Page 1307
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧੦
କାନଡା ମହଲା 5 ଘର 10
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਐਸੋ ਦਾਨੁ ਦੇਹੁ ਜੀ ਸੰਤਹੁ ਜਾਤ ਜੀਉ ਬਲਿਹਾਰਿ ॥
ହେ ସନ୍ଥ ପୁରୁଷ! ଏପରି ଦାନ ଦିଅ, ଯାହା ଉପରେ ଆମର ପ୍ରାଣ ସମର୍ପିତ ହୋଇଯାଏ।
ਮਾਨ ਮੋਹੀ ਪੰਚ ਦੋਹੀ ਉਰਝਿ ਨਿਕਟਿ ਬਸਿਓ ਤਾਕੀ ਸਰਨਿ ਸਾਧੂਆ ਦੂਤ ਸੰਗੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ମୁଁ ଅହଂକାରରେ ଲୀନ ଥିଲି, ପାଞ୍ଚ କାମୁକ ଦୁଷ୍ଟ ସହିତ ରହିଥିଲି, ଏହାଙ୍କ ଠାରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇଁ ସାଧୁଙ୍କ ଶରଣ ଗ୍ରହଣ କରିଛି॥1॥ରୁହ॥
ਕੋਟਿ ਜਨਮ ਜੋਨਿ ਭ੍ਰਮਿਓ ਹਾਰਿ ਪਰਿਓ ਦੁਆਰਿ ॥੧॥
କୋଟି କୋଟି ଯୋନିରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ରହିବା ପରେ ହାରି ଯାଇ ମାଲିକଙ୍କ ଦ୍ଵାରକୁ ଆସିଅଛି||1||
ਕਿਰਪਾ ਗੋਬਿੰਦ ਭਈ ਮਿਲਿਓ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ କୃପାରୁ ହରିନାମର ଆଶ୍ରା ମିଳି ଯାଇଛି।
ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਨਾਨਕ ਭਵ ਉਤਾਰਿ ਪਾਰਿ ॥੨॥੧॥੪੫॥
ହେ ନାନକ! ହରିନାମ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ଦୁର୍ଲଭ ମାନବ ଜନ୍ମ ସଫଳ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଜୀବ ସଂସାର-ସାଗରରୁ ପାର ହୋଇଯାଏ||2||1||45||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧੧
କାନଡା ମହଲା 5 ଘର 11
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ଈଶ୍ଵର ଏକ ଅଟନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କୁ ସଦଗୁରୁଙ୍କ କୃପାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ।
ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ਆਪਨ ਆਏ ॥
ଭଗବାନ ସ୍ଵାଭାବିକ ଭାବରେ ସ୍ଵତଃ ମିଳି ଯାଇଛନ୍ତି।
ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੌ ਕਛੂ ਦਿਖਾਏ ॥
ମୁଁ କିଛି ମଧ୍ୟ ଜାଣେ ନାହିଁ, ଏହି କୌତୁକ କିପରି ହୋଇ ଯାଇଛି।
ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਓ ਸੁਖ ਬਾਲੇ ਭੋਲੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଭୋଳାପଣ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁ ମିଲିଛନ୍ତି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ପରମ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଛି॥1॥ରୁହ॥
ਸੰਜੋਗਿ ਮਿਲਾਏ ਸਾਧ ਸੰਗਾਏ ॥
ସଂଯୋଗରୁ ସାଧୁ-ପୁରୁଷଙ୍କ ସଙ୍ଗତ ମିଳି ଯାଇଛି।
ਕਤਹੂ ਨ ਜਾਏ ਘਰਹਿ ਬਸਾਏ ॥
ମନ କେଉଁଠାରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହୁଏନାହିଁ ଏବଂ ସ୍ଥିର ରହିଥାଏ।
ਗੁਨ ਨਿਧਾਨੁ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਇਹ ਚੋਲੈ ॥੧॥
ସେହି ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ଏହି ଜନ୍ମରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଛନ୍ତି||1||
ਚਰਨ ਲੁਭਾਏ ਆਨ ਤਜਾਏ ॥
ଅନ୍ୟ ସବୁ ତ୍ୟାଗ କରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଚରଣରେ ଲଗ୍ନ ଲଗାଇ ଦେଇଛି।
ਥਾਨ ਥਨਾਏ ਸਰਬ ਸਮਾਏ ॥
ସେ ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରତି ସ୍ଥାନରେ ରହିଛନ୍ତି।
ਰਸਕਿ ਰਸਕਿ ਨਾਨਕੁ ਗੁਨ ਬੋਲੈ ॥੨॥੧॥੪੬॥
ନାନକ ପ୍ରେମର ସହିତ ତାହାଙ୍କ ଗୁଣଗାନ କରିଥାଏ||2||1||46||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
କାନଡା ମହଲା 5॥
ਗੋਬਿੰਦ ਠਾਕੁਰ ਮਿਲਨ ਦੁਰਾਈ ॥
ଜଗତର ଠାକୁର ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ମିଳନ କରିବା ବହୁତ କଷ୍ଟକର ଅଟେ,
ਪਰਮਿਤਿ ਰੂਪੁ ਅਗੰਮ ਅਗੋਚਰ ਰਹਿਓ ਸਰਬ ਸਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ସେହି ଅପହଞ୍ଚ, ମନ-ଜ୍ଞାନେନ୍ଦ୍ରିୟରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ, ଅନୁମାନରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵରେ, ସୁନ୍ଦର ରୂପ ବାଲା ସର୍ବ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଟନ୍ତି॥1॥ରୁହ॥
ਕਹਨਿ ਭਵਨਿ ਨਾਹੀ ਪਾਇਓ ਪਾਇਓ ਅਨਿਕ ਉਕਤਿ ਚਤੁਰਾਈ ॥੧॥
କଥନ କରିବା ଏବଂ ତୀର୍ଥ ଯାତ୍ରାରେ ଭ୍ରମଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରେ ନାହିଁ, କୌଣସି ଚତୁରତା ଏବଂ ଅନେକ ଯୁକ୍ତି ଦ୍ଵାରା ମଧ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏନାହିଁ||1||
ਜਤਨ ਜਤਨ ਅਨਿਕ ਉਪਾਵ ਰੇ ਤਉ ਮਿਲਿਓ ਜਉ ਕਿਰਪਾਈ ॥
ଆମେ ଲକ୍ଷେ ଯତ୍ନ ନେଇ ପାରୁ, ଅନେକ ଉପାୟ ଆପଣାଇ ନେଉ, ସେ ସେତେବେଳେ ମିଳିଥାଏ, ଯେତେବେଳେ ନିଜ କୃପା କରିଥାନ୍ତି।
ਪ੍ਰਭੂ ਦਇਆਰ ਕ੍ਰਿਪਾਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਰੇਨਾਈ ॥੨॥੨॥੪੭॥
ପ୍ରଭୁ ଦୟାଳୁ, କୃପାଳୁ ଏବଂ କୃପାର ଘର ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ଦାସ ନାନକ କେବଳ ସନ୍ଥଙ୍କ ଧୂଳି ମାତ୍ର ଅଟେ||2||2||47||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
କାନଡା ମହଲା 5॥
ਮਾਈ ਸਿਮਰਤ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ॥
ହେ ଭାଇ! ରାମଙ୍କ ସ୍ମରଣ କର,
ਪ੍ਰਭ ਬਿਨਾ ਨਾਹੀ ਹੋਰੁ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବିନା ଆଉ କେହି ସହାୟକ ନୁହନ୍ତି।
ਚਿਤਵਉ ਚਰਨਾਰਬਿੰਦ ਸਾਸਨ ਨਿਸਿ ਭੋਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ପ୍ରାତଃ-ସାୟଂ, ପ୍ରତି ଶ୍ଵାସରେ ତାହାଙ୍କ ଚରଣାବିନ୍ଦର ଚିନ୍ତନ କର॥1॥ରୁହ॥
ਲਾਇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੀਨ ਆਪਨ ਤੂਟਤ ਨਹੀ ਜੋਰੁ ॥
ପ୍ରେମ ଲଗାଇ ତାହାଙ୍କୁ ନିଜର କରିନିଅ, ଏହି ପ୍ରେମ ଜୋଡ କେବେ ମଧ୍ୟ ଛିଣ୍ଡିବ ନାହିଁ।
ਪ੍ਰਾਨ ਮਨੁ ਧਨੁ ਸਰਬਸੋੁ ਹਰਿ ਗੁਨ ਨਿਧੇ ਸੁਖ ਮੋਰ ॥੧॥
ଗୁଣର ଭଣ୍ଡାର ପରମେଶ୍ଵର ହିଁ ମୋର ପ୍ରାଣ, ମନ, ଧନ ସର୍ବସ୍ଵ ଅଟନ୍ତି, ସେ ହିଁ ମୋର ସୁଖ ଅଟନ୍ତି||1||
ਈਤ ਊਤ ਰਾਮ ਪੂਰਨੁ ਨਿਰਖਤ ਰਿਦ ਖੋਰਿ ॥
ଲୋକ-ପରଲୋକ ସର୍ବତ୍ର ଈଶ୍ଵର ହିଁ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଛନ୍ତି, ମୁଁ ହୃଦୟର ଗଭୀରତାକୁ ଦେଖି ନେଇଛି।
ਸੰਤ ਸਰਨ ਤਰਨ ਨਾਨਕ ਬਿਨਸਿਓ ਦੁਖੁ ਘੋਰ ॥੨॥੩॥੪੮॥
ହେ ନାନକ ସନ୍ଥଙ୍କ ଶରଣରେ ଆସିବା ଦ୍ଵାରା ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ଘୋର ଦୁଃଖ ମଧ୍ୟ ନାଶ ହୋଇଯାଏ||2||3||48||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
କାନଡା ମହଲା 5॥
ਜਨ ਕੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸੰਗੇ ਅਸਨੇਹੁ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ଭକ୍ତର ପ୍ରେମ ହୋଇଥାଏ।
ਸਾਜਨੋ ਤੂ ਮੀਤੁ ਮੇਰਾ ਗ੍ਰਿਹਿ ਤੇਰੈ ਸਭੁ ਕੇਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହେ ବନ୍ଧୁ ପ୍ରଭୁ! ତୁ ହିଁ ମୋର ମିତ୍ର ଅଟୁ, ତୋର ଘରେ ସବୁକିଛି ଅଛି॥1॥ରୁହ॥
ਮਾਨੁ ਮਾਂਗਉ ਤਾਨੁ ਮਾਂਗਉ ਧਨੁ ਲਖਮੀ ਸੁਤ ਦੇਹ ॥੧॥
ମୁଁ ମାନ-ପ୍ରତିଷ୍ଠା, ଧନ-ଦୌଲତ, ପୁତ୍ର ଏବଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଇତ୍ୟାଦି ସବୁକିଛି ତୋ’ ଠାରୁ ମାଗିଥାଏ||1||
ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਭੁਗਤਿ ਪੂਰਨ ਪਰਮਾਨੰਦ ਪਰਮ ਨਿਧਾਨ ॥
ସେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରମାନନ୍ଦ ଏବଂ ସୁଖର ଘର ଅଟନ୍ତି, ଯୁକ୍ତି, ସବୁ କାମନା ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି।