Guru Granth Sahib Translation Project

guru granth sahib odia page-1123

Page 1123

ਰਾਗੁ ਕੇਦਾਰਾ ਬਾਣੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ ରାଗ କେଦାର ବାଣୀ କବୀର ଜୀ
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਦੋਊ ਬਿਬਰਜਿਤ ਤਜਹੁ ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥ ପ୍ରଶଂସା ଓ ନିନ୍ଦା ତ୍ୟାଗ କରିବା ଉଚିତ, ମାନ କିମ୍ବା ଅଭିମାନ ମଧ୍ୟ ତ୍ୟାଗ କରିଦିଅ।
ਲੋਹਾ ਕੰਚਨੁ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਨਹਿ ਤੇ ਮੂਰਤਿ ਭਗਵਾਨਾ ॥੧॥ ଯିଏ ଲୁହା ଅଥବା ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣକୁ ସମାନ ଭାବିଥାଏ, ସେ ହିଁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି ଅଟନ୍ତି||1||
ਤੇਰਾ ਜਨੁ ਏਕੁ ਆਧੁ ਕੋਈ ॥ ହେ ପରମ ପିତା! ତୋର କେହି ବିରଳ ଉପାସକ ଅଟନ୍ତି,
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਬਿਬਰਜਿਤ ਹਰਿ ਪਦੁ ਚੀਨ੍ਹ੍ਹੈ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ଯିଏ କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ମୋହ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ତ୍ୟାଗ କରି ପରମ ପଦକୁ ଜାଣିଥାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਰਜ ਗੁਣ ਤਮ ਗੁਣ ਸਤ ਗੁਣ ਕਹੀਐ ਇਹ ਤੇਰੀ ਸਭ ਮਾਇਆ ॥ ଯାହାକୁ ରଜ, ତମ ଓ ସତ୍ତ୍ଵ ଗୁଣ କୁହାଯାଏ, ଏହା ସବୁ ତୋର ମାୟା ଅଟେ।
ਚਉਥੇ ਪਦ ਕਉ ਜੋ ਨਰੁ ਚੀਨ੍ਹ੍ਹੈ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਹੀ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥ ଯେଉଁ ପୁରୁଷ ତିନି ଗୁଣ ରହିତ ହୋଇ ଚତୁର୍ଥାବସ୍ଥା ପାଇଥାଏ, ତାହାକୁ ହିଁ ପରମ ପଦ(ମୋକ୍ଷ) ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||2||
ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਨੇਮ ਸੁਚਿ ਸੰਜਮ ਸਦਾ ਰਹੈ ਨਿਹਕਾਮਾ ॥ ସେ ତୀର୍ଥ, ବ୍ରତ, ନିୟମ, ଶୁଦ୍ଧି ଏବଂ ସଂଯମ ଇତ୍ୟାଦିର ଫଳ ପ୍ରତି ସଦା ନିଷ୍କାମ ବନି ରହିଥାଏ।
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਰੁ ਮਾਇਆ ਭ੍ਰਮੁ ਚੂਕਾ ਚਿਤਵਤ ਆਤਮ ਰਾਮਾ ॥੩॥ ତାହାଙ୍କ ତୃଷ୍ଣା ଆଉ ମାୟାର ଭ୍ରମ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସ୍ମୃତି ବନି ରହିଥାଏ||3||
ਜਿਹ ਮੰਦਰਿ ਦੀਪਕੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਅੰਧਕਾਰੁ ਤਹ ਨਾਸਾ ॥ ଯେଉଁ ଘରେ ଦୀପକର ଆଲୋକ ହୋଇଥାଏ, ସେଠାରେ ଅନ୍ଧକାର ଦୂର ହୋଇଯାଏ।
ਨਿਰਭਉ ਪੂਰਿ ਰਹੇ ਭ੍ਰਮੁ ਭਾਗਾ ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਜਨ ਦਾਸਾ ॥੪॥੧॥ କବୀର ଜୀ କହନ୍ତି, ଯେଉଁ ଦାସର ଅନ୍ତର୍ମନରେ ନିର୍ଭୟ ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଭ୍ରମ ସମାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି||4||1||
ਕਿਨਹੀ ਬਨਜਿਆ ਕਾਂਸੀ ਤਾਂਬਾ ਕਿਨਹੀ ਲਉਗ ਸੁਪਾਰੀ ॥ କେହି କଂସା-ତମ୍ବାର ବ୍ୟାପାର କରିଥାଏ, ଆଉ କେହି ସୁପାରିର ବ୍ୟବସାୟ କରିଥାଏ।
ਸੰਤਹੁ ਬਨਜਿਆ ਨਾਮੁ ਗੋਬਿਦ ਕਾ ਐਸੀ ਖੇਪ ਹਮਾਰੀ ॥੧॥ ହେ ସଜ୍ଜନ! ଆମେ ହରିନାମର ବ୍ୟାପାର କରିଛୁ ଏବଂ ଏହା ଆମର ସଉଦା ଅଟେ||1||
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਬਿਆਪਾਰੀ ॥ ଆମେ ହରିନାମର ବ୍ୟାପାରୀ ଅଟୁ,
ਹੀਰਾ ਹਾਥਿ ਚੜਿਆ ਨਿਰਮੋਲਕੁ ਛੂਟਿ ਗਈ ਸੰਸਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ଯେବେଠାରୁ ଅମୂଲ୍ୟ ନାମ ରୂପୀ ହୀରା ହାତ ଆସିଛି, ଆମର ସାଂସାରିକ ଲଗ୍ନ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਸਾਚੇ ਲਾਏ ਤਉ ਸਚ ਲਾਗੇ ਸਾਚੇ ਕੇ ਬਿਉਹਾਰੀ ॥ ଯେତେବେଳେ ସଚ୍ଚା ପରମେଶ୍ଵର ସତ୍ୟନାମ ସହିତ ଲଗାଇଛନ୍ତି, ଆମେ ସତ୍ୟର ବ୍ୟାପାରୀ ବନି ଯାଇଛୁ।
ਸਾਚੀ ਬਸਤੁ ਕੇ ਭਾਰ ਚਲਾਏ ਪਹੁਚੇ ਜਾਇ ਭੰਡਾਰੀ ॥੨॥ ଆମେ ସଚ୍ଚା ବସ୍ତୁର ଭାର ଲଦି ନେଇଛୁ ଆଉ ପ୍ରଭୁ-ଭଣ୍ଡାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚି ଯାଇଛୁ||2||
ਆਪਹਿ ਰਤਨ ਜਵਾਹਰ ਮਾਨਿਕ ਆਪੈ ਹੈ ਪਾਸਾਰੀ ॥ ରତ୍ନ ଓ ମାଣିକ ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଏହାର ପ୍ରସାର କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।
ਆਪੈ ਦਹ ਦਿਸ ਆਪ ਚਲਾਵੈ ਨਿਹਚਲੁ ਹੈ ਬਿਆਪਾਰੀ ॥੩॥ ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଦଶ ଦିଗକୁ ଚଲାଇ ଥାଆନ୍ତି ଆଉ ସେହି ବ୍ୟାପାରୀ ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚଳ ଅଟନ୍ତି||3||
ਮਨੁ ਕਰਿ ਬੈਲੁ ਸੁਰਤਿ ਕਰਿ ਪੈਡਾ ਗਿਆਨ ਗੋਨਿ ਭਰਿ ਡਾਰੀ ॥ ମନକୁ ବଳଦ ବନାଇ ସେଥିରେ ଜ୍ଞାନର ବୁଜୁଳି ଲଦି ସୁରତିକୁ ପ୍ରଭୁ-ମାର୍ଗରେ ଚଲାଇ ଦେଇଛନ୍ତି।
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਨਿਬਹੀ ਖੇਪ ਹਮਾਰੀ ॥੪॥੨॥ କବୀର କହନ୍ତି, ହେ ସନ୍ଥଜନ! ଶୁଣ, ଏହିପରି ଆମର ସଉଦା ଆମ ସାଥିରେ ରହିଥାଏ||4||2||
ਰੀ ਕਲਵਾਰਿ ਗਵਾਰਿ ਮੂਢ ਮਤਿ ਉਲਟੋ ਪਵਨੁ ਫਿਰਾਵਉ ॥ ହେ ମୂର୍ଖ ବୁଦ୍ଧି! ବାସନା ରୂପୀ ପବନକୁ ସାଂସାରିକ ପ୍ରବଞ୍ଚନା ଆଡୁ ହଟାଇ ଦିଅ।
ਮਨੁ ਮਤਵਾਰ ਮੇਰ ਸਰ ਭਾਠੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰ ਚੁਆਵਉ ॥੧॥ ମନକୁ ଦଶମ ଦ୍ଵାରର ଭଟ୍ଟିରୁ ଅମୃତ ଧାରାର ପାନ କରାଇ ମତୁଆଲା ବନାଇ ଦିଅ||1||
ਬੋਲਹੁ ਭਈਆ ਰਾਮ ਕੀ ਦੁਹਾਈ ॥ ହେ ଭାଇ! ରାମଙ୍କ ଭଜନ ଅଟେ।
ਪੀਵਹੁ ਸੰਤ ਸਦਾ ਮਤਿ ਦੁਰਲਭ ਸਹਜੇ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ସନ୍ଥ ସର୍ବଦା ଏହି ଅମୃତର ପାନ କରିଥାନ୍ତି, ଯାହା ଦୁର୍ଲଭ ଅଟେ ଆଉ ସ୍ଵାଭାବିକ ତୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟାଇ ଦେଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਭੈ ਬਿਚਿ ਭਾਉ ਭਾਇ ਕੋਊ ਬੂਝਹਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ਭਾਈ ॥ ପ୍ରଭୁ-ଭୟରେ ହିଁ ପ୍ରେମ ଭାବନା ଥାଏ, ଯିଏ ଏହି ତଥ୍ୟକୁ ବୁଝିଥାଏ, ସେ ହିଁ ହରିରସ ପାଇଥାଏ।
ਜੇਤੇ ਘਟ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਭ ਹੀ ਮਹਿ ਭਾਵੈ ਤਿਸਹਿ ਪੀਆਈ ॥੨॥ ଯେତେ ଶରୀର ରୂପୀ ଘଟ ଅଛି, ସବୁଥିରେ ଅମୃତ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛି, କିନ୍ତୁ ଯାହାକୁ ପ୍ରଭୁ ଚାହିଁ ଥାଆନ୍ତି, ତାହାକୁ ହିଁ ପାନ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି||2||
ਨਗਰੀ ਏਕੈ ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਧਾਵਤੁ ਬਰਜਿ ਰਹਾਈ ॥ ଶରୀର ରୂପୀ ନଗରୀର ନବ ଦ୍ଵାର ଅଛି, ଚଞ୍ଚଳ ମନକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କର।
ਤ੍ਰਿਕੁਟੀ ਛੂਟੈ ਦਸਵਾ ਦਰੁ ਖੂਲ੍ਹ੍ਹੈ ਤਾ ਮਨੁ ਖੀਵਾ ਭਾਈ ॥੩॥ ହେ ଭାଇ! ଯେତେବେଳେ ତିନି ଗୁଣ ଚାଲି ଯାଇଥାଏ, ଦଶମ ଦ୍ଵାର ଖୋଲିଯାଇଥାଏ ଆଉ ମନ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇଯାଏ||3||
ਅਭੈ ਪਦ ਪੂਰਿ ਤਾਪ ਤਹ ਨਾਸੇ ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਬੀਚਾਰੀ ॥ କବୀର ଜୀ ବିଚାର କରି କହନ୍ତି ଯେ ଅଭୟ ପଦ ପାଇବା ଦ୍ଵାରା ସବୁ ତାପ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ,
ਉਬਟ ਚਲੰਤੇ ਇਹੁ ਮਦੁ ਪਾਇਆ ਜੈਸੇ ਖੋਂਦ ਖੁਮਾਰੀ ॥੪॥੩॥ ମନକୁ ମାୟା ଠାରୁ ଫେରାଇ ଆଣିଲେ ଏହି ମଦିରା ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ||4||3||
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕੇ ਲੀਨੇ ਗਤਿ ਨਹੀ ਏਕੈ ਜਾਨੀ ॥ କାମ, କ୍ରୋଧ ଓ ତୃଷ୍ଣାରେ ଲୀନ ଥିବା ଲୋକ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମହିମାକୁ ବୁଝିପାରେ ନାହିଁ।
ਫੂਟੀ ਆਖੈ ਕਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਬੂਡਿ ਮੂਏ ਬਿਨੁ ਪਾਨੀ ॥੧॥ ଅନ୍ଧ ଜ୍ଞାନହୀନ ଲୋକକୁ କିଛି ଜ୍ଞାତ ହୁଏନାହିଁ ଆଉ ସେ ବିନା ପାଣିରେ ବୁଡି ମରିଯାଇ ଥାଏ||1||


© 2025 SGGS ONLINE
error: Content is protected !!
Scroll to Top