Page 1249
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਗੁਰ ਰਖਵਾਲਿਆ ॥੩੦॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁ ପରମେଶ୍ଵର ରକ୍ଷାକାରୀ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିବା ଦ୍ଵାରା ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ।||30||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 3॥
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਦੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
ଗ୍ରନ୍ଥ-ଶାସ୍ତ୍ରକୁ ପଢି ପଣ୍ଡିତ ତର୍କ-ବିତର୍କ କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ମୋହ-ମାୟାରେ ପଡି ରହିଥାନ୍ତି।
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
ସେ ଦୈତ୍ୟଭାବରେ ଲୀନ ହୋଇ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ଭୁଲି ଯାଇଥାଏ ଏବଂ ଏପରି ମୂର୍ଖ ଦଣ୍ଡ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ।
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਿ ਕੀਤੇ ਤਿਸੈ ਨ ਸੇਵਨ੍ਹ੍ਹੀ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥
ଯିଏ ଜାତ ଜାତ କରିଛନ୍ତି, ପ୍ରତିଦିନ ଭୋଜନ ଦେଇଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ସେବା କରେନାହିଁ।
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥
ତାହାର ମୃତ୍ୟୁର ଫନ୍ଦା ଗଳାରୁ ଦୂର ହୁଏନାହିଁ ଏବଂ ପୁନଃ ଜନ୍ମ ହୋଇ ମରିଥାଏ।
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥
ସଚ୍ଚା ଗୁରୁ ତାହାକୁ ହିଁ ମିଳିଥାଏ, ଯାହାର ଭାଗ୍ୟରେ ପୂର୍ବରୁ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ।
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ସେ ପ୍ରତିଦିନ ହରିନାମର ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ ଏବଂ ପରମ ସତ୍ୟରେ ସମାହିତ ହୋଇଯାଏ||1||
ਮਃ ੩ ॥
ପଉଡୀ॥
ਸਚੁ ਵਣਜਹਿ ਸਚੁ ਸੇਵਦੇ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଆସିଥାଏ, ସେ ସତ୍ୟର ବ୍ୟାପାର କରିଥାଏ ଏବଂ ପରମ ସତ୍ୟର ଉପାସନା କରିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
ହେ ନାନକ! ଗୁରୁଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ ଚାଲିବା ବାଲା ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ହିଁ ସତ୍ୟରେ ବିଲୀନ ହୋଇଯାଏ||2||
ਪਉੜੀ ॥
ପଉଡୀ ॥
ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਅਤਿ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਮਨਮੁਖਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
ଅନେକ ଆଶା ଦ୍ଵାରା ଅତ୍ୟଧିକ ଦୁଃଖ ହିଁ ଭାଗ୍ୟରେ ଥାଏ, ପରନ୍ତୁ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀ ଏଥିରେ ଚିତ୍ତ ଲଗାଇ ଥାଏ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਏ ਨਿਰਾਸ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ସବୁ ଆଶା ତ୍ୟାଗ କରି ପରମ ସୁଖ ପାଇଥାଏ।
ਵਿਚੇ ਗਿਰਹ ਉਦਾਸ ਅਲਿਪਤ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
ସେ ଗୃହସ୍ଥି ଜୀବନରୁ ନିର୍ଲିପ୍ତ ରହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଲଗ୍ନ ଲଗାଇ ଥାଏ।
ਓਨਾ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥
ତାହାକୁ କୌଣସି ଦୁଃଖ ଅଥବା ବିୟୋଗ ପ୍ରଭାବିତ କରେନାହିଁ ଏବଂ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାରେ ଖୁସି ରହିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਰਵਿ ਰਹੇ ਧੁਰਿ ਲਏ ਮਿਲਾਇਆ ॥੩੧॥
ହେ ନାନକ! ଏପରି ଭକ୍ତିରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ ଏବଂ ସେଥିରେ ସମାହିତ ହୋଇଥାଏ||31||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
ଶ୍ଳୋକ ମହଲା 3॥
ਪਰਾਈ ਅਮਾਣ ਕਿਉ ਰਖੀਐ ਦਿਤੀ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
ପର ଅମାନତକୁ କାହିଁକି ରଖାଯିବ, ଏହାକୁ ଫେରାଇ ଦେବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਥੈ ਟਿਕੈ ਹੋਰ ਥੈ ਪਰਗਟੁ ਨ ਹੋਇ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଶବ୍ଦ ଗୁରୁଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଲାଖି ରହିଥାଏ ଏବଂ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ମନୁଷ୍ୟ ଠାରେ ପ୍ରକଟ ହୁଏନାହିଁ।
ਅੰਨ੍ਹ੍ਹੇ ਵਸਿ ਮਾਣਕੁ ਪਇਆ ਘਰਿ ਘਰਿ ਵੇਚਣ ਜਾਇ ॥
ଯଦି ଅନ୍ଧକୁ ମାଣିକ ମିଳିଯାଏ, ସେ ଘରକୁ ଘର ବିକ୍ରୟ କରିବାକୁ ଯାଇଥାଏ।
ਓਨਾ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਅਢੁ ਨ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ କିଛି ଜାଣି ନଥାଏ ଏବଂ ଏକ କଉଡି ମଧ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ।
ਜੇ ਆਪਿ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਤਾਂ ਪਾਰਖੀਆ ਥਾਵਹੁ ਲਇਓੁ ਪਰਖਾਇ ॥
ଯଦି ସ୍ଵୟଂ ଜାଣି ନଥାଏ, ଅନ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ପରଖି ମୂଲ୍ୟ ଦେଇପାରେ।
ਜੇ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਤਾਂ ਵਥੁ ਲਹੈ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
ଯଦି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଚିତ୍ତ ଲଗାଯାଏ, ତାହାହେଲେ ନବନିଧି ରୂପୀ ନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਘਰਿ ਹੋਦੈ ਧਨਿ ਜਗੁ ਭੁਖਾ ਮੁਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨ ਹੋਇ ॥
ହୃଦୟ ଘରେ ନାମ ଧନ ରହି ମଧ୍ୟ ଜଗତ କ୍ଷୁଧାରେ ମରିଥାଏ ଏବଂ ସଚ୍ଚା ଗୁରୁଙ୍କ ବିନା ଜ୍ଞାନ ହୁଏନାହିଁ।
ਸਬਦੁ ਸੀਤਲੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਕੋਇ ॥
ଶୀତଳ ପ୍ରଭୁ-ଶବ୍ଦ ମନ ତନରେ ବାସ କରିଥାଏ, କୌଣସି ଶୋକ-ବିୟୋଗ ପ୍ରଭାବିତ କରେନାହିଁ।
ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਆਪਿ ਗਰਬੁ ਕਰੇ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ॥
ମୂର୍ଖ ମନୁଷ୍ୟ ପର ବସ୍ତୁକୁ ନିଜର ମାନି ଅହଂକାର କରିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥੧॥
ହେ ନାନକ! ସତ୍ୟ ବୁଝିବା ବିନା କେହି ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରି ନାହାନ୍ତି ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟ ବାରମ୍ବାର ଆସିଥାଏ||1||
ਮਃ ੩ ॥
ମହଲା 3॥
ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਰਸੇ ਸਜਣ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ॥
ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ମିଶି ମନରେ ଆନନ୍ଦ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ପ୍ରିୟ ସନ୍ଥ ଏବଂ ସଜ୍ଜନ ଖୁସି ହୋଇଛନ୍ତି।
ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਕਬਹੂ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰੇ ॥
ଯଦି ଈଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ମିଳାଇ ନିଅନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ସେ କେବେ ବିଚ୍ଛେଦ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ।
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
ଗୁରୁଙ୍କୁ ପାଇ ତାହାଙ୍କ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ବ୍ରହ୍ମ ଶବ୍ଦ ଅବସ୍ଥିତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ସବୁ ଦୁଃଖର ନିବାରଣ ହୋଇଯାଏ।
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਅੰਤਰਿ ਰਖਾਂ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
ସେ ସର୍ବଦା ସୁଖଦାତା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିଥାଏ ଏବଂ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ତାହାଙ୍କୁ ସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ।
ਮਨਮੁਖੁ ਤਿਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਕਿ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
କେହି ମନମୁଖୀ ତାହାଙ୍କ ନିନ୍ଦା କରି ପାରିବ, ଯିଏ ସଚ୍ଚା ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ସଫଳ ହୋଇଯାଏ।
ਓਨਾ ਦੀ ਆਪਿ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸਰਣਾਗਤਿ ਪਏ ਗੁਰ ਦੁਆਰੇ ॥
ମୋର ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ତାହାର ମାନ ରଖିଥାନ୍ତି, ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਸੁਹੇਲੇ ਭਏ ਮੁਖ ਊਜਲ ਦਰਬਾਰੇ ॥੨॥
ହେ ନାନକ! ଏପରି ବ୍ୟକ୍ତି ଗୁରୁଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ ସୁଖୀ ରହିଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରରେ ତାହାର ମୁଖ ଉଜ୍ଜଳ ହୋଇଥାଏ||2||
ਪਉੜੀ ॥
ପଉଡୀ ॥
ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖੈ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਿਲਿ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
ସ୍ତ୍ରୀ-ପୁରୁଷ ମଧ୍ୟରେ ବହୁତ ପ୍ରେମ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ତାହାର ମିଳନ ମୋହରେ ବୃଦ୍ଧି ହୋଇଥାଏ।
ਪੁਤ੍ਰੁ ਕਲਤ੍ਰੁ ਨਿਤ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਮੋਹਿ ਮਾਇਆ ॥
ମୋହ-ମାୟା କାରଣରୁ ମନୁଷ୍ୟ ନିଜ ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର ଏବଂ ପତ୍ନୀକୁ ଦେଖି ଖୁସି ହୋଇଥାଏ।
ਦੇਸਿ ਪਰਦੇਸਿ ਧਨੁ ਚੋਰਾਇ ਆਣਿ ਮੁਹਿ ਪਾਇਆ ॥
ସେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଦେଶ ପ୍ରଦେଶରୁ ଧନ ଚୋରି କରି ଆଣିଥାଏ।