Page 1323
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਰਿ ਪੁਰਖ ਪੂਰਨ ਦੇਵ ॥੨॥੫॥੮॥
ଦାସ ନାନକ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରମେଶ୍ଵରଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିଛନ୍ତି||2||5||8||
ਕਲਿਆਨੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 5॥
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਣੁ ॥
ଅନ୍ତର୍ଯାମୀ ମୋର ପ୍ରଭୁ ସବୁ ଜାଣିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸਰ ਨਿਹਚਲੁ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରମେଶ୍ଵର! ତୁ ଶାଶ୍ଵତ ଅଟୁ, କୃପା କର, ସଚ୍ଚା ଶବ୍ଦ ହିଁ ସନ୍ଦେଶ ଅଟେ॥1॥ରୁହ॥
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਆਨ ਨ ਕੋਈ ਸਮਰਥੁ ਤੇਰੀ ਆਸ ਤੇਰਾ ਮਨਿ ਤਾਣੁ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଅତିରିକ୍ତ ଅନ୍ୟ କେହି ସମର୍ଥ ନୁହନ୍ତି, ମୋ' ପାଇଁ ଏକମାତ୍ର ତୁ ହିଁ ଆଶା ଅଟୁ ଏବଂ ମନରେ ତୁ ହିଁ ବଳ ଅଟୁ।
ਸਰਬ ਘਟਾ ਕੇ ਦਾਤੇ ਸੁਆਮੀ ਦੇਹਿ ਸੁ ਪਹਿਰਣੁ ਖਾਣੁ ॥੧॥
ହେ ସବୁ ଶରୀରର ଦାତା, ସ୍ଵାମୀ! ଯାହା ତୁ ଦେଉ, ତାହା ଖାଇଥାଏ ଏବଂ ପିନ୍ଧିଥାଏ||1||
ਸੁਰਤਿ ਮਤਿ ਚਤੁਰਾਈ ਸੋਭਾ ਰੂਪੁ ਰੰਗੁ ਧਨੁ ਮਾਣੁ ॥
ଆତ୍ମା, ବୁଦ୍ଧି, ଚତୁରତା, ଶୋଭା, ରୂପରଙ୍ଗ, ଧନ, ମାନ-ସମ୍ମାନ, ସର୍ବ ସୁଖ ଏବଂ ଆନନ୍ଦ ଏକମାତ୍ର ସେ ହିଁ ଦେବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।
ਸਰਬ ਸੂਖ ਆਨੰਦ ਨਾਨਕ ਜਪਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਕਲਿਆਣੁ ॥੨॥੬॥੯॥
ନାନକ ଅନୁରୋଧ କରନ୍ତି ଯେ ରାମନାମର ଭଜନ କର, ଏଥିରେ କଲ୍ୟାଣ ନିହିତ ଥାଏ||2||6||9||
ਕਲਿਆਨੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 5॥
ਹਰਿ ਚਰਨ ਸਰਨ ਕਲਿਆਨ ਕਰਨ ॥
ପ୍ରଭୁ-ଚରଣର ଶରଣ କଲ୍ୟାଣକାରୀ ଅଟେ।
ਪ੍ਰਭ ਨਾਮੁ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ପତିତକୁ ପବିତ୍ର କରି ଦେଇଥାଏ॥1॥ରୁହ॥
ਸਾਧਸੰਗਿ ਜਪਿ ਨਿਸੰਗ ਜਮਕਾਲੁ ਤਿਸੁ ਨ ਖਾਵਨੋ ॥੧॥
ଯିଏ ସାଧୁଙ୍କ ସହିତ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭଜନ କରିଥାଏ, ମୃତ୍ୟୁ ତାହାକୁ ଗ୍ରାସ କରି ପାରେନାହିଁ||1||
ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਅਨਿਕ ਸੂਖ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਲਵੈ ਨ ਲਾਵਨੋ ॥
ମୁକ୍ତି, ଯୁକ୍ତି ଏବଂ ଅନେକ ସୁଖ ମଧ୍ୟ ପରମମାତ୍ମାଙ୍କ ଭକ୍ତି ସମାନ ହୋଇ ପାରେନାହିଁ।
ਪ੍ਰਭ ਦਰਸ ਲੁਬਧ ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਬਹੁੜਿ ਜੋਨਿ ਨ ਧਾਵਨੋ ॥੨॥੭॥੧੦॥
ଦାସ ନାନକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନରେ ହିଁ ଆସକ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି, ଯେପରି ପୁନଃ ଯୋନି-ଚକ୍ରରେ ଆସିବେ ନାହିଁ||2||||7||10||
ਕਲਿਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
କଲ୍ୟାଣ ମହଲା 4 ଅଷ୍ଟପଦୀ॥
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ।
ਰਾਮਾ ਰਮ ਰਾਮੋ ਸੁਨਿ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ॥
ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରତି କୋଣରେ ରାମ ହି ବ୍ୟାପ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି, ରାମ ନାମ ଶୁଣିବା ଦ୍ଵାରା ମନ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇଯାଏ।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜੇ ਪੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମ ଅମୃତ ଭଳି ମଧୁର ଅଟେ ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଦ୍ଵାରା ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ଏହାକୁ ପାନ କର॥1॥ରୁହ॥
ਕਾਸਟ ਮਹਿ ਜਿਉ ਹੈ ਬੈਸੰਤਰੁ ਮਥਿ ਸੰਜਮਿ ਕਾਢਿ ਕਢੀਜੈ ॥
ଯେପରି କାଠରେ ଅଗ୍ନି ବିଦ୍ୟମାନ ଥାଏ ଏବଂ ଘର୍ଷଣ ଦ୍ଵାରା ବାହାର କରା ଯାଇଥାଏ,
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜੋਤਿ ਸਬਾਈ ਤਤੁ ਗੁਰਮਤਿ ਕਾਢਿ ਲਈਜੈ ॥੧॥
ସେପରି ହିଁ ରାମନାମ ସର୍ବତ୍ର ବ୍ୟାପ୍ତ ଥାଏ ଏବଂ ଗୁରୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଅନୁସାରେ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||1||
ਨਉ ਦਰਵਾਜ ਨਵੇ ਦਰ ਫੀਕੇ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਦਸਵੇ ਚੁਈਜੈ ॥
ଆଖି, ନାକ, କାନ ଇତ୍ୟାଦି ଶରୀରର ନବ ଦ୍ଵାର ବ୍ୟର୍ଥ ଅଟେ ଏବଂ ଦଶମ ଦ୍ଵାରରୁ ହିଁ ହରିନାମ ଅମୃତ ବହିଥାଏ।
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਪਿਆਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੨॥
ହେ ପ୍ରିୟ! କୃପା କର, ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଅନୁସାରେ ହରିନାମ ଅମୃତର ପାନ କରାଇ ଦିଅ||2||
ਕਾਇਆ ਨਗਰੁ ਨਗਰੁ ਹੈ ਨੀਕੋ ਵਿਚਿ ਸਉਦਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਕੀਜੈ ॥
ସେହି ଶରୀର ଉତ୍ତମ ଅଟେ, ଯେଉଁଠି ହରିନାମର ସଉଦା କରାଯାଏ।
ਰਤਨ ਲਾਲ ਅਮੋਲ ਅਮੋਲਕ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲੀਜੈ ॥੩॥
ଯଦି ଗୁରୁଙ୍କ ସେବା କରାଯାଏ, ଅମୂଲ୍ୟ ରତ୍ନ ରୂପୀ ହରିନାମ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਗਮੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਠਾਕੁਰੁ ਭਰਿ ਸਾਗਰ ਭਗਤਿ ਕਰੀਜੈ ॥
ପରମାତ୍ମା ଅଗମ୍ୟ ଅଟନ୍ତି, ପ୍ରେମର ସାଗର ଅଟନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ଭକ୍ତି କରିବା ଉଚିତ।
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਦੀਨ ਹਮ ਸਾਰਿੰਗ ਇਕ ਬੂੰਦ ਨਾਮੁ ਮੁਖਿ ਦੀਜੈ ॥੪॥
ହେ ହରି! କୃପା କରି ମୋ' ଭଳି ଚାତକ ମୁଖରେ ନାମର ବୁନ୍ଦା ଢାଳି ଦିଅ||4||
ਲਾਲਨੁ ਲਾਲੁ ਲਾਲੁ ਹੈ ਰੰਗਨੁ ਮਨੁ ਰੰਗਨ ਕਉ ਗੁਰ ਦੀਜੈ ॥
ପ୍ରିୟ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରେମର ରଙ୍ଗରେ ଭରି ହୋଇଛି, ପ୍ରେମର ରଙ୍ଗ ଦ୍ଵାରା ରଙ୍ଗୀନ ହେବା ପାଇଁ ମନ ଗୁରୁଙ୍କୁ ଅର୍ପଣ କରିଦିଅ।
ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਰਸ ਰਸਿਕ ਗਟਕ ਨਿਤ ਪੀਜੈ ॥੫॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ରଙ୍ଗରେ ଲୀନ ରୁହ ଏବଂ ଖୁବ ମଜା ନେଇ ହରିନାମ ପାନ କର||5||
ਬਸੁਧਾ ਸਪਤ ਦੀਪ ਹੈ ਸਾਗਰ ਕਢਿ ਕੰਚਨੁ ਕਾਢਿ ਧਰੀਜੈ ॥
ଯଦି ପୃଥିବୀ, ସାତ ଦ୍ଵୀପ ଏବଂ ସାଗରରୁ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ବାହାର କରି ଭକ୍ତଜନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଏ, ତାହାହେଲେ
ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਜਨ ਇਨਹੁ ਨ ਬਾਛਹਿ ਹਰਿ ਮਾਗਹਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਦੀਜੈ ॥੬॥
ମୋର ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭକ୍ତ ତାହାର ଆକାଂକ୍ଷା କରେନାହିଁ, ବରଂ ହରି-ଭକ୍ତି ଏବଂ ନାମ ଅମୃତ ଚାହିଁ ଥାଏ||6||
ਸਾਕਤ ਨਰ ਪ੍ਰਾਨੀ ਸਦ ਭੂਖੇ ਨਿਤ ਭੂਖਨ ਭੂਖ ਕਰੀਜੈ ॥
ମାୟାବୀ ପ୍ରାଣୀ ସଦା ଲାଳସା କରିଥାଏ, ତାହାର ଧନ-ଦୌଲତର କ୍ଷୁଧା କେବେ ଦୂର ହୁଏନାହିଁ।
ਧਾਵਤੁ ਧਾਇ ਧਾਵਹਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਾਇਆ ਲਖ ਕੋਸਨ ਕਉ ਬਿਥਿ ਦੀਜੈ ॥੭॥
ସେ ମାୟା ସହିତ ଏତେ ପ୍ରେମ କରିଥାଏ ଯେ ତାହା ପାଇବା ପାଇଁ ଲକ୍ଷେ କୋଶ ଦୂରକୁ ଯାଇ ମଧ୍ୟ ପହଞ୍ଚି ଯାଏ||7||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਨ ਊਤਮ ਕਿਆ ਉਪਮਾ ਤਿਨ੍ ਦੀਜੈ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭକ୍ତ ଉତ୍ତମ ଅଟେ, ତାହାକୁ କେଉଁ ଉପମା ଦିଆଯିବ।