Page 957
                    ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫
                   
                    
                                             raamkalee kee vaar mehlaa 5
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                             ik-oNkaar satgur parsaad.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
                   
                    
                                             salok mehlaa 5.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੈਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੁਣੀਦਾ ਤੈਸੋ ਹੀ ਮੈ ਡੀਠੁ ॥
                   
                    
                                             jaisaa satgur suneedaa taiso hee mai deeth.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾ ਬਸੀਠੁ ॥
                   
                    
                                             vichhurhi-aa maylay parabhoo har dargeh kaa baseeth.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਦਾ ਕਟੇ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ॥
                   
                    
                                             har naamo mantar darirhaa-idaa katay ha-umai rog.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨਾ ਮਿਲਾਇਆ ਜਿਨਾ ਧੁਰੇ ਪਇਆ ਸੰਜੋਗੁ ॥੧॥
                   
                    
                                             naanak satgur tinaa milaa-i-aa jinaa Dhuray pa-i-aa sanjog. ||1||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਃ ੫ ॥
                   
                    
                                             mehlaa 5.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਕੁ ਸਜਣੁ ਸਭਿ ਸਜਣਾ ਇਕੁ ਵੈਰੀ ਸਭਿ ਵਾਦਿ ॥
                   
                    
                                             ik sajan sabh sajnaa ik vairee sabh vaad.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦੇਖਾਲਿਆ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਬਾਦਿ ॥
                   
                    
                                             gur poorai daykhaali-aa vin naavai sabh baad.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਾਕਤ ਦੁਰਜਨ ਭਰਮਿਆ ਜੋ ਲਗੇ ਦੂਜੈ ਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                             saakat durjan bharmi-aa jo lagay doojai saad.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੁਝਿਆ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥
                   
                    
                                             jan naanak har parabh bujhi-aa gur satgur kai parsaad. ||2||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਉੜੀ ॥
                   
                    
                                             pa-orhee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਥਟਣਹਾਰੈ ਥਾਟੁ ਆਪੇ ਹੀ ਥਟਿਆ ॥
                   
                    
                                             thatanhaarai thaat aapay hee thati-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪੇ ਪੂਰਾ ਸਾਹੁ ਆਪੇ ਹੀ ਖਟਿਆ ॥
                   
                    
                                             aapay pooraa saahu aapay hee khati-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪੇ ਕਰਿ ਪਾਸਾਰੁ ਆਪੇ ਰੰਗ ਰਟਿਆ ॥
                   
                    
                                             aapay kar paasaar aapay rang rati-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੁਦਰਤਿ ਕੀਮ ਨ ਪਾਇ ਅਲਖ ਬ੍ਰਹਮਟਿਆ ॥
                   
                    
                                             kudrat keem na paa-ay alakh barahmati-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਗਮ ਅਥਾਹ ਬੇਅੰਤ ਪਰੈ ਪਰਟਿਆ ॥
                   
                    
                                             agam athaah bay-ant parai parti-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪੇ ਵਡ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਆਪਿ ਵਜੀਰਟਿਆ ॥
                   
                    
                                             aapay vad paatisaahu aap vajeerti-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਕੀਮ ਕੇਵਡੁ ਮਟਿਆ ॥
                   
                    
                                             ko-ay na jaanai keem kayvad mati-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟਿਆ ॥੧॥
                   
                    
                                             sachaa saahib aap gurmukh pargati-aa. ||1||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
                   
                    
                                             salok mehlaa 5.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸੁਣਿ ਸਜਣ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮੇਰਿਆ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਹੁ ਦਿਖਾਲਿ ॥
                   
                    
                                             sun sajan pareetam mayri-aa mai satgur dayh dikhaal.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਉ ਤਿਸੁ ਦੇਵਾ ਮਨੁ ਆਪਣਾ ਨਿਤ ਹਿਰਦੈ ਰਖਾ ਸਮਾਲਿ ॥
                   
                    
                                             ha-o tis dayvaa man aapnaa nit hirdai rakhaa samaal.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਇਕਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਹਰਾ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥
                   
                    
                                             ikas satgur baahraa Dharig jeevan sansaar.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨਾ ਮਿਲਾਇਓਨੁ ਜਿਨ ਸਦ ਹੀ ਵਰਤੈ ਨਾਲਿ ॥੧॥
                   
                    
                                             jan naanak satgur tinaa milaa-i-on jin sad hee vartai naal. ||1||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਃ ੫ ॥
                   
                    
                                             mehlaa 5.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੇਰੈ ਅੰਤਰਿ ਲੋਚਾ ਮਿਲਣ ਕੀ ਕਿਉ ਪਾਵਾ ਪ੍ਰਭ ਤੋਹਿ ॥
                   
                    
                                             mayrai antar lochaa milan kee ki-o paavaa parabh tohi.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੋਈ ਐਸਾ ਸਜਣੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜੋ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮੋਹਿ ॥
                   
                    
                                             ko-ee aisaa sajan lorh lahu jo maylay pareetam mohi.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਮੇਲਾਇਆ ਜਤ ਦੇਖਾ ਤਤ ਸੋਇ ॥
                   
                    
                                             gur poorai maylaa-i-aa jat daykhaa tat so-ay.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੨॥
                   
                    
                                             jan naanak so parabh sayvi-aa tis jayvad avar na ko-ay. ||2||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਉੜੀ ॥
                   
                    
                                             pa-orhee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦੇਵਣਹਾਰੁ ਦਾਤਾਰੁ ਕਿਤੁ ਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ॥
                   
                    
                                             dayvanhaar daataar kit mukh salaahee-ai.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਸੁ ਰਖੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਹੀਐ ॥
                   
                    
                                             jis rakhai kirpaa Dhaar rijak samaahee-ai.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਵਸਿ ਸਭਨਾ ਇਕ ਧਰ ॥
                   
                    
                                             ko-ay na kis hee vas sabhnaa ik Dhar.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪਾਲੇ ਬਾਲਕ ਵਾਗਿ ਦੇ ਕੈ ਆਪਿ ਕਰ ॥
                   
                    
                                             paalay baalak vaag day kai aap kar.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਰਦਾ ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥
                   
                    
                                             kardaa anad binod kichhoo na jaanee-ai.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਰਬ ਧਾਰ ਸਮਰਥ ਹਉ ਤਿਸੁ ਕੁਰਬਾਣੀਐ ॥
                   
                    
                                             sarab Dhaar samrath ha-o tis kurbaanee-ai.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗਾਈਐ ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤੁ ਗਾਵਣ ਜੋਗਿਆ ॥
                   
                    
                                             gaa-ee-ai raat dinant gaavan jogi-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ਤਿਨੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੋਗਿਆ ॥੨॥
                   
                    
                                             jo gur kee pairee paahi tinee har ras bhogi-aa. ||2||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
                   
                    
                                             salok mehlaa 5.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਭੀੜਹੁ ਮੋਕਲਾਈ ਕੀਤੀਅਨੁ ਸਭ ਰਖੇ ਕੁਟੰਬੈ ਨਾਲਿ ॥
                   
                    
                                             bheerhahu moklaa-ee keetee-an sabh rakhay kutambi naal.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਾਰਜ ਆਪਿ ਸਵਾਰਿਅਨੁ ਸੋ ਪ੍ਰਭ ਸਦਾ ਸਭਾਲਿ ॥
                   
                    
                                             kaaraj aap savaari-an so parabh sadaa sabhaal.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੰਠਿ ਲਾਇਦਾ ਲਹੁੜੇ ਬਾਲਕ ਪਾਲਿ ॥
                   
                    
                                             parabh maat pitaa kanth laa-idaa lahurhay baalak paal.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦਇਆਲ ਹੋਏ ਸਭ ਜੀਅ ਜੰਤ੍ਰ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ॥੧॥
                   
                    
                                             da-i-aal ho-ay sabh jee-a jantar har naanak nadar nihaal. ||1||