Page 1027
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
தர்மம், அர்த்தம், காமம், மோட்சம் ஆகிய நான்கு விஷயங்களின் ஆசையுடன் உலகிற்கு வந்தார்.
ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥
ஆனால் ஆன்மா மாயயின் உலக வீட்டில் தங்கியிருந்தது.
ਏਕੁ ਵਿਸਾਰੇ ਤਾ ਪਿੜ ਹਾਰੇ ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥
ஒருவன் கடவுளை மறந்தால் அவன் உயிரை இழக்கிறான். குருட்டு உயிரினம் பெயரை மறந்து விட்டது.
ਬਾਲਕੁ ਮਰੈ ਬਾਲਕ ਕੀ ਲੀਲਾ ॥
ஒரு குழந்தையின் திடீர் மரணம் அதனால் அவரது குறும்புத்தனமான லீலையை குடும்பத்தினர் நினைவு கூர்கின்றனர்.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਰੋਵਹਿ ਬਾਲੁ ਰੰਗੀਲਾ ॥
குழந்தை மிகவும் அழகாக இருந்ததாக கூறி புலம்புகின்றனர்
ਜਿਸ ਕਾ ਸਾ ਸੋ ਤਿਨ ਹੀ ਲੀਆ ਭੂਲਾ ਰੋਵਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥
அது யாருக்கு உரியது (கடவுள்) அதை எடுத்துச் சென்றான் என்ற உண்மையைப் புரிந்துகொண்டு அழுகிறவன் தவறு செய்கிறான்.
ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਕੀਜੈ ॥
ஒருவர் மிக இளம் வயதில் இறந்துவிட்டால், அவரது குடும்ப உறுப்பினர்கள் என்ன செய்வார்கள்?
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਰੋਵੀਜੈ ॥
அவர்கள் என்னுடையது-எனது என்று சொல்லி அழுகிறார்கள்.
ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਇ ਵਿਗੂਚਹਿ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥
இவ்வாறே அனைவரும் மாயையால் அழுது மயங்கி விழுகின்றனர். அத்தகைய உலக வாழ்க்கை கண்டிக்கப்பட வேண்டியது.
ਕਾਲੀ ਹੂ ਫੁਨਿ ਧਉਲੇ ਆਏ ॥
கருப்பு முடியில் இருந்து வெள்ளை முடி வந்தது என்றால் முதுமை வந்துவிட்டது.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਗਥੁ ਗਇਆ ਗਵਾਏ ॥
பெயர் இல்லாமல், தன் வாழ்நாள் மூலதனத்தை வீணாக வீணடித்து விட்டு செல்கிறான்.
ਦੁਰਮਤਿ ਅੰਧੁਲਾ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਮੂਠੇ ਰੋਇ ਪੂਕਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥
தவறான புத்திசாலித்தனம் கொண்ட அறிவற்ற உயிரினம் மிகவும் மோசமானது மற்றும் ஏமாற்றும்போது அழுகிறார்.
ਆਪੁ ਵੀਚਾਰਿ ਨ ਰੋਵੈ ਕੋਈ ॥
தன்னை நினைத்தவன் இப்படி அழுவதில்லை.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
சத்குரு கிடைத்தால்தான் நுண்ணறிவு கிடைக்கும்.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੂਲਹਿ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥
குரு இல்லாமல் வஜ்ர கபத் திறக்காது, வார்த்தைகளால் மட்டுமே விடுதலை அடையும்.
ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ਦੇਹੀ ॥
மனிதன் முதுமை அடைந்தவுடன் உடலும் பலவீனமடைந்தது.
ਰਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਅੰਤਿ ਸਨੇਹੀ ॥
அந்த நபர் ஹரியின் பெயரை மறந்து அவமானத்துடன் சென்று விடுகிறார்.
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥
கர்த்தருடைய நீதிமன்றத்தில் அவன் பொய் சொல்வது அவனுக்கு மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲੈ ਕੂੜਿਆਰੋ ॥
பொய்யான உயிரினம் பெயரை மறந்து வெறுங்கையுடன் உலகை விட்டு வெளியேறுகிறது.
ਆਵਤ ਜਾਤ ਪੜੈ ਸਿਰਿ ਛਾਰੋ ॥
அதன் விளைவாக அவன் தலையில் தூசி மட்டுமே விழுகிறது, அதாவது அவமானப்படுத்தப்படுகிறான். மேலும் பிறப்பு- இறப்பு சுழற்சியில் விழுகிறது.
ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਏ ਪੇਈਅੜੈ ਸਿਰਿ ਮਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥
தன் போகரில் அதாவது இவ்வுலகில் தன் தலையில் எமனால் அடிபட்டுக்கொண்டே இருக்கும் உயிருள்ள பெண் தன் மாமியார் வீட்டில் அதாவது மறுமையில் வசிப்பதில்லை.
ਖਾਜੈ ਪੈਝੈ ਰਲੀ ਕਰੀਜੈ ॥
மனிதன் சாப்பிடுகிறான், குடிக்கிறான், உடுக்கிறான் மற்றும் நன்றாக அனுபவிக்கிறான், ஆனால்
ਬਿਨੁ ਅਭ ਭਗਤੀ ਬਾਦਿ ਮਰੀਜੈ ॥
மனத்திலிருந்து பக்தி இல்லாமல், வாழ்க்கையை வீணாக வீணடிப்பதன் மூலம் ஒருவன் மரணத்தைப் பெறுகிறான்.
ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਜਮੁ ਮਾਰੇ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥
அது நல்லது கெட்டது முக்கியம் என்று தெரியாது, ஆனால் யமன் அதை கொல்லும் போது அதனால் அவருக்கு வேறு வழியில்லை
ਪਰਵਿਰਤੀ ਨਰਵਿਰਤਿ ਪਛਾਣੈ ॥
போக்கு மற்றும் ஓய்வூதியத்தை அங்கீகரிக்கும் நபர்
ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਜਾਣੈ ॥
குருவுடன் இருந்ததால், அவர் வார்த்தை அறிவார்,
ਕਿਸ ਹੀ ਮੰਦਾ ਆਖਿ ਨ ਚਲੈ ਸਚਿ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥
மார்க்கத்தின் பாதையில் நடக்கும்போது யாரிடமும் கெட்ட வார்த்தை பேசுவதில்லை, உண்மைக்கு இடையேயான வித்தியாசத்தைப் புரிந்துகொண்டு உண்மையுள்ளவராகக் கருதப்படுகிறார்.
ਸਾਚ ਬਿਨਾ ਦਰਿ ਸਿਝੈ ਨ ਕੋਈ ॥
உண்மை இல்லாமல் யாரும் தனது ஆசையில் வெற்றி பெறுவதில்லை
ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਪੈਝੈ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥
வார்த்தைகளின் அறிவால் மட்டுமே அழகு அடையப்படுகிறது.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥
கடவுள் ஒப்புதல் அளித்தால், அவரே மன்னிப்பார் பெருமை பெருமையை குணப்படுத்துகிறது.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥
குருவின் அருளால் ஆன்மா கடவுளின் விருப்பத்தை அங்கீகரிக்கிறது
ਜੁਗਹ ਜੁਗੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
காலங்காலமாக இருந்து வரும் இறைவனை சந்திக்கும் முறையை ஒருவர் அறிந்து கொள்கிறார்.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ਸਚੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੭॥
ஹே நானக்! கடவுளின் பெயரை உச்சரித்துக்கொண்டே இருங்கள்; அப்போதுதான் உலகப் பெருங்கடலைக் கடக்க முடியும் மேலும் அந்த பரம-சத்தியமான கடவுள் முக்தியை அளிப்பவர்.
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
மரு மஹாலா 1॥
ਹਰਿ ਸਾ ਮੀਤੁ ਨਾਹੀ ਮੈ ਕੋਈ ॥
கடவுளைப் போல எனக்கு ஒரு நண்பன் இல்லை
ਜਿਨਿ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਸੁਰਤਿ ਸਮੋਈ ॥
எனக்கு உடலையும் மனதையும் கொடுத்து எனக்கு அழகு சேர்த்தவர்.
ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ਸਮਾਲੇ ਸੋ ਅੰਤਰਿ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਹੇ ॥੧॥
எல்லா உயிர்களையும் பேணிக் காப்பவனுமான புத்திசாலியான இறைவன் அகத்தில் வீற்றிருக்கிறான்.
ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਹਮ ਹੰਸ ਪਿਆਰੇ ॥
குரு நாம அமிர்தத்தின் ஏரி, நாம் அவருக்குப் பிரியமான அன்னங்கள்.
ਸਾਗਰ ਮਹਿ ਰਤਨ ਲਾਲ ਬਹੁ ਸਾਰੇ ॥
குருவின் குணங்களின் கடலில் பல ரத்தினங்களும் சிவப்புகளும் உள்ளன.
ਮੋਤੀ ਮਾਣਕ ਹੀਰਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਨਾ ਹੇ ॥੨॥
இறைவனின் துதி முத்து, மாணிக்கம், வைரம் போன்றது, அதனால் மனமும் உடலும் நனைகிறது.
ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗਾਹੁ ਅਗਾਧਿ ਨਿਰਾਲਾ ॥
கடவுள் அசாத்தியமானவர், அளவிட முடியாதவர், எல்லையற்றவர் மற்றும் மிகவும் தனித்துவமானவர், அவருடைய முடிவைக் கண்டுபிடிக்க முடியாது.
ਹਰਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥
இரட்சகர் சத்குருவின் போதனைகள் மூலம் இரட்சிப்பை அளிக்கிறார்.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਰੰਗਿ ਲੀਨਾ ਹੇ ॥੩॥
அவன் யாருடன் இணைகிறானோ அவனே அவனது அன்பில் மூழ்கிவிடுகிறான்.
ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਮੁਕਤਿ ਕਿਨੇਹੀ ॥
சத்குரு இல்லாமல் யாருக்கும் முக்தி கிடைக்காது.
ਓਹੁ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ॥
அவர் காலங்காலமாக கடவுளின் அன்பான நண்பர்.
ਦਰਗਹ ਮੁਕਤਿ ਕਰੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਬਖਸੇ ਅਵਗੁਣ ਕੀਨਾ ਹੇ ॥੪॥
அவர் தயவுடன் குறைகளை மன்னித்து, கடவுளின் நீதிமன்றத்தில் இரட்சிப்பை வழங்குகிறார்.