Page 674
ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਤੁਮ ਹੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਹੁ ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੁਮਰੇ ਧਾਰੇ ॥੧॥
ପ୍ରତି କ୍ଷଣରେ ତୁମେ ଆମର ପାଳନ ପୋଷଣ କରୁଅଛ, ଆମେ ତୁମ ଦ୍ଵାରା ଜାତ ହୋଇଥିବା ସନ୍ତାନ ଅଟୁ॥1॥
ਜਿਹਵਾ ਏਕ ਕਵਨ ਗੁਨ ਕਹੀਐ ॥
ଆମେ ଏକ ଜିହ୍ଵାରେ ତୁମର କେଉଁ କେଉଁ ଗୁଣ କଥନ କରିବୁ?
ਬੇਸੁਮਾਰ ਬੇਅੰਤ ਸੁਆਮੀ ਤੇਰੋ ਅੰਤੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਲਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ଅସୁମାରି ଓ ଅନନ୍ତ ସ୍ଵାମୀ! କେହି ମଧ୍ୟ ତୋର ଅନ୍ତ ଜାଣି ନାହାନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਕੋਟਿ ਪਰਾਧ ਹਮਾਰੇ ਖੰਡਹੁ ਅਨਿਕ ਬਿਧੀ ਸਮਝਾਵਹੁ ॥
ଏଚଆର ପ୍ରଭୁ! ତୁମେ ଆମର କୋଟି କୋଟି ପାପ ନାଶ କରୁଅଛ ଆଉ ଅନେକ ବିଧିରେ ଉପଦେଶ ଦେଉଅଛ।
ਹਮ ਅਗਿਆਨ ਅਲਪ ਮਤਿ ਥੋਰੀ ਤੁਮ ਆਪਨ ਬਿਰਦੁ ਰਖਾਵਹੁ ॥੨॥
ଆମେ ଜ୍ଞାନହୀନ ଅଟୁ ଆଉ ଆମର ମତି ବହୁତ ନ୍ୟୁନ ଅଟେ, ତୁମେ ନିଜର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରୁଅଛ॥2॥
ਤੁਮਰੀ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਆਸਾ ਤੁਮ ਹੀ ਸਜਨ ਸੁਹੇਲੇ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଆମେ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଛୁ ଆଉ ଆମ ପାଖରେ ତୋର ହିଁ ସାହାରା ଅଛି, କାରଣ ତୁ ହିଁ ଆମର ସୁଖଦାୟକ ସଜ୍ଜନ ଅଟୁ।
ਰਾਖਹੁ ਰਾਖਨਹਾਰ ਦਇਆਲਾ ਨਾਨਕ ਘਰ ਕੇ ਗੋਲੇ ॥੩॥੧੨॥
ନାନକ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ ହେ ରକ୍ଷା କରିବା ବାଲା ଦୟାଳୁ ପ୍ରଭୁ! ଆମର ରକ୍ଷା କର, କାରଣ ଆମେ ତୋର ଘରର ସେବକ ଅଟୁ॥3॥12॥
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਪੂਜਾ ਵਰਤ ਤਿਲਕ ਇਸਨਾਨਾ ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਬਹੁ ਦੈਨ ॥
ଲୋକମାନେ ନିଜ ଦେବତାଙ୍କ ପୂଜା କରିଥାନ୍ତି, ବ୍ରତ-ଉପବାସ ରଖିଥାନ୍ତି, ନିଜ କପାଳରେ ତିଳକ ଲଗାଇ ଥାଆନ୍ତି, ତୀର୍ଥ ସ୍ଥାନରେ ସ୍ନାନ କରିଥାନ୍ତି, ପୂଣ୍ୟ କର୍ମ କରି ବହୁତ ଦାନ ଦେଇଥାନ୍ତି,
ਕਹੂੰ ਨ ਭੀਜੈ ਸੰਜਮ ਸੁਆਮੀ ਬੋਲਹਿ ਮੀਠੇ ਬੈਨ ॥੧॥
ସେମାନେ ମଧୁର ବଚନ ବୋଲିଥାନ୍ତି, ପରନ୍ତୁ ସ୍ଵାମୀ-ପ୍ରଭୁ ଏହା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରସନ୍ନ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ॥1॥
ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਕੋ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਮਨ ਚੈਨ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଜପିବା ଦ୍ଵାରା ହିଁ ମନକୁ ଶାନ୍ତି ମିଳିଥାଏ।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਖੋਜਹਿ ਸਭਿ ਤਾ ਕਉ ਬਿਖਮੁ ਨ ਜਾਈ ਲੈਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସମସ୍ତେ ଅନେକ ବିଧି ଦ୍ଵାରା ସେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସନ୍ଧାନ କରିଥାନ୍ତି, ପରନ୍ତୁ ତାହାଙ୍କ ସଂଧା ବଡ କଠିନ ଅଟେ ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ସନ୍ଧାନ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਜਾਪ ਤਾਪ ਭ੍ਰਮਨ ਬਸੁਧਾ ਕਰਿ ਉਰਧ ਤਾਪ ਲੈ ਗੈਨ ॥
ମନ୍ତ୍ର ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା, ତପସ୍ୟା କରିବା ଦ୍ଵାରା, ପୃଥିବୀରେ ଭ୍ରମଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରାଣାୟମ ଇତ୍ୟାଦି ଦ୍ଵାରା
ਇਹ ਬਿਧਿ ਨਹ ਪਤੀਆਨੋ ਠਾਕੁਰ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਕਰਿ ਜੈਨ ॥੨॥
ଠାକୁର ପ୍ରଭୁ ପ୍ରସନ୍ନ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, କୌଣସି ଯୁକ୍ତି ଦ୍ଵାରା ମଧ୍ୟ ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ॥2॥
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਨਿਰਮੋਲਕੁ ਹਰਿ ਜਸੁ ਤਿਨਿ ਪਾਇਓ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪੈਨ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅମୃତ ନାମ ଅମୂଲ୍ୟ ଅଟେ ଆଉ ହରି ଯଶର ଦାନ ସେ ଭଗଶାଳୀ ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ, ଯାହା ଉପରେ ତାହାଙ୍କ କୃପା ହୋଇଥାଏ।
ਸਾਧਸੰਗਿ ਰੰਗਿ ਪ੍ਰਭ ਭੇਟੇ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਜਨ ਰੈਨ ॥੩॥੧੩॥
ହେ ନାନକ! ଯାହାକୁ ସତସଙ୍ଗତିରେ ପ୍ରେମ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁ ମିଳିଯାନ୍ତି, ସେହି ମନୁଷ୍ୟର ଜୀବନ-ରାତ୍ରି ସୁଖରେ ଅତିବାହିତ ହୋଇଥାଏ॥3॥13॥
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਬੰਧਨ ਤੇ ਛੁਟਕਾਵੈ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਨਾਵੈ ॥
କଣ କେହି ଏପରି ଅଛି, ଯିଏ ମୋତେ ମାୟାର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ କରାଇବ, ମୋତେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳାଇ ଦେବ, ମୋତେ ହରିଙ୍କ ନାମ ଶୁଣାଇ ଦେବ,
ਅਸਥਿਰੁ ਕਰੇ ਨਿਹਚਲੁ ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਬਹੁਰਿ ਨ ਕਤਹੂ ਧਾਵੈ ॥੧॥
ମୋର ଏହି ମନ ସ୍ଥିର ଓ ଅଟଳ କରିଦେବ, ଯାହା ଫଳରେ ସେ ଏଣେ ତେଣେ ଦୌଡିବ ନାହିଁ?॥1॥
ਹੈ ਕੋਊ ਐਸੋ ਹਮਰਾ ਮੀਤੁ ॥
କଣ କେହି ଏପରି ମିତ୍ର ଅଛି?
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਜੀਉ ਹੀਉ ਦੇਉ ਅਰਪਉ ਅਪਨੋ ਚੀਤੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ନିଜର ସାରା ଧନ-ସମ୍ପତ୍ତି, ନିଜ ପ୍ରାଣ, ନିଜ ହୃଦୟ ସବୁ କିଛି ଦେବି॥1ରୁହ॥
ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਇਨ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਲਾਗੈ ॥
ମୋର ଅଭିଳାଷ ଅଛି ଯେ ପର ଧନ, ପର ନାରୀର ତନ ଏବଂ ପର ନିନ୍ଦାରେ ମୋର ପ୍ରୀତି କଦାପି ନ ଲାଗୁ।
ਸੰਤਹ ਸੰਗੁ ਸੰਤ ਸੰਭਾਖਨੁ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਿ ਮਨੁ ਜਾਗੈ ॥੨॥
ମୁଁ ସନ୍ଥଙ୍କ ସାଥିରେ ଜ୍ଞାନ-ଗୋଷ୍ଠୀ କରିବି ଏବଂ ହରି-କୀର୍ତ୍ତନରେ ମୋର ମନ ଜାଗ୍ରତ ରହୁ॥2॥
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਦਇਆਲ ਪੁਰਖ ਪ੍ਰਭ ਸਰਬ ਸੂਖ ਦਇਆਲਾ ॥
ହେ ପରମପୁରୁଷ! ତୁ ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଅଟୁ, ତୁ ବଡ ଦୟାଳୁ ଅଟୁ, ହେ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ସର୍ବ ସୁଖ ପ୍ରଦାନ କରିବା ବାଲା ଅଟୁ।
ਮਾਗੈ ਦਾਨੁ ਨਾਮੁ ਤੇਰੋ ਨਾਨਕੁ ਜਿਉ ਮਾਤਾ ਬਾਲ ਗੁਪਾਲਾ ॥੩॥੧੪॥
ହେ ଜଗତପାଳକ! ଯେପରି ପୁତ୍ର ନିଜ ମାତା ଠାରୁ ଭୋଜନ ମାଗିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ନାନକ ତୋ’ ଠାରୁ ତୋର ନାମର ଦାନ ମାଗିଥାନ୍ତି॥3॥14॥
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਲੀਨੇ ਸੰਤ ਉਬਾਰਿ ॥
ହରି ନିଜ ସନ୍ଥଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି।
ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਕੀ ਚਿਤਵੈ ਬੁਰਿਆਈ ਤਿਸ ਹੀ ਕਉ ਫਿਰਿ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ହରିଙ୍କ ଦାସର ମନ୍ଦ ଚିନ୍ତା କରିଥାଏ, ତାହାକୁ ହିଁ ସେ ଶେଷରେ ନଷ୍ଟ କରି ଦିଅନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਜਨ ਕਾ ਆਪਿ ਸਹਾਈ ਹੋਆ ਨਿੰਦਕ ਭਾਗੇ ਹਾਰਿ ॥
ପ୍ରଭୁ ନିଜ ସେବକର ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ସହାୟକ ବନି ଯାଇଛନ୍ତି ତଥା ନିନ୍ଦୁକ ପରାଜିତ ହୋଇ ଚାଲି ଯାଇଛି।
ਭ੍ਰਮਤ ਭ੍ਰਮਤ ਊਹਾਂ ਹੀ ਮੂਏ ਬਾਹੁੜਿ ਗ੍ਰਿਹਿ ਨ ਮੰਝਾਰਿ ॥੧॥
ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ନିନ୍ଦୁକ ସେଠାରେ ହିଁ ମରି ଯାଇଛି ଆଉ ସେ ପୁନଃ ଅନେକ ଯୋନିରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିଥାଏ ଏବଂ ତାହାକୁ ନିଜ ଘରେ ନିବାସ ମିଳେନାହିଁ॥1॥
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪਰਿਓ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਅਪਾਰਿ ॥
ନାନକ ଦୁଃଖ ନାଶକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣ ନେଇଛନ୍ତି ଆଉ ସର୍ବଦା ଅନନ୍ତ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ।
ਨਿੰਦਕ ਕਾ ਮੁਖੁ ਕਾਲਾ ਹੋਆ ਦੀਨ ਦੁਨੀਆ ਕੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥੧੫॥
ଦୀନ-ଦୁନିଆର ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରରେ ସେହି ନିନ୍ଦୁକର ମୁହଁ କଳା ହୋଇଛି ଅର୍ଥାତ ତିରସ୍କୃତ ହୋଇଛି॥2॥15॥
ਧਨਾਸਿਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ଧନାସରୀ ମହଲା 5 ॥
ਅਬ ਹਰਿ ਰਾਖਨਹਾਰੁ ਚਿਤਾਰਿਆ ॥
ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ରକ୍ଷକ ହରିଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିଛି,
ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤ ਕੀਏ ਖਿਨ ਭੀਤਰਿ ਸਗਲਾ ਰੋਗੁ ਬਿਦਾਰਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେ ମୋତେ, ପତିତକୁ, ଏକ କ୍ଷଣରେ ହିଁ ପବିତ୍ର ବନାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ଆଉ ମୋର ସାରା ରୋଗ ନାଶ କରି ଦେଇଛନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਗੋਸਟਿ ਭਈ ਸਾਧ ਕੈ ਸੰਗਮਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮਾਰਿਆ ॥
ଯେତେବେଳେ ସାଧୁଙ୍କ ସମାଗମରେ ମୋର ଜ୍ଞାନ ଚର୍ଚ୍ଚା ହୋଇଛି, ମୋର ମୋର ମନରୁ କାମ, କ୍ରୋଧ ଏବଂ ଲୋଭ ନଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪੂਰਨ ਨਾਰਾਇਨ ਸੰਗੀ ਸਗਲੇ ਤਾਰਿਆ ॥੧॥
ମୁଁ ସେହି ପୂର୍ଣ୍ଣ ନାରାୟଣଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରି ନିଜର ସମସ୍ତ ସାଙ୍ଗ-ସାଥୀଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଭବସାଗରରୁ ବୁଡିବାରୁ ରକ୍ଷା କରିଛନ୍ତି॥1॥