Page 537
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି , ତାହାଙ୍କ ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ, ସେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା, ସେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି, ସେ ନିର୍ଭୟ, ନିଃଶତ୍ରୁ, କାଳାତୀତ, ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ର ରହିତ ଅଟନ୍ତି, ସେ ସ୍ଵତଃ ପ୍ରକାଶମାନ ହୋଇଛନ୍ତି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ଲବଧି ଗୁରୁ-କୃପାରୁ ହୋଇଥାଏ।
ਰਾਗੁ ਬਿਹਾਗੜਾ ਚਉਪਦੇ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨ ॥
ରାଗ ବିହଗଡା ଚଉପଦୀ ମହଲା 5 ଘର 2 ॥
ਦੂਤਨ ਸੰਗਰੀਆ ॥
କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ମୋହ, ଅହଂକାର ଇତ୍ୟାଦି ଦୁଷ୍ଟ ସାଥିରେ ନିବାସ କରିବା
ਭੁਇਅੰਗਨਿ ਬਸਰੀਆ ॥
ବିଷଧର ସର୍ପ ସାଥିରେ ରହିବା ସମାନ ଅଟେ।
ਅਨਿਕ ਉਪਰੀਆ ॥੧॥
ଏହାକି ଛାଡିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଅନେକ ଉପାୟ କରିଛି ||1||
ਤਉ ਮੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰੀਆ ॥
ସେତେବେଳେ ମୁଁ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମର ଭଜନ କରିଛି,
ਤਉ ਸੁਖ ਸਹਜਰੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୋତେ ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਮਿਥਨ ਮੋਹਰੀਆ ॥ ਅਨ ਕਉ ਮੇਰੀਆ ॥
ସାଂସାରିକ ପଦାର୍ଥର ମୋହ ମିଥ୍ୟା ଅଟେ, ଯେଉଁ ମିଥ୍ୟା ମୋହ ପ୍ରାଣୀକୁ ନିଜର ଲାଗିଥାଏ
ਵਿਚਿ ਘੂਮਨ ਘਿਰੀਆ ॥੨॥
ସେ ତାହାକୁ ଜନ୍ମ ମରଣ ଚକ୍ରରେ ପକାଇ ଦିଅନ୍ତି॥2॥
ਸਗਲ ਬਟਰੀਆ ॥
ସବୁ ପ୍ରାଣୀ ଯାତ୍ରୀ ଅଟନ୍ତି,
ਬਿਰਖ ਇਕ ਤਰੀਆ ॥
ଯିଏ ଦୁନିଆର ବୃକ୍ଷ ତଳେ ଆଶ୍ରୟ ନେଇଛନ୍ତି।
ਬਹੁ ਬੰਧਹਿ ਪਰੀਆ ॥੩॥
କିନ୍ତୁ ଅନେକ ମାୟାବୀ ବନ୍ଧନରେ ଫସି ରହିଛନ୍ତି॥3॥
ਥਿਰੁ ਸਾਧ ਸਫਰੀਆ ॥
କେବଳ ସାଧୁ ଅଟଳ ଅଟନ୍ତି
ਜਹ ਕੀਰਤਨੁ ਹਰੀਆ ॥
ଯିଏ ହରିନାମର କୀର୍ତ୍ତି ଗାନ କରିଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਸਰਨਰੀਆ ॥੪॥੧॥
ଏଥିପାଇଁ ନାନକ ସାଧୁଙ୍କ ହି ଶରଣ ନେଇଛନ୍ତି ||4||1||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰਾਗੁ ਬਿਹਾਗੜਾ ਮਹਲਾ ੯ ॥
ରାଗ ବିହଗଡା ମହଲା 9 ॥
ਹਰਿ ਕੀ ਗਤਿ ਨਹਿ ਕੋਊ ਜਾਨੈ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଗତିକୁ କେହି ଜାଣି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ।
ਜੋਗੀ ਜਤੀ ਤਪੀ ਪਚਿ ਹਾਰੇ ਅਰੁ ਬਹੁ ਲੋਗ ਸਿਆਨੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯୋଗୀ, ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ, ତପସ୍ଵୀ ଆଉ ବହୁତ ବୁଦ୍ଧିମାନ-ବିଦ୍ଵାନ ଲୋକ ମଧ୍ୟ ବିଫଳ ହେଉଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਛਿਨ ਮਹਿ ਰਾਉ ਰੰਕ ਕਉ ਕਰਈ ਰਾਉ ਰੰਕ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ କ୍ଷଣରେ ରାଜାକୁ ଭିକାରୀ ବନାଇ ଦିଅନ୍ତି ଆଉ ଏକ ଭିକାରୀକୁ ରାଜା ବନାଇ ଦିଅନ୍ତି।
ਰੀਤੇ ਭਰੇ ਭਰੇ ਸਖਨਾਵੈ ਯਹ ਤਾ ਕੋ ਬਿਵਹਾਰੇ ॥੧॥
ତାହାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ଏପରି ଯେ ସେ ଖାଲି ବସ୍ତୁକୁ ମଧ୍ୟ ଭରପୁର କରି ଦିଅନ୍ତି ଆଉ ଯାହା ଭରପୁର ଅଟେ, ତାହାକୁ ଶୂନ୍ୟ କରି ଦିଅନ୍ତି॥1॥
ਅਪਨੀ ਮਾਇਆ ਆਪਿ ਪਸਾਰੀ ਆਪਹਿ ਦੇਖਨਹਾਰਾ ॥
ନିଜ ମାୟାର ପ୍ରସାର ନିଜେ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ସେ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜଗତର ଲୀଳା କରି ଦେଖିଥାନ୍ତି।
ਨਾਨਾ ਰੂਪੁ ਧਰੇ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਸਭ ਤੇ ਰਹੈ ਨਿਆਰਾ ॥੨॥
ସେ ଅନେକ ରୂପ ଧାରଣ କରିଥାନ୍ତି ଆଉ ଅନେକ ଲୀଳା ଖେଳିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ନିଆରା ରହିଥାନ୍ତି॥2॥
ਅਗਨਤ ਅਪਾਰੁ ਅਲਖ ਨਿਰੰਜਨ ਜਿਹ ਸਭ ਜਗੁ ਭਰਮਾਇਓ ॥
ସେହି ନିରଞ୍ଜନ ପ୍ରଭୁ ଗୁଣ ଗଣନାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ ଅଛନ୍ତି, ଅପର ତଥା ଅଲକ୍ଷ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ଯିଏ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଗତକୁ ଭ୍ରମରେ ରଖିଛନ୍ତି।
ਸਗਲ ਭਰਮ ਤਜਿ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਚਰਨਿ ਤਾਹਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਓ ॥੩॥੧॥੨॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରାଣୀ! ନିଜ ମୋହ-ମାୟାର ସବୁ ଭ୍ରମ ତ୍ୟାଗ କର ଆଉ ନିଜ ଚିତ୍ତ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣରେ ରଖ ||3||1||2||
ਰਾਗੁ ਬਿਹਾਗੜਾ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧॥
ରାଗ ବିହଗଡା ଛନ୍ତ ମହଲା 4 ଘର 1 ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੁੜੀਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੇ ਰਾਮ ॥
ହେ ମୋର ଆତ୍ମା! ନିତ୍ୟ ହରି-ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମର ଧ୍ୟାନ କରିବା ଉଚିତ, କିନ୍ତୁ ଗୁରୁମୁଖୀ ବନି ହିଁ ହରିଙ୍କ ଅମୂଲ୍ୟ ନାମ ପ୍ରାପ୍ତ କରିହୁଏ।
ਹਰਿ ਰਸਿ ਬੀਧਾ ਹਰਿ ਮਨੁ ਪਿਆਰਾ ਮਨੁ ਹਰਿ ਰਸਿ ਨਾਮਿ ਝਕੋਲੇ ਰਾਮ ॥
ମୋର ମନ ହରିଙ୍କ ନାମ-ରସରେ ଲାଗି ଯାଇଛି ଏବଂ ମନକୁ ହରି ହିଁ ପ୍ରିୟ ଲାଗିଥାନ୍ତି, ହରିଙ୍କ ନାମ-ରସରେ ଭିଜି ଏହି ମନ ପାବନ ହୋଇଯାଇଛି।