Page 888
ਮਨੁ ਕੀਨੋ ਦਹ ਦਿਸ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥
କିନ୍ତୁ ତୋର ମନ ଦଶ ଦିଗରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହୁଛି।
ਤਿਲਕੁ ਚਰਾਵੈ ਪਾਈ ਪਾਇ ॥
ତୁ ଶାଳଗ୍ରାମରେ ତିଳକ ଲଗାଉଛୁ ଆଉ ତାହାର ଚରଣ ସ୍ପର୍ଶ କରୁଛୁ।
ਲੋਕ ਪਚਾਰਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥੨॥
ଏହା ତୁ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରସନ୍ନ କରିବା ପାଇଁ ଅନ୍ଧ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଅଛୁ||2||
ਖਟੁ ਕਰਮਾ ਅਰੁ ਆਸਣੁ ਧੋਤੀ ॥
ତୁ ଷଡକର୍ମ ମଧ୍ୟ କରୁଅଛୁ, ଆସନ ଲଗାଇଛୁ ଆଉ ଅନ୍ୟ ସବୁ କ୍ରିୟା ମଧ୍ୟ କରୁଛୁ।
ਭਾਗਠਿ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪੜੈ ਨਿਤ ਪੋਥੀ ॥
ତୁ ଧନବାନ ଘରକୁ ଯାଇ ନିତ୍ୟ ପୋଥି ପଢୁଛୁ,
ਮਾਲਾ ਫੇਰੈ ਮੰਗੈ ਬਿਭੂਤ ॥
ମାଳା ଘୁରାଇ ଧନ ମାଗୁଅଛୁ।
ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋਇ ਨ ਤਰਿਓ ਮੀਤ ॥੩॥
ହେ ମିତ୍ର! ଏହି ବିଧି ଦ୍ଵାରା କେହି ମଧ୍ୟ ସଂସାର ସାଗରରୁ ପାର ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ||3||
ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
ପଣ୍ଡିତ ସେ ହିଁ ଅଟେ, ଯିଏ ଗୁରୁ-ଶବ୍ଦର ଅର୍ଜନ କରିଥାଏ,
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਕੀ ਓਸੁ ਉਤਰੀ ਮਾਇ ॥
ତ୍ରିଗୁଣାତ୍ମକ ମାୟା ତାହାର ମନରୁ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਚਤੁਰ ਬੇਦ ਪੂਰਨ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
ହେ ନାନକ! ହରିନାମର ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଚାରି ବେଦ ପାଠ କରିବାର ଫଳ ମିଳିଯାଏ ଏବଂ
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਾਇ ॥੪॥੬॥੧੭॥
ଆମେ ନାମର ଶରଣରେ ପଡି ଅଛୁ||4||6||17||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 5॥
ਕੋਟਿ ਬਿਘਨ ਨਹੀ ਆਵਹਿ ਨੇਰਿ ॥
କୋଟି କୋଟି ବିଘ୍ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାହା ପାଖକୁ ଆସେ ନାହିଁ,
ਅਨਿਕ ਮਾਇਆ ਹੈ ਤਾ ਕੀ ਚੇਰਿ ॥
ଅନେକ ମାୟା ତାହାର ଦାସୀ ବନିଯାନ୍ତି ତଥା
ਅਨਿਕ ਪਾਪ ਤਾ ਕੇ ਪਾਨੀਹਾਰ ॥
ଅନେକ ପାପ ମଧ୍ୟ ତାହାର ବଶରେ ରହିଥାନ୍ତି,
ਜਾ ਕਉ ਮਇਆ ਭਈ ਕਰਤਾਰ ॥੧॥
ଯାହା ଉପରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ କୃପା ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ ||1||
ਜਿਸਹਿ ਸਹਾਈ ਹੋਇ ਭਗਵਾਨ ॥
ଭଗବାନ ଯାହାର ସହାୟକ ବନିଯାନ୍ତି,
ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਉਆ ਕੈ ਸਰੰਜਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତାହାର ଅନେକ ପ୍ରୟାସ ସଫଳ ହୋଇଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਕਰਤਾ ਰਾਖੈ ਕੀਤਾ ਕਉਨੁ ॥
ଯାହାର ରକ୍ଷା ପରମେଶ୍ଵର କରିଥାନ୍ତି, ଅନ୍ୟ ଜୀବ ତାହାର କଣ ବିଗାଡି ପାରିବ?
ਕੀਰੀ ਜੀਤੋ ਸਗਲਾ ਭਵਨੁ ॥
ତାହାଙ୍କ କୃପାରୁ ପିମ୍ପୁଡି ମଧ୍ୟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଗତକୁ ଜିତି ପାରିଛି।
ਬੇਅੰਤ ਮਹਿਮਾ ਤਾ ਕੀ ਕੇਤਕ ਬਰਨ ॥
ତାହାଙ୍କ ମହିମା ଅନନ୍ତ ଅଟେ, ତାହାକୁ କିପରି ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇ ପାରିବ?
ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ਤਾ ਕੇ ਚਰਨ ॥੨॥
ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ସୁନ୍ଦର ଚରଣରେ ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ॥2॥
ਤਿਨ ਹੀ ਕੀਆ ਜਪੁ ਤਪੁ ਧਿਆਨੁ ॥
ସେ ହିଁ ଜପ, ତପ ଏବଂ ଧ୍ୟାନ କରିଛି,
ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦਾਨੁ ॥
ସେ ହିଁ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ଦାନ କରିଛି,
ਭਗਤੁ ਸੋਈ ਕਲਿ ਮਹਿ ਪਰਵਾਨੁ ॥
ସେହି ଭକ୍ତ କଳିଯୁଗରେ ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇଛି,
ਜਾ ਕਉ ਠਾਕੁਰਿ ਦੀਆ ਮਾਨੁ ॥੩॥
ଯାହାକୁ ଠାକୁର ସମ୍ମାନ ଦେଇଛନ୍ତି||3||
ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਭਏ ਪ੍ਰਗਾਸ ॥
ସନ୍ଥଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ମନରେ ଜ୍ଞାନର ପ୍ରକାଶ ହୋଇ ଯାଇଛି,
ਸਹਜ ਸੂਖ ਆਸ ਨਿਵਾਸ ॥
ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଛି, ସବୁ କାମନା ପୁରା ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬਿਸਾਸ ॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଦଗୁରୁ ବିଶ୍ଵାସ ଦିଆଇଛନ୍ତି,
ਨਾਨਕ ਹੋਏ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ॥੪॥੭॥੧੮॥
ସେ ଦାସର ଦାସ ବନି ଯାଇଛି||4||7||18||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 5॥
ਦੋਸੁ ਨ ਦੀਜੈ ਕਾਹੂ ਲੋਗ ॥
ହେ ଜୀବ! କାହାକୁ ଦୋଷ ଦେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ,
ਜੋ ਕਮਾਵਨੁ ਸੋਈ ਭੋਗ ॥
ବାସ୍ତବରେ ଯେଉଁ ଫଳ ଅର୍ଜନ କରିଅଛ, ତୁମେ ତାହା ଭୋଗ କରିବାକୁ ପଡିବ।
ਆਪਨ ਕਰਮ ਆਪੇ ਹੀ ਬੰਧ ॥
ନିଜ କର୍ମ ହିଁ ନିଜର ବନ୍ଧନ ଅଟେ ଏବଂ
ਆਵਨੁ ਜਾਵਨੁ ਮਾਇਆ ਧੰਧ ॥੧॥
ଜନ୍ମ-ମରଣ କେବଳ ମାୟାର ହିଁ ଖେଳ ଅଟେ॥1॥
ਐਸੀ ਜਾਨੀ ਸੰਤ ਜਨੀ ॥
ସନ୍ଥଜନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଏହି ସତ୍ୟ ଜଣାଯାଇ ଥାଏ,
ਪਰਗਾਸੁ ਭਇਆ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ବଚନ ଦ୍ଵାରା ମନରେ ଜ୍ଞାନର ପ୍ରକାଶ ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਤਨੁ ਧਨੁ ਕਲਤੁ ਮਿਥਿਆ ਬਿਸਥਾਰ ॥
ତନ, ଧନ ଏବଂ ନାରୀ ଏହିସବୁ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରସାର ଅଟେ।
ਹੈਵਰ ਗੈਵਰ ਚਾਲਨਹਾਰ ॥
କୁଶଳ ଘୋଡା ହାତୀ ମଧ୍ୟ ନାଶବାନ ଅଟେ।
ਰਾਜ ਰੰਗ ਰੂਪ ਸਭਿ ਕੂਰ ॥
ରାଜା, ରଙ୍ଗ-ତମାସା ଏବଂ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ସବୁ ମିଥ୍ୟା ଅଟେ।
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਹੋਇ ਜਾਸੀ ਧੂਰ ॥੨॥
ନାମ ବିନା ଏହାସବୁ ମାଟି ହୋଇଯିବ॥2॥ ||2||
ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਬਾਦਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
ଅହଙ୍କାରୀ ମନୁଷ୍ୟ ବ୍ୟର୍ଥରେ ହିଁ ଭ୍ରମରେ ରହିଥାଏ।
ਸੰਗਿ ਨਾਹੀ ਰੇ ਸਗਲ ਪਸਾਰੀ ॥
ଏହି ସବୁ ପ୍ରସାର ସାଥିରେ ଯାଏ ନାହିଁ।
ਸੋਗ ਹਰਖ ਮਹਿ ਦੇਹ ਬਿਰਧਾਨੀ ॥
ଦୁଃଖ ଓ ଖୁସି ମଧ୍ୟରେ ମାନବ ଶରୀର ବୁଢା ହୋଇଯାଏ।
ਸਾਕਤ ਇਵ ਹੀ ਕਰਤ ਬਿਹਾਨੀ ॥੩॥
ଏପରି କରି ହିଁ ଶାକ୍ତ ନିଜ ଜୀବନ ବିତାଇ ଥାଏ||3||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਕਲਿ ਮਾਹਿ ॥
କଳିଯୁଗରେ ହରିଙ୍କ ନାମ ହିଁ ଅମୃତ ଅଟେ ଆଉ
ਏਹੁ ਨਿਧਾਨਾ ਸਾਧੂ ਪਾਹਿ ॥
ସୁଖର ଖଜଣା ସାଧୁ-ମହାତ୍ମାଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛି।
ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਗੋਵਿਦੁ ਜਿਸੁ ਤੂਠਾ ॥
ହେ ନାନକ! ଗୋବିନ୍ଦ ଗୁରୁ ଯାହାଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଛନ୍ତି,
ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਮਈਆ ਤਿਨ ਹੀ ਡੀਠਾ ॥੪॥੮॥੧੯॥
ସେ ପ୍ରତି ଜୀବରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ଦେଖିଥାଏ||4||8||19||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 5॥
ਪੰਚ ਸਬਦ ਤਹ ਪੂਰਨ ਨਾਦ ॥
ସତସଙ୍ଗରେ ପାଞ୍ଚ ପ୍ରକାରର ଶବ୍ଦ ଗୁଞ୍ଜନ କରିଥାଏ,
ਅਨਹਦ ਬਾਜੇ ਅਚਰਜ ਬਿਸਮਾਦ ॥
ସେଠାରେ ବଡ ବିଚିତ୍ର ଏବଂ ଅଦ୍ଭୁତ ଅନାହଦ ଧ୍ୱନି ବାଜିଥାଏ।
ਕੇਲ ਕਰਹਿ ਸੰਤ ਹਰਿ ਲੋਗ ॥
ହରିଙ୍କ ସନ୍ଥଜନ କ୍ରୀଡା କରିଥାନ୍ତି,
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪੂਰਨ ਨਿਰਜੋਗ ॥੧॥
ସେଠାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ଲିପ୍ତ ପରଂବ୍ରହ୍ମର ନିବାସ ହୋଇଥାଏ॥1॥ ||1||
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਭਵਨ ॥
ସତସଙ୍ଗ ସ୍ଵାଭାବିକ ସୁଖ ଓ ଆନନ୍ଦର ଘର ଅଟେ।
ਸਾਧਸੰਗਿ ਬੈਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤਹ ਰੋਗ ਸੋਗ ਨਹੀ ਜਨਮ ਮਰਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେଠାରେ ସାଧୁ-ସନ୍ଥ ମିଶି ଭଗବାନଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାନ୍ତି ଆଉ ସେଠାରେ କୌଣସି ରୋଗ, ଶୋକ, ହୁଏନାହିଁ, ଜନ୍ମ ମରଣ ଦୂର ହୋଇଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਊਹਾ ਸਿਮਰਹਿ ਕੇਵਲ ਨਾਮੁ ॥
ସେଠାରେ କେବଳ ନାମ ସ୍ମରଣ ହିଁ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ
ਬਿਰਲੇ ਪਾਵਹਿ ਓਹੁ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥
କେହି ବିରଳ ହିଁ ଏହି ସୁଖ-ଶାନ୍ତିର ସ୍ଥାନ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ।
ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਕੀਰਤਨ ਆਧਾਰੁ ॥
ସେଠାରେ ଭକ୍ତଜନଙ୍କ ଭକ୍ତିଭାବ ହିଁ ଭୋଜନ ହୋଇଥାଏ ଆଉ ହରି-କୀର୍ତ୍ତନ ହିଁ ତାହାର ଆଧାର ହୋଇଥାଏ।