Page 1349
                    ਜਹ ਸੇਵਕ ਗੋਪਾਲ ਗੁਸਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰਭ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਗੋਪਾਲ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਮਿਟੇ ਬਿਤਾਲ ॥੫॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹੋਮ ਜਗ ਉਰਧ ਤਪ ਪੂਜਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੋਟਿ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰੀਜਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਚਰਨ ਕਮਲ ਨਿਮਖ ਰਿਦੈ ਧਾਰੇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗੋਬਿੰਦ ਜਪਤ ਸਭਿ ਕਾਰਜ ਸਾਰੇ ॥੬॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਊਚੇ ਤੇ ਊਚਾ ਪ੍ਰਭ ਥਾਨੁ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਰਿ ਜਨ ਲਾਵਹਿ ਸਹਜਿ ਧਿਆਨੁ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੀ ਬਾਂਛਉ ਧੂਰਿ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਸਰਬ ਕਲਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਭਰਪੂਰਿ ॥੭॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਨੇਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮੀਤ ਸਾਜਨ ਭਰਵਾਸਾ ਤੇਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਰੁ ਗਹਿ ਲੀਨੇ ਅਪੁਨੇ ਦਾਸ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਪਿ ਜੀਵੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣਤਾਸ ॥੮॥੩॥੨॥੭॥੧੨॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬਿਭਾਸ ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ ਕੀ
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਰਨ ਜੀਵਨ ਕੀ ਸੰਕਾ ਨਾਸੀ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਆਪਨ ਰੰਗਿ ਸਹਜ ਪਰਗਾਸੀ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਰਾਮ ਰਤਨੁ ਪਾਇਆ ਕਰਤ ਬੀਚਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜਹ ਅਨੰਦੁ ਦੁਖੁ ਦੂਰਿ ਪਇਆਨਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨੁ ਮਾਨਕੁ ਲਿਵ ਤਤੁ ਲੁਕਾਨਾ ॥੨॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਆ ਸੁ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਜੋ ਇਵ ਬੂਝੈ ਸੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣਾ ॥੩॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਕਿਲਬਿਖ ਗਏ ਖੀਣਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਮਨੁ ਭਇਆ ਜਗਜੀਵਨ ਲੀਣਾ ॥੪॥੧॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰਭਾਤੀ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਲਹੁ ਏਕੁ ਮਸੀਤਿ ਬਸਤੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਮੁਲਖੁ ਕਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਹਿੰਦੂ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੀ ਦੁਹ ਮਹਿ ਤਤੁ ਨ ਹੇਰਾ ॥੧॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਲਹ ਰਾਮ ਜੀਵਉ ਤੇਰੇ ਨਾਈ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਤੂ ਕਰਿ ਮਿਹਰਾਮਤਿ ਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦਖਨ ਦੇਸਿ ਹਰੀ ਕਾ ਬਾਸਾ ਪਛਿਮਿ ਅਲਹ ਮੁਕਾਮਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦਿਲ ਮਹਿ ਖੋਜਿ ਦਿਲੈ ਦਿਲਿ ਖੋਜਹੁ ਏਹੀ ਠਉਰ ਮੁਕਾਮਾ ॥੨॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਬ੍ਰਹਮਨ ਗਿਆਸ ਕਰਹਿ ਚਉਬੀਸਾ ਕਾਜੀ ਮਹ ਰਮਜਾਨਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਗਿਆਰਹ ਮਾਸ ਪਾਸ ਕੈ ਰਾਖੇ ਏਕੈ ਮਾਹਿ ਨਿਧਾਨਾ ॥੩॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਹਾ ਉਡੀਸੇ ਮਜਨੁ ਕੀਆ ਕਿਆ ਮਸੀਤਿ ਸਿਰੁ ਨਾਂਏਂ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਦਿਲ ਮਹਿ ਕਪਟੁ ਨਿਵਾਜ ਗੁਜਾਰੈ ਕਿਆ ਹਜ ਕਾਬੈ ਜਾਂਏਂ ॥੪॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਏਤੇ ਅਉਰਤ ਮਰਦਾ ਸਾਜੇ ਏ ਸਭ ਰੂਪ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਬੀਰੁ ਪੂੰਗਰਾ ਰਾਮ ਅਲਹ ਕਾ ਸਭ ਗੁਰ ਪੀਰ ਹਮਾਰੇ ॥੫॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਨਰ ਨਰਵੈ ਪਰਹੁ ਏਕ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਕੇਵਲ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਰੇ ਪ੍ਰਾਨੀ ਤਬ ਹੀ ਨਿਹਚੈ ਤਰਨਾ ॥੬॥੨॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਪ੍ਰਭਾਤੀ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਅਵਲਿ ਅਲਹ ਨੂਰੁ ਉਪਾਇਆ ਕੁਦਰਤਿ ਕੇ ਸਭ ਬੰਦੇ ॥
                   
                    
                                             
                         
                        
                                            
                    
                    
                
                                   
                    ਏਕ ਨੂਰ ਤੇ ਸਭੁ ਜਗੁ ਉਪਜਿਆ ਕਉਨ ਭਲੇ ਕੋ ਮੰਦੇ ॥੧॥