Page 570
                    ਗੁਣ ਮਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਏ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਲਾਹਾ ਭਗਤਿ ਸੈਸਾਰੇ ॥
                   
                    
                                             gun meh gunee samaa-ay jis aap bujhaa-ay laahaa bhagat saisaaray.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥
                   
                    
                                             bin bhagtee sukh na ho-ee doojai pat kho-ee gurmat naam aDhaaray.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਲਾਭੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਏਤੁ ਵਾਪਾਰਿ ਲਾਏ ॥
                   
                    
                                             vakhar naam sadaa laabh hai jis no ayt vaapaar laa-ay.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਵਣਜੀਅਹਿ ਜਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਇ ਬੁਝਾਏ ॥੧॥
                   
                    
                                             ratan padaarath vanjee-ah jaaN satgur day-ay bujhaa-ay. ||1||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਖੋਟਾ ਇਹੁ ਵਾਪਾਰਾ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             maa-i-aa moh sabh dukh hai khotaa ih vaapaaraa raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਵਣੀ ਬਹੁ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             koorh bol bikh khaavnee baho vaDheh vikaaraa raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਹੁ ਵਧਹਿ ਵਿਕਾਰਾ ਸਹਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥
                   
                    
                                             baho vaDheh vikaaraa sahsaa ih sansaaraa bin naavai pat kho-ee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥
                   
                    
                                             parh parh pandit vaad vakaaneh bin boojhay sukh na ho-ee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰਾ ॥
                   
                    
                                             aavan jaanaa kaday na chookai maa-i-aa moh pi-aaraa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਖੋਟਾ ਇਹੁ ਵਾਪਾਰਾ ॥੨॥
                   
                    
                                             maa-i-aa moh sabh dukh hai khotaa ih vaapaaraa. ||2||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਸਭਿ ਪਰਖੀਅਨਿ ਤਿਤੁ ਸਚੇ ਕੈ ਦਰਬਾਰਾ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             khotay kharay sabh parkhee-an tit sachay kai darbaaraa raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖੋਟੇ ਦਰਗਹ ਸੁਟੀਅਨਿ ਊਭੇ ਕਰਨਿ ਪੁਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             khotay dargeh sutee-an oobhay karan pukaaraa raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਊਭੇ ਕਰਨਿ ਪੁਕਾਰਾ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰਾ ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             oobhay karan pukaaraa mugaDh gavaaraa manmukh janam gavaa-i-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਖਿਆ ਮਾਇਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
                   
                    
                                             bikhi-aa maa-i-aa jin jagat bhulaa-i-aa saachaa naam na bhaa-i-aa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨਮੁਖ ਸੰਤਾ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਕਰਿ ਦੁਖੁ ਖਟੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             manmukh santaa naal vair kar dukh khatay sansaaraa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਪਰਖੀਅਨਿ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਵਾਰਾ ਰਾਮ ॥੩॥
                   
                    
                                             khotay kharay parkhee-an tit sachai darvaaraa raam. ||3||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             aap karay kis aakhee-ai hor karnaa kichhoo na jaa-ee raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਇਸੀ ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             jit bhaavai tit laa-isee ji-o tis dee vadi-aa-ee raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਆਪਿ ਕਰਾਈ ਵਰੀਆਮੁ ਨ ਫੁਸੀ ਕੋਈ ॥
                   
                    
                                             ji-o tis dee vadi-aa-ee aap karaa-ee varee-aam na fusee ko-ee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮਿ ਬਿਧਾਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸੋਈ ॥
                   
                    
                                             jagjeevan daataa karam biDhaataa aapay bakhsay so-ee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਗਵਾਈਐ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥
                   
                    
                                             gur parsaadee aap gavaa-ee-ai naanak naam pat paa-ee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੪॥
                   
                    
                                             aap karay kis aakhee-ai hor karnaa kichhoo na jaa-ee. ||4||4||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
                   
                    
                                             vad-hans mehlaa 3.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             sachaa sa-udaa har naam hai sachaa vaapaaraa raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਣਜੀਐ ਅਤਿ ਮੋਲੁ ਅਫਾਰਾ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             gurmatee har naam vanjee-ai at mol afaaraa raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਤਿ ਮੋਲੁ ਅਫਾਰਾ ਸਚ ਵਾਪਾਰਾ ਸਚਿ ਵਾਪਾਰਿ ਲਗੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
                   
                    
                                             at mol afaaraa sach vaapaaraa sach vaapaar lagay vadbhaagee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
                   
                    
                                             antar baahar bhagtee raatay sach naam liv laagee.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਸਚੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
                   
                    
                                             nadar karay so-ee sach paa-ay gur kai sabad veechaaraa.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਕੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੧॥
                   
                    
                                             naanak naam ratay tin hee sukh paa-i-aa saachai kay vaapaaraa. ||1||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹੰਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             haN-umai maa-i-aa mail hai maa-i-aa mail bhareejai raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             gurmatee man nirmalaa rasnaa har ras peejai raam.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥
                   
                    
                                             rasnaa har ras peejai antar bheejai saach sabad beechaaree.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅੰਤਰਿ ਖੂਹਟਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਿਆ ਸਬਦੇ ਕਾਢਿ ਪੀਐ ਪਨਿਹਾਰੀ ॥
                   
                    
                                             antar khoohtaa amrit bhari-aa sabday kaadh pee-ai panihaaree.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਸਚਿ ਲਾਗੈ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥
                   
                    
                                             jis nadar karay so-ee sach laagai rasnaa raam raveejai.
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਹੋਰ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥੨॥
                   
                    
                                             naanak naam ratay say nirmal hor ha-umai mail bhareejai. ||2||
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ ਸਭਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕੂਕਦੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ਰਾਮ ॥
                   
                    
                                             pandit jotkee sabh parh parh kookday kis peh karahi pukaaraa raam.