Page 881
ਰਾਮ ਜਨ ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮੁ ਬੋਲਾਇ ॥
ରାମଙ୍କ ଭକ୍ତ ଗୁରୁ ଉପଦେଶ ଅନୁସାରେ ରାମ ନାମ ହିଁ ଜପ କରିଥାନ୍ତି।
ਜੋ ਜੋ ਸੁਣੈ ਕਹੈ ਸੋ ਮੁਕਤਾ ਰਾਮ ਜਪਤ ਸੋਹਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯିଏ ରାମଙ୍କ ନାମ ଶୁଣିଥାଏ ଏବଂ ଜପ କରିଥାଏ, ସେ ସଂସାରର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସେ ରାମଙ୍କ ନାମ ଜପିଲେ ହୁଁ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਜੇ ਵਡ ਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਜਨਾ ਭੇਟਾਇ ॥
ଯଦି କପାଳରେ ଭାଗ୍ୟ ଉଜ୍ଜଳ ହୋଇଥାଏ, ପ୍ରଭୁ ଭକ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଭେଟ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਦਰਸਨੁ ਸੰਤ ਦੇਹੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਭੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥੨॥
ଯଦି କୃପା କରି ସନ୍ଥ ନିଜ ଦର୍ଶନ ଦିଅନ୍ତି, ସବୁ ଦୁଃଖ-ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଦୂର ହୋଇଯାଏ॥2॥
ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਰਾਮ ਜਨ ਨੀਕੇ ਭਾਗਹੀਣ ਨ ਸੁਖਾਇ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତ ବଡ ଉପକାରୀ ଅଟେ, କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟହୀନ ନିନ୍ଦୁକକୁ ତାହା ଲାଗେ ନାହିଁ।
ਜਿਉ ਜਿਉ ਰਾਮ ਕਹਹਿ ਜਨ ਊਚੇ ਨਰ ਨਿੰਦਕ ਡੰਸੁ ਲਗਾਇ ॥੩॥
ଭକ୍ତଜନ ଯେପରି ଉଚ୍ଚ ସ୍ଵରରେ ରାମ ନାମ ଜପ କରିଥାଏସେପରି ହିଁ ସର୍ପ ଫେଣା ଭଳି ନିନ୍ଦୁକକୁ ପୀଡିତ କରିଥାଏ॥3॥
ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਨਰ ਨਿੰਦਕ ਜਿਨ ਜਨ ਨਹੀ ਭਾਏ ਹਰਿ ਕੇ ਸਖਾ ਸਖਾਇ ॥
ନିନ୍ଦୁକ ବ୍ୟକ୍ତି ଧିକ୍କାର ଯୋଗ୍ୟ ଅଟେ, ଯାହାକୁ ସନ୍ଥଜନ ଭଲ ଲାଗନ୍ତି ନାହିଁ, ଯିଏ ହରିଙ୍କ ମିତ୍ର ଏବଂ ସାଥି ଅଟେ।
ਸੇ ਹਰਿ ਕੇ ਚੋਰ ਵੇਮੁਖ ਮੁਖ ਕਾਲੇ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਜ ਨ ਭਾਇ ॥੪॥
ଯାହାକୁ ଗୁରୁଙ୍କ ମାନ ସମ୍ମାନ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ, ସେ ବିମୁଖ, ତିରସ୍କୃତ ଏବଂ ହରିଙ୍କ ଚୋର ଅଟେ॥4॥
ਦਇਆ ਦਇਆ ਕਰਿ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਹਮ ਦੀਨ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਇ ॥
ହେ ଶ୍ରୀ ହରି! ଆମେ ଦୀନ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଛୁ, ଦୟା କରି ଆମର ରକ୍ଷା କର।
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੁਮ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥੫॥੨॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁମେ ଆମର ପିତା ଅଟ ଆଉ ଆମେ ତୋର ସନ୍ତାନ ଅଟୁ, କ୍ଷମା କରି ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳନ କରାଇ ଦିଅ||5||2||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 4॥
ਹਰਿ ਕੇ ਸਖਾ ਸਾਧ ਜਨ ਨੀਕੇ ਤਿਨ ਊਪਰਿ ਹਾਥੁ ਵਤਾਵੈ ॥
ହରିଙ୍କ ସଖା ସାଧୁଜନ ବଡ ଉପକାରୀ ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭୁ ନିଜ ହାତ ରଖିଥାନ୍ତି।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧ ਸੇਈ ਪ੍ਰਭ ਭਾਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੧॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ସାଧୁଜନ ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ ଏବଂ ତାହାଙ୍କୁ କୃପା କରିଥାନ୍ତି॥1॥
ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਮੇਲਿ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
ହେ ରାମ! ମୋତେ ଭକ୍ତଙ୍କ ସହିତ ମିଶାଇ ଦିଅ, କାରଣ ସେ ହିଁ ମୋର ମନକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାନ୍ତି।
ਅਮਿਉ ਅਮਿਉ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ਮਿਲਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହରିରସ ଅମୃତ ସମାନ ବଡ ମିଠା ଅଟେ ଆଉ ସନ୍ଥଜନଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ହିଁ ମୁଖରେ ଦିଆ ଯାଇପାରେ॥1॥ରୁହ॥
ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਰਾਮ ਜਨ ਊਤਮ ਮਿਲਿ ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਵੈ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତଜନ ବଡ ଉତ୍ତମ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଉତ୍ତମ ପଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਹਮ ਹੋਵਤ ਚੇਰੀ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੀ ਮੇਰਾ ਠਾਕੁਰੁ ਖੁਸੀ ਕਰਾਵੈ ॥੨॥
ଯଦି ମୋର ଠାକୁର ମୋ' ଉପରେ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାନ୍ତି, ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ଦାସର ଦାସର ସେବିକା ହୋଇଯିବି॥2॥
ਸੇਵਕ ਜਨ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਰਿਦ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਵੈ ॥
ସେହି ଭକ୍ତଜନ ବଡ ଭାଗ୍ୟଶାଳୀ ଅଟେ, ଯିଏ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଉପାସନା କରିଥାଏ ଏବଂ ତାହାର ମନ-ତନ ଓ ହୃଦୟରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରୀତି ଲାଗି ରହିଥାଏ।
ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਬਾਤਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਕੂੜੋ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରୀତି ବିନା ହିଁ ବହୁତ କଥା କହିଥାଏ, ସେ ମିଥ୍ୟା ବୋଲି ମିଥ୍ୟା ଫଳ ହାସଲ କରିଥାଏ॥3॥
ਮੋ ਕਉ ਧਾਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤੇ ਹਰਿ ਸੰਤ ਪਗੀ ਲੇ ਪਾਵੈ ॥
ହେ ଜଗତର ଜୀବନଦାତା! ମୋ' ଉପରେ କୃପା କର, ଯେପରି ସନ୍ଥଙ୍କ ଚରଣର ଆଶ୍ରୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ।
ਹਉ ਕਾਟਉ ਕਾਟਿ ਬਾਢਿ ਸਿਰੁ ਰਾਖਉ ਜਿਤੁ ਨਾਨਕ ਸੰਤੁ ਚੜਿ ਆਵੈ ॥੪॥੩॥
ହେ ନାନକ! ମୁଁ ନିଜ ମସ୍ତକ କାଟି ମାର୍ଗରେ ରଖି ଦେବି ଯେପରି ସନ୍ଥ ସେଥିରେ ଚଢି ମୋ' ପାଖକୁ ଆସିଯିବେ||4||3||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ରାମକଲୀ ମହଲା 4॥
ਜੇ ਵਡ ਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਵਡ ਮੇਰੇ ਜਨ ਮਿਲਦਿਆ ਢਿਲ ਨ ਲਾਈਐ ॥
ଯଦି ମୋର ବଡ ଭାଗ୍ୟ ହୋଇଥାଏ, ସନ୍ଥଜନଙ୍କ ସହିତ ମିଳନରେ କୌନ ସି ବିଳମ୍ବ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ।
ਹਰਿ ਜਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੁੰਟ ਸਰ ਨੀਕੇ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਤੁ ਨਾਵਾਈਐ ॥੧॥
ଭକ୍ତଜନ ଅମୃତର କୁଣ୍ଡ ଏବଂ ପବିତ୍ର ସରୋବର ଅଟନ୍ତି ଆଉ ସେଥିରେ ଉତ୍ତମ ଭାଗ୍ୟରୁ ହିଁ ସ୍ନାନ କରିହୁଏ॥1॥
ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਕਾਰੈ ਲਾਈਐ ॥
ହେ ରାମ! ମୋତେ ଭକ୍ତଜନଙ୍କ ସେବାରେ ଲଗାଅ, ଯେପରି
ਹਉ ਪਾਣੀ ਪਖਾ ਪੀਸਉ ਸੰਤ ਆਗੈ ਪਗ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੂਰਿ ਮੁਖਿ ਲਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେହି ସନ୍ଥଙ୍କ ପାଣି, ପଙ୍ଖା, ଅଟା ପେଷିବାର ସେବା କରିବି ଏବଂ ତାହାଙ୍କ ପାଦ ମଳି ଧୋଇ ତାହାଙ୍କ ଚରଣ-ଧୂଳି ମସ୍ତକରେ ଲଗାଇବି॥1॥ରୁହ॥
ਹਰਿ ਜਨ ਵਡੇ ਵਡੇ ਵਡ ਊਚੇ ਜੋ ਸਤਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈਐ ॥
ଭକ୍ତଜନ ବଡ ପରୋପକାରୀ ଏବଂ ମହାନ ହୋଇଥାନ୍ତି, ଯିଏ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ କରାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਸਤਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਮਿਲਿ ਸਤਗੁਰ ਪੁਰਖ ਧਿਆਈਐ ॥੨॥
ସଦଗୁରୁଙ୍କ ଭଳି ମହାନ ଆଉ କେହି ନାହାନ୍ତି ଏବଂ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ହିଁ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ କରାଯାଇ ପାରେ॥2॥
ਸਤਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਤਿਨ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਲਾਜ ਰਖਾਈਐ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ସଦଗୁରୁଙ୍କ ଶରଣରେ ପଡିଥାଏ, ସେ ପରମ ସତ୍ୟ ପାଇନିଏ ଏବଂ ମୋର ଠାକୁର ତାହାର ସମ୍ମାନ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି।
ਇਕਿ ਅਪਣੈ ਸੁਆਇ ਆਇ ਬਹਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਜਿਉ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਈਐ ॥੩॥
କିଛି ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜର ସ୍ଵାର୍ଥ ପାଇଁ ଗୁରୁଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ବସିଥାନ୍ତି ଆଉ ବାଗ ଭଳି ସମାଧି ଲଗାଇ ଥାନ୍ତି॥3॥
ਬਗੁਲਾ ਕਾਗ ਨੀਚ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਕਰੰਗ ਬਿਖੂ ਮੁਖਿ ਲਾਈਐ ॥
ବଗ ଏବଂ କାଉ ଭଳି ନୀଚ ସଙ୍ଗତିରେ ଯାଇ ନର୍ଦ୍ଦମାରେ ମୁହଁ ଲଗାଇବାକୁ ପଡିଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਮੇਲਿ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਹੰਸੁ ਕਰਾਈਐ ॥੪॥੪॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ ଗୁରୁଙ୍କ ସଙ୍ଗତିରେ ମିଶାଇ ଦିଅ, ଯେପରି ଗୁରୁ ମୋତେ ବଗରୁ ହଂସ ବନାଇ ଦେବେ||4||4||