Page 797
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੇ ਸਿ ਮਨਮੁਖ ਕਹੀਅਹਿ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰੇ ॥੩॥
bharam bhulaanay se manmukh kahee-ahi naa urvaar na paaray. ||3||
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਮ੍ਹ੍ਹਾਲੇ ॥
jis no nadar karay so-ee jan paa-ay gur kaa sabad samHaalay.
ਹਰਿ ਜਨ ਮਾਇਆ ਮਾਹਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥
har jan maa-i-aa maahi nistaaray.
ਨਾਨਕ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਮਸਤਕਿ ਕਾਲਹਿ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰੇ ॥੪॥੧॥
naanak bhaag hovai jis mastak kaaleh maar bidaaray. ||4||1||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bilaaval mehlaa 3.
ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੋਲਿਆ ਜਾਇ ॥
atul ki-o toli-aa jaa-ay.
ਦੂਜਾ ਹੋਇ ਤ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
doojaa ho-ay ta sojhee paa-ay.
ਤਿਸ ਤੇ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
tis tay doojaa naahee ko-ay.
ਤਿਸ ਦੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਕੂ ਹੋਇ ॥੧॥
tis dee keemat kikoo ho-ay. ||1||
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur parsaad vasai man aa-ay.
ਤਾ ਕੋ ਜਾਣੈ ਦੁਬਿਧਾ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
taa ko jaanai dubiDhaa jaa-ay. ||1|| rahaa-o.
ਆਪਿ ਸਰਾਫੁ ਕਸਵਟੀ ਲਾਏ ॥
aap saraaf kasvatee laa-ay.
ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਆਪਿ ਚਲਾਏ ॥
aapay parkhay aap chalaa-ay.
ਆਪੇ ਤੋਲੇ ਪੂਰਾ ਹੋਇ ॥
aapay tolay pooraa ho-ay.
ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥੨॥
aapay jaanai ayko so-ay. ||2||
ਮਾਇਆ ਕਾ ਰੂਪੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਤੇ ਹੋਇ ॥
maa-i-aa kaa roop sabh tis tay ho-ay.
ਜਿਸ ਨੋ ਮੇਲੇ ਸੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
jis no maylay so nirmal ho-ay.
ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਲਗੈ ਤਿਸੁ ਆਇ ॥
jis no laa-ay lagai tis aa-ay.
ਸਭੁ ਸਚੁ ਦਿਖਾਲੇ ਤਾ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥
sabh sach dikhaalay taa sach samaa-ay. ||3||
ਆਪੇ ਲਿਵ ਧਾਤੁ ਹੈ ਆਪੇ ॥
aapay liv Dhaat hai aapay.
ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਆਪੇ ਜਾਪੇ ॥
aap bujhaa-ay aapay jaapay.
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਆਪੇ ॥
aapay satgur sabad hai aapay.
ਨਾਨਕ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਆਪੇ ॥੪॥੨॥
naanak aakh sunaa-ay aapay. ||4||2||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bilaaval mehlaa 3.
ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵ ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਬਹਾਨਾ ॥
saahib tay sayvak sayv saahib tay ki-aa ko kahai bahaanaa.
ਐਸਾ ਇਕੁ ਤੇਰਾ ਖੇਲੁ ਬਨਿਆ ਹੈ ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਸਮਾਨਾ ॥੧॥
aisaa ik tayraa khayl bani-aa hai sabh meh ayk samaanaa. ||1||
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪਰਚੈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਨਾ ॥
satgur parchai har naam samaanaa.
ਜਿਸੁ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਸਹਜ ਧਿਆਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jis karam hovai so satgur paa-ay an-din laagai sahj Dhi-aanaa. ||1|| rahaa-o.
ਕਿਆ ਕੋਈ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਕਿਆ ਕੋ ਕਰੇ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥
ki-aa ko-ee tayree sayvaa karay ki-aa ko karay abhimaanaa.
ਜਬ ਅਪੁਨੀ ਜੋਤਿ ਖਿੰਚਹਿ ਤੂ ਸੁਆਮੀ ਤਬ ਕੋਈ ਕਰਉ ਦਿਖਾ ਵਖਿਆਨਾ ॥੨॥
jab apunee jot khincheh too su-aamee tab ko-ee kara-o dikhaa vakhi-aanaa. ||2||
ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨਾ ॥
aapay gur chaylaa hai aapay aapay gunee niDhaanaa.
ਜਿਉ ਆਪਿ ਚਲਾਏ ਤਿਵੈ ਕੋਈ ਚਾਲੈ ਜਿਉ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਭਗਵਾਨਾ ॥੩॥
ji-o aap chalaa-ay tivai ko-ee chaalai ji-o har bhaavai bhagvaanaa. ||3||
ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਤੂ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਤੇਰੇ ਕਾਮਾਂ ॥
kahat naanak too saachaa saahib ka-un jaanai tayray kaamaaN.
ਇਕਨਾ ਘਰ ਮਹਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਇਕਿ ਭਰਮਿ ਭਵਹਿ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥੪॥੩॥
iknaa ghar meh day vadi-aa-ee ik bharam bhaveh abhimaanaa. ||4||3||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bilaaval mehlaa 3.
ਪੂਰਾ ਥਾਟੁ ਬਣਾਇਆ ਪੂਰੈ ਵੇਖਹੁ ਏਕ ਸਮਾਨਾ ॥
pooraa thaat banaa-i-aa poorai vaykhhu ayk samaanaa.
ਇਸੁ ਪਰਪੰਚ ਮਹਿ ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਮਤੁ ਕੋ ਧਰਹੁ ਗੁਮਾਨਾ ॥੧॥
is parpanch meh saachay naam kee vadi-aa-ee mat ko Dharahu gumaanaa. ||1||
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਜਿਸ ਨੋ ਮਤਿ ਆਵੈ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
satgur kee jis no mat aavai so satgur maahi samaanaa.
ਇਹ ਬਾਣੀ ਜੋ ਜੀਅਹੁ ਜਾਣੈ ਤਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਰਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ih banee jo jee-ahu jaanai tis antar ravai har naamaa. ||1|| rahaa-o.
ਚਹੁ ਜੁਗਾ ਕਾ ਹੁਣਿ ਨਿਬੇੜਾ ਨਰ ਮਨੁਖਾ ਨੋ ਏਕੁ ਨਿਧਾਨਾ ॥
chahu jugaa kaa hun nibayrhaa nar manukhaa no ayk niDhaanaa.
ਜਤੁ ਸੰਜਮ ਤੀਰਥ ਓਨਾ ਜੁਗਾ ਕਾ ਧਰਮੁ ਹੈ ਕਲਿ ਮਹਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ॥੨॥
jat sanjam tirath onaa jugaa kaa Dharam hai kal meh keerat har naamaa. ||2||
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਧਰਮੁ ਹੈ ਸੋਧਿ ਦੇਖਹੁ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ ॥
jug jug aapo aapnaa Dharam hai soDh daykhhu bayd puraanaa.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਗਿ ਤੇ ਪੂਰੇ ਪਰਵਾਨਾ ॥੩॥
gurmukh jinee Dhi-aa-i-aa har har jag tay pooray parvaanaa. ||3||