Page 667
ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਬੋਧਿ ਅਪਰੰਪਰ ਪੁਰਖ ਅਪਾਰੀ ॥
ହରି-ପରମେଶ୍ଵର ଅଗମ୍ୟ, ଅଗାଧ ଜ୍ଞାନବାଲା, ଅପରାମ୍ପର ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଏବଂ ଅନନ୍ତ ଅଟନ୍ତି।
ਜਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਜਗਜੀਵਨ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥੪॥੧॥
ହେ ଜଗତର ଜୀବନ!ନିଜ ଦାସ ଉପରେ କୃପା କର ଆଉ ଦାସ ନାନକଙ୍କ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ବଜାୟ ରଖ। ॥4॥1॥
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ଧନସାରୀ ମହଲା 4 ॥
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਜਨਾ ਹਰਿ ਜਪਿਓ ਤਿਨ ਕਾ ਦੂਖੁ ਭਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੀ ॥
ହରିଙ୍କ ସନ୍ଥ ହରିଙ୍କ ଭଜନ ହିଁ କରିଥାନ୍ତି, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କ ଦୁଃଖ, ଭ୍ରମ ଏବଂ ଭୟ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਅਪਨੀ ਸੇਵਾ ਆਪਿ ਕਰਾਈ ਗੁਰਮਤਿ ਅੰਤਰਿ ਜਾਗੀ ॥੧॥
ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ନିଜ ଆରାଧନା ତାହାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା କରାଇଛନ୍ତି ଆଉ ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ମନରେ ସତ୍ୟ ପ୍ରକାଶ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥
ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਬੈਰਾਗੀ ॥
ଯିଏ ହରି-ନାମରେ ମଗ୍ନ ରହିଥାଏ, ସେ ହିଁ ସଚ୍ଚା ବୈରାଗୀ ଅଟେ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣੀ ਮਨਿ ਭਾਈ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ହରିଙ୍କ ହିଁ ହରିକଥା ଶୁଣିଛନ୍ତି, ଯିଏ ତାହାଙ୍କ ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ ଆଉ ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ତାହାର ସୁରତି ଭଗବାନଙ୍କ ଠାରେ ଲାଗିଥାଏ। ॥1॥ରୁହ॥
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਜਾਤਿ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਠਾਕੁਰ ਹਮ ਸਾਂਗੀ ॥
ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ ହରି! ତୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସନ୍ଥଙ୍କ ଜାତି ଅଟୁ। ତୁ ମୋର ମାଲିକ ଅଟୁ ଆଉ ମୁଁ ତୋର କାଠ ପୁତୁଳା ଅଟେ।
ਜੈਸੀ ਮਤਿ ਦੇਵਹੁ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਤੈਸੇ ਬੁਲਗ ਬੁਲਾਗੀ ॥੨॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ତୁମେ ଯେପରି ମତି ଦିଅ, ଆମେ ସେପରି ହିଁ ବଚନ ବୋଲି ଥାଉ॥2॥
ਕਿਆ ਹਮ ਕਿਰਮ ਨਾਨ੍ਹ੍ਹ ਨਿਕ ਕੀਰੇ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਵਡ ਪੁਰਖ ਵਡਾਗੀ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଆମେ ଜୀବ କଣ ଅଟୁ? ଛୋଟ କୀଟ ଆଉ ତୁମେ ମହାନ ଅଟ।
ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਕਹਿ ਨ ਸਕਹ ਪ੍ਰਭ ਹਮ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਹ ਅਭਾਗੀ ॥੩॥
ମୁଁ ତୋର ଗତି ଓ ତୋର ପ୍ରସାର ବର୍ଣ୍ଣନା କରିପାରୁ ନାହିଁ, ତେଣୁ ମୁଁ ଭାଗ୍ୟହୀନ ତୁମ ସହିତ କିପରି ମିଳିପାରିବି?॥3॥
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਹੁ ਹਮ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਲਾਗੀ ॥
ହେ ମୋର ହରି-ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵାମୀ! ମୋ’ ଉପରେ କୃପା କର, ଯାହା ଫଳରେ ମୁଁ ତୋର ସେବାରେ ଲୀନ ହୋଇ ପାରିବି।
ਨਾਨਕ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਹਮ ਹਰਿ ਕਥਾ ਕਥਾਗੀ ॥੪॥੨॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି, ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ ତୋର ଦାସର ଦାସ ବନାଅ, କାରଣ ମୁଁ ସର୍ବଦା ହରିକଥାର ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ପାରିବି ॥4॥2॥
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ଧନସାରୀ ମହଲା 4 ॥
ਹਰਿ ਕਾ ਸੰਤੁ ਸਤਗੁਰੁ ਸਤ ਪੁਰਖਾ ਜੋ ਬੋਲੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬਾਨੀ ॥
ହରିଙ୍କ ସନ୍ଥ ସତ୍ୟପୁରୁଷ ସଦଗୁରୁ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ହରିଙ୍କ ବାଣୀ ବୋଲିଥାନ୍ତି।
ਜੋ ਜੋ ਕਹੈ ਸੁਣੈ ਸੋ ਮੁਕਤਾ ਹਮ ਤਿਸ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥੧॥
ଯିଏ ହରିଙ୍କ ବାଣୀକୁ ସ୍ଵୟଂ କହିଥାଏ କିମ୍ବା ଶୁଣିଥାଏ, ତାହାକୁ ମୋକ୍ଷ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଯାଏ, ମୁଁ ସେହି ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ।
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸੁਨਹੁ ਜਸੁ ਕਾਨੀ ॥
ହେ ହରିଙ୍କ ସନ୍ଥ! ନିଜ କାନ ଦ୍ଵାରା ହରିଙ୍କ ଯଶ ଶୁଣ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਨਹੁ ਇਕ ਨਿਮਖ ਪਲ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਲਹਿ ਜਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯଦି ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ହରିଙ୍କ କଥା ଶୁଣ, ତୁମର ସବୁ ପାପ ଓ କ୍ଲେଶ ନାଶ ହୋଇଯିବ॥1॥ରୁହ॥
ਐਸਾ ਸੰਤੁ ਸਾਧੁ ਜਿਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਵਡ ਪੁਰਖ ਵਡਾਨੀ ॥
ଯିଏ ଏପରି ସନ୍ଥ ଓ ସାଧୁଙ୍କୁ ପାଇଛି, ସେ ମହାପୁରୁଷ ବନିଯାଇଛି।
ਤਿਨ ਕੀ ਧੂਰਿ ਮੰਗਹ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਹਰਿ ਲੋਚ ਲੁਚਾਨੀ ॥੨॥
ହେ ମୋର ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵାମୀ! ମୁଁ ସେହି ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି କାମନା କରୁଅଛି ଆଉ ତୁମ ସହିତ ମିଳନ କରିବା ପାଇଁ ମୋର ତୀବ୍ର ଲାଳସା ଅଛି ॥2॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਫਲਿਓ ਬਿਰਖੁ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਜਿਨ ਜਪਿਓ ਸੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥
ମୋର ସ୍ଵାମୀ ହରି-ପ୍ରଭୁ ଫଳ ଦାୟକ ବୃକ୍ଷ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ତାହାଙ୍କ ଜପ କରିଛି, ସେ ତୃପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਸਭ ਲਾਥੀ ਭੂਖ ਭੁਖਾਨੀ ॥੩॥
ସେ ହରି ନାମାମୃତର ପାନ କରିତୃପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ତାହାର ସବୁ କ୍ଷୁଧା ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି॥3॥
ਜਿਨ ਕੇ ਵਡੇ ਭਾਗ ਵਡ ਊਚੇ ਤਿਨ ਹਰਿ ਜਪਿਓ ਜਪਾਨੀ ॥
ଯାହାର ଉଚ୍ଚ ଭାଗ୍ୟ ଅଛି, ସେ ହିଁ ହରିଙ୍କ ଜପ କରିଛି।
ਤਿਨ ਹਰਿ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਦਸਾਨੀ ॥੪॥੩॥
ନାନକ କହନ୍ତି, ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ ହରି-ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଳନ କରାଅ ଆଉ ମୋତେ ଦାସଙ୍କ ଦାସ କରିଦିଅ॥4॥3॥
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ଧନସାରୀ ମହଲା 4 ॥
ਹਮ ਅੰਧੁਲੇ ਅੰਧ ਬਿਖੈ ਬਿਖੁ ਰਾਤੇ ਕਿਉ ਚਾਲਹ ਗੁਰ ਚਾਲੀ ॥
ଆମେ ଅନ୍ଧ ଜ୍ଞାନହୀନ ବିଷ ରୂପୀ ବିକାରରେ ମଗ୍ନ ରହିଛୁ, ପୁଣି ଆମେ ଗୁରୁଙ୍କ ମାର୍ଗରେ କିପରି ଚାଲି ପାରିବୁ?
ਸਤਗੁਰੁ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਮ ਲਾਵੈ ਆਪਨ ਪਾਲੀ ॥੧॥
ସୁଖର ଦାତା ସଦଗୁରୁ ଆମ ଉପରେ ଦୟା କରିଲେ ଆମକୁ ନିଜ ସହିତ ମିଳନ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି॥1॥
ਗੁਰਸਿਖ ਮੀਤ ਚਲਹੁ ਗੁਰ ਚਾਲੀ ॥
ହେ ମିତ୍ର! ଗୁରୁଙ୍କ ମାର୍ଗରେ ଚାଲ,
ਜੋ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਸੋਈ ਭਲ ਮਾਨਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯାହା କିଛି ଗୁରୁ କହିଥାନ୍ତି, ତାହାକୁ ଭଲ ଭାବି ସ୍ଵୀକାର କର, ହରିଙ୍କ କଥା ବଡ ଅଦ୍ଭୁତ ଅଟେ। ॥1॥ରୁହ॥
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਬੇਗਿ ਬੇਗਾਲੀ ॥
ହେ ହରିଙ୍କ ସନ୍ଥ ଓ ଭାଇ! ତୁରନ୍ତ ଗୁରୁଙ୍କ ସେବାରେ ଲାଗି ଯାଅ।
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਖਰਚੁ ਹਰਿ ਬਾਧਹੁ ਮਤ ਜਾਣਹੁ ਆਜੁ ਕਿ ਕਾਲ੍ਹ੍ਹੀ ॥੨॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କରି ଯାତ୍ରା ପାଇଁ ହରି-ନାମ ରୂପୀ ବ୍ୟୟ ନିଜ ସାଥିରେ ନିଅ, କାରଣ ଜଣା ନାହିଁ ଆଜି କିମ୍ବା କାଲି ଦୁନିଆରୁ ଚାଲି ଯିବାକୁ ହେବ ॥2॥
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਜਪਹੁ ਹਰਿ ਜਪਣਾ ਹਰਿ ਸੰਤੁ ਚਲੈ ਹਰਿ ਨਾਲੀ ॥
ହେ ହରିଙ୍କ ସନ୍ଥ! ହରିଙ୍କ ଜପ କର, ହରିଙ୍କ ସନ୍ଥ ତାହାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ଚାଲିଥାନ୍ତି।
ਜਿਨ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਸੇ ਹਰਿ ਹੋਏ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਕੇਲ ਕੇਲਾਲੀ ॥੩॥
ଯିଏ ହରିଙ୍କ ଜପ କରିଛି, ସେ ହରିଙ୍କ ରୂପ ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ ଲୀଳା କରିବା ବାଲା ବିନୋଦୀ ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି॥3॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪਨੁ ਜਪਿ ਲੋਚ ਲੋੁਚਾਨੀ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਬਨਵਾਲੀ ॥
ମୋତେ ହରିନାମ ଜପ କରିବାର ତୀବ୍ର ଲାଳସା ଲାଗିଛି, ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋ’ ଉପରେ କୃପା କର।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਹਮ ਸਾਧ ਜਨਾ ਪਗ ਰਾਲੀ ॥੪॥੪॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି, ହେ ହରି! ମୋତେ ସାଧୁ ସଙ୍ଗତରେ ମିଶାଅ, ମୁଁ ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି କାମନା କରୁଛି॥4॥4॥