Page 1295
ਜਨ ਕੀ ਮਹਿਮਾ ਬਰਨਿ ਨ ਸਾਕਉ ਓਇ ਊਤਮ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕੇਨ ॥੩॥
ମୁଁ ଭକ୍ତର ମହିମା ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ପାରେନାହିଁ, କାରଣ ପରମାତ୍ମା ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତମ ବନାଇ ଦେଇଛନ୍ତି||3||
ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਹਰਿ ਸਾਹ ਵਡੇ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਵਣਜਾਰੇ ਰਾਸਿ ਦੇਨ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଏକମାତ୍ର ତୁମେ ହିଁ ବଡ ସୌଦାଗର ଆଟ, ଆମ ଭଳି ବ୍ୟାପାରୀକୁ ତୁମେ ହିଁ ରାଶି ପ୍ରଦାନ କରୁଅଛ।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਲਦਿ ਵਾਖਰੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲੇਨ ॥੪॥੨॥
ନାନକ ବିନତି କରନ୍ତି ଯେ ହେ ପ୍ରଭୁ! ଦୟା କର, ଆମେ ନାମର ସଉଦା ଲଦି ଆଣିଛୁ||4||2||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
କାନଡା ମହଲା 4॥
ਜਪਿ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮ ਪਰਗਾਸ ॥
ହେ ମନ! ପ୍ରକାଶ ସ୍ୱରୂପ ରାମନାମର ଜପ କର,
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਨੀ ਵਿਚੇ ਗਿਰਹ ਉਦਾਸ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭକ୍ତଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରେମ ଲଗାଅ ଏବଂ ଗୃହସ୍ଥ ଜୀବନରେ ମୋହ-ମାୟାରୁ ନିର୍ଲିପ୍ତ ରୁହ॥1॥ରୁହ
ਹਮ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਜਪਿਓ ਨਾਮੁ ਨਰਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਕਿਰਪਾਸ ॥
ଆମେ ହୃଦୟରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମ ଜପ କରିଅଛୁ, କୃପାଳୁ ପ୍ରଭୁ କୃପା କରିଛନ୍ତି।
ਅਨਦਿਨੁ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਬਿਗਸਿਆ ਉਦਮ ਭਏ ਮਿਲਨ ਕੀ ਆਸ ॥੧॥
ସର୍ବଦା ଆନନ୍ଦ ହିଁ ଆନନ୍ଦ ବନି ରହିଛି, ମନ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇ ଯାଇଛି, ପ୍ରଭୁ ମିଳନର ଲାଳସା ଲାଗି ରହିଛି||1||
ਹਮ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ਜਿਤਨੇ ਸਾਸ ਲੀਏ ਹਮ ਗ੍ਰਾਸ ॥
ଆମେ ଯେତେ ଶ୍ଵାସ ନେଇଛୁ, ଭୋଜନ କରିଛୁ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ସେତେ ପ୍ରେମ ଲଗାଇ ରଖିଛି।
ਕਿਲਬਿਖ ਦਹਨ ਭਏ ਖਿਨ ਅੰਤਰਿ ਤੂਟਿ ਗਏ ਮਾਇਆ ਕੇ ਫਾਸ ॥੨॥
ଏକ କ୍ଷଣରେ ସବୁ ପାପ ନଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି ଏବଂ ମାୟାର ଜାଲ ଛିଣ୍ଡି ଯାଇଛି||2||
ਕਿਆ ਹਮ ਕਿਰਮ ਕਿਆ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਰਖੇ ਪ੍ਰਭ ਤਾਸ ॥
ଆମେ କଣ କୀଟ ସମାନ ଜୀବ ଅଟୁ ଏବଂ କେଉଁ କର୍ମ କରୁ, ଆମ ଭଳି ମୂର୍ଖକୁ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ରକ୍ଷା କରିଥାନ୍ତି।
ਅਵਗਨੀਆਰੇ ਪਾਥਰ ਭਾਰੇ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਤਰੇ ਤਰਾਸ ॥੩॥
ଆମେ ଅବଗୁଣରେ ଭରି ରହିଥିବା ପଥର ସମାନ ଅଟୁ, ଯିଏ ସତସଙ୍ଗତିରେ ମିଶି ସଂସାର ସାଗରରୁ ପାର କରିପାରେ||3||
ਜੇਤੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰੀ ਜਗਦੀਸਰਿ ਤੇ ਸਭਿ ਊਚ ਹਮ ਨੀਚ ਬਿਖਿਆਸ ॥
ଜଗଦୀଶ୍ଵର ଯେତେ ସୃଷ୍ଟି ବନାଇଛନ୍ତି, ସବୁ ଉଚ୍ଚ ଅଟେ ଆଉ ଆମେ ନୀଚ ବିକାର ପ୍ରବୃତ୍ତ ଅଟୁ।
ਹਮਰੇ ਅਵਗੁਨ ਸੰਗਿ ਗੁਰ ਮੇਟੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਲੀਏ ਪ੍ਰਭ ਪਾਸ ॥੪॥੩॥
ହେ ନାନକ! ଯେତେବେଳେ ଗୁରୁ ମିଳିଥାନ୍ତି, ଆମର ସବୁ ଅବଗୁଣ ଦୂର ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ମିଳାଇ ଦେଇଥାନ୍ତି||4||3||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
କାନଡା ମହଲା 4॥
ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿਓ ਗੁਰ ਵਾਕ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ଗୁରୁଙ୍କ ବଚନ ଅନୁସାରେ ରାମନାମର ଜପ କରିଛି।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜਗਦੀਸਰਿ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਗਇਓ ਸਭ ਝਾਕ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ଜଗଦୀଶ୍ଵର ହରି ମୋ’ ଉପରେ କୃପା କରିଛନ୍ତି, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଦୁର୍ମତି ଏବଂ ଦୈତ୍ୟଭାବ ଦୂର ହୋଇ ଯାଇଛି॥1॥ରୁହ॥
ਨਾਨਾ ਰੂਪ ਰੰਗ ਹਰਿ ਕੇਰੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਾਮੁ ਰਵਿਓ ਗੁਪਲਾਕ ॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ଅନେକ ରୂପ ରଙ୍ଗ ଅଛି, ସେ ପ୍ରତି ଘଟରେ ଅଦୃଷ୍ଟ ରୂପରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଅଛନ୍ତି।
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਮਿਲੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਗਟੇ ਉਘਰਿ ਗਏ ਬਿਖਿਆ ਕੇ ਤਾਕ ॥੧॥
ଯଦି ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ସହିତ ଭକ୍ତର ମିଳନ ହୋଇଯାଏ, ସେହି ପ୍ରଭୁ ପ୍ରକଟ ହୋଇଥାନ୍ତି ଏବଂ ବିକାରର ଦ୍ଵାର ଖୋଲିଯାଏ||1||
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁ ਸੋਭਾ ਜਿਨ ਉਰਿ ਧਾਰਿਓ ਹਰਿ ਰਸਿਕ ਰਸਾਕ ॥
ଭକ୍ତଜନଙ୍କ ଶୋଭା ବହୁତ ବଡ ଅଟେ, ଯିଏ ପ୍ରେମ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ହୃଦୟରେ ଧାରଣ କରିଛି।
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਮਿਲੇ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਜੈਸੇ ਗਊ ਦੇਖਿ ਬਛਰਾਕ ॥੨॥
ଯେପରି ଗାଈକୁ ଦେଖି ବାଛୁରୀ ମିଳନ କରିବାକୁ ଆସିଥାଏ, ସେପରି ହିଁ ପ୍ରମାତ୍ମାଙ୍କ ଭକ୍ତ ସହିତ ମିଶିଲେ ପରମାତ୍ମା ମିଳିଯାନ୍ତି||2||
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤੇ ਜਨ ਊਤਮ ਜਨਕ ਜਨਾਕ ॥
ପ୍ରଭୁ ଭକ୍ତଙ୍କ ଠାରେ ରହିଥାନ୍ତି ଏବଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭକ୍ତ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଉତ୍ତମ ଅଟେ।
ਤਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਬਾਸੁ ਬਸਾਨੀ ਛੂਟਿ ਗਈ ਮੁਸਕੀ ਮੁਸਕਾਕ ॥੩॥
ତାହାର ହୃଦୟରେ ଏପରି ମହକ ହୋଇଥାଏ ଯେ ସବୁ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଦୂର ହୋଇଯାଏ||3||
ਤੁਮਰੇ ਜਨ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕੀਏ ਹਰਿ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਆਪਨ ਅਪਨਾਕ ॥
ହେ ପ୍ରଭୁ! ଆମେ ତୁମର ସେବକ ଅଟୁ, ତୁମେ ହିଁ ସୃଷ୍ଟି କରିଛ, ନିଜର ବନାଇ ଆମକୁ ରକ୍ଷା କର।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਸਖਾ ਹਰਿ ਭਾਈ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਬੰਧਪ ਹਰਿ ਸਾਕ ॥੪॥੪॥
ଦାସ ନାନକ କହନ୍ତି ଯେ ପ୍ରଭୁ ହିଁ ଆମର ମିତ୍ର, ଭାଇ, ମାତା-ପିତା, ବନ୍ଧୁ ଏବଂ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଅଟନ୍ତି||4||
ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
କାନଡା ମହଲା 4॥
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਚੀਤਿ ॥
ହେ ମୋର ମନ! ଏକାଗ୍ରଚିତ୍ତ ହୋଇ ପରମାତ୍ମାଙ୍କ ନାମର ମନନ କର।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਵਸਤੁ ਮਾਇਆ ਗੜਿ੍ਹ੍ਹ ਵੇੜ੍ਹ੍ਹੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਲੀਓ ਗੜੁ ਜੀਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ହରିନାମ ରୂପୀ ବସ୍ତୁ ମାୟାର ଦୁର୍ଗରେ ବିଦ୍ୟମାନ ଅଟେ, ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଦ୍ଵାରା ଏହି ଦୂର୍ଗ ଜିତି ନିଅ ॥1॥ରୁହ॥
ਮਿਥਿਆ ਭਰਮਿ ਭਰਮਿ ਬਹੁ ਭ੍ਰਮਿਆ ਲੁਬਧੋ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਮੋਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
ମୁଁ ମିଥ୍ୟା ଭ୍ରମରେ ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ହେଉଅଛି, ପୁତ୍ର-ପତ୍ନୀର ମୋହ-ପ୍ରେମରେ ଲୀନ ରହିଛି।
ਜੈਸੇ ਤਰਵਰ ਕੀ ਤੁਛ ਛਾਇਆ ਖਿਨ ਮਹਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਦੇਹ ਭੀਤਿ ॥੧॥
ଯେପରି ବୃକ୍ଷର ଛାୟା ସମାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ, ସେପରି ହିଁ ଶରୀର ରୂପୀ ପ୍ରାଚୀର ଏକ କ୍ଷଣରେ ନାଶ ହୋଇଯାଏ||1||
ਹਮਰੇ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਨ ਊਤਮ ਜਿਨ ਮਿਲਿਆ ਮਨਿ ਹੋਇ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ॥
ଏପରି ଉତ୍ତମ ଭକ୍ତ ଆମ ପାଇଁ ପ୍ରାଣ ଠାରୁ ମଧ୍ୟ ଅଧିକ ପ୍ରିୟ ହୋଇଥାନ୍ତି, ଯାହାଙ୍କ ସହିତ ମିଶି ମନରେ ନିଷ୍ଠା ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇଥାଏ।
ਪਰਚੈ ਰਾਮੁ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਅਸਥਿਰੁ ਰਾਮੁ ਰਵਿਆ ਰੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥੨॥
ପ୍ରଭୁ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ଥାଆନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗତରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରେମ ଦୃଢ ହୋଇଯାଏ।||2||