Page 758
ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਸੋਭ ਕਰੇ ਜਲੁ ਬਰਸੈ ਤਿਉ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਬਿਗਸਾਈ ॥੧੬॥
ଯେପରି ବର୍ଷା ହେଲେ ପୃଥିବୀ ସୁନ୍ଦର ଲାଗିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ଶିଷ୍ୟ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଥାଏ॥16॥
ਸੇਵਕ ਕਾ ਹੋਇ ਸੇਵਕੁ ਵਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਿਨਉ ਬੁਲਾਈ ॥੧੭॥
ମୁଁ ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କ ସେବକର ସେବକ ବନି ତାହାଙ୍କ ସେବା କରିଥାଏ ଆଉ ବିନତି କରି ତାହାଙ୍କୁ ବୋଲାଇଥାଏ॥17॥
ਨਾਨਕ ਕੀ ਬੇਨੰਤੀ ਹਰਿ ਪਹਿ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਗੁਰ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੧੮॥
ନାନକଙ୍କ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖରେ ବିନତି, 'ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିବି'॥18॥
ਤੂ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਗੁਰ ਵਿਚੁ ਦੇ ਤੁਝਹਿ ਧਿਆਈ ॥੧੯॥
ହେ ଇଶ୍ଵର! ତୁ ନିଜେ ହିଁ ଗୁରୁ ଅଟୁ ଆଉ ନିଜେ ହିଁ ଶିଷ୍ୟ ଅଟୁ, ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ମାଧ୍ଯମରୁ ତୋର ହିଁ ଚିନ୍ତନ କରିଥାଏ॥19॥
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸੇਵਹਿ ਸੋ ਤੂਹੈ ਹੋਵਹਿ ਤੁਧੁ ਸੇਵਕ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥੨੦॥
ଯିଏ ତୋର ଉପାସନା କରିଥାଏ, ସେ ତୋର ସ୍ୱରୂପ ବନିଯାଏ, ତୁମେ ନିଜ ସେବକର ସମ୍ମାନ ରକ୍ଷା କରି ଆସିଛ॥20॥
ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਤੇਰੇ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਦੇਵਾਈ ॥੨੧॥
ହେ ହରି! ତୋର ଭକ୍ତିର ଭଣ୍ଡାର ଭରି ରହିଛି, କିନ୍ତୁ ତୋତେ ଯାହାକୁ ଭଲ ଲାଗିଥାଏ, ତାହାକୁ ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଦେଉ॥21॥
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਹੋਰ ਨਿਹਫਲ ਸਭ ਚਤੁਰਾਈ ॥੨੨॥
ଯାହାକୁ ତୁ ଦେଉ, ତୋର ସେହି ସେବକ ଏହା ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ ଆଉ ସବୁ ଚତୁରତା ନିଷ୍ଫଳ ଅଟେ॥22॥
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਸੋਇਆ ਮਨੁ ਜਾਗਾਈ ॥੨੩॥
ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରି ନିଜ ଅଜ୍ଞାନତାର ନିଦ୍ରାରେ ଥିବା ମନକୁ ଜାଗ୍ରତ କରାଇଛି॥23॥
ਇਕੁ ਦਾਨੁ ਮੰਗੈ ਨਾਨਕੁ ਵੇਚਾਰਾ ਹਰਿ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਰਾਈ ॥੨੪॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ନାନକ ବିଚରା ତୋ' ଠାରୁ ଏକ ଦାନ ମାଗିଥାନ୍ତି ଯେ ମୋତେ ନିଜ ଦାସର ଦାସ ବନାଇ ଦିଅ॥24॥
ਜੇ ਗੁਰੁ ਝਿੜਕੇ ਤ ਮੀਠਾ ਲਾਗੈ ਜੇ ਬਖਸੇ ਤ ਗੁਰ ਵਡਿਆਈ ॥੨੫॥
ଯଦି ମୋର ଗୁରୁ ମୋତେ କୌଣସି କଥାରେ ଗାଳି ଦିଅନ୍ତି, ତାହା ମୋତେ ବହୁତ ମିଠା ଲାଗିଥାଏ, ଯଦି ସେ ମୋତେ କ୍ଷମା କରି ଦିଅନ୍ତି ତାହା ଗୁରୁଙ୍କ ବଡପଣ ଅଟେ॥25॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲਹਿ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਏ ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥੨੬॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ଯାହା ବୋଲିଥାଏ, ତାହା ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସ୍ଵୀକୃତ ହୋଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀ ମନୁଷ୍ୟର ବଚନ ସ୍ଵୀକୃତ ହୁଏନାହିଁ॥26॥
ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਵਰਫ ਵਰਸੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਗੁਰ ਦੇਖਣ ਜਾਈ ॥੨੭॥
ଯଦି ଭୟଙ୍କର ଶୀତ, କରକା ଓ ତୁଷାର ପଡିଥାଏ, ତାହାହେଲେ ମଧ୍ୟ ଗୁରୁଙ୍କ ଶିଷ୍ୟ ଗୁରୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ଯାଇଥାଏ॥27॥
ਸਭੁ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਦੇਖਉ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਵਿਚਿ ਅਖੀ ਗੁਰ ਪੈਰ ਧਰਾਈ ॥੨੮॥
ମୁଁ ରାତିଦିନ ଗୁରୁଙ୍କୁ ଦେଖିଥାଏ, ନିଜ ଆଖିରେ ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣ ସ୍ଥାପନ କରିଥାଏ॥28॥
ਅਨੇਕ ਉਪਾਵ ਕਰੀ ਗੁਰ ਕਾਰਣਿ ਗੁਰ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਈ ॥੨੯॥
ମୁଁ ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କୁ ଖୁସି କରିବା ପାଇଁ ଅନେକ ଉପାୟ କରିଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଯାହା ଗୁରୁଙ୍କ ଇଛାରେ ଲାଗିଥାଏ, ତାହା ମଞ୍ଜୁର ହୋଇଥାଏ॥29॥
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਗੁਰ ਚਰਣ ਅਰਾਧੀ ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਮੇਰੇ ਸਾਈ ॥੩੦॥
ହେ ମୋର ମାଲିକ! ମୋ' ଉପରେ ଏପରି ଦୟା କର ଯେ ମୁଁ ଦିନରାତି ଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣର ଆରାଧନା କରିବି॥30॥
ਨਾਨਕ ਕਾ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਈ ॥੩੧॥
ଗୁରୁ ହିଁ ନାନକଙ୍କ ଜୀବନ ଓ ଶରୀର ଅଟେ ଆଉ ଗୁରୁଙ୍କୁ ମିଶି ସେ ତୃପ୍ତ ଓ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇଥାଏ॥31॥
ਨਾਨਕ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਹੈ ਜਤ ਕਤ ਤਤ ਗੋਸਾਈ ॥੩੨॥੧॥
ନାନକଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ସବୁ ଜାଗାରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି, ସେ ସୃଷ୍ଟିର କୋଣ କୋଣରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛନ୍ତି॥32॥1॥
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੧੦
ରାଗ ସୁହୀ ମହଲା 4 ଅଷ୍ଟପଦୀ ଘର 10
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଇଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਅੰਦਰਿ ਸਚਾ ਨੇਹੁ ਲਾਇਆ ਪ੍ਰੀਤਮ ਆਪਣੈ ॥
ହେ ଭାଇ! ଗୁରୁ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସଚ୍ଚା ପ୍ରେମ ଲଗାଇଛନ୍ତି।
ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਜਾ ਗੁਰੁ ਦੇਖਾ ਸਾਮ੍ਹ੍ਹਣੇ ॥੧॥
ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଗୁରୁଙ୍କୁ ନିଜ ସାମ୍ନାରେ ଦେଖିଥାଏ, ମୋର ତନ-ମନ ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇଯାଏ॥1॥
ਮੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਹੁ ॥
ମୋ' ପାଖରେ ପ୍ରଭୁନାମର ଅମୂଲ୍ୟ ଧନ ଅଛି
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯାହା ମୁଁ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରୁ ପାଇଛି, ସେହି ଅମୃତ-ନାମ ଅଗମ୍ୟ ଏବଂ ଅଥଳ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਹਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗਾ ਪਿਆਰੁ ॥
ମୁଁ ସଦଗୁରୁଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରି ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି ଆଉ ପ୍ରଭୁ ନାମ ସହିତ ମୋର ପ୍ରେମ ଲଗାଇଛନ୍ତି।
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਮੇਲਿਅਨੁ ਪਾਇਆ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੨॥
ପ୍ରଭୁ କୃପା କରି ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳାଇଛନ୍ତି ଆଉ ମୁଁ ମୋକ୍ଷ ଦ୍ଵାର ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି॥2॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਬਿਰਹੀ ਨਾਮ ਕਾ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੇਉ ॥
ମୋର ସଦଗୁରୁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମର ପ୍ରେମୀ ଅଟେ, ଯଦି ସେ ମିଳିଯାନ୍ତି, ମୁଁ ନିଜ ତନ-ମନ ତାହାଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରିବି।
ਜੇ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਪੀਏਉ ॥੩॥
ଯଦି ପୂର୍ବରୁ ହିଁ ମୋର ଭାଗ୍ୟରେ ଲେଖା ହୋଇଥାଏ, ତାହାହେଲେ ଅମୃତ-ନାମକୁ ପାନ କରିଥାଏ॥3॥
ਸੁਤਿਆ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀਐ ਉਠਦਿਆ ਭੀ ਗੁਰੁ ਆਲਾਉ ॥
ଶୋଇବା ସମୟରେ ଗୁରୁଙ୍କ ସ୍ତୁତି କରିବା ଉଚିତ ଆଉ ଜାଗ୍ରତ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ଗୁରୁ ଗୁରୁ ଜପିବା ଉଚିତ।
ਕੋਈ ਐਸਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੇ ਮਿਲੈ ਹਉ ਤਾ ਕੇ ਧੋਵਾ ਪਾਉ ॥੪॥
ଯଦି କେହି ଏପରି ଗୁରୁମୁଖୀ ମିଳିଯାନ୍ତି, ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ଧୋଇବି॥4॥
ਕੋਈ ਐਸਾ ਸਜਣੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਮੈ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਦੇਇ ਮਿਲਾਇ ॥
ମୋ' ପାଇଁ ଏପରି ସଜ୍ଜନ ସନ୍ଧାନ କର, ଯିଏ ମୋତେ ମୋର ପ୍ରିୟତମ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳାଇ ଦେବେ।
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੫॥
ମୁଁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ହରିଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି॥5॥