Page 1352
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ପରମାତ୍ମା ଏକ ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ନାମ ସତ୍ୟ ଅଟେ। ସେ ସୃଷ୍ଟିର ରଚୟିତା ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଅଟନ୍ତି। ତାହାଙ୍କ ଠାରେ କୌଣସି ଭୟ ବ୍ୟାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ, କାହା ସହିତ ତାହାଙ୍କ ଶତ୍ରୁତା ନାହିଁ, ସେ କାଳାତୀତ, ଅଜନ୍ମା ଏବଂ ସ୍ଵୟଂଭୂ ଅଟନ୍ତି ଆଉ ଗୁରୁ-କୃପା ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰਾਗੁ ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥
ରାଗ ଜୈଜାବନ୍ତୀ ମହଲା 9॥
ਰਾਮੁ ਸਿਮਰਿ ਰਾਮੁ ਸਿਮਰਿ ਇਹੈ ਤੇਰੈ ਕਾਜਿ ਹੈ ॥
ହେ ମନୁଷ୍ୟ! ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭଜନ କର, ରାମଙ୍କ ଭଜନ ସଙ୍କୀର୍ତ୍ତନ କର, ଏହା ତୁମର ଉପଯୁକ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ଅଟେ।
ਮਾਇਆ ਕੋ ਸੰਗੁ ਤਿਆਗੁ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਕੀ ਸਰਨਿ ਲਾਗੁ ॥
ମାୟାର ସାଥି ତ୍ୟାଗ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସ।
ਜਗਤ ਸੁਖ ਮਾਨੁ ਮਿਥਿਆ ਝੂਠੋ ਸਭ ਸਾਜੁ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଜଗତର ସୁଖ ଏବଂ ମାନ-ସମ୍ମାନ ମିଥ୍ୟା ଅଟେ ଏବଂ ସବୁ ଚିଜ ମଧ୍ୟ ମିଥ୍ୟା ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਸੁਪਨੇ ਜਿਉ ਧਨੁ ਪਛਾਨੁ ਕਾਹੇ ਪਰਿ ਕਰਤ ਮਾਨੁ ॥
ଏହି ତଥ୍ୟକୁ ଜାଣି ନିଅ ଯେ ଧନ-ଦୌଲତ ସବୁ ସ୍ଵପ୍ନ ଭଳି ଅଟେ, ପୁଣି କେଉଁ ଚିଜ ପାଇଁ ଅଭିମାନ କରୁଅଛୁ।
ਬਾਰੂ ਕੀ ਭੀਤਿ ਜੈਸੇ ਬਸੁਧਾ ਕੋ ਰਾਜੁ ਹੈ ॥੧॥
ସଂସାରରେ କ୍ଷମତା ବାଲିର ପ୍ରାଚୀର ଭଳି ନଶ୍ଵର ଅଟେ||1||
ਨਾਨਕੁ ਜਨੁ ਕਹਤੁ ਬਾਤ ਬਿਨਸਿ ਜੈਹੈ ਤੇਰੋ ਗਾਤੁ ॥
ଗୁରୁ ନାନକ ଏହି କଥା କହନ୍ତି ଯେ ତୋର ଶରୀର ସମାପ୍ତ ହୋଇଯିବ।
ਛਿਨੁ ਛਿਨੁ ਕਰਿ ਗਇਓ ਕਾਲੁ ਤੈਸੇ ਜਾਤੁ ਆਜੁ ਹੈ ॥੨॥੧॥
ଯେପରି ସମୟ ପ୍ରତି କ୍ଷଣରେ ଅତିବାହିତ ହୋଇ ଯାଇଛି, ସେପରି ହିଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟ ଅତିବାହିତ ହେଉଅଛି (ରାମଙ୍କ ଭଜନ କର)||2||1||
ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥
ଜୈଜାବନ୍ତୀ ମହଲା 9॥
ਰਾਮੁ ਭਜੁ ਰਾਮੁ ਭਜੁ ਜਨਮੁ ਸਿਰਾਤੁ ਹੈ ॥
ଭଗବାନଙ୍କ ଭଜନ କର, କାରଣ ତୋର ଜୀବନ ଅତିବାହିତ ହୋଇ ଚାଲିଛି।
ਕਹਉ ਕਹਾ ਬਾਰ ਬਾਰ ਸਮਝਤ ਨਹ ਕਿਉ ਗਵਾਰ ॥
ମୁଁ ବାରମ୍ବାର ଏହା କହୁଅଛି ଯେ, ହେ ମୂର୍ଖ! ତୁ କାହିଁକି ବୁଝି ପାରିନାହୁଁ।
ਬਿਨਸਤ ਨਹ ਲਗੈ ਬਾਰ ਓਰੇ ਸਮ ਗਾਤੁ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଏହି ଶରୀର ନଷ୍ଟ ହେବା ପାଇଁ ବିଳମ୍ବ ହୁଏନାହିଁ, କରକା ଭଳି ଏହା ଶିଘ ତରଲି ଯାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸਗਲ ਭਰਮ ਡਾਰਿ ਦੇਹਿ ਗੋਬਿੰਦ ਕੋ ਨਾਮੁ ਲੇਹਿ ॥
ସବୁ ସନ୍ଦେହ ତ୍ୟାଗ କରି ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ଜପ କର,
ਅੰਤਿ ਬਾਰ ਸੰਗਿ ਤੇਰੈ ਇਹੈ ਏਕੁ ਜਾਤੁ ਹੈ ॥੧॥
କାରଣ ଅନ୍ତିମ ସମୟରେ ଏହା ତୋ’ ସହିତ ଯାଇଥାଏ||1||
ਬਿਖਿਆ ਬਿਖੁ ਜਿਉ ਬਿਸਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕੌ ਜਸੁ ਹੀਏ ਧਾਰਿ ॥
ବିକାରକୁ ଭୁଲି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଯଶ ମନରେ ସ୍ଥାପନ କର।
ਨਾਨਕ ਜਨ ਕਹਿ ਪੁਕਾਰਿ ਅਉਸਰੁ ਬਿਹਾਤੁ ਹੈ ॥੨॥੨॥
ନାନକ ଚିତ୍କାର କରି କହନ୍ତି ଯେ ଏହି ସୁନେଲି ଜୀବନ ଅବସର ବିତି ଯାଉଅଛି||2||2||
ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥
ଜୈଜାବନ୍ତୀ ମହଲା 9॥
ਰੇ ਮਨ ਕਉਨ ਗਤਿ ਹੋਇ ਹੈ ਤੇਰੀ ॥
ଆସିବା ପରେ ମୃତ୍ୟୁ ନିକଟ ହୋଇ ଯାଇଛି, ହେ ମନ! ତୋର କଣ ଅବସ୍ଥା ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਇਹ ਜਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੋ ਤਉ ਨਹੀ ਸੁਨਿਓ ਕਾਨਿ ॥
(କିଭଳି ମୁକ୍ତି ହେବ) ଏହି ଜଗତରେ ରାମଙ୍କ ନାମ-ସଙ୍କୀର୍ତ୍ତନ ଶୁଣି ନାହିଁ, ନା ଧ୍ୟାନ ଦେଇଛି।
ਬਿਖਿਅਨ ਸਿਉ ਅਤਿ ਲੁਭਾਨਿ ਮਤਿ ਨਾਹਿਨ ਫੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସାରା ଜୀବନ ବିକାରରେ ଆସକ୍ତ ରହିଛି ଏବଂ ଏହି ବୁଦ୍ଧିକୁ ଆଦୌ ଦୂର କରିନାହିଁ॥1॥ରୁହ॥
ਮਾਨਸ ਕੋ ਜਨਮੁ ਲੀਨੁ ਸਿਮਰਨੁ ਨਹ ਨਿਮਖ ਕੀਨੁ ॥
ମନୁଷ୍ୟ ଜନ୍ମ ମିଳିଥିଲା, ପରନ୍ତୁ ଏକ କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟ ଭଗବାନଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିନାହିଁ।
ਦਾਰਾ ਸੁਖ ਭਇਓ ਦੀਨੁ ਪਗਹੁ ਪਰੀ ਬੇਰੀ ॥੧॥
ନିଜ ପୁତ୍ର ଏବଂ ପତ୍ନୀର ସୁଖ ପାଇଁ ଗୋଲାମ ବନି ଯାଇଛି ଏବଂ ପାଦରେ ଜଞ୍ଜିର ପଡି ଯାଇଛି||1||
ਨਾਨਕ ਜਨ ਕਹਿ ਪੁਕਾਰਿ ਸੁਪਨੈ ਜਿਉ ਜਗ ਪਸਾਰੁ ॥
ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ଜଗତର ପ୍ରସାର ସ୍ଵପ୍ନ ଭଳି ଅଟେ,
ਸਿਮਰਤ ਨਹ ਕਿਉ ਮੁਰਾਰਿ ਮਾਇਆ ਜਾ ਕੀ ਚੇਰੀ ॥੨॥੩॥
ସେହି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସ୍ମରଣ କରିନାହିଁ, ମାୟା ମଧ୍ୟ ଯାହାଙ୍କ ଦାସୀ ଅଟେ||2||3||
ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥
ଜୈଜାବନ୍ତୀ ମହଲା 9॥
ਬੀਤ ਜੈਹੈ ਬੀਤ ਜੈਹੈ ਜਨਮੁ ਅਕਾਜੁ ਰੇ ॥
ହେ ପ୍ରାଣୀ! ଏହି ଜୀବନ ବ୍ୟର୍ଥରେ ଅତିବାହିତ ହେଉଅଛି।
ਨਿਸਿ ਦਿਨੁ ਸੁਨਿ ਕੈ ਪੁਰਾਨ ਸਮਝਤ ਨਹ ਰੇ ਅਜਾਨ ॥
ହେ ଅବୁଝା! ଦିନରାତି ପୁରାଣ କଥା ଶୁଣି ମଧ୍ୟ ବୁଝି ନାହୁଁ।
ਕਾਲੁ ਤਉ ਪਹੂਚਿਓ ਆਨਿ ਕਹਾ ਜੈਹੈ ਭਾਜਿ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୃତ୍ୟୁ ତୋର ସମ୍ମୁଖକୁ ଆସି ଯାଇଛି, ଏହାଠାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇ କେଉଁଠିକୁ ଯିବୁ?॥1॥ରୁହ॥