Page 1041
ਸਚ ਬਿਨੁ ਭਵਜਲੁ ਜਾਇ ਨ ਤਰਿਆ ॥
ସତ୍ୟ ବିନା ଜଗତ-ସାଗରରୁ ପାର କରାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ,
ਏਹੁ ਸਮੁੰਦੁ ਅਥਾਹੁ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਭਰਿਆ ॥
ଏହା ଅଥଳ ସମୁଦ୍ର ଅଟେ, ଯାହା ଯାହା ମହା ବିଷରେ ଭରି ରହିଛି।
ਰਹੈ ਅਤੀਤੁ ਗੁਰਮਤਿ ਲੇ ਊਪਰਿ ਹਰਿ ਨਿਰਭਉ ਕੈ ਘਰਿ ਪਾਇਆ ॥੬॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ନେଇ ବାସନା ଠାରୁ ନିର୍ଲିପ୍ତ ରହିଥାଏ, ସେ ନିର୍ଭୀକ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଘରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଥାଏ||6||
ਝੂਠੀ ਜਗ ਹਿਤ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥
ଦୁନିଆର ମୋହର ଚତୁରତା ମିଥ୍ୟା ଅଟେ,
ਬਿਲਮ ਨ ਲਾਗੈ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
ଏହା ଦ୍ଵାରା ଜନ୍ମ-ମରଣ ଚକ୍ର ତୁରନ୍ତ ଲାଗିଥାଏ।
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਚਲਹਿ ਅਭਿਮਾਨੀ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸਿ ਖਪਾਇਆ ॥੭॥
ଅଭିମାନୀ ମନୁଷ୍ୟ ନାମକୁ ବିସ୍ମୃତ କରି ଜଗତରୁ ଚାଲି ଯାଇଥାଏ, ଯାହା କାରଣରୁ ଜନ୍ମ-ମରଣର ଚକ୍ରରେ ଦୁଃଖୀ ରହିଥାଏ||7||
ਉਪਜਹਿ ਬਿਨਸਹਿ ਬੰਧਨ ਬੰਧੇ ॥
ସେ ଜନ୍ମ ହୋଇ ମରିଥାଏ ଓ ବନ୍ଧନରେ ଫସି ରହିଥାଏ।
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਕੇ ਗਲਿ ਫੰਧੇ ॥
ତାହାର ଗଳାରେ ଅହଂ ଏବଂ ମୋହ-ମାୟାର ଫନ୍ଦା ପଡିଥାଏ।
ਜਿਸੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਾਹੀ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਸੋ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬੰਧਿ ਚਲਾਇਆ ॥੮॥
ଯିଏ ଗୁରୁଙ୍କ ଉପଦେଶ ଅନୁସାରେ ରାମନାମକୁ ସ୍ଥାପ କରିନାହିଁ, ତାହାକୁ ବାନ୍ଧି ଯମପୁରୀକୁ ପଠାଯାଇ ଥାଏ||8||
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਮੋਖ ਮੁਕਤਿ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ବିନା ମୋକ୍ଷ କିପରି ପ୍ରାପ୍ତ କରାଯାଇ ପାରିବ ଏବଂ
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਕਿਉ ਧਿਆਈਐ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ବିନା ରମନାମର ମନନ କିପରି କରାଯାଇ ପାରିବ?
ਗੁਰਮਤਿ ਲੇਹੁ ਤਰਹੁ ਭਵ ਦੁਤਰੁ ਮੁਕਤਿ ਭਏ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੯॥
ଗୁରୁମତକୁ ଗ୍ରହଣ କରି କଠିନ ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇ ଯାଅ, ଯିଏ ମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ, ସେ ସୁଖ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ ||9||
ਗੁਰਮਤਿ ਕ੍ਰਿਸਨਿ ਗੋਵਰਧਨ ਧਾਰੇ ॥
ଗୁରୁ-ମତାନୁସାରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଗୋବର୍ଦ୍ଧନ ପର୍ବତକୁ ଆଙ୍ଗୁଳିରେ ଧାରଣକରି ନିଅନ୍ତି ଏବଂ
ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਇਰਿ ਪਾਹਣ ਤਾਰੇ ॥
ଶ୍ରୀରାମ ସମୁଦ୍ରରେ ପଥର ଭସାଇ ଥିଲେ।
ਗੁਰਮਤਿ ਲੇਹੁ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੧੦॥
ଗୁରୁଙ୍କ ମତ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଦ୍ଵାରା ପରମ ପଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥାଏ। ହେ ନାନକ! ଗୁରୁ ହିଁ ଭ୍ରମ ଦୂର କରିବା ବାଲା ଅଟନ୍ତି||10||
ਗੁਰਮਤਿ ਲੇਹੁ ਤਰਹੁ ਸਚੁ ਤਾਰੀ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ କର ଏବଂ ସତ୍ୟ ଦ୍ଵାରା ଭବସାଗରରୁ ପାର ହୋଇ ଯାଅ।
ਆਤਮ ਚੀਨਹੁ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰੀ ॥
ଆତ୍ମା ଏବଂ ହୃଦୟରେ ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ପରିଚୟ ପାଅ।
ਜਮ ਕੇ ਫਾਹੇ ਕਾਟਹਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ॥੧੧॥
ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ ଜପ କରିବା ଦ୍ଵାରା ଯମର ଫାଶୀ କଟି ଯାଇଥାଏ ଏବଂ ମାୟାତୀତ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଥାଏ||11||
ਗੁਰਮਤਿ ਪੰਚ ਸਖੇ ਗੁਰ ਭਾਈ ॥
ଗୁରୁ ମତ ଦ୍ଵାରା ହିଁ ସନ୍ଥ-ମିତ୍ର ଏବଂ ଗୁରୁଭାଇ ପରସ୍ପର ସମ୍ବନ୍ଧ ରଖିଥାନ୍ତି।
ਗੁਰਮਤਿ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰਿ ਸਮਾਈ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ମତ ତୃଷ୍ଣାଗ୍ନିକୁ ନିବୃତ୍ତ କରି ଦେଇଥାଏ।
ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਜਗਜੀਵਨ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ॥੧੨॥
ନିଜ ମନ ଏବଂ ମୁଖରେ ଜୀବନଦାତା ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପ କର; ଏହିପରି ହୃଦୟରେ ହିଁ ଅଦୃଷ୍ଟ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ହୋଇଯାଏ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਬਦਿ ਪਤੀਜੈ ॥
ଗୁରୁମୁଖୀ ଏହି ତଥ୍ୟକୁ ବୁଝି ନେଇଥାଏ ଏବଂ ନାମ ଦ୍ଵାରା ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ,
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਕਿਸ ਕੀ ਕੀਜੈ ॥
କାହାର ପ୍ରଶଂସା ଓ ନିନ୍ଦା କରାଯିବ?
ਚੀਨਹੁ ਆਪੁ ਜਪਹੁ ਜਗਦੀਸਰੁ ਹਰਿ ਜਗੰਨਾਥੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥੧੩॥
ନିଜକୁ ନିଜେ ଜାଣ, ଜାଗଦୀଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଜପ କର, ସଂସାରର ସ୍ଵାମୀ ହଋ ହିଁ ମନର ମାୟା ଅଟନ୍ତି||13||
ਜੋ ਬ੍ਰਹਮੰਡਿ ਖੰਡਿ ਸੋ ਜਾਣਹੁ ॥
ଯିଏ ଖଣ୍ଡ-ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ରହିଥାନ୍ତି, ତାହାକୁ ଜାଣ।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਹੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣਹੁ ॥
ଗୁରୁଙ୍କ ସାନ୍ନିଧ୍ୟରେ ସତ୍ୟକୁ ବୁଝ, ଶବ୍ଦକୁ ଜାଣ।
ਘਟਿ ਘਟਿ ਭੋਗੇ ਭੋਗਣਹਾਰਾ ਰਹੈ ਅਤੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥੧੪॥
ସେହି ଭୋଗିବା ବାଲା ଈଶ୍ଵର ପ୍ରତି ଶରୀରରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ହୋଇ ସବୁ ପଦାର୍ଥ ଭୋଗ କରିଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସବୁଙ୍କ ଠାରୁ ନିର୍ଲିପ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି||14||
ਗੁਰਮਤਿ ਬੋਲਹੁ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸੂਚਾ ॥
ଗୁରୁମତ ଅନୁସାରେ ପବିତ୍ର ହରି-ଯଶ ବୋଲ,
ਗੁਰਮਤਿ ਆਖੀ ਦੇਖਹੁ ਊਚਾ ॥
ଗୁରୁ ମତାନୁସାରେ ନେତ୍ରରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ କର।
ਸ੍ਰਵਣੀ ਨਾਮੁ ਸੁਣੈ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਇਆ ॥੧੫॥੩॥੨੦॥
ହେ ନାନକ! ଯିଏ କର୍ଣ୍ଣରେ ହରିନାମ ଓ ବାଣୀ ଶୁଣିଥାଏ, ସେ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଥାଏ||15||3||20||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ମାରୁ ମହଲା 1 ॥
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਪਰਹਰੁ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ॥
ହେ ମାନବ ଜୀବ! କାମ, କ୍ରୋଧ ଏବଂ ପରନିନ୍ଦା ତ୍ୟାଗ କର;
ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਤਜਿ ਹੋਹੁ ਨਿਚਿੰਦਾ ॥
ଲାଳସା ଓ ଲୋଭ ତ୍ୟାଗ କରି ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ରୁହ।
ਭ੍ਰਮ ਕਾ ਸੰਗਲੁ ਤੋੜਿ ਨਿਰਾਲਾ ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥੧॥
ଯିଏ ଭ୍ରମର ଜଞ୍ଜିର ତ୍ୟାଗ କରି ନିର୍ଲିପ୍ତ ରହିଥାଏ, ସେ ଅନ୍ତର୍ମନରେ ହରିରସ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ||1||
ਨਿਸਿ ਦਾਮਨਿ ਜਿਉ ਚਮਕਿ ਚੰਦਾਇਣੁ ਦੇਖੈ ॥
ଯେପରି ରାତ୍ରିକାଳରେ ବିଜୁଳିର ଚମକ ଦେଖାଯାଇ ଥାଏ,
ਅਹਿਨਿਸਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਪੇਖੈ ॥
ସେହିପରି ହିଁ ରାତିଦିନ ପ୍ରଭୁ-ଜ୍ୟୋତିକୁ ନିରନ୍ତର ଦେଖିଥାଏ।
ਆਨੰਦ ਰੂਪੁ ਅਨੂਪੁ ਸਰੂਪਾ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦੇਖਾਇਆ ॥੨॥
ପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ ଆନନ୍ଦ ସ୍ୱରୂପ ଏବଂ ଅନୁପମ ସ୍ୱରୂପ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ କରାଇଛନ୍ତି||2||
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਹੁ ਆਪੇ ਪ੍ਰਭੁ ਤਾਰੇ ॥
ସଦଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ ସାକ୍ଷାତ ପରେ ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵୟଂ ହିଁ ଜଗତ-ସାଗରରୁ ପାର କରାଇ ଥାଆନ୍ତି।
ਸਸਿ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਦੀਪਕੁ ਗੈਣਾਰੇ ॥
ହୃଦୟ ରୂପୀ ଘରେ ଏପରି ଆଲୋକ ହୋଇଥାଏ, ଯେପରି ଆକାଶରେ ଦୀପକ ରୂପୀ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ହୋଇଥାଏ।
ਦੇਖਿ ਅਦਿਸਟੁ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਭੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸਬਾਇਆ ॥੩॥
ସେହି ଅଦୃଷ୍ଟ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ସର୍ବତ୍ର ଦେଖି ସେଥିରେ ଲଗ୍ନ ଲଗାଅ, ତିନି ଲୋକରେ ବ୍ରହ୍ମର ହିଁ ପ୍ରସାର ଅଛି||3||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਏ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭਉ ਜਾਏ ॥
ହରିନାମ ରୂପୀ ଅମୃତ ରସକୁ ପାନ କରିବା ଦ୍ଵାରା ତୃଷ୍ଣା ଓ ଭୟର ନିବାରଣ ହୋଇଯାଏ।
ਅਨਭਉ ਪਦੁ ਪਾਵੈ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
ଯିଏ ଅହଂକୁ ଦୂର କରି ଦେଇଥାଏ, ତାହାକୁ ମୋକ୍ଷ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଯାଏ।
ਊਚੀ ਪਦਵੀ ਊਚੋ ਊਚਾ ਨਿਰਮਲ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇਆ ॥੪॥
ଯିଏ ନିର୍ମଲ୍ସାବ୍ଦର ସାଧନା କରିଥାଏ, ସର୍ବୋଚ୍ଚ ପଦବୀ ପ୍ରାପ୍ତ କରିନିଏ ଏବଂ ସେ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ବନିଯାଏ||4||
ਅਦ੍ਰਿਸਟ ਅਗੋਚਰੁ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥
ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ନାମ ଅଦୃଷ୍ଟ ଏବଂ ଇନ୍ଦ୍ରିୟାତୀତ ଅଟେ ଏବଂ