Page 459
ਚਰਣ ਕਮਲ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਲਮਲ ਪਾਪ ਟਰੇ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣ କମଳ ସାଥିରେ ପ୍ରେମ କରିଲେ ପାପ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ।
ਦੂਖ ਭੂਖ ਦਾਰਿਦ੍ਰ ਨਾਠੇ ਪ੍ਰਗਟੁ ਮਗੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
ପୁଣି ଦୁଃଖ, କ୍ଷୁଧା ଏବଂ ଦରିଦ୍ରତା ଦୂର ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ସନମାର୍ଗ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଦେଖାଯାଇଛି।
ਮਿਲਿ ਸਾਧਸੰਗੇ ਨਾਮ ਰੰਗੇ ਮਨਿ ਲੋੜੀਦਾ ਪਾਇਆ ॥
ସତସଙ୍ଗତିରେ ସମ୍ମିଳିତ ହୋଇ ପ୍ରଭୁ ନାମ ସହିତ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଛି ଆଉ ମୋର ମନୋକାମନା ପୁରା ହୋଇଯାଇଛି।
ਹਰਿ ਦੇਖਿ ਦਰਸਨੁ ਇਛ ਪੁੰਨੀ ਕੁਲ ਸੰਬੂਹਾ ਸਭਿ ਤਰੇ ॥
ହରିଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରି ମୋର ଇଚ୍ଛା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ସମସ୍ତ ବଂଶାବଳୀ ମଧ୍ୟ ପାର ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି।
ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਅਨੰਦ ਅਨਦਿਨੁ ਸਿਮਰੰਤ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਹਰੇ ॥੪॥੬॥੯॥
ହେ ନାନକ! ଦିନ ରାତି ସର୍ବଦା ହରି ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଭଜନ କରିଲେ ଆନନ୍ଦ ବନି ରହିଥାଏ॥4॥6॥9॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ਛੰਤ ਘਰੁ ੭॥
ଆଶା ମହଲା 5 ଛନ୍ତ ଘର 7
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਸਲੋਕੁ ॥
ଶ୍ଳୋକ ॥
ਸੁਭ ਚਿੰਤਨ ਗੋਬਿੰਦ ਰਮਣ ਨਿਰਮਲ ਸਾਧੂ ਸੰਗ ॥
ମୁଁ ଶୁଭ ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ, ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ ଆଉ ସାଧୁଙ୍କ ନିର୍ମଳ ସଙ୍ଗତି କରିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵਿਸਰਉ ਇਕ ਘੜੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਭਗਵੰਤ ॥੧॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି, ହେ ଭଗବାନ! ମୋତେ ଏପରି କୃପା କର ଯେ ମୁଁ ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ତୋର ନାମ ଭୁଲିବି ନାହିଁ ॥1॥
ਛੰਤ ॥
ଛନ୍ଦ ॥
ਭਿੰਨੀ ਰੈਨੜੀਐ ਚਾਮਕਨਿ ਤਾਰੇ ॥
ଯେବେ ଘାସରେ ଜଳବିନ୍ଦୁ ଭଳି ରାତିରେ ତାରା ଚମକିଥାଏ,
ਜਾਗਹਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਪਿਆਰੇ ॥
ସେତେବେଳେ ରାମଙ୍କ ପ୍ରିୟ ସନ୍ଥ ଏହି ସୁନ୍ଦର ରାତିରେ ଜାଗି ରହିଥାଏ,
ਰਾਮ ਪਿਆਰੇ ਸਦਾ ਜਾਗਹਿ ਨਾਮੁ ਸਿਮਰਹਿ ਅਨਦਿਨੋ ॥
ସେହି ରାମଙ୍କ ପ୍ରିୟ ସନ୍ଥ ସର୍ବଦା ଜାଗି ଥାଏ ଆଉ ନିତ୍ୟ ହିଁ ନାମକୁ ସ୍ମରଣ କରିଥାଏ।
ਚਰਣ ਕਮਲ ਧਿਆਨੁ ਹਿਰਦੈ ਪ੍ਰਭ ਬਿਸਰੁ ਨਾਹੀ ਇਕੁ ਖਿਨੋ ॥
ସେ ନିଜ ହୃଦୟରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣ କମଳର ଧ୍ୟାନ କରିଥାଏ ଆଉ ଏକ କ୍ଷଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ନାମ ଭୁଲେ ନାହିଁ।
ਤਜਿ ਮਾਨੁ ਮੋਹੁ ਬਿਕਾਰੁ ਮਨ ਕਾ ਕਲਮਲਾ ਦੁਖ ਜਾਰੇ ॥
ସେ ମନର ଅହଂକାର, ମୋହ, ବିକାର ଇତ୍ୟାଦି ମନ୍ଦ ତ୍ୟାଗ କରି ଦୁଃଖ ନାଶ କରିଥାନ୍ତି।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਜਾਗਹਿ ਹਰਿ ਦਾਸ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ॥੧॥
ନାନକ ବନ୍ଦନା କରନ୍ତି ଯେ ଦାସ ପ୍ରିୟ ସନ୍ଥ ସର୍ବଦା ଜାଗି ରହିଥାଏ॥1॥
ਮੇਰੀ ਸੇਜੜੀਐ ਆਡੰਬਰੁ ਬਣਿਆ ॥
ମୋର ମନର ସେଜର ଭବ୍ୟ ସଜ୍ଜା ହୋଇଛି।
ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਵਤ ਸੁਣਿਆ ॥
ଯେବେ ଠାରୁ ମୁଁ ଶୁଣିଛି ଯେ ମୋର ପ୍ରଭୁ ଆସୁଛନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ମୋର ମନରେ ଆନନ୍ଦ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଯାଇଛି।
ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਸੁਆਮੀ ਸੁਖਹ ਗਾਮੀ ਚਾਵ ਮੰਗਲ ਰਸ ਭਰੇ ॥
ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ମିଶି ମୁଁ ସୁଖୀ ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ଇଚ୍ଛା, ମଙ୍ଗଳର ରସରେ ଭରି ଯାଇଛି।
ਅੰਗ ਸੰਗਿ ਲਾਗੇ ਦੂਖ ਭਾਗੇ ਪ੍ਰਾਣ ਮਨ ਤਨ ਸਭਿ ਹਰੇ ॥
ପ୍ରଭୁ ମୋର ଅଙ୍ଗରେ ଲାଗିଛନ୍ତି, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଦୁଃଖ ଦୂର ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ମୋର ମନ- ତନ ଫୁଲ ଭଳି ଖେଳି ଯାଇଛି।
ਮਨ ਇਛ ਪਾਈ ਪ੍ਰਭ ਧਿਆਈ ਸੰਜੋਗੁ ਸਾਹਾ ਸੁਭ ਗਣਿਆ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ମୋର ମନୋକାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଇଛି, ମୁଁ ନିଜ ବିବାହ ସଂଯୋଗର ସମୟ ଶୁଭ ମାନିଥାଏ।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਮਿਲੇ ਸ੍ਰੀਧਰ ਸਗਲ ਆਨੰਦ ਰਸੁ ਬਣਿਆ ॥੨॥
ନାନକ ବନ୍ଦନା କରନ୍ତି ଯେ ଶ୍ରୀଧର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ମୋତେ ସମସ୍ତ ଖୁସିର ରସ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି॥2॥
ਮਿਲਿ ਸਖੀਆ ਪੁਛਹਿ ਕਹੁ ਕੰਤ ਨੀਸਾਣੀ ॥
ମୋର ସଖୀ ମୋତେ ମିଶି ପଚାରନ୍ତି ଯେ ଆମକୁ ଆମର ପ୍ରିୟତମ ପତିଙ୍କ କୌଣସି ଚିହ୍ନ କୁହ।
ਰਸਿ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰੀ ਕਛੁ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣੀ ॥
ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମର ରସରେ ମୁଁ ଏତେ ଭରି ଯାଇଥିଲି ଯେ ମୁଁ କିଛି ମଧ୍ୟ କହି ପାରୁନାହିଁ।
ਗੁਣ ਗੂੜ ਗੁਪਤ ਅਪਾਰ ਕਰਤੇ ਨਿਗਮ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਹੇ ॥
ଜଗତ-ରଚୟିତା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣ ଗହନ, ଗୁପ୍ତ ଏବଂ ଅପାର ଅଟେ ଆଉ ବେଦ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ଅନ୍ତ ପାଇପାରି ନାହିଁ।
ਭਗਤਿ ਭਾਇ ਧਿਆਇ ਸੁਆਮੀ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੇ ॥
ମୁଁ ଭକ୍ତି ଭାବ ସହିତ ଜ୍ଞାନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବା କାରଣରୁ ମୁଁ ନିଜ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଛି।
ਸਗਲ ਗੁਣ ਸੁਗਿਆਨ ਪੂਰਨ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣੀ ॥
ସବୁ ଗୁଣ ଆଉ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜ୍ଞାନରେ ଭରି ହୋଇ ମୁଁ ଭଗବାନଙ୍କ ଠାରେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାଇଛି।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਪ੍ਰੇਮ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੀ ॥੩॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଛନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ସେଥିରେ ରହିଛନ୍ତି॥3॥
ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜੇ ਹਰਿ ਗਾਵਣ ਲਾਗੇ ॥
ଯେବେ ମୁଁ ଭଗବାନଙ୍କ ଖୁସିର ଗୀତ ଗାନରେ ଲାଗିଯାଏ, ସେତେବେଳେ
ਸਾਜਨ ਸਰਸਿਅੜੇ ਦੁਖ ਦੁਸਮਨ ਭਾਗੇ ॥
ମୋର ସଜ୍ଜନ-ସତ୍ୟ, ସନ୍ତୋଷ, ଦୟା ଏବଂ ଧର୍ମ ଇତ୍ୟାଦି ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଛନ୍ତି, ମୋର ଶତ୍ରୁ କାମ, କ୍ରୋଧ, ଲୋଭ, ମୋହ ଇତ୍ୟାଦି ଦୂର ହୋଇଛନ୍ତି।
ਸੁਖ ਸਹਜ ਸਰਸੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਹਸੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਆ ॥
ମୋର ଖୁସି ଏବଂ ସୁଖ ବଢିଯାଇଛି, ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି, କାରଣ ଭଗବାନ ସ୍ଵୟଂ ମୋତେ କୃପା କରିଛନ୍ତି।
ਹਰਿ ਚਰਣ ਲਾਗੇ ਸਦਾ ਜਾਗੇ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰਭ ਬਨਵਾਰੀਆ ॥
ମୁଁ ହରିଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ଚରଣରେ ଯୋଡି ହୋଇଛି ଆଉ ସଦା ସାବଧାନ ରହିବା କାରଣରୁ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶିଅଛି।
ਸੁਭ ਦਿਵਸ ਆਏ ਸਹਜਿ ਪਾਏ ਸਗਲ ਨਿਧਿ ਪ੍ਰਭ ਪਾਗੇ ॥
ଏବେ ଶୁଭ ଦିନ ଆସିଛି ଆଉ ମୁଁ ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣର ସେବା କରିବା ଦ୍ଵାରା ମୋତେ ନିଧି ମିଳିଯାଇଛି।
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਸੁਆਮੀ ਸਦਾ ਹਰਿ ਜਨ ਤਾਗੇ ॥੪॥੧॥੧੦॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ ହେ ଜଗତର ସ୍ଵାମୀ! ଭକ୍ତଜନ ସର୍ବଦା ହିଁ ତୋର ଶରଣ ଚାହିଁ ଥାଆନ୍ତି॥4॥1॥10॥
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଆଶା ମହଲା 5 ॥
ਉਠਿ ਵੰਞੁ ਵਟਾਊੜਿਆ ਤੈ ਕਿਆ ਚਿਰੁ ਲਾਇਆ ॥
ହେ ପଥିକ! ଉଠ ଆଉ ଏଠାରୁ ଚାଲ, ଡେରି କାହିଁକି କରୁଛ?
ਮੁਹਲਤਿ ਪੁੰਨੜੀਆ ਕਿਤੁ ਕੂੜਿ ਲੋਭਾਇਆ ॥
ତୋର ଜୀବନର ନିୟତ ସମୟ ପୁରା ହୋଇଯାଇଛି, ପୁଣି ତୁମେ ମିଥ୍ୟା ଲୋଭରେ କାହିଁକି ଫସିଛ?
ਕੂੜੇ ਲੁਭਾਇਆ ਧੋਹੁ ਮਾਇਆ ਕਰਹਿ ਪਾਪ ਅਮਿਤਿਆ ॥
ମିଥ୍ୟା ଲୋଭରେ ଫସି ତୁମେ ମାୟାର ଛଳର କାରଣ ଅସଂଖ୍ୟ ପାପ କରୁଛ।
ਤਨੁ ਭਸਮ ਢੇਰੀ ਜਮਹਿ ਹੇਰੀ ਕਾਲਿ ਬਪੁੜੈ ਜਿਤਿਆ ॥
ଏହି ତନ ଭସ୍ମର ଗଠନ ଅଟେ ଯାହା ଉପରେ ଯମ ଦୃଷ୍ଟି କରିଛି ତଥା କାଳ ବିଚରା ପ୍ରାଣୀକୁ ଜିତି ଯାଇଛି।