Page 1333
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥
ହେ ଭାଇ! ହରିନାମର ଜପ କର;
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਨੁ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਵੈ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਹਿਆ ਅਘਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ମନ ସ୍ଥିର ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ପ୍ରତିଦିନ ହରି-ଭଜନରେ ତୃପ୍ତ ରହିଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਇਸੁ ਜੁਗ ਕਾ ਲਾਹਾ ਭਾਈ ॥
ହେ ଭାଇ! ଦିନରାତି ଭଗବାନଙ୍କ ଭକ୍ତି କର, ଏହି ଜୀବନ କାଳରେ ଏହା ଲାଭ ଅଟେ।
ਸਦਾ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਈ ॥੨॥
ଯିଏ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଠାରେ ମନ ଲଗାଇ ଥାଏ, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ସଦା ନିର୍ମଳ ରହିଥାଏ ଏବଂ ତାହାକୁ ପାପର ମଇଳା ସ୍ପର୍ଶ କରେନାହିଁ||2||
ਸੁਖੁ ਸੀਗਾਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਨਾਮਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
ହରିନାମର ମହିମା ବହୁତ ବଡ ଅଟେ, ସଚ୍ଚା ଗୁରୁ ସୁଖର ଶୃଙ୍ଗାର ଦେଖାଇଛନ୍ତି।
ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਕਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਸੇਵਹੁ ਭਾਈ ॥੩॥
ହେ ଭାଇ! ହରିନାମର ଭଣ୍ଡାର ଅକ୍ଷୟ ଅଟେ, ଏଥିରେ କେବେ ଅଭାବ ରହେ ନାହିଁ, ଏଥିପାଇଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ଅର୍ଚ୍ଚନା କର||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥
ଯାହାକୁ କର୍ତ୍ତା-ପରମେଶ୍ଵର ସ୍ଵୟଂ ଦେଇଥାନ୍ତି, ତାହାର ମନରେ ନାମ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸਦਾ ਤੂ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਈ ॥੪॥੧॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ସଦଗୁରୁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରାଇଛନ୍ତି, ଏଣୁ ହରିନାମର ଚିନ୍ତନ କର||4||1||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ପ୍ରଭାତୀ ମହଲା 3॥
ਨਿਰਗੁਣੀਆਰੇ ਕਉ ਬਖਸਿ ਲੈ ਸੁਆਮੀ ਆਪੇ ਲੈਹੁ ਮਿਲਾਈ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମୋ' ଭଳି ଗୁଣବିହୀନକୁ କ୍ଷମା କରି ନିଜ ସାଥିରେ ମିଳାଇ ଦିଅ।
ਤੂ ਬਿਅੰਤੁ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਸਬਦੇ ਦੇਹੁ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥
ତୁ ଅନନ୍ତ ଅଟୁ, ତୋର ରହସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ, ଉପଦେଶ ଦେଇ ତଥ୍ୟ ବୁଝାଇ ଦିଅ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ତୋ' ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଯାଇଥାଏ।
ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪੀ ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਰਾਖਉ ਸਦਾ ਰਹਾਂ ਸਰਣਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ନିଜ ତନ-ମନ ସବୁକିଛି ସମର୍ପଣ କରି ସଦା ତୋର ଶରଣରେ ରହିବାକୁ ଚାହିଁ ଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਆਪਣੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਸਦਾ ਰਖੁ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਦੇਹਿ ਵਡਿਆਈ ॥
ହେ ସ୍ଵାମୀ! ମୋତେ ସଦା ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ରଖ ତଥା ହରିନାମର ମହିମା ପ୍ରଦାନ କର।
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਭਾਣਾ ਜਾਪੈ ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥੨॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ତୋର ଇଚ୍ଛାକୁ ବୋଧ ହୋଇଥାଏ, ଏହିପରି ମନ ଦିନରାତି ସ୍ଵାଭାବିକ ଅବସ୍ଥାରେ ଲୀନ ରହିଥାଏ||2||
ਤੇਰੈ ਭਾਣੈ ਭਗਤਿ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਈ ॥
ତୋର ଇଚ୍ଛା ଦ୍ଵାରା ଭକ୍ତି ହୋଇଥାଏ, ଯେତେବେଳେ ତୋତେ ଉପଯୁକ୍ତ ଲାଗିଥାଏ, ସ୍ଵୟଂ କୃପା କରି ମିଳାଇ ନେଉ।
ਤੇਰੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਈ ॥੩॥
ତୋର ଇଚ୍ଛା ଦ୍ଵାରା ସର୍ବଦା ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଗୁରୁ ତୃଷ୍ଣାଗ୍ନି ମେଣ୍ଟାଇ ଥାଆନ୍ତି||3||
ਜੋ ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਹੋਵੈ ਕਰਤੇ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥
ହେ ପରମେଶ୍ଵର! ଯାହା ତୁ କରିଥାଉ, ତାହା ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇଥାଏ, ତୋ, ବିନା ଅନ୍ୟ କେହି କରିବା ବାଲା ନାହାନ୍ତି।
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦਾਤਾ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ॥੪॥੨॥
ଗୁରୁ ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ଅନ୍ୟ କେହି ହରିନାମର ଦାତା ନାହାନ୍ତି ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||4||2||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ପ୍ରଭାତୀ ମହଲା 3॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਿਆ ਜਿੰਨਾ ਤਿਨ ਸਲਾਹਿ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥
ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଗୁରୁଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ସ୍ତୁତିଗାନ କରିଥାଏ, ସେ ହିଁ ଏହି ସ୍ତୁତିକୁ ବୁଝିଥାଏ।
ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਹੈ ਦੂਜਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥੧॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ତାହାର ମନରେ ଦୈତ୍ୟଭାବର ଭ୍ରମ ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੂ ਮੇਰਾ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥
ହେ ପରମେଶ୍ଵର! କେବଳ ତୁ ହିଁ ମୋର ସର୍ବସ୍ଵ ଅଟୁ।
ਤੁਧੁ ਜਪੀ ਤੁਧੈ ਸਾਲਾਹੀ ਗਤਿ ਮਤਿ ਤੁਝ ਤੇ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ତୋର ଜପ କରିଥାଏ, ତୋର ସ୍ତୁତିଗାନ କରିଥାଏ ଏବଂ ତୋ' ଦ୍ଵାରା ହିଁ ମୁକ୍ତି ହୋଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਸਾਦੁ ਪਾਇਨਿ ਮੀਠਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰੁ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା କରିବା ବାଲା ନାମାମୃତର ମିଠା ସ୍ଵାଦ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥାଏ।
ਸਦਾ ਮੀਠਾ ਕਦੇ ਨ ਫੀਕਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥੨॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଚିନ୍ତନ କର, ଏହା ସର୍ବଦା ମିଠା ଅଟେ, ଏହା କେବେ ଫିକା ହୁଏନାହିଁ||2||
ਜਿਨਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਤਿਸੁ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
ଯିଏ ହରିନାମାମୃତର ମିଠା ସ୍ଵାଦ ପାଇଥାଏ, ସେ ହିଁ ଜାଣିଥାଏ ଏବଂ ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ଅଟେ।
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥੩॥
ମନରୁ ଅହଂ ଭାବ ଦୂର କରି ସୁଖଦାତା ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ସର୍ବଦା ପ୍ରଶଂସା କର||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਹੈ ਦਾਤਾ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
ମୋର ସଦଗୁରୁ ସଦା ଦେବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି, ଯେଉଁ କାମନା ହୋଇଥାଏ, ଫଳ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਏ ॥੪॥੩॥
ହେ ନାନକ! ହରିନାମ ଉଚ୍ଚାରଣ ଦ୍ଵାରା କୀର୍ତ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସତ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||4||3||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
ପ୍ରଭାତୀ ମହଲା 3॥
ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਤੂ ਰਾਖਨ ਜੋਗੁ ॥
ହେ ଈଶ୍ଵର! ଯିଏ ତୋର ଶରଣରେ ଆସିଥାଏ, ତାହାକୁ ତୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ସମର୍ଥ ଅଟୁ।
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨ ਹੋਗੁ ॥੧॥
ତୋ' ଭଳି ଶକ୍ତିମାନ ମୋତେ ଅନ୍ୟ କେହି ପ୍ରତୀତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ, ସଂସାରରେ ନା କେହି ରହିଛି ଆଉ ନା କେହି ରହିବ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥
ଏଣୁ ହେ ପ୍ରଭୁ! ମୁଁ ସଦା ତୋର ଶରଣରେ ଅଛି,
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਏਹ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ମୋର ସ୍ଵାମୀ! ତୋତେ ଯେପରି ଠିକ ଲାଗିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ମୋତେ ରଖ, ଏହା ତୋର ବଡପଣ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕੀ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
ଯିଏ ତୋର ଶରଣ ନେଇଥାଏ, ତାହାର ଯତ୍ନ ତୁ ନେଇଥାଉ।