Page 1393
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਸਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਰਦਾਯਉ ਉਲਟਿ ਗੰਗ ਪਸ੍ਚਮਿ ਧਰੀਆ ॥
ଯେଉଁ ହରିନାମ ଗୁରୁ ନାନକ ଉଚ୍ଚାରଣ କରି ଜିଜ୍ଞାସୁକୁ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ (ନିଜ ଶିଷ୍ୟ ଭାଇ ଲହଣାଙ୍କୁ ଗୁରୁ ଗାଦି ସମର୍ପଣ କରି) ଯେପରି ଗଙ୍ଗାକୁ ପୂର୍ବ ଦିଗରୁ ପଶ୍ଚିମ ଦିଗକୁ ଓଲଟା ଦିଗରେ ପ୍ରବାହିତ କରାଇଛନ୍ତି।
ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਅਛਲੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਰ ਕਉ ਫੁਰਿਆ ॥੧॥
ସେହି ଛଳହୀନ ନାମ ଯାହା ଭକ୍ତକୁ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର କରାଇ ଥାଏ, ତାହା ଗୁରୁ ଅମରଦାସଙ୍କ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇ ଯାଇଛି||1||
ਸਿਮਰਹਿ ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਜਖ੍ ਅਰੁ ਕਿੰਨਰ ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਹਰਾ ॥
ସେହି ହରିନାମର ସ୍ମରଣ ଯକ୍ଷ, କିନ୍ନର, ସିଦ୍ଧ-ସାଧକ ଏବଂ ଶିବ ମଧ୍ୟ କରିଥାନ୍ତି।
ਸਿਮਰਹਿ ਨਖ੍ਯ੍ਯਤ੍ਰ ਅਵਰ ਧ੍ਰੂ ਮੰਡਲ ਨਾਰਦਾਦਿ ਪ੍ਰਹਲਾਦਿ ਵਰਾ ॥
ଅନେକ ନକ୍ଷତ୍ର, ଭକ୍ତ ଧ୍ରୁବ-ମଣ୍ଡଳ, ନାରଦ ମୁନି, ପ୍ରହଲାଦ ଭକ୍ତ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ଜପ କରିଥାନ୍ତି।
ਸਸੀਅਰੁ ਅਰੁ ਸੂਰੁ ਨਾਮੁ ਉਲਾਸਹਿ ਸੈਲ ਲੋਅ ਜਿਨਿ ਉਧਰਿਆ ॥
ସୂର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ଚନ୍ଦ୍ର ମଧ୍ୟ ହରିନାମକୁ ହିଁ ଚାହିଁ ଥାଆନ୍ତି, ଯାହା ପଥର-ପାହାଡକୁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଧାର କରି ଦେଇଛି।
ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਅਛਲੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਰ ਕਉ ਫੁਰਿਆ ॥੨॥
ସେହି ଛଳହୀନ ନାମ ଯାହା ଭକ୍ତକୁ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ମୁକ୍ତ କରାଇ ଥାଏ, ତାହା ଗୁରୁ ଅମରଦାସଙ୍କ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇ ଯାଇଛି||2||
ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਸਿਵਰਿ ਨਵ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸਿਵ ਸਨਕਾਦਿ ਸਮੁਧਰਿਆ ॥
ସେହି ପବିତ୍ର-ସ୍ୱରୂପ ହରିନାମର ଜପ କରି ଗୋରଖ, ମଚ୍ଛନ୍ଦର ନବନାଥ, ଶିବଶଙ୍କର, ସନକ-ସନନ୍ଦନଙ୍କ ମୁକ୍ତି ମଧ୍ୟ ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਚਵਰਾਸੀਹ ਸਿਧ ਬੁਧ ਜਿਤੁ ਰਾਤੇ ਅੰਬਰੀਕ ਭਵਜਲੁ ਤਰਿਆ ॥
ଚଉରାଅଶି ସିଦ୍ଧ, ବୃଦ୍ଧ ଯେଉଁ ନାମରେ ଲୀନ ଥିଲେ, ରାଜା ଅମ୍ବରୀକ ମଧ୍ୟ ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି।
ਉਧਉ ਅਕ੍ਰੂਰੁ ਤਿਲੋਚਨੁ ਨਾਮਾ ਕਲਿ ਕਬੀਰ ਕਿਲਵਿਖ ਹਰਿਆ ॥
ଉଦ୍ଧବ, ଅକ୍ରୁର, ତ୍ରିଲୋଚନ, ନାମଦେବ ଏବଂ କବୀର ମଧ୍ୟ କଳିଯୁଗରେ ହରିନାମ ଦ୍ଵାରା ପାପର ନିବାରଣ କରିଛନ୍ତି।
ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਅਛਲੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਰ ਕਉ ਫੁਰਿਆ ॥੩॥
ସେହି ଛଳ ରହିତ ହରିନାମ, ଯିଏ ଭକ୍ତକୁ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର କରାଇବା ବାଲା ଅଟେ, ଗୁରୁ ଅମରଦାସଙ୍କ ମନରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇ ଯାଇଛି||3||
ਤਿਤੁ ਨਾਮਿ ਲਾਗਿ ਤੇਤੀਸ ਧਿਆਵਹਿ ਜਤੀ ਤਪੀਸੁਰ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ॥
ସେହି ହରିନାମରେ ଲୀନ ହୋଇ ତେତିଶ କୋଟି ଦେବତା ମଧ୍ୟ ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି, ବଡ-ବଡ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ଏବଂ ତପସ୍ଵୀଙ୍କ ମନରେ ମଧ୍ୟ ନାମ ବାସ କରି ଯାଇଛି।
ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਸਿਮਰਿ ਗੰਗੇਵ ਪਿਤਾਮਹ ਚਰਣ ਚਿਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸਿਆ ॥
ଗଙ୍ଗା-ପୁତ୍ର ଭୀଷ୍ମ ପିତାମହ ମଧ୍ୟ ସେହି ହରିନାମର ସ୍ମରଣ କରିଛନ୍ତି ଆଉ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଚିତ୍ତ ଲଗାଇ ନାମାମୃତ ରସ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛନ୍ତି।
ਤਿਤੁ ਨਾਮਿ ਗੁਰੂ ਗੰਭੀਰ ਗਰੂਅ ਮਤਿ ਸਤ ਕਰਿ ਸੰਗਤਿ ਉਧਰੀਆ ॥
ସେହି ହରିନାମରେ ଲୀନ ହୋଇ ଗହନ-ଗମ୍ଭୀର ଗୁରୁ ଦ୍ଵାରା ଦୃଢତା ଧାରଣ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଯାଏ।
ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਅਛਲੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਰ ਕਉ ਫੁਰਿਆ ॥੪॥
ଭକ୍ତକୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିବା ବାଲା ସେହି ଛଳ ରହିତ ହରିନାମ ଗୁରୁ ଅମରଦାସଙ୍କ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଛନ୍ତି||4||
ਨਾਮ ਕਿਤਿ ਸੰਸਾਰਿ ਕਿਰਣਿ ਰਵਿ ਸੁਰਤਰ ਸਾਖਹ ॥
ହରିନାମର କୀର୍ତ୍ତି ସଂସାରରେ ସୂର୍ଯ୍ୟର କିରଣ ଭଳି ପ୍ରସାରିତ ହୋଇଛି, ଯେପରି ଫଳ ବୃକ୍ଷର ଶାଖାର ମହକ ବିଛୁରିତ ହୋଇଥାଏ।
ਉਤਰਿ ਦਖਿਣਿ ਪੁਬਿ ਦੇਸਿ ਪਸ੍ਚਮਿ ਜਸੁ ਭਾਖਹ ॥
ଉତ୍ତର, ଦକ୍ଷିଣ, ପୂର୍ବ, ପଶ୍ଚିମ ଦିଗରେ ରହିବା ବାଲା ଲୋକମାନେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ହିଁ ଯଶ ଗାନ କରୁଛନ୍ତି।
ਜਨਮੁ ਤ ਇਹੁ ਸਕਯਥੁ ਜਿਤੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਨਿਵਾਸੈ ॥
ତାହାର ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇଥାଏ, ଯାହାର ହୃଦୟରେ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଯାଏ।
ਸੁਰਿ ਨਰ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਆਸਾਸੈ ॥
ଦେବତା, ମନୁଷ୍ୟ, ଗଣ, ଗନ୍ଧର୍ବ ଏବଂ ଛଅ ଦର୍ଶନ-ଯୋଗୀ, ସନ୍ନ୍ୟାସୀ, ବୈଷ୍ଣବ ମଧ୍ୟ ହରିନାମର କାମନା କରୁଛନ୍ତି।
ਭਲਉ ਪ੍ਰਸਿਧੁ ਤੇਜੋ ਤਨੌ ਕਲ੍ਯ੍ਯ ਜੋੜਿ ਕਰ ਧ੍ਯ੍ਯਾਇਅਓ ॥
ତେଜଭାନଙ୍କ ସୁପୁତ୍ର ଭଲ୍ଲା କୁଳରେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଅମରଦାସଙ୍କୁ କବି କଳହ ହାତ ଯୋଡି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଥାନ୍ତି-
ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਭਗਤ ਭਵਜਲ ਹਰਣੁ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਤੈ ਪਾਇਓ ॥੫॥
ହେ ଗୁରୁ ଅମରଦାସ! ଭକ୍ତକୁ ସଂସାରର ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିବା ବାଲା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ତୁମକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛି||5||
ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਦੇਵ ਤੇਤੀਸ ਅਰੁ ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਨਰ ਨਾਮਿ ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਧਾਰੇ ॥
ତେତିଶ କୋଟି ଦେବତା, ସିଦ୍ଧ-ସାଧକ ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମର ହିଁ ଧ୍ୟାନ କରିଥାନ୍ତି, ଖଣ୍ଡ-ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସୃଷ୍ଟିକୁ ନାମ ହିଁ ଧାରଣ କରିଛି।
ਜਹ ਨਾਮੁ ਸਮਾਧਿਓ ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਸਮ ਕਰਿ ਸਹਾਰੇ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମନନ କରିଛି, ସେ ସୁଖ ଓ ଦୁଃଖକୁ ସମାନ ଭାବିଛି।
ਨਾਮੁ ਸਿਰੋਮਣਿ ਸਰਬ ਮੈ ਭਗਤ ਰਹੇ ਲਿਵ ਧਾਰਿ ॥
ହରିନାମ ସର୍ବ-ଶିରୋମଣି ଅଟେ, ଭକ୍ତ ଏଥିରେ ଧ୍ୟାନ ଲଗାଇ ଥାଏ।
ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਅਮਰ ਗੁਰ ਤੁਸਿ ਦੀਓ ਕਰਤਾਰਿ ॥੬॥
ହେ ଗୁରୁ ଅମରଦାସ! ପରମେଶ୍ଵର ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ତୁମକୁ ସେହି ହରିନାମ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି॥6॥
ਸਤਿ ਸੂਰਉ ਸੀਲਿ ਬਲਵੰਤੁ ਸਤ ਭਾਇ ਸੰਗਤਿ ਸਘਨ ਗਰੂਅ ਮਤਿ ਨਿਰਵੈਰਿ ਲੀਣਾ ॥
ଗୁରୁ ଅମରଦାସ ସତ୍ୟର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ବଳବାନ ଏବଂ ଉଦାରଚିତ୍ତ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଅନେକ ଶିଷ୍ୟ ଅଛନ୍ତି, ସେ ମହାନ, ବୁଦ୍ଧିମାନ ଏବଂ ପ୍ରେମ ଭାବନା ସହିତ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଠାରେ ଲୀନ ରହିଥାନ୍ତି।
ਜਿਸੁ ਧੀਰਜੁ ਧੁਰਿ ਧਵਲੁ ਧੁਜਾ ਸੇਤਿ ਬੈਕੁੰਠ ਬੀਣਾ ॥
ଯାହାଙ୍କ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସଙ୍ଗତର ନେତୃତ୍ଵ କରିଥାଏ।
ਪਰਸਹਿ ਸੰਤ ਪਿਆਰੁ ਜਿਹ ਕਰਤਾਰਹ ਸੰਜੋਗੁ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସହିତ ଯାହାଙ୍କ ସଂଯୋଗ ବନି ଯାଇଛି, ତାହାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ସନ୍ଥ ପ୍ରେମ କରିଥାନ୍ତି।
ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਓ ਅਮਰਿ ਗੁਰਿ ਕੀਤਉ ਜੋਗੁ ॥੭॥
ଗୁରୁ ଅମରଦାସ ଏପରି ଯୋଗ୍ୟ ବନାଇଥାନ୍ତି ଯେ ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସେବାରେ ସବୁ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||7||
ਨਾਮੁ ਨਾਵਣੁ ਨਾਮੁ ਰਸ ਖਾਣੁ ਅਰੁ ਭੋਜਨੁ ਨਾਮ ਰਸੁ ਸਦਾ ਚਾਯ ਮੁਖਿ ਮਿਸ੍ਟ ਬਾਣੀ ॥
ହରିନାମ ହିଁ ଗୁରୁ ଅମରଦାସଙ୍କ ସ୍ନାନ ଅଟେ, ନାମ ଜପିବା ହିଁ ତାହାଙ୍କ ରସ ଓ ଭୋଜନ ଅଟେ, ତାହାଙ୍କ ଆକାଂକ୍ଷା ହରିନାମ ହିଁ ଅଟେ ଏବଂ ସେ ମୁଖରେ ମିଠା ବୋଲିଥାନ୍ତି।
ਧਨਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਓ ਜਿਸੁ ਪਸਾਇ ਗਤਿ ਅਗਮ ਜਾਣੀ ॥
ଯେଉଁ ସଦଗୁରୁ ଅଙ୍ଗଦ ଦେବଙ୍କ ସେବା ସେ କରିଛନ୍ତି, ସେ ଧନ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ କୃପାରୁ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ମହିମାକୁ ଜାଣିଛନ୍ତି।
ਕੁਲ ਸੰਬੂਹ ਸਮੁਧਰੇ ਪਾਯਉ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥
ଗୁରୁଜୀ ସମୂହ କୁଳର ଉଦ୍ଧାର କରି ଦେଇଛନ୍ତି, ସେ ହରିନାମରେ ଲୀନ ରହିଥିଲେ।