Page 4
ਅਸੰਖ ਭਗਤ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ਵੀਚਾਰ ॥
அந்த நல்லொழுக்க நிரனகருடைய குணங்களை எண்ணி அறிவை அடையும் இத்தகைய பக்தர்கள் எண்ணற்றோர் உண்டு.
ਅਸੰਖ ਸਤੀ ਅਸੰਖ ਦਾਤਾਰ ॥
உண்மையை அறிந்தவர்கள் அல்லது தொண்டு மற்றும் தர்மத்தின் பாதையில் நடப்பவர்கள் எண்ணற்றவர்கள்.
ਅਸੰਖ ਸੂਰ ਮੁਹ ਭਖ ਸਾਰ ॥
எண்ணற்ற வீரர்கள் போர்க்களத்தில் எதிரிகளை எதிர்கொண்டு ஆயுதங்களின் வீச்சுகளை தாங்கி நிற்கின்றனர்.
ਅਸੰਖ ਮੋਨਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ਤਾਰ ॥
எண்ணிலடங்கா மனிதர்கள் அந்த அகல் புருஷில் மௌனமாகவும், குவிந்தவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள்
ਕੁਦਰਤਿ ਕਵਣ ਕਹਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
அதனாலேயே அந்தச் சொல்ல முடியாத இறைவனின் ஆற்றலைப் பற்றிச் சிந்திக்கும் அளவுக்குப் புத்திசாலித்தனம் எனக்கு இருக்கிறது.
ਵਾਰਿਆ ਨ ਜਾਵਾ ਏਕ ਵਾਰ ॥
நித்திய வடிவே! உங்களுக்காக ஒருமுறை கூட பலியாவதற்கு நான் தகுதியற்றவன்
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥
நீங்கள் எதை விரும்புகிறீர்களோ, அந்த வேலை சிறந்தது.
ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥੧੭॥
ஹே நிரங்கர்! ஓ பரப்ரஹ்மா! நீ எப்போதும் நித்திய ரூபம்.
ਅਸੰਖ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਘੋਰ ॥
இந்த பிரபஞ்சத்தில் உள்ள எண்ணற்ற மனிதர்கள் திகைத்து ஆழ்ந்த அறியாமையில் உள்ளனர்.
ਅਸੰਖ ਚੋਰ ਹਰਾਮਖੋਰ ॥
எண்ணிலடங்கா திருடர்களும், பிறர் பொருளைத் திருடித் தின்னும் அநாகரிகமும் உண்டு.
ਅਸੰਖ ਅਮਰ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ਜੋਰ ॥
அடக்குமுறை, கொடுங்கோன்மையால் பிற மக்களை ஆட்சி செய்து இவ்வுலகை விட்டு வெளியேறும் இப்படிப்பட்டவர்கள் எண்ணற்றவர்கள்
ਅਸੰਖ ਗਲਵਢ ਹਤਿਆ ਕਮਾਹਿ ॥
பிறர் கழுத்தை அறுத்து கொலை செய்யும் பாவத்தை சம்பாதிக்கும் எண்ணற்ற அநீதியாளர்கள்.
ਅਸੰਖ ਪਾਪੀ ਪਾਪੁ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ॥
எண்ணற்ற பாவிகள் பாவம் செய்து இவ்வுலகை விட்டுச் செல்கிறார்கள்.
ਅਸੰਖ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੇ ਫਿਰਾਹਿ ॥
பொய்யான சுபாவம் கொண்ட எண்ணற்ற மக்கள் பொய்யான வார்த்தைகளைப் பேசிக்கொண்டு திரிகிறார்கள்
ਅਸੰਖ ਮਲੇਛ ਮਲੁ ਭਖਿ ਖਾਹਿ ॥
அசுத்த புத்தியின் காரணமாக, மலத்தை உண்ணும் எண்ணற்ற மனிதர்கள் உள்ளனர்.
ਅਸੰਖ ਨਿੰਦਕ ਸਿਰਿ ਕਰਹਿ ਭਾਰੁ ॥
எண்ணற்றோர் பிறரைப் பற்றி அவதூறாகப் பேசி பாவச் சுமையைத் தலையில் சுமந்து கொள்கிறார்கள்.
ਨਾਨਕੁ ਨੀਚੁ ਕਹੈ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ஸ்ரீ குரு நானக் தேவ் ஜி, தீமை செய்யும் உயிரினங்களை, அதாவது தாமச, அசுர செல்வங்களைக் கொண்ட உலகத்தை உருவாக்குவதை விவரித்துள்ளோம் என்று தனக்குத்தானே கூறுகிறார்.
ਵਾਰਿਆ ਨ ਜਾਵਾ ਏਕ ਵਾਰ ॥
நித்திய வடிவே! உனக்காக ஒருமுறை கூட பலியாவதற்கு நான் தகுதியற்றவன்.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥
நீங்கள் எதை விரும்புகிறீர்களோ, அந்த வேலை சிறந்தது.
ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥੧੮॥
ஹே நிரங்கர்! ஓ பரப்ரஹ்மா! நீ நித்திய வடிவம்
ਅਸੰਖ ਨਾਵ ਅਸੰਖ ਥਾਵ ॥
அந்தப் படைப்பாளியின் படைப்பில், எண்ணற்ற பெயர்களையும், எண்ணற்ற இடங்களையும் கொண்ட உயிர்கள் அலைந்து கொண்டிருக்கின்றன; அல்லது இந்த பிரபஞ்சத்தில் அகல்-புருஷ் என்ற பல பெயர்கள் உள்ளன. கடவுள் வசிக்கும் இடங்கள் பல உள்ளன.
ਅਗੰਮ ਅਗੰਮ ਅਸੰਖ ਲੋਅ ॥
கற்பனை செய்ய முடியாத உலகங்கள் எண்ணற்றவை.
ਅਸੰਖ ਕਹਹਿ ਸਿਰਿ ਭਾਰੁ ਹੋਇ ॥
ஆனால் அவரது படைப்பின் கணிதத்தைச் செய்யும்போது 'எண்ணிக்கை' என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துபவர்கள், அவர்களின் தலையிலும் ஒரு சுமை உள்ளது.
ਅਖਰੀ ਨਾਮੁ ਅਖਰੀ ਸਾਲਾਹ ॥
நிரங்கரின் பெயரை வார்த்தைகளால் மட்டுமே உச்சரிக்க முடியும், அவரை வார்த்தைகளால் மட்டுமே போற்ற முடியும்.
ਅਖਰੀ ਗਿਆਨੁ ਗੀਤ ਗੁਣ ਗਾਹ ॥
கடவுளின் குணங்களை வார்த்தைகளால் அறியலாம், அதன் புகழையும், வார்த்தைகளால் மட்டுமே சொல்ல முடியும்.
ਅਖਰੀ ਲਿਖਣੁ ਬੋਲਣੁ ਬਾਣਿ ॥
அவரது குரலை வார்த்தைகளால் மட்டுமே எழுதவும், பேசவும் முடியும்.
ਅਖਰਾ ਸਿਰਿ ਸੰਜੋਗੁ ਵਖਾਣਿ ॥
மூளையில் எழுதப்பட்ட செயல்களை வார்த்தைகளால் சொல்ல முடியும்.
ਜਿਨਿ ਏਹਿ ਲਿਖੇ ਤਿਸੁ ਸਿਰਿ ਨਾਹਿ ॥
ஆனால் இந்தக் கர்மக் கட்டுரைகளை எழுதியுள்ள நிரங்கர் மனதில் கர்மக் கட்டுரைகள் எதுவும் இல்லை; அதாவது - எவராலும் தன் செயல்களைச் சொல்ல முடியாது அல்லது கணக்கு வைக்க முடியாது.
ਜਿਵ ਫੁਰਮਾਏ ਤਿਵ ਤਿਵ ਪਾਹਿ ॥
ஒரு மனிதனின் செயல்களுக்கு ஏற்ப அகல்-புருஷன் கட்டளையிடுவது போல, அவன் அவனுடைய செயல்களை அனுபவிக்கிறான்.
ਜੇਤਾ ਕੀਤਾ ਤੇਤਾ ਨਾਉ ॥
படைப்பாளி இந்தப் படைப்பை எவ்வளவு விரித்திருக்கிறானோ, அவ்வளவுதான் பெயர், வடிவம்.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਥਾਉ ॥
அவர் பெயரில் எந்த இடமும் காலியாக இல்லை.
ਕੁਦਰਤਿ ਕਵਣ ਕਹਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
அதனாலேயே அந்தச் சொல்ல முடியாத இறைவனின் ஆற்றலைப் பற்றிச் சிந்திக்கும் அளவுக்குப் புத்திசாலித்தனம் எனக்கு இருக்கிறது.
ਵਾਰਿਆ ਨ ਜਾਵਾ ਏਕ ਵਾਰ ॥
நான் தகுதியற்றவன்
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥
நீங்கள் எதை விரும்புகிறீர்களோ, அந்த வேலை சிறந்தது.
ਤੂ ਸਦਾ ਸਲਾਮਤਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥੧੯॥
ஹே நிரங்கர்! ஓ பரப்ரஹ்மா! நீ எப்போதும் நித்திய ரூபம்.
ਭਰੀਐ ਹਥੁ ਪੈਰੁ ਤਨੁ ਦੇਹ ॥
இந்த உடல், கை-கால் அல்லது வேறு எந்த பாகமும் அழுக்காகிவிட்டால்
ਪਾਣੀ ਧੋਤੈ ਉਤਰਸੁ ਖੇਹ ॥
எனவே தண்ணீரில் கழுவுவதன் மூலம், அதன் அழுக்கு, சேறு சுத்தம் செய்யப்படுகிறது.
ਮੂਤ ਪਲੀਤੀ ਕਪੜੁ ਹੋਇ ॥
ஒரு ஆடை சிறுநீர் முதலியவற்றால் அசுத்தமாகிவிட்டால்.
ਦੇ ਸਾਬੂਣੁ ਲਈਐ ਓਹੁ ਧੋਇ ॥
பின்னர் அது சோப்புடன் கழுவப்படுகிறது.
ਭਰੀਐ ਮਤਿ ਪਾਪਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥
கெட்ட செயல்களைச் செய்வதன் மூலம் ஒரு மனிதனின் புத்திசாலித்தனம் தூய்மையற்றதாகிவிட்டால்.
ਓਹੁ ਧੋਪੈ ਨਾਵੈ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥
எனவே வாஹேகுருவின் நாமத்தை உச்சரிப்பதால் மட்டுமே அது தூய்மையாக முடியும்.
ਪੁੰਨੀ ਪਾਪੀ ਆਖਣੁ ਨਾਹਿ ॥
புண்ணியமும் பாவமும் சும்மா சொல்லக்கூடாது.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਣਾ ਲਿਖਿ ਲੈ ਜਾਹੁ ॥
இவ்வுலகில் வாழ்ந்து, எந்தச் செயல்கள் செய்தாலும், தர்மராஜ் அனுப்பும் படங்கள், ரகசியமாக எழுதப்படும்; அதாவது, இந்த பூமியில் ஒரு மனிதன் செய்யும் ஒவ்வொரு நல்ல, கெட்ட செயல்களின் கணக்கும் அவனுடன் செல்லும், அதன்படி அவனுக்கு சொர்க்கமோ, நரகமோ கிடைக்கும்.
ਆਪੇ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਹੁ ॥
எனவே மனிதனே செயலுக்கான விதையை விதைத்து அதன் பலனை அவனே அறுவடை செய்கிறான்.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੀ ਆਵਹੁ ਜਾਹੁ ॥੨੦॥
குருநானக் கூறுகிறார், ஆன்மா தனது செயல்களின் பலனை அனுபவிக்க அகல்-புருஷின் கட்டளையால் இந்த உலகில் வந்து போகும்; அதாவது, உயிரினத்தின் செயல்கள் அதை இயக்கத்தின் சுழற்சியில் வைத்திருக்கும், நிரங்கர் உயிரினத்தின் செயல்களுக்கு ஏற்ப அதன் பலனை வரிசைப்படுத்துவார்.
ਤੀਰਥੁ ਤਪੁ ਦਇਆ ਦਤੁ ਦਾਨੁ ॥
யாத்திரை, தவம், உயிர்கள் மீது இரக்கம் மற்றும் தன்னலமற்ற தொண்டு
ਜੇ ਕੋ ਪਾਵੈ ਤਿਲ ਕਾ ਮਾਨੁ ॥
ஒரு மனிதன் மரியாதையைப் பெற்றால், அவன் மிகவும் குறுகியவன்.
ਸੁਣਿਆ ਮੰਨਿਆ ਮਨਿ ਕੀਤਾ ਭਾਉ ॥
ஆனால், கடவுளின் பெயரை இதயத்தில் அன்புடன் கேட்டு, தொடர்ந்து சிந்தித்தவர்கள்
ਅੰਤਰਗਤਿ ਤੀਰਥਿ ਮਲਿ ਨਾਉ ॥
தன் உள்ளத்தின் யாத்திரையில் இருந்தவாறே நீராடி அசுத்தத்தை நீக்கினார். (அதாவது, அந்த ஆன்மா தனது இதயத்தில் வசிக்கும் நிரங்கரில் மூழ்கி தனது ஆத்மாவின் அழுக்குகளை சுத்தம் செய்துவிட்டது.)
ਸਭਿ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਮੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
ஹே சர்குன் ஸ்வரூப்! உன்னிடம் எல்லா குணங்களும் உள்ளன, என்னிடம் நல்ல குணங்கள் எதுவும் இல்லை.
ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕੀਤੇ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
நல்லொழுக்கத்தின் குணங்களை உள்வாங்காமல் கடவுள் பக்தி இருக்க முடியாது.
ਸੁਅਸਤਿ ਆਥਿ ਬਾਣੀ ਬਰਮਾਉ ॥
ஹே நிரங்கர்! நீ எப்பொழுதும் வெற்றி பெறுவாயாக, நீயே க்ஷேம ரூபம், நீயே பிரம்ம ரூபம்.
ਸਤਿ ਸੁਹਾਣੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥
நீங்கள் உண்மை, உணர்வு மற்றும் எப்போதும் மகிழ்ச்சியின் உருவகம்.
ਕਵਣੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਵਖਤੁ ਕਵਣੁ ਕਵਣ ਥਿਤਿ ਕਵਣੁ ਵਾਰੁ ॥
கடவுள் இந்தப் பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தபோது எந்த நேரம், எந்த தேதி, எந்த நாள்.
ਕਵਣਿ ਸਿ ਰੁਤੀ ਮਾਹੁ ਕਵਣੁ ਜਿਤੁ ਹੋਆ ਆਕਾਰੁ ॥
இது எந்த பருவம், எந்த மாதம், எப்போது பரவியது என்று யாருக்குத் தெரியும்.
ਵੇਲ ਨ ਪਾਈਆ ਪੰਡਤੀ ਜਿ ਹੋਵੈ ਲੇਖੁ ਪੁਰਾਣੁ ॥
பெரிய அறிஞர்கள், முனிவர்கள் போன்றவர்களால் கூட பிரபஞ்சத்தின் விரிவாக்கத்தின் சரியான நேரத்தை அறிய முடியவில்லை, அவர்கள் அறிந்திருந்தால், அவர்கள் நிச்சயமாக வேதங்களிலோ அல்லது மத புத்தகங்களிலோ குறிப்பிட்டிருப்பார்கள்.
ਵਖਤੁ ਨ ਪਾਇਓ ਕਾਦੀਆ ਜਿ ਲਿਖਨਿ ਲੇਖੁ ਕੁਰਾਣੁ ॥
காஜிகளால் கூட இக்கால அறிவைப் பெற முடியாது, தெரிந்திருந்தால் நிச்சயமாக குர்ஆன் முதலியவற்றில் குறிப்பிட்டிருப்பார்கள்.
ਥਿਤਿ ਵਾਰੁ ਨਾ ਜੋਗੀ ਜਾਣੈ ਰੁਤਿ ਮਾਹੁ ਨਾ ਕੋਈ ॥
இந்த உலகம் உருவான நாள், பருவம், மாதம் போன்றவற்றை யோகியால் கூட அறிய முடியவில்லை.
ਜਾ ਕਰਤਾ ਸਿਰਠੀ ਕਉ ਸਾਜੇ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ॥
இதைப் பொறுத்தவரை, இந்த உலகத்தைப் படைத்தவனே இந்த படைப்பு எப்போது பரவியது என்பதைத் தானே அறிய முடியும்.
ਕਿਵ ਕਰਿ ਆਖਾ ਕਿਵ ਸਾਲਾਹੀ ਕਿਉ ਵਰਨੀ ਕਿਵ ਜਾਣਾ ॥
அந்த அழியாத மனிதனின் பெருமையை எப்படிச் சொல்வேன், அவரை எப்படிப் போற்றுவது, எப்படி வர்ணிப்பது, அவருடைய ரகசியத்தை எப்படி அறிவது?