Page 1424
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਕਹੈ ਕਹਾਇ ॥
अमृतमय भगवाननाम हे गुरूमध्येच असतात, ते नाम-अमृत जपतात आणि जिज्ञासूंनाही नामस्मरण करायला लावतात.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਨਿਰਮਲੋੁ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
भगवंताचे नाव निर्मल सागर आहे, म्हणून निर्मल नामाचा जप करावा, असे गुरूंचे मत आहे.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਤਤੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
हे वाणीचे अमृत गुरूपासूनच मनात वास करते.
ਹਿਰਦੈ ਕਮਲੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
त्यामुळे हृदयाचे कमळ प्रकाशित होते आणि आत्म्याचा प्रकाश परम प्रकाशात विलीन होतो.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨ ਕਉ ਮੇਲਿਓਨੁ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਾਇ ॥੨੫॥|
गुरू नानक म्हणतात की ज्यांच्या कपाळावर नशिबात लिहिलेले असते त्यांनाच खरे गुरु भेटतात.॥२५॥
ਅੰਦਰਿ ਤਿਸਨਾ ਅਗਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
स्वार्थी माणसाच्या अंतःकरणात इच्छेचा अग्नि जळत राहतो आणि त्याची वासना जात नाही.
ਮੋਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਹੈ ਕੂੜਿ ਰਹਿਆ ਲਪਟਾਇ ॥
कुटूंबाची आसक्ती हे सर्व खोटे आहे पण तो या खोट्यात गुरफटून राहतो.
ਅਨਦਿਨੁ ਚਿੰਤਾ ਚਿੰਤਵੈ ਚਿੰਤਾ ਬਧਾ ਜਾਇ ॥
तो रोज चिंतेत असतो आणि जगाच्या चिंतेत अडकून राहतो.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
अहंकारामुळे तो अहंकारी कृती करतो ज्यामुळे तो जन्म-मृत्यूपासून सुटत नाही.
ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੈ ਨਾਨਕ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੨੬॥
गुरू नानक म्हणतात की गुरूंचा आश्रय घेतल्याने स्वार्थी माणूसही जगाच्या बंधनातून मुक्त होतो.॥२६॥
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਹਰਿ ਧਿਆਇਦਾ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
गुरूंच्या सहवासात देवाचे भजन श्रद्धेने गायले जाते.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਦੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਗੁਰੁ ਮੇਲਾਇ ॥
जे सत्संगात गुरूंची सेवा करतात, गुरु त्यांना भगवंताशी जोडतात.
ਏਹੁ ਭਉਜਲੁ ਜਗਤੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਨਾਮਿ ਤਰਾਇ ॥
हे जग एक भयंकर आणि कठीण समुद्र आहे, गुरु हे जहाज आहे आणि फक्त हरिनामच आहे जो तुम्हाला पोहायला लावू शकतो.
ਗੁਰਸਿਖੀ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿਆ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਇ ॥
गुरूंच्या शिष्यांनी राजाला स्वीकारले आहे आणि पूर्ण गुरूंनी त्यांना पार केले आहे.
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਕੀ ਹਰਿ ਧੂੜਿ ਦੇਹਿ ਹਮ ਪਾਪੀ ਭੀ ਗਤਿ ਪਾਂਹਿ ॥
हे हरि! आम्हाला गुरू शिष्यांच्या चरणांची धूळ दे, म्हणजे आम्ही पापी लोकांनाही मोक्ष मिळू शकतो.
ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਲਿਖਿਆ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
ज्याच्या कपाळावर भगवंताने नशिबात लिहिले आहे, त्याला गुरु सापडला, असा गुरू नानकांचा आदेश आहे.
ਜਮਕੰਕਰ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿਅਨੁ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥
तो यमदूतांचा वध करून त्यांना हाकलून देतो आणि परमेश्वराच्या दरबारात वाचवतो.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਨੋ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਹਰਿ ਤੁਠਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨੭॥
ज्या गुरूंच्या शिष्यांना भगवंताने प्रसन्न केले व स्वीकारले त्यांचे शुभेच्छुक.॥२७॥
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਇਆ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
त्या परिपूर्ण गुरूने आपल्याला भगवंताचे नामस्मरण करून दिले आणि मनातील भ्रम दूर केले.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਇ ਕਰਿ ਚਾਨਣੁ ਮਗੁ ਦੇਖਾਇਆ ॥
भगवंताचे गुणगान गाऊन आम्हाला योग्य मार्गाचे दर्शन झाले.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਆ ॥
अहंकाराचा वध करून आपण स्वतःला एका परमेश्वराला अर्पण केले आहे आणि आपल्या मनात हरिनामाची स्थापना केली आहे.
ਗੁਰਮਤੀ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥
गुरूंच्या मते हरिनामात लीन होऊन यमसुद्धा त्याच्याकडे वाईट नजरेने पाहत नाही.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਕਰਤਾ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਨਾਇ ਲਾਇਆ ॥
भगवंत सर्व काही करतो आणि जेव्हा त्याला योग्य वाटेल तेव्हा तो त्याचे नाव कीर्तनात ठेवतो.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਨਾਉ ਲਏ ਤਾਂ ਜੀਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਖਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਇਆ ॥੨੮॥
गुरू नानक म्हणतात की, हरिनामाचा जप केल्याने आपल्याला जीवन मिळत असते, नाहीतर हरिनामाशिवाय आपण क्षणात मरतो.॥२८॥
ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਹਉਮੈ ਸਾਕਤ ਦੁਰਜਨਾ ॥
दुष्ट भ्रमी माणसांच्या मनात अहंकाराचा रोग असतो आणि अहंकारामुळे ते भ्रमात विस्मरणात राहतात.
ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਣਾ ॥੨੯॥
गुरू नानक सांगतात की जेव्हा सतीगुरु साधू सज्जन भेटतात तेव्हा हा रोग निघून जातो ॥२९॥
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੇ ॥
गुरूंच्या शिकवणीने जिवंत स्त्री परमेश्वराची पूजा करते.
ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮਿ ਕਸਾਈ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਰਤੀ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਚੋਲੇ ॥
ती रात्रंदिवस परमेश्वराच्या प्रेमात आकृष्ट राहते आणि परमेश्वराच्या रंगात लीन राहते.
ਹਰਿ ਜੈਸਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਲਭਈ ਸਭੁ ਦੇਖਿਆ ਜਗਤੁ ਮੈ ਟੋਲੇ ॥
मी जगभर शोधले पण मला कुठेही देवासारखा परम प्राणी सापडला नाही.
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਇਆ ਮਨੁ ਅਨਤ ਨ ਕਾਹੂ ਡੋਲੇ ॥
गुरूने भगवंताचे नामस्मरण केले तर मन कुठेही डगमगत नाही.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਗੁਲ ਗੋਲੇ ॥੩੦॥
गुरु नानक म्हणतात की आम्ही हरीचे अनन्य भक्त आहोत आणि स्वतःला गुरु सतगुरुंच्या सेवकांचे सेवक समजतो.॥३०॥