andar bhaali-aa.
The one who has tried to search within the self after looking in all the four directions
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਚਾਰੇ ਤਰਫਾਂ ਵੇਖ ਕੇ ( ਬਾਹਰ ਚਵੀਂ ਪਾਸੀਂ ਭਟਕਣਾ ਛੱਡ ਕੇ) ਆਪਣਾ ਅੰਦਰ ਭਾਲਦਾ ਹੈ,
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥੫॥੬॥
naanak tin kai laaga-o paa-ay. ||5||6||
O’ Nanak, I respectfully bow to their feet. ||5||6||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਚਰਨੀਂ ਲੱਗਦਾ ਹਾਂ
ਸੋਇਨ ਲੰਕਾ ਸੋਇਨ ਮਾੜੀ ਸੰਪੈ ਕਿਸੈ ਨ ਕੇਰੀ ॥੫॥
so-in lankaa so-in maarhee sampai kisai na kayree. ||5||
He does not remember that Maya does not remain with anyone.Even Lanka, the city of gold, and the mansions of gold were of no use to Ravan in the end.
(ਪਰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ) ਸੋਨੇ ਦੀ ਲੰਕਾ ਸੋਨੇ ਦੇ ਮਹਲ (ਰਾਵਣ ਦੇ ਭੀ ਨਾਹ ਰਹੇ l ਇਹ ਧਨ ਕਿਸੇ ਦਾ ਭੀ ਨਹੀਂ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ l