ଗୁରୁ ଗ୍ରନ୍ଥ ସାହିବ, ଶିଖ୍ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଜୀବନ୍ତ ଆଧ୍ଯ଼ାତ୍ମିକ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ, ସର୍ବୋପରି ଭଗବାନଙ୍କ ଏକତା, ଏବଂ ଧ୍ଯ଼ାନ ଏବଂ ଚିନ୍ତନ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଇଥାଏ। ଏହା ପ୍ରଚାର କରେ ଯେ ଭଗବାନ ନୈର୍ବ୍ଯକ୍ତିକ, ଚିରନ୍ତନ, ଏବଂ ମନୁଷ୍ଯ଼ର ଧାରଣା ବାହାରେ | ଆହୁରି, ଶାସ୍ତ୍ର “ନାମ ସିମ୍ରାନ୍” ପ୍ରକ୍ରିଯ଼ା ଉପରେ ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ-ଅର୍ଥାତ୍, ଭଗବାନଙ୍କ ଦିବ୍ଯ଼ ନାମକୁ ସ୍ମରଣ ଏବଂ ଧ୍ଯ଼ାନ କରିବା ହେଉଛି ଆଧ୍ଯ଼ାତ୍ମିକ ଉପଲବ୍ଧି ଏବଂ ଦିବ୍ଯ଼ ସହିତ ମିଳନର ଏକମାତ୍ର ଉପାଯ଼ |
ଗୁରୁ ଗ୍ରନ୍ଥ ସାହିବରେ ଥିବା ଭଜନଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ମାନବୀଯ଼ ଆବେଗ ଏବଂ ଅନୁଭୂତି ବିଷଯ଼ରେ ଗାନ କରନ୍ତି ଏବଂ ବେଳେବେଳେ ଆନନ୍ଦ କିମ୍ବା ଦୁଃଖର ସମଯ଼ରେ ଏହା ସାନ୍ତ୍ବନା ହ୍ରାସ କରିଥାଏ |
ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਊਚਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ਜੀਉ ॥
ସେହି ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ, ଅଗମ୍ୟ ଏବଂ ଅପରାମ୍ପର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅନ୍ତ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ।
ਇਹੁ ਮਨੁ ਤੈ ਕੂੰ ਡੇਵਸਾ ਮੈ ਮਾਰਗੁ ਦੇਹੁ ਬਤਾਇ ਜੀਉ ॥
ମୁଁ ନିଜର ଏହି ମନ ତୋତେ ଅର୍ପଣ କରିବି, ମୋତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମିଳନର ମାର୍ଗ ବତାଇ ଦିଅ।
ਸਗਲੀ ਜੋਤਿ ਜਾਤਾ ਤੂ ਸੋਈ ਮਿਲਿਆ ਭਾਇ ਸੁਭਾਏ ॥
ସବୁ ଜୀବଙ୍କ ଠାରେ ତୋର ହିଁ ଜ୍ୟୋତି ଅଛି ଆଉ ମୁ ଜାଣି ଦେଇଛି ଯେ ସେହି ଜ୍ୟୋତି ତୁ ହିଁ ଅଟୁ, ତୁ ମୋତେ ସ୍ଵାଭାବିକ ଅବସ୍ଥାରେ ମିଳିଛୁ।
ਸਾਜਨ ਰਾਂਗਿ ਰੰਗੀਲੜੇ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਬਣਾਇਆ ॥੫॥
ସନ୍ଥ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ରଙ୍ଗରେ ମଗ୍ନ ରହିଥାନ୍ତି ଆଉ ସେ ପ୍ରେମ ରୂପ ଗଭୀର ଲାଲ ରଙ୍ଗ ବନାଇଛନ୍ତି॥5॥
ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥
ସେ ଭୟାନକ ଯମକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ ଆଉ ହରିଙ୍କୁ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ହରିଙ୍କ ଠାରୁ ନାମ ରୂପୀ ସଚ୍ଚା ଖଜଣା ପାଇଥାଏ।
ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ਰਾਮ ॥
ହେ ଭାଇ! ଯାହାକୁ ସନ୍ଥଙ୍କ ସଂଗତି ମିଳିଯାଇଛି,ସେ ହରିନାମରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਦ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ਪਾਪ ਵਿਕਾਰ ਗਵਾਇਆ ॥
ମୋତେ ଗୁରୁବାଣୀ ସର୍ବଦା ମିଠା ଲାଗିଥାଏ, କାରଣ ସେ ମୋର ମନରୁ ବିକାର ନାଶ କରି ଦେଇଛନ୍ତି।
ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਚੰਡੁ ਬਲਿਆ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਘਰ ਮੰਦਰ ਸੋਹਾਇਆ ॥
ତାହାର ହୃଦୟରେ ଜ୍ଞାନ ରୂପୀ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଅଗ୍ନି ପ୍ରଜ୍ଜ୍ଵଳିତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରଭୁ-ଜ୍ୟୋତିର ପ୍ରକାଶ ହୋଇଯାଏ, ତାହାର ଘର ଓ ମନ୍ଦିର ସୁନ୍ଦର ବନିଯାଏ।
ਇਕਤੁ ਸੇਜੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੋ ਰਾਮ ਰਾਜਿਆ ਗੁਰੁ ਦਸੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇਈ ॥
ପ୍ରଭୁ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀ ସାଥିରେ ଏକ ହିଁ ହୃଦୟ-ଶେଜରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି, ପରନ୍ତୁ ଜୀବ-ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଏହି ଭେଦ ଗୁରୁ ବତାଇ ଥାଆନ୍ତି ଆଉ ତାହାକୁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସହିତ ମିଳନ କରାଇ ଦିଅନ୍ତି।
ਹੋਇ ਰੇਣ ਸਾਧੂ ਪ੍ਰਭ ਅਰਾਧੂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ॥
ମୁଁ ସାଧୁଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ବନି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆରାଧନା କରିଥାଏ ଆଉ ଏହି ପ୍ରକାରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ।
