Page 274
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
ബ്രഹ്മജ്ഞാനി സ്വയം നിരാകാരനാണ്
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਕੀ ਸੋਭਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਬਨੀ ॥
ഭഗവാൻറെ മേലുള്ള ഭക്തി കാരണം മാത്രമാണ് ബ്രഹ്മജ്ഞാനിയുടെ മഹിമ നിലനിൽക്കുന്നത്
ਨਾਨਕ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਸਰਬ ਕਾ ਧਨੀ ॥੮॥੮॥
അല്ലയോ നാനക്! ബ്രഹ്മജ്ഞാനി എല്ലാവർക്കും യജമാനനാണ്
ਸਲੋਕੁ ॥
ശ്ലോകം
ਉਰਿ ਧਾਰੈ ਜੋ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ॥
ഏതൊരു വ്യക്തിയാണോ തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാന്റെ നാമത്തെ സ്മരിക്കുന്നത്
ਸਰਬ ਮੈ ਪੇਖੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥
ആരൊരുവൻ ആണോ എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളിലും ദൈവത്തിൻറെ അംശം കാണുന്നത്
ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਠਾਕੁਰ ਨਮਸਕਾਰੈ ॥
ഓരോ ഭക്ഷണവും പ്രഭുവിനെ സ്മരിക്കുന്നത്
ਨਾਨਕ ਓਹੁ ਅਪਰਸੁ ਸਗਲ ਨਿਸਤਾਰੈ ॥੧॥
അല്ലയോ അങ്ങനെയുള്ള സത്യവാദിയായ നീർലിപ്തനായ മഹാപുരുഷൻ എല്ലാ പ്രാണികളെയും ഈ ഭവസാഗരത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നു
ਅਸਟਪਦੀ ॥
അഷ്ടപതി
ਮਿਥਿਆ ਨਾਹੀ ਰਸਨਾ ਪਰਸ ॥
ഏതൊരുവനാണ് ഒരിക്കലും കള്ളം പറയാത്തത്
ਮਨ ਮਹਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਿਰੰਜਨ ਦਰਸ ॥
ഏതൊരുവന്റെ ഹൃദയത്തിലാണ് പവിത്രനായ ദൈവത്തെ ദർശിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം നിലനിൽക്കുന്നത്
ਪਰ ਤ੍ਰਿਅ ਰੂਪੁ ਨ ਪੇਖੈ ਨੇਤ੍ਰ ॥
ഏതൊരുവന്റെ കണ്ണുകളാണോ അന്യ സ്ത്രീകളുടെ സൗന്ദര്യത്തെ ആസ്വദിക്കാതിരിക്കുന്നത്
ਸਾਧ ਕੀ ਟਹਲ ਸੰਤਸੰਗਿ ਹੇਤ ॥
ഏതൊരുവനാണോ സാധുക്കളെ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം അവരെ സേവിക്കുന്നത് മാത്രമല്ല സാധുക്കളുടെ സമ്പർക്കത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നത്
ਕਰਨ ਨ ਸੁਨੈ ਕਾਹੂ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ॥
ഏതൊരുവനാണോ മറ്റുള്ളവരുടെ കുറ്റങ്ങൾ തൻറെ ചെവി കൊണ്ട് കേൾക്കാതിരിക്കുന്നത്
ਸਭ ਤੇ ਜਾਨੈ ਆਪਸ ਕਉ ਮੰਦਾ ॥
ഏതൊരു അവനെ സ്വയം ഏറ്റവും താഴ്ന്നവനായി വിചാരിക്കുന്നത്
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਬਿਖਿਆ ਪਰਹਰੈ ॥
ഏതൊരുവനാണ് ഗുരുവിൻറെ കൃപയാൽ എല്ലാ ചീത്ത സ്വഭാവങ്ങളെയും ത്യജിക്കുന്നത്
ਮਨ ਕੀ ਬਾਸਨਾ ਮਨ ਤੇ ਟਰੈ ॥
ഏതൊരുവനാണ് അവൻറെ മനസ്സിലെ എല്ലാ ഭോഗ വിചാരങ്ങളെയും ദൂരെ അകറ്റി നിർത്തുന്നത്
ਇੰਦ੍ਰੀ ਜਿਤ ਪੰਚ ਦੋਖ ਤੇ ਰਹਤ ॥
ഏതൊരുവനാണ് അവൻറെ ജ്ഞാനേന്ദ്രിയങ്ങളിൽ വിജയം പ്രാപിക്കുന്നത് മാത്രമല്ല 5 വികാരങ്ങളെയും (കാമം, ക്രോധം ,ലോഭ൦, മോഹം ,അഹങ്കാരം) ഇതിൽനിന്നും എല്ലാം രക്ഷപ്പെടുന്നത്
ਨਾਨਕ ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕੋ ਐਸਾ ਅਪਰਸ ॥੧॥
അല്ലയോ നാനക്! കോടികളിൽ ഒരുവൻ മാത്രമേ ഇത്രയും പവിത്ര പാവനനായയുള്ള പുരുഷൻ ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ
ਬੈਸਨੋ ਸੋ ਜਿਸੁ ਊਪਰਿ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ॥
ഏതൊരു വ്യക്തിയിലാണോ പരമാത്മാവ് പ്രസന്നൻ ആയിട്ടുള്ളത് അവനാണ് വൈഷ്ണവന്‍
ਬਿਸਨ ਕੀ ਮਾਇਆ ਤੇ ਹੋਇ ਭਿੰਨ ॥
അവൻ വിഷ്ണുവിന്റെ മായയിൽ നിന്നും വേറിട്ട നിൽക്കുന്നു
ਕਰਮ ਕਰਤ ਹੋਵੈ ਨਿਹਕਰਮ ॥
ശുഭകർമ്മങ്ങളെല്ലാം ചെയ്തുകൊണ്ട് തന്നെ നിഷ്കർമ്മിയായി അവൻ ജീവിക്കുന്നു
ਤਿਸੁ ਬੈਸਨੋ ਕਾ ਨਿਰਮਲ ਧਰਮ ॥
ആ വൈഷ്ണവെന്റെ ധർമ്മവും പവിത്രമാണ്
ਕਾਹੂ ਫਲ ਕੀ ਇਛਾ ਨਹੀ ਬਾਛੈ ॥
അവൻ ഏതൊരു കർമ്മത്തിനും അതിൻറെ ഫലം ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല
ਕੇਵਲ ਭਗਤਿ ਕੀਰਤਨ ਸੰਗਿ ਰਾਚੈ ॥
അവൻ പ്രഭുവിൻറെ ഭക്തിയിലും അദ്ദേഹത്തിൻറെ നാമസ്മരണ കീർത്തനത്തിലും തന്നെ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു
ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਰਿ ਸਿਮਰਨ ਗੋਪਾਲ ॥
അവൻറെ ആത്മാവിലും ശരീരത്തിലും സൃഷ്ടിയുടെ എല്ലാം പാലകനായ ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ സ്മരണം തന്നെ ഉണ്ടായിരിക്കും
ਸਭ ਊਪਰਿ ਹੋਵਤ ਕਿਰਪਾਲ ॥
അവൻ എല്ലാം ജീവജാലങ്ങളിലും കൃപയുള്ളവരായിരിക്കും
ਆਪਿ ਦ੍ਰਿੜੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥
അവൻ സ്വയം ഈശ്വരന്റെ നാമം തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ സ്മരിക്കുന്നു മാത്രമല്ല മറ്റുള്ളവരെക്കൊണ്ട് നാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ നാമജപം ചെയ്യിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു
ਨਾਨਕ ਓਹੁ ਬੈਸਨੋ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਵੈ ॥੨॥
അല്ലയോ നാനക്! അങ്ങനെയുള്ള വൈഷ്ണവന്‍ മാത്രമാണ് പരമഗതിയെ പ്രാപിക്കുന്നത്
ਭਗਉਤੀ ਭਗਵੰਤ ਭਗਤਿ ਕਾ ਰੰਗੁ ॥
ഭഗവാൻറെ ഭക്തിയുള്ളത് അവനാണ് ഭഗവാൻറെ വാസ്തവികനായ ഭക്തൻ
ਸਗਲ ਤਿਆਗੈ ਦੁਸਟ ਕਾ ਸੰਗੁ ॥
അവൻ എല്ലാ ദുഷ്ടന്മാരുടെയും സമ്പർക്കത്തെ ത്യജിക്കുന്നു
ਮਨ ਤੇ ਬਿਨਸੈ ਸਗਲਾ ਭਰਮੁ ॥
അങ്ങനെ അവൻറെ മനസ്സിലുള്ള എല്ലാവിധമായ ദുർവിചാരങ്ങളും ഇല്ലാതാകുന്നു
ਕਰਿ ਪੂਜੈ ਸਗਲ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ॥
അവൻ പരബ്രഹ്മണ്യനായ ദൈവത്തെ എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളിലും കാണുന്നവനാണ് മാത്രമല്ല അദ്ദേഹത്തെ പൂജിക്കുന്നവനാണ്
ਸਾਧਸੰਗਿ ਪਾਪਾ ਮਲੁ ਖੋਵੈ ॥
ഏതൊരുവനാണ് സാധു സന്യാസിമാരുടെ സമ്പർക്കത്തിൽ ഏർപ്പെട്ട്പാപങ്ങളെ എല്ലാം മനസ്സിൽ നിന്നും കഴുകിക്കളയുന്നത്
ਤਿਸੁ ਭਗਉਤੀ ਕੀ ਮਤਿ ਊਤਮ ਹੋਵੈ ॥
അങ്ങനെയുള്ള ഭക്തന്റെ ബുദ്ധി ഉത്തമമായി തീരുന്നു
ਭਗਵੰਤ ਕੀ ਟਹਲ ਕਰੈ ਨਿਤ ਨੀਤਿ ॥
അവൻ തന്റെ ഭഗവാനെ നിത്യവും സ്മരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪੈ ਬਿਸਨ ਪਰੀਤਿ ॥
അവൻറെ മനസ്സിനെയും ശരീരത്തെയും പ്രഭുവിന്റെ പ്രേമത്തിൽ സമർപ്പിച്ചവനായി തീരുന്നു
ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਬਸਾਵੈ ॥
അവൻ ഭഗവാൻറെ ചരണത്തെ തൻറെ ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു
ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਭਗਉਤੀ ਭਗਵੰਤ ਕਉ ਪਾਵੈ ॥੩॥
അല്ലയോ നാനക്!അങ്ങനെയുള്ള ഭക്തന് മാത്രമേ ഭഗവാനെ പ്രാപിക്കുവാൻ ആവുകയുള്ളൂ
ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਜੋ ਮਨੁ ਪਰਬੋਧੈ ॥
തന്റെ മനസ്സിനെ ഉപദേശിക്കാൻ പ്രാപ്തനായവനാണ് പണ്ഡിതൻ
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਤਮ ਮਹਿ ਸੋਧੈ ॥
അവൻ തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ രാമനാമത്തെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു
ਰਾਮ ਨਾਮ ਸਾਰੁ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ॥
ഏതൊരുവനാണ് രാമനാമം ആകുന്ന മധുരമുള്ള രസം സേവിക്കുന്നത്
ਉਸੁ ਪੰਡਿਤ ਕੈ ਉਪਦੇਸਿ ਜਗੁ ਜੀਵੈ ॥
പണ്ഡിതന്റെ ഉപദേശം സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് സമസ്ത ലോകവും ജീവിക്കുന്നു
ਹਰਿ ਕੀ ਕਥਾ ਹਿਰਦੈ ਬਸਾਵੈ ॥
ഏതൊരു പണ്ഡിതനാണ് ദൈവത്തിൻറെ കഥയെ തൻറെ ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നത്
ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਫਿਰਿ ਜੋਨਿ ਨ ਆਵੈ ॥
അങ്ങനെയുള്ള പണ്ഡിതന് വീണ്ടും ജനനം ഇല്ല
ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਬੂਝੈ ਮੂਲ ॥
അവൻ വേദങ്ങളിലെയും പുരാണങ്ങളിലെയും സ്മൃതികളിലെയും മൂല തത്വത്തെ മനസ്സിലാക്കിയവൻ ആയിരിക്കും
ਸੂਖਮ ਮਹਿ ਜਾਨੈ ਅਸਥੂਲੁ ॥
അവൻ കണ്ണുകൊണ്ട് കാണാൻ സാധിക്കുന്നതാണ് ഈ ലോകത്തെ അദൃശ്യനായ പ്രഭുവിലൂടെ അനുഭവിക്കുന്നു
ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਕਉ ਦੇ ਉਪਦੇਸੁ ॥
മാത്രമല്ല നാല് വർണ്ണങ്ങൾക്കും (ജാതികൾക്കും) ഉപദേശം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു
ਨਾਨਕ ਉਸੁ ਪੰਡਿਤ ਕਉ ਸਦਾ ਅਦੇਸੁ ॥੪॥
അല്ലയോ നാനക്!ആ പണ്ഡിതനെ പണ്ഡിതനെ നാം പ്രണമിക്കണം
ਬੀਜ ਮੰਤ੍ਰੁ ਸਰਬ ਕੋ ਗਿਆਨੁ ॥ ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਮਹਿ ਜਪੈ ਕੋਊ ਨਾਮੁ ॥
എല്ലാ മന്ത്രങ്ങളുടെയും മൂലമന്ത്രം ജ്ഞാനമാണ് .നാല് വർണ്ണങ്ങളിൽ ഏതെങ്കിലും ഒരു പുരുഷൻ നാമജപം ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ
ਜੋ ਜੋ ਜਪੈ ਤਿਸ ਕੀ ਗਤਿ ਹੋਇ ॥
ആരെല്ലാം ആണോ ദൈവത്തിൻറെ നാമസ്മരണം ചെയ്യുന്നത് അവർക്ക് എല്ലാം തന്നെ മോക്ഷം ലഭിക്കും
ਸਾਧਸੰਗਿ ਪਾਵੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
എന്നാൽ ഇതെല്ലാം സത്സംഗതിയിൽ ഇരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് മാത്രമേ ലഭിക്കുകയുള്ളൂ
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅੰਤਰਿ ਉਰ ਧਾਰੈ ॥
ഒരുപക്ഷേ ദൈവം അവന്റെ കൃപയാൽ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ അദ്ദേഹത്തിൻറെ നാമത്തെ സൂക്ഷിക്കുകയാണെങ്കിൽ
ਪਸੁ ਪ੍ਰੇਤ ਮੁਘਦ ਪਾਥਰ ਕਉ ਤਾਰੈ ॥
മൃഗം, മൂർഖനായ മനുഷ്യൻ, പിന്നെ ഹൃദയം കല്ലായിട്ടുള്ളവൻ പോലും ഇതിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടുന്നു
ਸਰਬ ਰੋਗ ਕਾ ਅਉਖਦੁ ਨਾਮੁ ॥
ഈശ്വരൻ നാമസ്മരണം എല്ലാ രോഗങ്ങൾക്കു൦ ഉള്ള ഔഷധിയാണ്
ਕਲਿਆਣ ਰੂਪ ਮੰਗਲ ਗੁਣ ਗਾਮ ॥
ഭഗവാന്റെ ഗുണസ്തുതി പാടുന്നത് മംഗളത്തിന്റെയും മുക്തിയുടെയും പ്രതീകമാണ്
ਕਾਹੂ ਜੁਗਤਿ ਕਿਤੈ ਨ ਪਾਈਐ ਧਰਮਿ ॥
ഏതെങ്കിലും യുക്തികൊണ്ട് അല്ലെങ്കിൽ ധർമ്മ കർമ്മങ്ങൾ കൊണ്ടോ ഈശ്വരനെ പ്രാപിക്കുവാൻ സാധിക്കുകയില്ല
ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ॥੫॥
അല്ലയോ നാനക്!ദൈവത്തെ പ്രാപിക്കുവാൻ അതിനുള്ള ഭാഗ്യമുള്ളവർക്ക് മാത്രമേ സാധിക്കുകയുള്ളൂ
ਜਿਸ ਕੈ ਮਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕਾ ਨਿਵਾਸੁ ॥
ആരുടെ മനസ്സിലാണ് ദൈവം വസിക്കുന്നത്