Page 1331
ਹੀਣੌ ਨੀਚੁ ਬੁਰੌ ਬੁਰਿਆਰੁ ॥
தாழ்ந்த மற்றும் தாழ்ந்த நபர் கெட்டதை விட மோசமானவர்.
ਨੀਧਨ ਕੌ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੁ ॥
ஹரி நாமம் பணம் ஏழைகளுக்குப் பிரியமானது.
ਇਹੁ ਧਨੁ ਸਾਰੁ ਹੋਰੁ ਬਿਖਿਆ ਛਾਰੁ ॥੪॥
இந்தச் செல்வமே சாரம், மற்ற எல்லாத் தீமைகளின் தூசியும் நாட்ரா.
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥ ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸ ਕਉ ਜੈਕਾਰੁ ॥
அந்த கடவுள் சிலருக்கு புகழையும், சிலருக்கு கண்டனத்தையும், சிலருக்கு வார்த்தைகளை சிந்திக்கும் திறனையும் தருகிறார்.
ਤੂ ਬਖਸਹਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
அளிப்பவரை வணங்குகிறோம்.
ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਕਹਾਵੈ ਸੋਇ ॥੫॥੧੨॥
பாக்கியம் பெற்றவனுக்கு மரியாதையும் கௌரவமும் கிடைக்கும்.
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
தானே அனைத்தையும் செய்பவன் என்று குருநானக்கின் கூற்று
ਖਾਇਆ ਮੈਲੁ ਵਧਾਇਆ ਪੈਧੈ ਘਰ ਕੀ ਹਾਣਿ ॥
பிரபாதி மஹாலா 1
ਬਕਿ ਬਕਿ ਵਾਦੁ ਚਲਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਿਖੁ ਜਾਣਿ ॥੧॥
உண்பதும் குடிப்பதும் உடலில் அழுக்குகளை அதிகப்படுத்துவதுடன், நல்ல ஆடைகளை அணிவதால் வீட்டிற்கு தீங்கு விளைவிக்கும்.
ਬਾਬਾ ਐਸਾ ਬਿਖਮ ਜਾਲਿ ਮਨੁ ਵਾਸਿਆ ॥
கசப்பான வார்த்தைகள் மோதலை உருவாக்குகின்றன, இதனால் கடவுளின் பெயர் விஷம் இல்லாதது.
ਬਿਬਲੁ ਝਾਗਿ ਸਹਜਿ ਪਰਗਾਸਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ஹே பாபா! கடினமான உலகில் மனம் சிக்கிக் கொண்டது
ਬਿਖੁ ਖਾਣਾ ਬਿਖੁ ਬੋਲਣਾ ਬਿਖੁ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
இறைவனின் திருநாமத்தின் சோப்பு நீரால் துவைக்கப்பட்டு தூய்மையாகிறது.
ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਛੂਟਸਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੨॥
மனிதன் விஷத்தை உண்கிறான், விஷத்தின் வடிவில் கசப்பாக பேசுகிறான், விஷத்தின் வடிவில் கோணலாக செயல்படுகிறான்
ਜਿਵ ਆਇਆ ਤਿਵ ਜਾਇਸੀ ਕੀਆ ਲਿਖਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥
அதன் காரணமாக எமராஜரின் வாசலில் அவர் தண்டனையை அனுபவிக்கிறார். ஆனால் கடவுள் நாமத்தை ஜபிப்பதன் மூலம் முக்தி பெறலாம்.
ਮਨਮੁਖਿ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥
மனிதன் வெறும் கையோடு வருவது போல் அவரும் அவ்வாறே சென்று தன் செயல்களின் கணக்கை எடுத்துச் செல்கிறார்.
ਜਗੁ ਖੋਟੌ ਸਚੁ ਨਿਰਮਲੌ ਗੁਰ ਸਬਦੀਂ ਵੀਚਾਰਿ ॥
சுயவிருப்பமுள்ள நற்பண்புகளின் அளவு இழந்து, இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் தண்டனை பெறுகிறார்
ਤੇ ਨਰ ਵਿਰਲੇ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੪॥
சப்த்-குருவின் தியானத்தின் மூலம், உலகம் குறைபாடுள்ளது என்பதையும், உண்மையான வடிவமான கடவுள் மட்டுமே தூய்மையானவர் என்பதையும் உணர்ந்தேன்.
ਅਜਰੁ ਜਰੈ ਨੀਝਰੁ ਝਰੈ ਅਮਰ ਅਨੰਦ ਸਰੂਪ ॥
கடவுளைப் பற்றிய அறிவை மனதில் கொண்ட இத்தகைய நபர்கள் அரிதாகக் கருதப்படுகிறார்கள்.
ਨਾਨਕੁ ਜਲ ਕੌ ਮੀਨੁ ਸੈ ਥੇ ਭਾਵੈ ਰਾਖਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੫॥੧੩॥
தாங்க முடியாததை பொறுத்துக் கொண்டால், அழியாத பேரின்பம் ஓடத் தொடங்குகிறது.
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
குருநானக் பணிந்தார், அட கடவுளே ! மீன் தண்ணீரை நேசிப்பது போல நான் உன்னை நேசிக்கிறேன்
ਗੀਤ ਨਾਦ ਹਰਖ ਚਤੁਰਾਈ ॥
ப்ரபத்தி மஹாலா 1 ॥
ਰਹਸ ਰੰਗ ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਕਾਈ ॥
பாடல், இசை, மகிழ்ச்சி, புத்திசாலித்தனம்,
ਪੈਨ੍ਹ੍ਹਣੁ ਖਾਣਾ ਚੀਤਿ ਨ ਪਾਈ ॥
போட்டிகள், கோரிக்கைகள்,
ਸਾਚੁ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਨਾਮਿ ਵਸਾਈ ॥੧॥
எதையும் உண்ணவோ, உடுத்தவோ மனம் விரும்புவதில்லை.
ਕਿਆ ਜਾਨਾਂ ਕਿਆ ਕਰੈ ਕਰਾਵੈ ॥
உண்மையில், இயற்கையான இறுதி மகிழ்ச்சி கடவுளின் பெயரில் மட்டுமே காணப்படுகிறது.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਤਨਿ ਕਿਛੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
கடவுள் என்ன செய்கிறார், என்ன செய்வார் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.
ਜੋਗ ਬਿਨੋਦ ਸ੍ਵਾਦ ਆਨੰਦਾ ॥
ஹரின்மோச்சரன் இல்லாமல் உடல் இன்பமான எதையும் காணாது.
ਮਤਿ ਸਤ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੋਬਿੰਦਾ ॥
இதிலிருந்துதான் யோகாவின் மகிழ்ச்சியும் மகிழ்ச்சியும் இருக்கிறது.
ਕੀਰਤਿ ਕਰਮ ਕਾਰ ਨਿਜ ਸੰਦਾ ॥
உண்மையான அன்பின் பலனாக கடவுள் பக்தி மனதில் நிலைத்திருக்க வேண்டும்.
ਅੰਤਰਿ ਰਵਤੌ ਰਾਜ ਰਵਿੰਦਾ ॥੨॥
கடவுளின் பெருமையைப் பாடுவது என் செயல்.
ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੇਮਿ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
சூரியனும் சந்திரனும் உள்ளத்தில் இருப்பதைப் போல இறைவன் மகிழ்ந்து கொண்டிருக்கிறான்
ਦੀਨਾ ਨਾਥੁ ਪੀਉ ਬਨਵਾਰੀ ॥
என் அன்புக்குரிய இறைவனின் அன்பை என் இதயத்தில் பதித்துள்ளேன்
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਬ੍ਰਤਕਾਰੀ ॥
அவர் தாழ்த்தப்பட்ட மக்களின் அனுதாபி.
ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਤਰੰਗ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੩॥
அவர் பெயரில் தினமும் உண்ணாவிரதம் இருப்பேன்.
ਅਕਥੌ ਕਥਉ ਕਿਆ ਮੈ ਜੋਰੁ ॥
பரமாத்மாவை தியானிப்பதால் மனம் திருப்தி அடைகிறது
ਭਗਤਿ ਕਰੀ ਕਰਾਇਹਿ ਮੋਰ ॥
சொல்ல முடியாத இறைவனின் குணங்களை விவரிக்கும் தகுதி எனக்கு இல்லை.
ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਚੂਕੈ ਮੈ ਮੋਰ ॥
அதை நிறைவேற்றினால்தான் என்னால் அவரை வணங்க முடியும்.
ਕਿਸੁ ਸੇਵੀ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਹੋਰੁ ॥੪॥
அகங்கார உணர்வு நீங்கும் போதுதான் அது மனதில் தங்கும்.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥
ஹே படைப்பாளியே! உன்னை விட பெரியவன் இல்லை என்பதால் நீ இல்லாமல் நான் யாரை வணங்க வேண்டும்
ਐਸਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਅੰਤਰਿ ਡੀਠਾ ॥
குருவின் போதனைகள் இனிமையான மகராக்கள்
ਜਿਨਿ ਚਾਖਿਆ ਪੂਰਾ ਪਦੁ ਹੋਇ ॥
இந்த அமிர்தத்தை மனதில் பார்த்திருக்கிறேன்
ਨਾਨਕ ਧ੍ਰਾਪਿਓ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੫॥੧੪॥
எவன் அதை ருசித்திருக்கிறானோ அவன் பரிபூரண நிலையை அடைந்துவிட்டான்.
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ஹே நானக்! அவர் திருப்தி அடைந்தார், அவரது உடல் மகிழ்ச்சியை அடைந்தது.
ਅੰਤਰਿ ਦੇਖਿ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਰਾਂਗਨਹਾਰਾ ॥
ப்ரபத்தி மஹாலா 1 ॥
ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੀਆ ਦੇਖਿ ਸਮਾਲੇ ਤਿਸ ਹੀ ਕੀ ਸਰਕਾਰਾ ॥੧॥
உள்மனதில் இறைவார்த்தையைக் கண்டு மனம் மகிழ்ந்துவிட்டது, அன்போடும், பக்தியோடும் ஊறிப்போடக் கூடியவர் அந்தத் தாராளத்தைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை என்ற நம்பிக்கை மனதில் இருக்கிறது.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਂਗਿ ਘਣੌ ਅਤਿ ਰੂੜੌ ॥
எவன் நித்திய ஜீவராசிகளை நிலைநிறுத்துகிறானோ, அவனுக்கே பிரபஞ்சம் இருக்கிறது.
ਦੀਨ ਦਇਆਲੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮਨਮੋਹਨੁ ਅਤਿ ਰਸ ਲਾਲ ਸਗੂੜੌ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
என் இறைவனின் அன்பின் நிறம் மிகவும் ஆழமானது, அவர் மிகவும் அழகானவர்.
ਊਪਰਿ ਕੂਪੁ ਗਗਨ ਪਨਿਹਾਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਹਾਰਾ ॥
அவர் எப்போதும் தாழ்த்தப்பட்டவர்களிடம் அன்பாக இருக்கிறார், மனதைக் கவர்ந்த அன்பானவர் அவரது காதல் ஆழமானது.
ਜਿਸ ਕੀ ਰਚਨਾ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੨॥
மேலே வானத்தில் (பத்தாவது கதவு) ஒரு கிணறு உள்ளது, புத்தி நீரால் நிரப்பப் போகிறது, மனம் அந்தக் கிணற்றின் அமிர்தத்தைக் குடிக்கிறது.