Page 308
ਮਃ ੪ ॥
மஹ்லா 4
ਜਿਨ ਕਉ ਆਪਿ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਜਗਤੁ ਭੀ ਆਪੇ ਆਣਿ ਤਿਨ ਕਉ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥
கடவுள் யாரை வணங்குகிறார், மேலும் உலகம் முழுவதையும் தன் காலடியில் வைக்கிறார்.
ਡਰੀਐ ਤਾਂ ਜੇ ਕਿਛੁ ਆਪ ਦੂ ਕੀਚੈ ਸਭੁ ਕਰਤਾ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਵਧਾਏ ॥
அப்போதுதான் நாம் பயப்பட வேண்டும், நாமே ஏதாவது செய்தால் கடவுளே அவனுடைய கலையைப் பெருக்கிக் கொண்டிருக்கிறார்.
ਦੇਖਹੁ ਭਾਈ ਏਹੁ ਅਖਾੜਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਚੇ ਕਾ ਜਿਨਿ ਆਪਣੈ ਜੋਰਿ ਸਭਿ ਆਣਿ ਨਿਵਾਏ ॥
ஹே சகோதரர்ரே தன் சக்தியால் ஜீவராசிகளை குருவின் முன் கும்பிட வைத்த கடவுள் என்பதை நினைவில் வையுங்கள், இந்த உலகம் அந்த உண்மையான காதலியின் அரங்கம்,
ਆਪਣਿਆ ਭਗਤਾ ਕੀ ਰਖ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਨਿੰਦਕਾ ਦੁਸਟਾ ਕੇ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕਰਾਏ ॥
அதில் பிரபஞ்சத்தின் இறைவன் தன் பக்தர்களைக் காக்கிறான் மேலும் அவதூறு செய்பவன் துன்மார்க்கரின் முகத்தை இருட்டாக்குகிறான்.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਭਗਤਿ ਨਿਤ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
சத்குருவின் மகிமை நாளுக்கு நாள் அதிகரிக்கிறது. கடவுள் எப்போதும் தனது பக்தர்களை தனது புகழையும் பக்தியையும் செய்ய வைக்கிறார்.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਗੁਰਸਿਖਹੁ ਹਰਿ ਕਰਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਘਰੀ ਵਸਾਏ ॥
ஹே குருக்களே இரவும் பகலும் நாமத்தை ஜபிக்கவும் மேலும் சத்குரு மூலம் ஹரி கர்த்தாரை உங்கள் இதயத்தில் குடியேறச் செய்யுங்கள்.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਜਾਣਹੁ ਗੁਰਸਿਖਹੁ ਹਰਿ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਏ ॥
ஹே குருக்களே சத்குருவின் பேச்சு முற்றிலும் உண்மை என்று கருதுங்கள், ஏனெனில் உலகத்தைப் படைத்த பரமாத்மாவே இந்த உரையை சத்குருவின் வாயிலாக உச்சரிக்கிறார்.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਹ ਉਜਲੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰ ਕਾ ਜੈਕਾਰੁ ਸੰਸਾਰਿ ਸਭਤੁ ਕਰਾਏ ॥
பிரியமான இறைவன் குர்சிக்குகளின் முகங்களை பிரகாசமாக்குகிறார் மேலும் உலகம் முழுவதையும் குருவை துதிக்க வைக்கிறது
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੀ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਏ ॥੨॥
நானக் ஹரியின் வேலைக்காரன். ஹரியின் அடியார்களைப் பற்றி ஹரியே பெருமிதம் கொள்கிறான்.
ਪਉੜੀ ॥
பவுரி
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਹੈ ਸਚੁ ਸਾਹ ਹਮਾਰੇ ॥
ஹே என் உண்மையான அரசனே! நீங்களே உண்மையான எஜமானர்.
ਸਚੁ ਪੂਜੀ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਪ੍ਰਭ ਵਣਜਾਰੇ ਥਾਰੇ ॥
கடவுளே ! உண்மையான பெயரின் வடிவில் மூலதனத்தை பலப்படுத்துவோம், ஏனென்றால் நாங்கள் உமது வேலைக்காரர்கள்.
ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਚੁ ਵਣੰਜਿ ਲੈਹਿ ਗੁਣ ਕਥਹ ਨਿਰਾਰੇ ॥
சத்ய நாமம் ஜபிப்பவர்கள், சத்ய நாமத்தில் வியாபாரம் செய்பவர்கள், அவர் குணங்களை விவரிக்கிறார், அவர் உலகத்திலிருந்து தனித்துவமானவர்.
ਸੇਵਕ ਭਾਇ ਸੇ ਜਨ ਮਿਲੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
குருவின் வார்த்தையால் மனதை அடக்கியவன், அதே நபர் ஒரு வேலைக்காரனாக இருந்து கடவுளை சந்திக்க சென்றுள்ளார்.
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਲਖੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਲਖਾਰੇ ॥੧੪॥
கடவுளே ! நீங்கள் சொல்வது உண்மை சார் (ஆனால்) நீங்கள் குருவின் வார்த்தையால் மட்டுமே புரிந்து கொள்ளப்படுகிறீர்கள்.
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
ஸ்லோக மஹாலா 4
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਤਾਤਿ ਪਰਾਈ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਦਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੀ ਭਲਾ ॥
மற்றவர்களை காயப்படுத்துவதில் வெறுப்புணர்வைக் கொண்ட ஒரு நபர், அந்த நபருக்கு நல்லது எதுவும் நடக்காது.
ਓਸ ਦੈ ਆਖਿਐ ਕੋਈ ਨ ਲਗੈ ਨਿਤ ਓਜਾੜੀ ਪੂਕਾਰੇ ਖਲਾ ॥
அந்த நபரின் வார்த்தையை யாரும் நம்புவதில்லை, அவர் எப்போதும் வனாந்தரத்தில் நின்று கூப்பிடுகிறார்.
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਚੁਗਲੀ ਚੁਗਲੋ ਵਜੈ ਕੀਤਾ ਕਰਤਿਆ ਓਸ ਦਾ ਸਭੁ ਗਇਆ ॥
இதயத்தில் கிசுகிசுவைக் கொண்ட மனிதன்,கிசுகிசுக்களால் பிரபலமாகிறார், அவர் கஷ்டப்பட்டு சம்பாதித்த பணம் அனைத்தும் வீணாகிறது.
ਨਿਤ ਚੁਗਲੀ ਕਰੇ ਅਣਹੋਦੀ ਪਰਾਈ ਮੁਹੁ ਕਢਿ ਨ ਸਕੈ ਓਸ ਦਾ ਕਾਲਾ ਭਇਆ ॥
அத்தகைய நபர் தொடர்ந்து அந்நியர்களைப் பற்றி கிசுகிசுக்கிறார், இந்த அவப்பெயரால் யாருடைய முன்னும் செல்லக்கூட முடியாது, இதன் விளைவாக அவரது முகம் கருப்பாக மாறுகிறது
ਕਰਮ ਧਰਤੀ ਸਰੀਰੁ ਕਲਿਜੁਗ ਵਿਚਿ ਜੇਹਾ ਕੋ ਬੀਜੇ ਤੇਹਾ ਕੋ ਖਾਏ ॥
இந்தக் கலியுகத்தில் உடல் கர்ம பூமி, இதில், ஒரு மனிதன் எந்த விதையை விதைக்கிறானோ, அதே பழத்தையே அறுவடை செய்கிறான்.
ਗਲਾ ਉਪਰਿ ਤਪਾਵਸੁ ਨ ਹੋਈ ਵਿਸੁ ਖਾਧੀ ਤਤਕਾਲ ਮਰਿ ਜਾਏ ॥
வெறும் வார்த்தைகள் ஒரு போதும் நியாயம் செய்யாது, விஷம் என்றால் உடனடியாக இறந்துவிடும்
ਭਾਈ ਵੇਖਹੁ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਜੇਹਾ ਕੋਈ ਕਰੇ ਤੇਹਾ ਕੋਈ ਪਾਏ ॥
ஹே சகோதரர்ரே உண்மையான கடவுளின் நீதியைப் பாருங்கள், ஒருவன் தன் வேலையைச் செய்வதால் அதன் பலனைப் பெறுகிறான்.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ਹਰਿ ਦਰ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥੧॥
இறைவன் நானக்கிற்கு இந்த அறிவைக் கொடுத்தான், கர்த்தருடைய வாசலில் இருந்து இவைகளைச் சொல்லுகிறார்
ਮਃ ੪ ॥
மஹ்லா 4
ਹੋਦੈ ਪਰਤਖਿ ਗੁਰੂ ਜੋ ਵਿਛੁੜੇ ਤਿਨ ਕਉ ਦਰਿ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ॥
குருவின் எதிரில் இருந்தும் பிரிந்தவர். சத்திய நீதிமன்றத்தில் அவர்களுக்கு எந்த ஆதரவும் கிடைக்காது.
ਕੋਈ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕਾ ਮੁਹ ਫਿਕੇ ਥੁਕ ਥੁਕ ਮੁਹਿ ਪਾਹੀ ॥
யாரேனும் சென்று அந்த வெறுப்பாளர்களைச் சந்தித்தாலும், அதனால் அவனது முகமும் வெளிறி கருப்பாக மாறுகிறது (அதாவது உலகம் அவனை இகழ்கிறது).
ਜੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਫਿਟਕੇ ਸੇ ਸਭ ਜਗਤਿ ਫਿਟਕੇ ਨਿਤ ਭੰਭਲ ਭੂਸੇ ਖਾਹੀ ॥
சத்குருவால் நிராகரிக்கப்பட்டவர்கள் என்பதால், அவர்களும் உலகில் இகழ்ந்து எப்பொழுதும் அலைந்து திரிகிறார்கள்.
ਜਿਨ ਗੁਰੁ ਗੋਪਿਆ ਆਪਣਾ ਸੇ ਲੈਦੇ ਢਹਾ ਫਿਰਾਹੀ ॥
குருவை நிந்திப்பவர்கள், எப்பொழுதும் அழுது கொண்டே சுற்றிக் கொண்டிருப்பார்கள்.
ਤਿਨ ਕੀ ਭੁਖ ਕਦੇ ਨ ਉਤਰੈ ਨਿਤ ਭੁਖਾ ਭੁਖ ਕੂਕਾਹੀ ॥
அவர்களின் தாகம் ஒருபோதும் தணியாது, அவர்கள் எப்போதும் பசியில் அழுகிறார்கள்.
ਓਨਾ ਦਾ ਆਖਿਆ ਕੋ ਨਾ ਸੁਣੈ ਨਿਤ ਹਉਲੇ ਹਉਲਿ ਮਰਾਹੀ ॥
அவர்களின் வார்த்தைகளை யாரும் நம்புவதில்லை, அதனால் அவர்கள் எப்போதும் கவலையில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள்.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵੇਖਿ ਨ ਸਕਨੀ ਓਨਾ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ॥
குருவின் பெருமையைத் தாங்காத மனிதர்கள், உலகில் அவர்களுக்கு இடம் கிடைக்காது
ਜੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਾਰੇ ਤਿਨ ਜਾਇ ਮਿਲਹਿ ਰਹਦੀ ਖੁਹਦੀ ਸਭ ਪਤਿ ਗਵਾਹੀ ॥
குருவால் சாபம் பெற்றவர்களைச் சென்று சந்திக்கும் மக்கள், அவர்கள் தங்கள் கௌரவத்தையும் இழக்கிறார்கள்,