Page 646
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
Shloka M. 3
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭਿ ਭਰਮਦੇ ਨਿਤ ਜਗਿ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਿ ॥
Beraubt Naam sind die Leute ganz verwirrt. Man erleidet Verlust in der Welt.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਹਉਮੈ ਅੰਧੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
Man treibt sich unter dem Einfluss der Einbildung, dies bezeugt nur das Dunkel.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
O Nanak, die Gurmukhi (Jünger des Gurus) sinnen über das Wort, sie trinken Ambrosia. (1)
ਮਃ ੩ ॥
M. 3
ਸਹਜੇ ਜਾਗੈ ਸਹਜੇ ਸੋਵੈ ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਉਸਤਤਿ ਹੋਵੈ ॥
Gurmukh, wach oder schlafend, wohnt in Sahaj (Zustand von Gleichgewicht). Tag und Nacht singt er die Lobgesänge des Herrn.
ਮਨਮੁਖ ਭਰਮੈ ਸਹਸਾ ਹੋਵੈ ॥
Der Egoist wird in Zweifel verwickelt, er erleidet die Angst.
ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
Im inneren empfindet er immer die Besorgnis, er schläft nie in Ruhe.
ਗਿਆਨੀ ਜਾਗਹਿ ਸਵਹਿ ਸੁਭਾਇ ॥
Im Gegenteil, die Weise, wach oder schlafend,
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੨॥
bleibt in der höchsten Ruhe. (2)
ਪਉੜੀ ॥
Pauri
ਸੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਰਤਿਆ ॥
Nur diejenigen, die von der Liebe des Herrn erfüllt sind, meditieren über den Namen.
ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਵਹਿ ਇਕੁ ਇਕੋ ਹਰਿ ਸਤਿਆ ॥
Sie meditieren über den Einzigen, der allein ewig und wahr ist.
ਹਰਿ ਇਕੋ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਇਕੋ ਉਤਪਤਿਆ ॥
Der Einzige ist überall, die ganze Kreation ist von ihm.
ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਤਿਨ ਡਰੁ ਸਟਿ ਘਤਿਆ ॥
Diejenigen, die den Namen des Herrn rezitieren, befreien sich von der Furcht.
ਗੁਰਮਤੀ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ॥੯॥
Der Herr selbst gewährt das Geschenk von dem Wort des Gurus. Durch die Gnade des Gurus meditiert man über ihn (Herrn). (9)
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
Shloka M. 3
ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਤੁ ਕਿਛੁ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
Im inneren hat man keine Weisheit, folglich gewinnt man kein Verständnis. Man versteht nichts.
ਵਿਣੁ ਡਿਠਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
Unwissend und verblendet, wie kann man das Lob des Herrn verkünden?
ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੀਐ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
O Nanak, wenn man das Wort erkennt, bewohnt Naam den Geist. (1)
ਮਃ ੩ ॥
M. 3
ਇਕਾ ਬਾਣੀ ਇਕੁ ਗੁਰੁ ਇਕੋ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
Es gibt nur ein einziges Evangelium (Wort), verkündet von dem Guru. Denke dochan das Wort des Gurus.
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹਟੁ ਸਚੁ ਰਤਨੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥
Wahr ist dieser Handel, wahr ist der Laden randvoll von Juwelen.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਈਅਨਿ ਜੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
Man bekommt davon die Gnade des Gurus,
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਲਾਭੁ ਸਦਾ ਖਟਿਆ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
Wem der wohltätige Spender dieses Geschenk gewährt. Vermögens dieses Handels gewinnt man den Profit von Naam; es ist ohne gleich.
ਵਿਖੁ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਕਰਮਿ ਪੀਆਵਣਹਾਰੁ ॥
Dann, wohl umgeben von der Maya (dem Gift), wird man mit Ambrosia gesegnet. Man trinkt diese Ambrosia durch die Gnade des Herrn .
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
O Nanak, singe die Lobgesänge des Herrn. (2)
ਪਉੜੀ ॥
Pauri
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਨ ਭਾਵਈ ॥
Wenn die Unwahrheit wächst, liebt man die Wahrheit nicht.
ਜੇ ਕੋ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਕੂੜਾ ਜਲਿ ਜਾਵਈ ॥
Wenn jemand die Wahrheit sagt, ärgert man sich.
ਕੂੜਿਆਰੀ ਰਜੈ ਕੂੜਿ ਜਿਉ ਵਿਸਟਾ ਕਾਗੁ ਖਾਵਈ ॥
Die Krähe benutzt den Abfall. Auf dieselbe Weise bleibt man immer unersättlich gegenüber der Unwahrheit.
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਈ ॥
Wem der Herr sein Mitleid gewährt, meditiert über Naam.
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਕੂੜੁ ਪਾਪੁ ਲਹਿ ਜਾਵਈ ॥੧੦॥
Durch den Guru meditiere ich über Naam, dann gehen die Unwahrheit und die Sünden fort. (10)
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
Shloka M. 3
ਸੇਖਾ ਚਉਚਕਿਆ ਚਉਵਾਇਆ ਏਹੁ ਮਨੁ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣਿ ॥
O schwankender, taumelnder Sheikh bewahre deinen Geist zu Hause.
ਏਹੜ ਤੇਹੜ ਛਡਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
Gib dein Geschick und dein Streiten auf, erkenne das Wort des Gurus.
ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਢਹਿ ਪਉ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥
Verlass dich ganz auf den Guru, er weiß alles.
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਲਾਇ ਤੂ ਹੋਇ ਰਹੁ ਮਿਹਮਾਣੁ ॥
Zwinge, beherrsche dein Verlangen, deine Hoffnungen. Führe dich in die Welt, als wärest du in der Welt ein Gast.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਭੀ ਚਲਹਿ ਤਾ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਣੁ ॥
Wenn man nach dem Willen des Gurus lebt, wird man auf dem Herrensitz geehrt.
ਨਾਨਕ ਜਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਤਿਨ ਧਿਗੁ ਪੈਨਣੁ ਧਿਗੁ ਖਾਣੁ ॥੧॥
Abscheulich sind die Nahrung und die Kleider, wenn man sich nicht an Naam erinnert. (1)
ਮਃ ੩ ॥
M. 3
ਹਰਿ ਗੁਣ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
Unendlich ist das Lob des Herrn, niemand kann seinen Preis schätzen.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
O Nanak, Gurmukh singt die Lobgesänge des Herrn, er löst sich in seinem Wert auf. (2)
ਪਉੜੀ ॥
Pauri
ਹਰਿ ਚੋਲੀ ਦੇਹ ਸਵਾਰੀ ਕਢਿ ਪੈਧੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ॥
Der Herr hat uns den Körper geschenkt. Er wird prächtig, wenn man es mit der Verehrung des Herrn ziert.
ਹਰਿ ਪਾਟੁ ਲਗਾ ਅਧਿਕਾਈ ਬਹੁ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤਿ ਕਰਿ ॥
Dieser Stoff ist von Seide (Naam), in verschiedenen Arten gewebt.
ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰਾ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕੁ ਕਰਿ ॥
Selten ist die Person, die dieses Rätsel kennt, und daran denkt.
ਸੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਹਰਿ ॥
Nur derjenige kennt dieses Rätsel, den der Herr damit segnet.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ॥੧੧॥
Nach Überlegungen sagt Nanak: “Wahr und ewig ist der Herrman kann das Heim betrachten, durch den Guru." (11)