Page 849
ਬਿਲਾਵਲ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪
பிலாவல் கி வார் மஹாலா 4
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ சதிகுர் பிரசாதி ॥
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
ஸ்லோக மஹாலா
ਹਰਿ ਉਤਮੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਗਾਵਿਆ ਕਰਿ ਨਾਦੁ ਬਿਲਾਵਲੁ ਰਾਗੁ ॥
பிலாவல் ராகத்தைப் பாடுவதன் மூலம், நாம் உயர்ந்த கடவுளை மகிமைப்படுத்தியுள்ளோம்.
ਉਪਦੇਸੁ ਗੁਰੂ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿਆ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਪੂਰਾ ਭਾਗੁ ॥
குருவின் உபதேசத்தைக் கேட்டு, அதை என் மனதில் பதித்துக்கொண்டேன், பூரண அதிர்ஷ்டம் உண்டானது.
ਸਭ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗੁ ॥
நான் இரவும்-பகலும் அவரைத் துதிக்கிறேன், என் இதயம் ஹரியின் நாமத்தில் மட்டுமே உள்ளது.
ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਮਨੁ ਖਿੜਿਆ ਹਰਿਆ ਬਾਗੁ ॥
என் உடலும் மனமும் மலர்ந்தன, இதய வடிவில் உள்ள தோட்டமும் மலர்ந்து மகிழ்ச்சியாக மாறியது.
ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਮਿਟਿ ਗਇਆ ਗੁਰ ਚਾਨਣੁ ਗਿਆਨੁ ਚਰਾਗੁ ॥
குருவின் ஞான விளக்கின் ஒளியால் அறியாமை இருள் நீங்கியது.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਜੀਵੈ ਦੇਖਿ ਹਰਿ ਇਕ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਮੁਖਿ ਲਾਗੁ ॥੧॥
நானக் ஹரியைப் பார்த்தாலே உயிர் பெறுகிறார். ஹே ஹரி! ஒரு கண் சிமிட்டும் ஒரு கணம் தரிசனம் கொடு.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਬਿਲਾਵਲੁ ਤਬ ਹੀ ਕੀਜੀਐ ਜਬ ਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਨਾਮੁ ॥
பிலாவல் ராகத்தை கடவுளின் நாமம் வாயில் இருக்கும் போது மட்டுமே பாட வேண்டும்.
ਰਾਗ ਨਾਦ ਸਬਦਿ ਸੋਹਣੇ ਜਾ ਲਾਗੈ ਸਹਜਿ ਧਿਆਨੁ ॥
ராகமும் நாதமும் வார்த்தைகளால் மட்டுமே அழகாக ஒலிக்கும். தன்னிச்சையான தெய்வீகத்தில் தியானம் நடக்கும் போது.
ਰਾਗ ਨਾਦ ਛੋਡਿ ਹਰਿ ਸੇਵੀਐ ਤਾ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥
இன்னிசையையும் ஓசையையும் விட்டுவிட்டு கடவுளுக்கு சேவை செய்தால் நீதிமன்றத்தில் மரியாதைதான் கிடைக்கும்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰੀਐ ਚੂਕੈ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੨॥
ஹே நானக்! குருமுகனாக இருந்து பிரம்மத்தை தியானிப்பது மனதின் அகந்தையை நீக்குகிறது.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਤੂ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਉਪਾਇਆ ॥
கடவுளே! நீங்கள் அணுக முடியாதவர் மற்றும் நீங்கள் அனைத்தையும் உருவாக்கியுள்ளீர்கள்.
ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥
எந்த உலகம் காணப்படுகிறதோ, அதை நீயே வியாபித்திருக்கிறாய்.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈਐ ਆਪੇ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
நீயே சமாதி அடைந்து உன் புகழ் பாடுகிறாய்.
ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ਭਗਤਹੁ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਇਆ ॥
ஹே பக்தர்களே! இரவும் பகலும் கடவுளைத் தியானித்துக்கொண்டே இருங்கள், இறுதியில் அவர்தான் உங்களை விடுவிக்கிறார்.
ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧॥
அவருக்கு சேவை செய்தவர், அவர் மகிழ்ச்சியைக் கண்டார், அவர் ஹரியின் பெயரில் இணைந்தார்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
வசனம் மஹாலா 3॥
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਿਲਾਵਲੁ ਨ ਹੋਵਈ ਮਨਮੁਖਿ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥
இருமையில் விழுந்து பிலாவல் ராகம் பாட முடியாது மேலும் மனம் இல்லாத உயிரினம் எங்கும் ஒரு இடத்தைக் காணவில்லை.
ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
பாசாங்குத்தனம் பக்தி மற்றும் வழிவகுக்க முடியாது உச்சத்தையும் காண முடியாது.
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਥਾਇ ਨ ਕੋਈ ਪਾਇ ॥
மனப் பிடிவாதத்துடன் வேலை செய்வதால் வெற்றி கிடைக்காது.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਬੀਚਾਰੀਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
ஹே நானக்! குருவின் சகவாசத்தில் தன்னையே தியானிப்பவன், அவன் தன் அகங்காரத்தை அழிக்கிறான்.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
அந்த பரபிரம்மன் தானே எல்லாமுமாக, மனத்தில் வந்து குடியேறியவர்.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਕਟਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
அவனது பிறப்பும்-இறப்பும் மறைந்து சுயஒளி உயர்ந்த ஒளியில் இணைந்தது.
ਮਃ ੩ ॥
மஹ்லா 3
ਬਿਲਾਵਲੁ ਕਰਿਹੁ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਪਿਆਰਿਹੋ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ஹே அன்பர்களே! நீங்கள் பிலாவல் ராகம் பாடுகிறீர்கள், ஒரே கடவுளுடன் ஈடுபடுங்கள்.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਕਟੀਐ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
இவ்வாறே பிறப்பு-இறப்பு துக்கங்கள் நீங்கி உண்மையில் இணைந்திருப்பீர்கள்.
ਸਦਾ ਬਿਲਾਵਲੁ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
அது சத்குருவின் விருப்பப்படி நடந்தால், பிலாவல் மெல்லிசை மூலம் எப்போதும் மகிழ்ச்சி இருக்கும்.
ਸਤਸੰਗਤੀ ਬਹਿ ਭਾਉ ਕਰਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
சத்சங்கத்தில் சந்திப்பதன் மூலம் எப்போதும் கடவுளைப் புகழ்ந்து உண்மையாகப் பாடுங்கள்.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
ஹே நானக்! குருமுகமாகி இறைவனைச் சந்திக்கும் உயிரினங்கள்தான் அழகு.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸੋ ਭਗਤਾ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹਰਿ ॥
எல்லா உயிர்களிலும் வசிக்கும் ஹரி, பக்தர்களின் நெருங்கிய நண்பன்.
ਸਭੁ ਕੋਈ ਹਰਿ ਕੈ ਵਸਿ ਭਗਤਾ ਕੈ ਅਨੰਦੁ ਘਰਿ ॥
எல்லாம் கடவுளின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது, பக்தர்களின் வீட்டில் எப்போதும் மகிழ்ச்சி இருக்கும்.
ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਕਾ ਮੇਲੀ ਸਰਬਤ ਸਉ ਨਿਸੁਲ ਜਨ ਟੰਗ ਧਰਿ ॥
ஹரி தனது பக்தர்களின் நலன் விரும்புபவர் மற்றும் அவரது பக்தர்கள் குறுக்கு கால்களுடன் அதாவது கவலையின்றி வாழ்கிறார்.
ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਕਾ ਹੈ ਖਸਮੁ ਸੋ ਭਗਤ ਜਨ ਚਿਤਿ ਕਰਿ ॥
அனைத்திற்கும் அதிபதி என்பதால் பக்தர்கள் அவரை மட்டும் நினைத்துக் கொண்டே இருக்கிறார்கள்.
ਤੁਧੁ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਸਭ ਝਖਿ ਝਖਿ ਪਵੈ ਝੜਿ ॥੨॥
ஒரு சாதாரண உயிரினம் கூட அதை அடைய முடியாது, ஆனால் அது ஒரு குவாராகி அழிக்கப்படுகிறது.