Page 869
ਗੋਂਡ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ગોંડ મહેલ ૫॥
ਸੰਤਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
સંતો પર બલિહાર જવું જોઈએ,
ਸੰਤਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗਾਉ ॥
સંતોની સંગે મળીને રામના ગુણ ગાતો રહે.
ਸੰਤ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਗਏ ॥
સંતોની કૃપાથી બધા પાપ દૂર થઈ જાય છે અને
ਸੰਤ ਸਰਣਿ ਵਡਭਾਗੀ ਪਏ ॥੧॥
સંતોની શરણ કોઈ ભાગ્યશાળી જ મેળવે છે ॥૧॥
ਰਾਮੁ ਜਪਤ ਕਛੁ ਬਿਘਨੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ॥
રામ નામ જપવાથી કોઈ વિઘ્ન આવતા નથી.
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਅਪੁਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ગુરુની કૃપાથી પ્રભુ પોતાનો જ લાગે છે ॥૧॥વિરામ॥
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜਬ ਹੋਇ ਦਇਆਲ ॥
જ્યારે પરમાત્મા દયાળુ થાય છે તો
ਸਾਧੂ ਜਨ ਕੀ ਕਰੈ ਰਵਾਲ ॥
તે જીવને સાધુજનોની ચરણ-ધૂળ બનાવી દે છે.
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਇਸੁ ਤਨ ਤੇ ਜਾਇ ॥
પછી કામ તેમજ ક્રોધ આ શરીરથી દૂર થઈ જાય છે અને
ਰਾਮ ਰਤਨੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥
રામ નામરૂપી રત્ન મનમાં આવી વસે છે ॥૨॥
ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਤਾਂ ਕਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥
જે પરમાત્માને પોતાની નજીક સમજે છે,
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨਿਕਟਿ ਕਰਿ ਜਾਣੁ ॥
તેનો જન્મ સફળ તેમજ પરવાન થઈ જાય છે.
ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਪ੍ਰਭ ਕੀਰਤਨਿ ਲਾਗੈ ॥
આવો જીવ શ્રદ્ધા ભક્તિથી પ્રભુનું કીર્તન કરતો રહે છે અને
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਸੋਇਆ ਜਾਗੈ ॥੩॥
જન્મ-જન્માંતરનો સુતેલ તેનું મન જાગી જાય છે ॥૩॥
ਚਰਨ ਕਮਲ ਜਨ ਕਾ ਆਧਾਰੁ ॥
પરમાત્માના ચરણ-કમળ જ દાસનો આધાર છે.
ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਰਉਂ ਸਚੁ ਵਾਪਾਰੁ ॥
ગોવિંદનું સ્તુતિગાન જ સાચો વ્યાપાર છે.
ਦਾਸ ਜਨਾ ਕੀ ਮਨਸਾ ਪੂਰਿ ॥
હે પ્રભુ! પોતાના દાસ જનોની ઈચ્છા પૂર્ણ કર;
ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜਨ ਧੂਰਿ ॥੪॥੨੦॥੨੨॥੬॥੨੮॥
કારણ કે નાનક તો સંતજનોની ચરણધૂળ મેળવીને જ સુખ પ્રાપ્ત કરે છે ॥૪॥૨૦॥૨૨॥૬॥૨૮॥
ਰਾਗੁ ਗੋਂਡ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨
રાગ ગોંડ અષ્ટપદ મહેલ ૫ ઘર ૨
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
એક શાશ્વત પરમાત્મા છે જે સાચા ગુરુની કૃપાથી પ્રાપ્ત થાય છે
ਕਰਿ ਨਮਸਕਾਰ ਪੂਰੇ ਗੁਰਦੇਵ ॥
સંપૂર્ણ ગુરુમુખને નમન કર,
ਸਫਲ ਮੂਰਤਿ ਸਫਲ ਜਾ ਕੀ ਸੇਵ ॥
જેના દર્શન સફળ છે અને જેની સેવા કરવાથી બધી કામનાઓ પૂર્ણ થાય છે.
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥
તે અંતર્યામી, પરમ પુરુષ વિધાતા છે અને
ਆਠ ਪਹਰ ਨਾਮ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥੧॥
આઠ પ્રહર નામ-રંગમાં જ લીન રહે છે ॥૧॥
ਗੁਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਰੂ ਗੋਪਾਲ ॥
ગુરુ જ ગોવિંદ તેમજ ગુરુ જ સંસારનો પાલનહાર છે,
ਅਪਨੇ ਦਾਸ ਕਉ ਰਾਖਨਹਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
તે જ પોતાના દાસનો રખેવાળ છે ॥૧॥વિરામ॥
ਪਾਤਿਸਾਹ ਸਾਹ ਉਮਰਾਉ ਪਤੀਆਏ ॥
તેને રાજા-મહારાજા તેમજ ઉમરાવ ખુશ કરી દીધા છે અને
ਦੁਸਟ ਅਹੰਕਾਰੀ ਮਾਰਿ ਪਚਾਏ ॥
દુષ્ટ અહંકારીઓને મારીને નાશ કરી દીધો છે.
ਨਿੰਦਕ ਕੈ ਮੁਖਿ ਕੀਨੋ ਰੋਗੁ ॥
તેને નિંદકોના મુખમાં રોગ ઉત્પન્ન કરી દીધો છે અને
ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਕਰੈ ਸਭੁ ਲੋਗੁ ॥੨॥
દુનિયાના બધા લોકો તેની જ જય-જયકાર કરે છે ॥૨॥
ਸੰਤਨ ਕੈ ਮਨਿ ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ॥
સંતોના મનમાં આનંદ જ આનંદ બની રહે છે અને
ਸੰਤ ਜਪਹਿ ਗੁਰਦੇਉ ਭਗਵੰਤੁ ॥
તે હંમેશા જ ગુરુદેવ પરમાત્માને જપતો રહે છે.
ਸੰਗਤਿ ਕੇ ਮੁਖ ਊਜਲ ਭਏ ॥
તેની સંગતિમાં રહેનાર લોકોના મુખ પ્રકાશિત થઈ ગયા છે અને
ਸਗਲ ਥਾਨ ਨਿੰਦਕ ਕੇ ਗਏ ॥੩॥
નિંદકોના બધા સ્થાન તેના હાથથી નીકળી ગયા છે ॥૩॥
ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਜਨੁ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ॥ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਰ ਬੇਪਰਵਾਹੇ ॥
પરબ્રહ્મ ગુરુ અચિંત છે, ભક્તજન હંમેશા તેની સ્તુતિ કરતા રહે છે
ਸਗਲ ਭੈ ਮਿਟੇ ਜਾ ਕੀ ਸਰਨਿ ॥
જેની શરણમાં આવવાથી બધા ભય મટી જાય છે તથા
ਨਿੰਦਕ ਮਾਰਿ ਪਾਏ ਸਭਿ ਧਰਨਿ ॥੪॥
તેને નિંદકોને મારીને ધરતી પર નાખ્યો છે ॥૪॥
ਜਨ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥
પ્રભુના ઉપાસકની કોઈ પણ નિંદા ન કરે,
ਜੋ ਕਰੈ ਸੋ ਦੁਖੀਆ ਹੋਇ ॥
જે પણ નિંદા કરે છે, તે જ દુઃખી થાય છે.
ਆਠ ਪਹਰ ਜਨੁ ਏਕੁ ਧਿਆਏ ॥
તે આઠ પ્રહર ફક્ત પરમાત્માનું જ ભજન કરે છે અને
ਜਮੂਆ ਤਾ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਜਾਏ ॥੫॥
યમરાજ પણ તેની નજીક આવતો નથી ॥૫॥
ਜਨ ਨਿਰਵੈਰ ਨਿੰਦਕ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
પ્રભુનો સેવક કોઇથી પણ વેર કરતો નથી, પરંતુ નિંદક ખુબ અહંકારી હોય છે.
ਜਨ ਭਲ ਮਾਨਹਿ ਨਿੰਦਕ ਵੇਕਾਰੀ ॥
સેવક બધાનું સારું ઈચ્છે છે, પરંતુ નિંદક ખુબ પાપી હોય છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਿਖਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧਿਆਇਆ ॥
ગુરુના શિષ્યોએ સદ્દગુરુનું જ ધ્યાન કર્યું છે,
ਜਨ ਉਬਰੇ ਨਿੰਦਕ ਨਰਕਿ ਪਾਇਆ ॥੬॥
હરિજનોનો ઉદ્ધાર થઈ ગયો છે, પરંતુ નિંદક નરકમાં પડી ગયો છે ॥૬॥
ਸੁਣਿ ਸਾਜਨ ਮੇਰੇ ਮੀਤ ਪਿਆਰੇ ॥
હે મારા વ્હાલા મિત્ર! હે સાજન ! આ સત્યને ધ્યાનપૂર્વક સાંભળ,
ਸਤਿ ਬਚਨ ਵਰਤਹਿ ਹਰਿ ਦੁਆਰੇ ॥
પ્રભુના દરવાજા પર આ સત્ય વચન જ સાચા સિદ્ધ થઈ રહ્યા છે,
ਜੈਸਾ ਕਰੇ ਸੁ ਤੈਸਾ ਪਾਏ ॥
જેવું કોઈ કર્મ કરે છે, તેવું જ તે ફળ મેળવે છે.
ਅਭਿਮਾਨੀ ਕੀ ਜੜ ਸਰਪਰ ਜਾਏ ॥੭॥
અભિમાની મનુષ્યનું મૂળ સાચે જ ઉખડી જાય છે ॥૭॥
ਨੀਧਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਧਰ ਤੇਰੀ ॥
હે સદ્દગુરુ! નિરાશ્રિત જીવોને તારો જ આશ્રય છે,
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਰਾਖਹੁ ਜਨ ਕੇਰੀ ॥
કૃપા કરીને ભક્તજનોની લાજ રાખી લે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥
હે નાનક! હું તે ગુરુ પર બલિહાર જાવ છું
ਜਾ ਕੈ ਸਿਮਰਨਿ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥੮॥੧॥੨੯॥
જેના સ્મરણે મારી લાજ રાખી લીધી ॥૮॥૧॥૨૯॥