Page 951
ਮਲੁ ਕੂੜੀ ਨਾਮਿ ਉਤਾਰੀਅਨੁ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਹੋਆ ਸਚਿਆਰੁ ॥
mal koorhee naam utaaree-an jap naam ho-aa sachiaar.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਦੇ ਏਹਿ ਚਲਤ ਹਹਿ ਸੋ ਜੀਵਉ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੨॥
jan naanak jis day ayhi chalat heh so jeeva-o dayvanhaar. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਨਾਹਿ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ॥
tuDh jayvad daataa naahi kis aakh sunaa-ee-ai.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇ ਜਿਥਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਈਐ ॥
gur parsaadee paa-ay jithahu ha-umai jaa-ee-ai.
ਰਸ ਕਸ ਸਾਦਾ ਬਾਹਰਾ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈਐ ॥
ras kas saadaa baahraa sachee vadi-aa-ee-ai.
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ਆਪਿ ਲਏ ਮਿਲਾਈਐ ॥
jis no bakhsay tis day-ay aap la-ay milaa-ee-ai.
ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਖਿਓਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਪਿਆਈ ॥੯॥
ghat antar amrit rakhi-on gurmukh kisai pi-aa-ee. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
ਬਾਬਾਣੀਆ ਕਹਾਣੀਆ ਪੁਤ ਸਪੁਤ ਕਰੇਨਿ ॥
baabaanee-aa kahaanee-aa put saput karayn.
ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ਸੁ ਮੰਨਿ ਲੈਨਿ ਸੇਈ ਕਰਮ ਕਰੇਨਿ ॥
je satgur bhaavai so man lain say-ee karam karayn.
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਬਿਆਸ ਸੁਕ ਨਾਰਦ ਬਚਨ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰੇਨਿ ॥
jaa-ay puchhahu simrit saasat bi-aas suk naarad bachan sabh sarisat karayn.
ਸਚੈ ਲਾਏ ਸਚਿ ਲਗੇ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇਨਿ ॥
sachai laa-ay sach lagay sadaa sach samaalayn.
ਨਾਨਕ ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਭਏ ਜਿ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇਨਿ ॥੧॥
naanak aa-ay say parvaan bha-ay je saglay kul taarayn. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
ਗੁਰੂ ਜਿਨਾ ਕਾ ਅੰਧੁਲਾ ਸਿਖ ਭੀ ਅੰਧੇ ਕਰਮ ਕਰੇਨਿ ॥
guroo jinaa kaa anDhulaa sikh bhee anDhay karam karan.
ਓਇ ਭਾਣੈ ਚਲਨਿ ਆਪਣੈ ਨਿਤ ਝੂਠੋ ਝੂਠੁ ਬੋਲੇਨਿ ॥
o-ay bhaanai chalan aapnai nit jhootho jhooth boliyan.
ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਕਮਾਵਦੇ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਸਦਾ ਕਰੇਨਿ ॥
koorh kusat kamaavday par nindaa sadaa karayn.
ਓਇ ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਪਰ ਨਿੰਦਕਾ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੇਨਿ ॥
o-ay aap dubay par nindkaa saglay kul dobayn.
ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਓਇ ਲਾਏ ਤਿਤੁ ਲਗੇ ਉਇ ਬਪੁੜੇ ਕਿਆ ਕਰੇਨਿ ॥੨॥
naanak jit o-ay laa-ay tit lagay u-ay bapurhay ki-aa karayn. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਸਭ ਨਦਰੀ ਅੰਦਰਿ ਰਖਦਾ ਜੇਤੀ ਸਿਸਟਿ ਸਭ ਕੀਤੀ ॥
sabh nadree andar rakh-daa jaytee sisat sabh keetee.
ਇਕਿ ਕੂੜਿ ਕੁਸਤਿ ਲਾਇਅਨੁ ਮਨਮੁਖ ਵਿਗੂਤੀ ॥
ik koorh kusat laa-i-an manmukh vigootee.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ॥
gurmukh sadaa Dhi-aa-ee-ai andar har pareetee.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਤਿਨ੍ਹ੍ ਵਾਤਿ ਸਿਪੀਤੀ ॥
jin ka-o potai punn hai tinH vaat sipeetee.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਚੁ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਈ ॥੧੦॥
naanak naam Dhi-aa-ee-ai sach sifat sanaa-ee. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
ਸਤੀ ਪਾਪੁ ਕਰਿ ਸਤੁ ਕਮਾਹਿ ॥
satee paap kar sat kamaahi.
ਗੁਰ ਦੀਖਿਆ ਘਰਿ ਦੇਵਣ ਜਾਹਿ ॥
gur deekhi-aa ghar dayvan jaahi.
ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖੈ ਖਟਿਐ ਭਾਉ ॥
istaree purkhai khati-ai bhaa-o.
ਭਾਵੈ ਆਵਉ ਭਾਵੈ ਜਾਉ ॥
bhaavai aava-o bhaavai jaa-o.
ਸਾਸਤੁ ਬੇਦੁ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਇ ॥
saasat bayd na maanai ko-ay.
ਆਪੋ ਆਪੈ ਪੂਜਾ ਹੋਇ ॥
aapo aapai poojaa ho-ay.
ਕਾਜੀ ਹੋਇ ਕੈ ਬਹੈ ਨਿਆਇ ॥
kaajee ho-ay kai bahai ni-aa-ay.
ਫੇਰੇ ਤਸਬੀ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ॥
fayray tasbee karay khudaa-ay.
ਵਢੀ ਲੈ ਕੈ ਹਕੁ ਗਵਾਏ ॥
vadhee lai kai hak gavaa-ay.
ਜੇ ਕੋ ਪੁਛੈ ਤਾ ਪੜਿ ਸੁਣਾਏ ॥
jay ko puchhai taa parh sunaa-ay.
ਤੁਰਕ ਮੰਤ੍ਰੁ ਕਨਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਹਿ ॥
turak mantar kan ridai samaahi.
ਲੋਕ ਮੁਹਾਵਹਿ ਚਾੜੀ ਖਾਹਿ ॥
lok muhaaveh chaarhee khaahi.
ਚਉਕਾ ਦੇ ਕੈ ਸੁਚਾ ਹੋਇ ॥ ਐਸਾ ਹਿੰਦੂ ਵੇਖਹੁ ਕੋਇ ॥
cha-ukaa day kai suchaa ho-ay. aisaa hindoo vaykhhu ko-ay.
ਜੋਗੀ ਗਿਰਹੀ ਜਟਾ ਬਿਭੂਤ ॥
jogee girhee jataa bibhoot.
ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਰੋਵਹਿ ਪੂਤ ॥
aagai paachhai roveh poot.
ਜੋਗੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜੁਗਤਿ ਗਵਾਈ ॥
jog na paa-i-aa jugat gavaa-ee.
ਕਿਤੁ ਕਾਰਣਿ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈ ॥
kit kaaran sir chhaa-ee paa-ee.
ਨਾਨਕ ਕਲਿ ਕਾ ਏਹੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
naanak kal kaa ayhu parvaan.
ਆਪੇ ਆਖਣੁ ਆਪੇ ਜਾਣੁ ॥੧॥
aapay aakhan aapay jaan. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
ਹਿੰਦੂ ਕੈ ਘਰਿ ਹਿੰਦੂ ਆਵੈ ॥
hindoo kai ghar hindoo aavai.
ਸੂਤੁ ਜਨੇਊ ਪੜਿ ਗਲਿ ਪਾਵੈ ॥
soot janay-oo parh gal paavai.
ਸੂਤੁ ਪਾਇ ਕਰੇ ਬੁਰਿਆਈ ॥
soot paa-ay karay buri-aa-ee.
ਨਾਤਾ ਧੋਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
naataa Dhotaa thaa-ay na paa-ee.
ਮੁਸਲਮਾਨੁ ਕਰੇ ਵਡਿਆਈ ॥
musalmaan karay vadi-aa-ee.