Page 319
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
ਦਾਮਨੀ ਚਮਤਕਾਰ ਤਿਉ ਵਰਤਾਰਾ ਜਗ ਖੇ ॥
daamnee chamatkaar ti-o vartaaraa jag khay.
ਵਥੁ ਸੁਹਾਵੀ ਸਾਇ ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਜਪੰਦੋ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ॥੨॥
vath suhaavee saa-ay naanak naa-o japando tis Dhanee. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸੋਧਿ ਸਭਿ ਕਿਨੈ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀ ॥
simrit saastar soDh sabh kinai keem na jaanee.
ਜੋ ਜਨੁ ਭੇਟੈ ਸਾਧਸੰਗਿ ਸੋ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥
jo jan bhaytai saaDhsang so har rang maanee.
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਏਹ ਰਤਨਾ ਖਾਣੀ ॥
sach naam kartaa purakh ayh ratnaa khaanee.
ਮਸਤਕਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪਰਾਣੀ ॥
mastak hovai likhi-aa har simar paraanee.
ਤੋਸਾ ਦਿਚੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਮਿਹਮਾਣੀ ॥੪॥
tosaa dichai sach naam naanak mihmaanee. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੈਣੀ ਸੁਖੀ ਮੂਲਿ ਨ ਉਤਰੈ ਭੁਖ ॥
antar chintaa nainee sukhee mool na utrai bhukh.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੋ ਦੁਖੁ ॥੧॥
naanak sachay naam bin kisai na latho dukh. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
ਮੁਠੜੇ ਸੇਈ ਸਾਥ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਨ ਲਦਿਆ ॥
muth-rhay say-ee saath jinee sach na ladi-aa.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਸਾਬਾਸਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਇਕੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥੨॥
naanak say saabaas jinee gur mil ik pachhaani-aa. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਜਿਥੈ ਬੈਸਨਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹੰਦਾ ॥
jithai baisan saaDh jan so thaan suhandaa.
ਓਇ ਸੇਵਨਿ ਸੰਮ੍ਰਿਥੁ ਆਪਣਾ ਬਿਨਸੈ ਸਭੁ ਮੰਦਾ ॥
o-ay sayvan sammrith aapnaa binsai sabh mandaa.
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੰਤ ਬੇਦੁ ਕਹੰਦਾ ॥
patit uDhaaran paarbarahm sant bayd kahandaa.
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਤੇਰਾ ਬਿਰਦੁ ਹੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਵਰਤੰਦਾ ॥
bhagat vachhal tayraa birad hai jug jug vartandaa.
ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭਾਵੰਦਾ ॥੫॥
naanak jaachai ayk naam man tan bhaavandaa. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
ਚਿੜੀ ਚੁਹਕੀ ਪਹੁ ਫੁਟੀ ਵਗਨਿ ਬਹੁਤੁ ਤਰੰਗ ॥
chirhee chuhkee pahu futee vagan bahut tarang.
ਅਚਰਜ ਰੂਪ ਸੰਤਨ ਰਚੇ ਨਾਨਕ ਨਾਮਹਿ ਰੰਗ ॥੧॥
achraj roop santan rachay naanak naameh rang. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
ਘਰ ਮੰਦਰ ਖੁਸੀਆ ਤਹੀ ਜਹ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ॥
ghar mandar khusee-aa tahee jah too aavahi chit.
ਦੁਨੀਆ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਨਾਨਕ ਸਭਿ ਕੁਮਿਤ ॥੨॥
dunee-aa kee-aa vadi-aa-ee-aa naanak sabh kumit. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੀ ਰਾਸਿ ਹੈ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਜਾਤਾ ॥
har Dhan sachee raas hai kinai virlai jaataa.
ਤਿਸੈ ਪਰਾਪਤਿ ਭਾਇਰਹੁ ਜਿਸੁ ਦੇਇ ਬਿਧਾਤਾ ॥
tisai paraapat bhaa-irahu jis day-ay biDhaataa.
ਮਨ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਨੁ ਰਾਤਾ ॥
man tan bheetar ma-oli-aa har rang jan raataa.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ਸਭਿ ਦੋਖਹ ਖਾਤਾ ॥
saaDhsang gun gaa-i-aa sabh dokhah khaataa.
ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਿ ਇਕੁ ਪਛਾਤਾ ॥੬॥
naanak so-ee jeevi-aa jin ik pachhaataa. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
ਖਖੜੀਆ ਸੁਹਾਵੀਆ ਲਗੜੀਆ ਅਕ ਕੰਠਿ ॥
khakh-rhee-aa suhaavee-aa lagrhee-aa ak kanth.
ਬਿਰਹ ਵਿਛੋੜਾ ਧਣੀ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਸਹਸੈ ਗੰਠਿ ॥੧॥
birah vichhorhaa Dhanee si-o naanak sahsai ganth. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
ਵਿਸਾਰੇਦੇ ਮਰਿ ਗਏ ਮਰਿ ਭਿ ਨ ਸਕਹਿ ਮੂਲਿ ॥
visaarayday mar ga-ay mar bhe na sakahi mool.
ਵੇਮੁਖ ਹੋਏ ਰਾਮ ਤੇ ਜਿਉ ਤਸਕਰ ਉਪਰਿ ਸੂਲਿ ॥੨॥
vaimukh ho-ay raam tay ji-o taskar upar sool. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
ਸੁਖ ਨਿਧਾਨੁ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਹੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸੁਣਿਆ ॥
sukh niDhaan parabh ayk hai abhinaasee suni-aa.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਹਰਿ ਭਣਿਆ ॥
jal thal mahee-al poori-aa ghat ghat har bhani-aa.
ਊਚ ਨੀਚ ਸਭ ਇਕ ਸਮਾਨਿ ਕੀਟ ਹਸਤੀ ਬਣਿਆ ॥
ooch neech sabh ik samaan keet hastee bani-aa.
ਮੀਤ ਸਖਾ ਸੁਤ ਬੰਧਿਪੋ ਸਭਿ ਤਿਸ ਦੇ ਜਣਿਆ ॥
meet sakhaa sut banDhipo sabh tis day jani-aa.
ਤੁਸਿ ਨਾਨਕੁ ਦੇਵੈ ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਣਿਆ ॥੭॥
tus naanak dayvai jis naam tin har rang mani-aa. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਾਂ ਮਨਿ ਮੰਤੁ ॥
jinaa saas giraas na visrai har naamaaN man mant.
ਧੰਨੁ ਸਿ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਪੂਰਨੁ ਸੋਈ ਸੰਤੁ ॥੧॥
Dhan se say-ee naankaa pooran so-ee sant. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
ਅਠੇ ਪਹਰ ਭਉਦਾ ਫਿਰੈ ਖਾਵਣ ਸੰਦੜੈ ਸੂਲਿ ॥
athay pahar bha-udaa firai khaavan sand-rhai sool.
ਦੋਜਕਿ ਪਉਦਾ ਕਿਉ ਰਹੈ ਜਾ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਇ ਰਸੂਲਿ ॥੨॥
dojak pa-udaa ki-o rahai jaa chit na ho-ay rasool. ||2||