Page 686
                    ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਦੁਬਿਧਾ ਖੋਵੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪੁ ਨ ਚੀਨਸਿ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਰੋਵੈ ॥੬॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਹਤਉ ਪੜਤਉ ਸੁਣਤਉ ਏਕ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਧੀਰਜ ਧਰਮੁ ਧਰਣੀਧਰ ਟੇਕ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਰਿਦੈ ਸਮਾਏ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਚਉਥੇ ਪਦ ਕਉ ਜੇ ਮਨੁ ਪਤੀਆਏ ॥੭॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਚੇ ਨਿਰਮਲ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਰਮ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੂਰਤਿ ਮੂਰਤਿ ਆਦਿ ਅਨੂਪੁ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਸਾਚੁ ਸਰੂਪੁ ॥੮॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਹਜਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾ ਤਿਸੁ ਮਰਣੁ ਨ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਠਾਕੁਰ ਮਹਿ ਦਾਸੁ ਦਾਸ ਮਹਿ ਸੋਇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਹਜ ਘਰੁ ਪਾਈਐ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮਰਿ ਆਈਐ ਜਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋ ਗੁਰੁ ਕਰਉ ਜਿ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਕਥੁ ਕਥਾਵੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਅਵਰ ਨਹੀ ਕਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਸਾਚੁ ਪਿਆਰਾ ॥੨॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਨ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਮਨ ਮਹਿ ਸਾਚਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੋ ਸਾਚਾ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਰਾਚਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੇਵਕੁ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਲਾਗੈ ਪਾਇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪਿ ਦਿਖਾਵੈ ਆਪੇ ਦੇਖੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਠਿ ਨ ਪਤੀਜੈ ਨਾ ਬਹੁ ਭੇਖੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਘੜਿ ਭਾਡੇ ਜਿਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਪ੍ਰਭਿ ਮਨੁ ਪਤੀਆਇਆ ॥੪॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪੜਿ ਪੜਿ ਭੂਲਹਿ ਚੋਟਾ ਖਾਹਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਭਉ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥੫॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪੂਜਿ ਸਿਲਾ ਤੀਰਥ ਬਨ ਵਾਸਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭਰਮਤ ਡੋਲਤ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨਿ ਮੈਲੈ ਸੂਚਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਪਾਵੈ ਪਤਿ ਸੋਇ ॥੬॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਚਾਰਾ ਵੀਚਾਰੁ ਸਰੀਰਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਹਜਿ ਮਨੁ ਧੀਰਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਲ ਪੰਕਜ ਮਹਿ ਕੋਟਿ ਉਧਾਰੇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ॥੭॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਪ੍ਰਭ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਮੈ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਰਜਾਇ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਭਾਇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੮॥੨॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੬ ਅਸਟਪਦੀ
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਜੋ ਜੂਨੀ ਆਇਓ ਤਿਹ ਤਿਹ ਉਰਝਾਇਓ ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਸੰਜੋਗਿ ਪਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤਾਕੀ ਹੈ ਓਟ ਸਾਧ ਰਾਖਹੁ ਦੇ ਕਰਿ ਹਾਥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲਹੁ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਨਿਕ ਜਨਮ ਭ੍ਰਮਿ ਥਿਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਰਉ ਸੇਵਾ ਗੁਰ ਲਾਗਉ ਚਰਨ ਗੋਵਿੰਦ ਜੀ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਦੇਹੁ ਜੀ ਬਤਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਨਿਕ ਉਪਾਵ ਕਰਉ ਮਾਇਆ ਕਉ ਬਚਿਤਿ ਧਰਉ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਸਦ ਹੀ ਵਿਹਾਵੈ ॥
                   
                    
                                             
                        
                                            
                    
                    
                
                    
             
				