Page 1345
ਭਉ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
உண்பதும் குடிப்பதும் கடவுளுக்குப் பயந்து வாழ்வதும் மகிழ்ச்சி.
ਹਰਿ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥
ஹரியின் பக்தன் நல்ல சகவாசத்தில் இருப்பதன் மூலம் உலகத்திலிருந்து விடுபடுகிறான்.
ਸਚੁ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਵੈ ਪਿਆਰੁ ॥
அவர் உண்மையைப் பேசுகிறார், அன்பின் மொழியைப் பேசுகிறார்.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੭॥
குருவின் அறிவுரையே அவருக்குச் சிறந்த செயலாகும்
ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਪਤਿ ਪੂਜਾ ॥
கடவுளை தன் பணி மதம் என்று போற்றுபவர், வழிபாடு மற்றும் மரியாதை,
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਅਗਨੀ ਮਹਿ ਭੂੰਜਾ ॥
அறிவின் நெருப்பில் காமத்தையும் கோபத்தையும் எரிக்கிறார்.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਭੀਜਾ ॥
ஹரி நாமம் ரசத்தால் மனம் மகிழ்ச்சி அடைகிறது
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੮॥੫॥
வேறு யாரும் வாழ்வதில்லை என்கிறார் குருநானக்
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ப்ரபத்தி மஹாலா 1 ॥
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ॥
உள்ளத்தில் ஏற்று இறைவனின் நாமத்தை உச்சரிப்பதே உண்மையான வழிபாடு.
ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ॥੧॥
குருவின் போதனைகளைப் பற்றி சிந்தித்து பாருங்கள், ஒரு கடவுளைத் தவிர வேறு யாரும் கவலைப்படுவதில்லை
ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
எங்கும் ஒரே கடவுள்,
ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕਿਸੁ ਪੂਜ ਚੜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
வேறு யாரும் தெரியவில்லை, அப்படியானால் அவனையன்றி யாரை வணங்க வேண்டும்
ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਜੀਅੜਾ ਤੁਝ ਪਾਸਿ ॥
ஹே உன்னத தந்தையே! மனம், உடல், ஆன்மா அனைத்தும் உங்களுக்கு வழங்கப்படுகின்றன,
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖਹੁ ਅਰਦਾਸਿ ॥੨॥
உமக்குத் தகுந்தாற்போல் எங்களை வைத்துக் கொள்ளுமாறு வேண்டிக்கொள்கிறேன்
ਸਚੁ ਜਿਹਵਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥
இந்த நாக்கு ஹரி- நாமத்தின் சாற்றில் மூழ்கியது.
ਗੁਰਮਤਿ ਛੂਟਸਿ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥
குருவின் உபதேசத்தாலும், இறைவனை அடைக்கலமாகச் செல்வதாலும் தான் முக்தி கிடைக்கும்.
ਕਰਮ ਧਰਮ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਰੈ ਕੀਏ ॥
என் இறைவன் கர்ம தர்மத்தை படைத்துள்ளான் ஆனால்
ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਸਿਰਿ ਕਰਮਾਂ ਕੀਏ ॥੪॥
ஹரி நாமத்தை மகிமைப்படுத்துவதை சிறந்த செயலாக ஆக்கியுள்ளனர்
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਸਿ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ॥
காமம், அர்த்தம், தர்மம் மற்றும் மோட்சம் ஆகியவை சத்குருவின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளன.
ਤੀਨਿ ਸਮਾਏ ਏਕ ਕ੍ਰਿਤਾਰਥ ॥੫॥
இம்மூன்றும் இதில் மூழ்கி நான்காவது (முக்தி) அதை பலனடையச் செய்கிறது.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਏ ਮੁਕਤਿ ਧਿਆਨਾਂ ॥
சத்குரு ஆன்மாவுக்கு இரட்சிப்பை அளித்து, கடவுளின் தியானத்தில் ஈடுபடுகிறார்.
ਹਰਿ ਪਦੁ ਚੀਨਿੑ ਭਏ ਪਰਧਾਨਾ ॥੬॥
இவ்வாறே ஹரி பாதஅறிந்து உயிர்கள் மானம் பெறுகின்றன
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
குருவின் புரிதலால் மனமும் உடலும் குளிர்ச்சியடையும்.
ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਵਾਜੇ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
இறைவன் அருளும், அவர்களின் மகத்துவத்தை அடையக்கூடியவர்.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
இதைத்தான் குரு உபதேசம் செய்யும் போது விளக்கியதாக குருநானக் கூறுகிறார்
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਗਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥੮॥੬॥
ஹரிநாமம் இல்லாமல் யாரும் முக்தி அடையவில்லை.
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ப்ரபத்தி மஹாலா 1
ਇਕਿ ਧੁਰਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸਚੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
பூர்ணகுரு அவர்களின் அருளால் ஆரம்பத்திலிருந்தே சிலர் முக்தியடைந்துள்ளனர் என்று ஒரு நடைமுறையைச் செய்துள்ளார்.
ਹਰਿ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਸਾਚਾ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥
அவர்கள் எப்பொழுதும் கடவுள் பக்தியில் மூழ்கியிருப்பார்கள். அவர்களின் துயரங்கள் முடிவடைந்து அவர்கள் மரியாதை பெறுகிறார்கள்
ਝੂਠੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥
துர்மதியின் புத்திசாலித்தனம் பொய்யானது,
ਬਿਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਕਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
அழிந்துபோக நேரம் எடுக்காது.
ਮਨਮੁਖ ਕਉ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਵਿਆਪਸਿ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਜਾਈ ॥
சுய விருப்பமுள்ளவர்களை துக்கங்கள் தொடர்ந்து தொந்தரவு செய்கின்றன, அவருடைய துயரங்களுக்கு முடிவே இல்லை.
ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
குருவின் மூலம் இன்பத்தையும் துன்பத்தையும் தரும் எஜமானனை உயிரினம் அறியும் போது அதனால் அவனிடம் அடைக்கலம் புகுந்தான்.
ਮਨਮੁਖ ਤੇ ਅਭ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਸਿ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਦਿਵਾਨੇ ॥
சுய விருப்பம் கடவுள் பக்திக்கு வழிவகுக்காது. அவன் தன் அகங்காரத்தில் மூழ்கி பைத்தியமாகவே இருக்கிறான்.
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਖਿਨੁ ਊਭਿ ਪਇਆਲੀ ਜਬ ਲਗਿ ਸਬਦ ਨ ਜਾਨੇ ॥੩॥
இந்த மனம் கடவுளின் வார்த்தையை அறியாத வரை, அதுவரை வானம் பாதாளத்தில் அலையும்.
ਭੂਖ ਪਿਆਸਾ ਜਗੁ ਭਇਆ ਤਿਪਤਿ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਏ ॥
உலகம் பசி மற்றும் தாகத்தால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது, உண்மையான குரு இல்லாமல் அது திருப்தியடையாது.
ਸਹਜੈ ਸਹਜੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਏ ॥੪॥
இயற்கையான அமைதியை இயற்கையாகவே கண்டவர், அவர் மகிழ்ச்சியைப் பெறுகிறார் மற்றும் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் மரியாதைக்கு தகுதியானவர்.
ਦਰਗਹ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਇਕੁ ਆਪੇ ਨਿਰਮਲ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
குருவின் தூய பேச்சின் மூலம் இறைவன் ஒருவனே ஞானி என்ற அறிவைப் பெறுகிறான்.
ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਸਚੁ ਵੀਚਾਰਸਿ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੫॥
அவரே கவனத்துடன் கேட்பவர் மற்றும் சிந்திப்பவர் மற்றும் அவர் நிர்வாணபாதத்தைப் புரிந்துகொள்கிறார்.
ਜਲੁ ਤਰੰਗ ਅਗਨੀ ਪਵਨੈ ਫੁਨਿ ਤ੍ਰੈ ਮਿਲਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
நீர், நெருப்பு, காற்று ஆகிய அலைகளைக் கலந்து உலகைப் படைத்துள்ளார்.
ਐਸਾ ਬਲੁ ਛਲੁ ਤਿਨ ਕਉ ਦੀਆ ਹੁਕਮੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥੬॥
உலகப் பொருட்களில் அத்தனை பலத்தையும் வஞ்சகத்தையும் கொடுத்திருக்கிறார், எல்லாரும் அவருடைய கட்டளைக்குக் கட்டுப்பட்டிருக்கிறார்கள்.
ਐਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਆ ॥1
இப்படிப்பட்டவர்கள் உலகில் அரிது, அவர்கள் சோதித்து கருவூலத்தில் வைக்கப்படுகிறார்கள்.
ਜਾਤਿ ਵਰਨ ਤੇ ਭਏ ਅਤੀਤਾ ਮਮਤਾ ਲੋਭੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੭॥1
ஜாதி, ஜாதி, மோகம், பற்று, பேராசை ஆகியவற்றிலிருந்து விலகி இருப்பவர்கள்.
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤੀਰਥ ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
இறைவனின் திருநாமத்தின் யாத்திரையில் நீராடுபவர்கள் மட்டுமே தூய்மையானவர்கள். அவர்களின் துக்கம், பெருமை மற்றும் பாவங்களின் அழுக்குகள் நீங்கும்.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਲੈ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥੮॥੭॥
கடவுளுக்குப் பிரியமான மனிதர்களின் பாதங்களைக் கழுவுவது நமது துரதிர்ஷ்டம் என்கிறார் குருநானக்.